Τελευταία Νέα
Οικονομία

Βαρουφάκης: Η Ελλάδα είναι αφερέγγυα, μη βιώσιμο το χρέος θα εκτιναχθεί στο 230%

Βαρουφάκης: Η Ελλάδα είναι αφερέγγυα, μη βιώσιμο το χρέος θα εκτιναχθεί στο 230%
Από το 2010, οι πιστωτές της Ελλάδας εφαρμόζουν αυτή τη στρατηγική επέκτασης και προσποίησης ως προς το χρέος
Οποιαδήποτε αντικειμενική αξιολόγηση της πρόσφατης συμφωνίας του Eurogroup για το δημόσιο χρέος της Ελλάδος θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι καταδικάζει την Ελλάδα σε μόνιμη δουλεία αναφέρει σε άρθρο του ο Γιάνης Βαρουφάκης ο πρώην έλληνας υπουργός οικονομικών στο Livemint.
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις της Ευρώπης θα ήταν σημαντικές ακόμη και αν ήταν μερικώς ακριβείς: το τέλος της κρίσης χρέους της Ελλάδας και η γαλλο-γερμανική συμφωνία για τον επανασχεδιασμό της ευρωζώνης.
Δυστυχώς, και οι δύο ανακοινώσεις προσφέρουν νέες αποδείξεις για το αξιοσημείωτο ταλέντο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να μην χάνει ποτέ την ευκαιρία… να χάσει μια ευκαιρία.
Οι δύο ανακοινώσεις δεν πραγματοποιήθηκαν ίδια εβδομάδα τυχαία.
Το χάος με το ελληνικό χρέος το 2010, ήταν το άσχημο σύμπτωμα των ελλείψεων σχεδιασμού της ευρωζώνης, και γι 'αυτό προκάλεσε ένα φαινόμενο ντόμινο σε ολόκληρη την ήπειρο.
Η συνεχιζόμενη αφερεγγυότητα της Ελλάδας αντικατοπτρίζει τις βαθιές διαφωνίες στο γαλλο-γερμανικό άξονα σχετικά με τον επανασχεδιασμό της ευρωζώνης.
Ενώ τρεις γάλλοι πρόεδροι και η Γερμανία δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για τις θεσμικές αλλαγές που θα καθιστούσαν την ευρωζώνη βιώσιμη, η Ελλάδα αφέθηκε να αιμορραγεί ήσυχα.
Το 2015, οι Έλληνες διοργάνωσαν μια εξέγερση, την οποία το ίδρυμα της Ευρώπης κακοποίησε ανελέητα.
Ούτε η Brexit ούτε άλλα φαινόμενα κατάφεραν να πείσουν την ΕΕ να αλλάξει τους τρόπους της.
Η εκλογή του Προέδρου της Γαλλίας Macron φαινόταν να είναι η τελευταία ελπίδα για τη νέα συμφωνία Βερολίνου-Παρισίων που απαιτείται για να αποφευχθεί μια κρίση στην Ιταλία που εάν ξεσπάσει θα προκαλέσει ντόμινο.
Σύμφωνα με τον Macron, προτάθηκαν νέες, ελπιδοφόρες ιδέες: ένας κοινός προϋπολογισμός για την ευρωζώνη. ένα νέο ασφαλές χρεωστικό μέσο και οιονεί ομοσπονδιακές δυνατότητες φορολόγησης, ένα κοινό ταμείο ασφάλισης ανεργίας, κοινή ασφάλιση τραπεζικών καταθέσεων και ένα κοινό ταμείο από το οποίο θα ανακεφαλαιοποιούνται οι αποτυχημένες τράπεζες. Επιπλέον, ένα νέο επενδυτικό ταμείο θα κινητοποιούσε την αδράνεια σε ολόκληρη την Ευρώπη, χωρίς να αυξάνει το δημοσιονομικό άγχος των κρατών μελών.
Ένα χρόνο αργότερα, με την Ιταλία σε μια πορεία σύγκρουσης με την ΕΕ, η σύνοδος του Meseberg μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του Macron κατέληξε σε συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης.
Λίγες μέρες αργότερα, η Ευρωομάδα των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης έδωσε τη δική της "λύση" στην κρίση του ελληνικού χρέους.
Σε ένα αξιοπρεπές σύμπαν, αυτές οι δύο ανακοινώσεις θα δημιούργησαν το τέλος μιας χαμένης δεκαετίας για την Ευρώπη και την αρχή μιας εποχής ανοικοδόμησης, έτσι ώστε οι Ευρωπαίοι να αντιμετωπίσουν από κοινού τις προκλήσεις του Αμερικανικού Προέδρου Donald Trump και την επόμενη οικονομική ύφεση. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι το σύμπαν που κατοικούμε.
