Mises Institute: Γιατί η Σοσιαλδημοκρατία αποτυγχάνει πλήρως στην Ευρώπη

Τους λόγους για τους οποίους η Σοσιαλδημοκρατία δεν φαίνεται να έχει και μεγάλες επιτυχίες επί ευρωπαϊκού εδάφους, αναλύσει σε άρθρο του στο Mises Institute, ο οικονομολόγος Alasdair Macleod.
Όπως τονίζει «υπάρχει μία συγκεκριμένη ένταση στον όρο «κοινωνική δημοκρατία (social democracy) αλλά και στην περιγραφή κάποιου ως σοσιαλδημοκράτη.
Σε αυτήν την έκφραση με τον όρο «social» εννοείται ο σοσιαλιστής.
Παράλληλα ένας δημοκράτης είναι ένας άνθρωπος ο οποίος στηρίζει τις ελεύθερες εκλογές προκειμένου το εκλογικό σώμα να εκφραστεί αλλά και να υπερασπιστεί τα προσωπικά του συμφέροντα και μάλιστα σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Όμως οι δύο αυτοί όροι μοιάζουν να είναι ασύμβατη.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε ότι από οικονομικής πλευράς υπάρχουν πολύ μικρές φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.
Και οι δύο προσπαθούν να αποσπάσουν τα μέσα παραγωγής από τους καπιταλιστές προς όφελος του κράτους, είτε ως ιδιοκτήτη είτε ως αυτού που τα ελέγχει.
Ο Μαρξ θεωρούσε τον σοσιαλισμό ως μία προσωρινή φάση πριν περάσουμε στον κομμουνισμό.
Όμως, όλοι γνωρίζουμε από εμπειρία, ότι ο κομμουνισμός αποτυγχάνει καθώς δεν προωθεί κανέναν άλλο πέραν από μίας «κλίκας» ηγετών.
Το ίδιο πρόβλημα με την ανικανότητα του κράτους να υπολογίζει τις τιμές, εκτός από το κόστος εργασίας, και να προβλέψει τι ζητούν οι καταναλωτές στις μέρες μας το αντιμετωπίζουν τόσο ο σοσιαλισμός όσο και ο κομμουνισμός.
Η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο είναι η ταχύτητα με την οποία γίνεται οικονομική αποσύνθεση, η οποία συνδέεται με τον ρυθμό με τον οποίο το κοινωνικοποιητικό κράτος καταργεί τις προσωπικές ελευθερίες και καταστρέφει τον πλούτο.
Οι σοσιαλδημοκράτες υποθέτουν ότι ο μετριοπαθής σοσιαλισμός δεν οδηγεί σε αυτά τα αποτελέσματα, κάτι που είναι λάθος.
Εξαπατούν τους εαυτούς τους.
Στη σοσιαλδημοκρατία βλέπουμε αφοσιωμένους σοσιαλιστές και κομμουνιστές που χρησιμοποιούν τη δημοκρατία απλά ως μέσο για να ενισχύσουν τη δύναμη είτε του σοσιαλισμού, είτε του κομμουνισμού.
Οι ψηφοφόροι γίνονται φτωχότεροι με την πάροδο του χρόνου και οι πιο προοδευτικοί από αυτούς προσπαθούν να ξεφύγουν για να ζήσουν σε περισσότερες καπιταλιστικές οικονομίες.
Ο Lenin και ο Mao Zedong ασχολήθηκαν με αυτή την τάση καταργώντας όλη την ελευθερία της έκφρασης και επαναπροσδιόρισαν τη δημοκρατία για να επιτρέψουν μόνο την εκλογή κομμουνιστών αξιωματούχων.
Οι διανοούμενοι, πάντα οι πρώτοι που εξέφραζαν δυσαρέσκεια, εκκαθαρίστηκαν ή απεστάλησαν στα σοβιετικά gulags και στα στρατόπεδα εργασίας της Κίνας.
Στη Δυτική Ευρώπη χρειάστηκε μια διαφορετική, πιο ήπια προσέγγιση για την κομμουνιστική επανάσταση.
Και εδώ ακριβώς δημιουργήθηκε η έννοια του σοσιαλδημοκράτη.
Η τακτική ήταν (και εξακολουθεί να είναι) από τη μία πλευρά να στηριχθεί ο σοσιαλισμός αλλά από την άλλη να υπάρξουν και συμβιβασμοί σε αυτά που πιστεύουν οι δημοκράτες.
Για δεκαετίες ήταν η βάση της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία χρησιμοποίησε «χρήσιμους ηλίθιοι» για να διαδώσει τον κομμουνισμό τόσο στα πανεπιστήμια όσο και στους πολιτικούς κύκλους.
Είναι σαφές ότι οι σοσιαλδημοκρατικοί πολιτικοί δεν χρειάζεται να είναι κομμουνιστές, μόνο επιφυλακτικοί.
Τα σοσιαλδημοκρατικά πολιτικά κόμματα εκφράζουν πίστη στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Αλλά η κοινωνική δικαιοσύνη είναι ένας άχρηστος όρος που χρησιμοποιείται από την άκρα αριστερά για να προσελκύσει την υποστήριξη για πιο ακραίες μορφές σοσιαλισμού.
Στην Ευρώπη, οι σοσιαλδημοκράτες που υπερασπίζονται την κοινωνική δικαιοσύνη έχουν κυριαρχήσει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αλλά γίνονται θύματα της επιτυχίας τους στην κατάκτηση του καπιταλισμού, επειδή χάνουν την εκλογική στήριξη.
Η εποχή της σοσιαλδημοκρατίας φαίνεται να τελειώνει.
Το SPD της Γερμανίας βρέθηκε, πρόσφατα, αντιμέτωπο με το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας κατέκτησε την πέμπτη θέση στις προεδρικές εκλογές που κέρδισε ο Emmanuel Macron.
Άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που βυθίστηκαν εκλογικά, περιλαμβάνουν το Ολλανδικό Εργατικό Κόμμα, το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας και τους Σοσιαλδημοκράτες της Αυστρίας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε απόρριψη των Δημοκρατικών υπέρ του Donald Trump, ο οποίος όπως και ο Macron ξεκίνησε ως outsider.
Παράλληλα το Brexit ήταν η απόρριψη από τους Βρετανούς πολίτες των κοινωνικοποιητικών ελέγχων που επέβαλε ένα απομακρυσμένο υπερκρατικό κράτος. Το βρετανικό κοινοβούλιο, αρχικά, εκπλήρωσε την εντολή που του είχαν δώσει οι πολίτες της χώρας, αλλά όλα δείχνουν ότι πλέον συνωμοτεί με τις Βρυξέλλες.
Τόσο ισχυρό είναι το συλλογικό σοσιαλιστικό ένστικτο του Κοινοβουλίου, που δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση προτιμά να βυθιστεί στις εκλογές παρά να αντισταθεί στη σοσιαλιστική παλίρροια.
Έρχεται σε μια εποχή που το βρετανικό Εργατικό Κόμμα έχει καταληφθεί από μια μαρξιστική ελίτ, η οποία φαίνεται όλο και πιο πιθανό να αποτελέσει την επόμενη κυβέρνηση.
Οι σχολιαστές αποδίδουν τη μείωση της σοσιαλδημοκρατίας σε γεγονότα όπως η μεγάλη οικονομική κρίση.
Η φιλοσοφική σύγκρουση μεταξύ σοσιαλισμού και δημοκρατίας βρίσκεται στο επίκεντρο της εξέγερσης, αν το γνώριζαν μόνο οι ίδιοι οι ψηφοφόροι. Αντί να απορρίπτουν τον σοσιαλισμό, αγκαλιάζουν τα άκρα, και τα άκρα είναι πάντα σοσιαλιστικά άκρα.
Συγκεκριμένα, σχεδόν κανένας από τους απογοητευμένους σοσιαλδημοκράτες δεν υποστηρίζει τις ελεύθερες αγορές.
Το σημείο που χάθηκε από τους περισσότερους αναλυτές είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία αποτυγχάνει εξαιτίας της αντίφασης ανάμεσα στην προσωπική ελευθερία και τον κρατικό έλεγχο.
Ως μορφή ήπιου σοσιαλισμού, αποτυγχάνει για τον ίδιο λόγο όπως ο κομμουνισμός. Όλα αυτά αποτελούν όπλο στα χέρια των κομμουνιστών, για τους οποίους η αποτυχία της σοσιαλδημοκρατίας είναι μια ευκαιρία.
Η κατάρρευση του καπιταλισμού είναι αναπόφευκτη, όπως έγραψε ο Μαρξ.
Και η κατάρρευση του επιταχύνει την απόλυτη επικράτηση του κομμουνισμού.
Ο κομμουνισμός είναι μια παρωχημένη φιλοσοφία.
Αλλά ορισμένοι αδίστακτοι ηγέτες εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν ως μέσο για να επιβληθούν και να αποκτήσουν εξουσία εις βάρος των συνανθρώπων τους».

www.bankingnews.gr