Ακόμη και πριν από τη σύνοδο κορυφής του Meseberg, ο Macron είχε ήδη αλλοιώσει τις προτάσεις του.
Το κοινό σύστημα τραπεζικής εγγύησης των καταθέσεων και το κεφάλαιο για την ανακεφαλαιοποίηση μετατέθηκαν για το μέλλον.
Εν τω μεταξύ οι τράπεζες της περιφέρειας της ευρωζώνης πρέπει να αποβάλλουν τα επισφαλή δάνεια τους πριν από τη σφυρηλάτηση της κατάλληλης τραπεζικής ένωσης.
Το κοινό σύστημα ασφάλισης ανεργίας δεν συζητήθηκε καν.
Ένα κοινό μέσο για τη στήριξη ενός προϋπολογισμού της ευρωζώνης, το οποίο ανέρχεται στο 2-3% του συνολικού ΑΕΠ της ευρωζώνης, μεταφέρθηκε ασυνείδητα στον κάδο των απορριμμάτων.
Φυσικά, η Merkel προσέφερε αρκετά για να επιτρέψει στον Macron να αποκρύψει την ταπείνωσή του και να το παρουσιάσει ως προσωπικό θρίαμβο.
Πολλοί χαιρέτισαν την απόφαση να δημιουργήσουν ένα προϋπολογισμό στην ευρωζώνη, όταν στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πιστωτική γραμμή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM, το ταμείο διάσωσης που χορήγησε στην Ελλάδα το δάνειό του το 2015) .
Επίσης, συμφώνησαν σε ένα απίστευτο κεφάλαιο, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από τα κράτη μέλη, καθώς και σε φανταστικές οικονομικές συναλλαγές με φόρο ψηφιακή οικονομία - ένας "συμβιβασμός" που δεν στοιχίζει τίποτα στη Merkel.
Όσον αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, o Macron και η Merkel μίλησαν για ένα πρόγραμμα που θα χρηματοδοτείται από το ESM.
Αλλά με όλες τις αποφάσεις ESM που υπόκεινται στην έγκριση του γερμανικού κοινοβουλίου, η γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή θα έχει δικαίωμα αρνησικυρίας για την ανακεφαλαιοποίηση, για παράδειγμα, μιας ιταλικής τράπεζας.
Η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας είναι απίθανο να το δεχθεί.
Όταν οι τραπεζίτες προσπαθούν να καλύψουν τα επισφαλή δάνεια στα βιβλία τους, χορηγούσαν νέα δάνεια για να επιτρέψουν στους αφερέγγυους δανειολήπτες τους να προσποιούνται ότι εξυπηρετούν το αρχικό δάνειο.
Όταν εξαντληθεί το νέο δάνειο, ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να αναστείλει την εξόφλησή του για μερικά χρόνια, με τη συσσώρευση τόκων.
Αυτό διατηρεί σταθερή την καθαρή παρούσα αξία του περιουσιακού τους στοιχείου (το δάνειο), ενώ αναβάλλει την ημέρα της αναμέτρησης δηλαδή της εξόφλησης.
Από το 2010, οι πιστωτές της Ελλάδας εφαρμόζουν αυτή τη στρατηγική επέκτασης και προσποίησης.
Αντί για ένα θαρραλέο και θεραπευτικό κούρεμα η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup, που διακήρυσσε ως «τέλος της κρίσης του ελληνικού χρέους», ήταν η αποθέωση αυτής της κυνικής πρακτικής.
Από τεχνικής άποψη, ο κεντρικός πυλώνας της νέας συμφωνίας χρέους είναι μια δεκαετής αναβολή πληρωμών συνολικού ύψους 96,6 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2033.
Έτσι, το ελληνικό κράτος έχει εύκολες αποπληρωμές μέχρι το 2033 με αντάλλαγμα τη συνεχιζόμενη σκληρή λιτότητα.
Ωστόσο είναι αδύνατη η ετήσια αποπληρωμή του χρέους από το 2033 έως το 2060 ενώ το ποσοστό του χρέους προς το εθνικό εισόδημα θα ξεπεράσει το 230% έως το 2060, εάν η επόμενη παγκόσμια ύφεση καταστήσει τους υπερβολικά φιλόδοξους αναπτυξιακούς στόχους της Ελλάδος μη υλοποιήσιμους, όπως είναι σίγουρο.
Οποιαδήποτε αντικειμενική αξιολόγηση της πρόσφατης συμφωνίας του Eurogroup για το ελληνικό δημόσιο χρέος θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι καταδικάζει την Ελλάδα σε μόνιμη δουλεία.
Και ένας αμερόληπτος παρατηρητής της διάσκεψης κορυφής Merkel-Macron θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η ευρωζώνη παραμένει μακροοικονομικά ανυπόφορη όπως ήταν πριν από πέντε χρόνια.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης