Ο ίδιος λέγεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καθαίρεση του Κ. Δομαζάκη, ενώ οι αποδοχές του ανέρχονται στις 7.000 ευρώ ανά συνεδρίαση.
Ο Π. Παπαδάκης που μετά την καθαίρεση του Κ. Δομαζάκη από το διοικητικό συμβούλιο της Creta Farms ανέλαβε την θέση του αντιπροέδρου, για όσους γνωρίζουν το επιχειρηματικά δρώμενα δεν είναι άγνωστος.
Έχει απασχολήσει με την παρουσία του ως βασικος μετοχος και τις επιλογές του στην μεγάλη γαλακτοβιομηχανία της Βόρειας Ελλαδος ΜΕΒΓΑΛ.
ο κ. Παπαδάκης κινούμενος ως βασικός μέτοχος είχε καταφέρει να συγκρουστεί με όλους τους παράγοντες που εμπλέκονταν με τον ένα ήτον άλλο τρόπο στις υποθέσεις και το μέλλον της εταιρίας κάτι που αποδεικνύεται από τα πολλαπλά δικαστικά μέτωπα που έχουνανοίξει.
Ούτε είναι κάτι νέο για αυτόν οι «προβληματικες» οικονομικες καταστασεις που αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή η Κρητική εταιρεία καθώς τπον Οκτώβριο του 2015 η πλειοψηφία του 57% των μετόχων της ΜΕΒΓΑΛ απέρριψε τιςοικονομικές καταστάσεις του 2014 και δεν απάλλαξε τον πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ από τις ευθύνες τους για την προηγούμενη χρονιά.
Ο Πέτρος Παπαδάκης, συνταξιούχος στρατιωτικός γιατρός-καρδιολόγος από την Κρήτη, εμπλεκόταν ενεργά στη ΜΕΒΓΑΛ επι 14χρόνια. Ο ίδιος είναι γαμπρός του Χρήστου Χατζηθεοδώρου, που το 1950 ίδρυσε τη ΜΕΒΓΑΛ μαζί με τον Κωνσταντίνο Χατζάκο. Στη δεκαετία του 1990 η οικογένεια Χατζηθεοδώρου είχε στην κατοχή της το 43% των μετοχών, με το υπόλοιπο 57% να βρίσκεται στα χέρια της οικογένειας Χατζάκου, που ασκούσε κατ’ αποκλειστικότητατη διοίκηση. Ο Παπαδάκης αγωνίστηκε δικαστικά για τα δικαιώματα του 43% και κυρίως για τη συμμετοχή στο μάνατζμεντ της εταιρίας. Το 2001 συμμάχησε με τη Μαίρη Χατζάκου, έγινε αντιπρόεδρος της ΜΕΒΓΑΛ και απομάκρυνε από τη διοίκηση τον Δημήτρη Συμεωνίδη, σύζυγο της Νίκης, μεγαλύτερης κόρης του Κ.Χατζάκου. Η συμμαχία κράτησε πέντε χρόνια και σημαδεύτηκε από διαφωνίες, αλλά και κάποιες κακές επιλογές, όπως ήταν μια επένδυση στη Βουλγαρία, στην οποία χάθηκαν χρήματα.
Το 2006 ο Π. Παπαδάκης τα βρίσκει με το Δ. Συμεωνίδη, ο οποίος επιστρέφει στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Λίγο μετά η Μαίρη Χατζάκου πουλάει το μεγαλύτερο τμήμα των μετοχών που κατέχει –περί το 15%- στη Δέλτα – Vivartia. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει ένα σίριαλ για τη μετοχική τύχη της ΜΕΒΓΑΛ, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το 2010–και ενώ έχει μεσολαβήσει το «σκάνδαλο των κουμπάρων» της Επιτροπής Ανταγωνισμού το οποίο κατήγγειλε η ΜΕΒΓΑΛ- ο Π. Παπαδάκης συμφώνησε την πώληση του συνόλου των μετοχών της οικογένειας Χατζηθεοδώρου (ποσοστό 43%) στη Δέλτα.
Κάτι με το οποίο είχε κάθετη αντίρρηση ο συνεταίρος του, αλλά ο ίδιος δεν έδωσε σημασία. Ήταν μια πολύ καλή στιγμή για τη ΜΕΒΓΑΛ, που τότε είχε τζίρο 190 εκατ. ευρώ, χαμηλό δανεισμό 60 εκατ. και κέρδη προ φόρων και αποσβέσεων 12 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, συνεργαζόταν με τη γαλλική Danone αλλά καιμε την ελβετική Emmi για κοινή παραγωγική επένδυση γιαουρτιού στις ΗΠΑ. Δύο συμφωνίες που ακυρώθηκαν με την προοπτική εξαγοράς της ΜΕΒΓΑΛ.
Φτάνουμε στο 2014 όταν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες για να εγκρίνουν μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο 11 έως 16 εκατ. ευρώ ζήτησαν τη συναίνεση του 67%, ώστε να έχουν τη δυνατότητασε περίπτωση αποτυχίας να πάρουν τις μετοχές. Τότε ο Π. Παπαδάκης απευθύνθηκεστον Ανδρέα Βγενόπουλο ζητώντας του να αγοράσει το 43% των μετοχών πουκατείχε η οικογένεια του, σε πολύ χαμηλότερη τιμή έναντι του 2010.
Μετά τηνάρνηση της MIG o Παπαδάκης αναζήτησε αγοραστή στο πρόσωπο του πρώην συνεταίρου του Δ. Συμεωνίδη, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόκληση. Κι ενώ οι δυο τους ενημέρωναν τις τράπεζες για την μεταξύ τους συμφωνία, ο Παπαδάκηςυπέγραψε νέο προσύμφωνο πώλησης των μετοχών του με τον Βγενόπουλο.
Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο το βρετανικό fund Bartons, το οποίο σε συνεργασία με το fund Sankaty, προτείνουν στον Π. Παπαδάκη και τον Δ. Συμεωνίδη να χρηματοδοτήσουν τη ΜΕΒΓΑΛ για επτά χρόνια με 15 – 20εκατ. ευρώ χωρίς να θέλουν μετοχές.
Απλώς ασκώντας το μάνατζμεντ γι’ αυτό τοδιάστημα, καθώς πίστευαν ότι η δυναμική της εταιρίας θα της επιτρέψει ναεπιστρέψει σύντομα στην κερδοφορία.
Όταν το Μάιο του 2015 οι τράπεζες ολοκλήρωσαν τη διαδικασία εγκρίσεων του επενδυτικού σχήματος διαπίστωσαν ότι ο Παπαδάκης προχώρησε σε σύσταση θυγατρικής εταιρίας στο Λονδίνο, στην οποία μεταβίβασε τα εμπορικά σήματα τηςεταιρίας, κατά παράβαση της συμφωνίας πιστωτών μεταξύ fund και τραπεζών.
Άλλωστε μέρος των σημάτων αποτελεί κομμάτι των εγγυήσεων για τα δάνεια της εταιρίας.
Όπως ήταν φυσικό οι τέσσερις τράπεζες αντέδρασαν, ζήτησαν την αναστροφή της συγκεκριμένης πράξης και κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα κατά της ΜΕΒΓΑΛ για τη μεταβίβαση, τα οποία και κέρδισαν.
Μετά την ουσιαστική ανάληψη εκ μέρους των Τραπεζών, ο Π. Παπαδάκης αποχωρεί και βρίσκει την τελευταία τριετία επιχιερηματική στέγη στην Creta Farms.
Ο ίδιος λέγεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καθαίρεση του Κ. Δομαζάκη, ενώ οι αποδοχές του ανέρχονται στις 7.000 ευρώ ανά συνεδρίαση.
Έχει απασχολήσει με την παρουσία του ως βασικος μετοχος και τις επιλογές του στην μεγάλη γαλακτοβιομηχανία της Βόρειας Ελλαδος ΜΕΒΓΑΛ.
ο κ. Παπαδάκης κινούμενος ως βασικός μέτοχος είχε καταφέρει να συγκρουστεί με όλους τους παράγοντες που εμπλέκονταν με τον ένα ήτον άλλο τρόπο στις υποθέσεις και το μέλλον της εταιρίας κάτι που αποδεικνύεται από τα πολλαπλά δικαστικά μέτωπα που έχουνανοίξει.
Ούτε είναι κάτι νέο για αυτόν οι «προβληματικες» οικονομικες καταστασεις που αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή η Κρητική εταιρεία καθώς τπον Οκτώβριο του 2015 η πλειοψηφία του 57% των μετόχων της ΜΕΒΓΑΛ απέρριψε τιςοικονομικές καταστάσεις του 2014 και δεν απάλλαξε τον πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ από τις ευθύνες τους για την προηγούμενη χρονιά.
Ο Πέτρος Παπαδάκης, συνταξιούχος στρατιωτικός γιατρός-καρδιολόγος από την Κρήτη, εμπλεκόταν ενεργά στη ΜΕΒΓΑΛ επι 14χρόνια. Ο ίδιος είναι γαμπρός του Χρήστου Χατζηθεοδώρου, που το 1950 ίδρυσε τη ΜΕΒΓΑΛ μαζί με τον Κωνσταντίνο Χατζάκο. Στη δεκαετία του 1990 η οικογένεια Χατζηθεοδώρου είχε στην κατοχή της το 43% των μετοχών, με το υπόλοιπο 57% να βρίσκεται στα χέρια της οικογένειας Χατζάκου, που ασκούσε κατ’ αποκλειστικότητατη διοίκηση. Ο Παπαδάκης αγωνίστηκε δικαστικά για τα δικαιώματα του 43% και κυρίως για τη συμμετοχή στο μάνατζμεντ της εταιρίας. Το 2001 συμμάχησε με τη Μαίρη Χατζάκου, έγινε αντιπρόεδρος της ΜΕΒΓΑΛ και απομάκρυνε από τη διοίκηση τον Δημήτρη Συμεωνίδη, σύζυγο της Νίκης, μεγαλύτερης κόρης του Κ.Χατζάκου. Η συμμαχία κράτησε πέντε χρόνια και σημαδεύτηκε από διαφωνίες, αλλά και κάποιες κακές επιλογές, όπως ήταν μια επένδυση στη Βουλγαρία, στην οποία χάθηκαν χρήματα.
Το 2006 ο Π. Παπαδάκης τα βρίσκει με το Δ. Συμεωνίδη, ο οποίος επιστρέφει στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Λίγο μετά η Μαίρη Χατζάκου πουλάει το μεγαλύτερο τμήμα των μετοχών που κατέχει –περί το 15%- στη Δέλτα – Vivartia. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει ένα σίριαλ για τη μετοχική τύχη της ΜΕΒΓΑΛ, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το 2010–και ενώ έχει μεσολαβήσει το «σκάνδαλο των κουμπάρων» της Επιτροπής Ανταγωνισμού το οποίο κατήγγειλε η ΜΕΒΓΑΛ- ο Π. Παπαδάκης συμφώνησε την πώληση του συνόλου των μετοχών της οικογένειας Χατζηθεοδώρου (ποσοστό 43%) στη Δέλτα.
Κάτι με το οποίο είχε κάθετη αντίρρηση ο συνεταίρος του, αλλά ο ίδιος δεν έδωσε σημασία. Ήταν μια πολύ καλή στιγμή για τη ΜΕΒΓΑΛ, που τότε είχε τζίρο 190 εκατ. ευρώ, χαμηλό δανεισμό 60 εκατ. και κέρδη προ φόρων και αποσβέσεων 12 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, συνεργαζόταν με τη γαλλική Danone αλλά καιμε την ελβετική Emmi για κοινή παραγωγική επένδυση γιαουρτιού στις ΗΠΑ. Δύο συμφωνίες που ακυρώθηκαν με την προοπτική εξαγοράς της ΜΕΒΓΑΛ.
Φτάνουμε στο 2014 όταν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες για να εγκρίνουν μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο 11 έως 16 εκατ. ευρώ ζήτησαν τη συναίνεση του 67%, ώστε να έχουν τη δυνατότητασε περίπτωση αποτυχίας να πάρουν τις μετοχές. Τότε ο Π. Παπαδάκης απευθύνθηκεστον Ανδρέα Βγενόπουλο ζητώντας του να αγοράσει το 43% των μετοχών πουκατείχε η οικογένεια του, σε πολύ χαμηλότερη τιμή έναντι του 2010.
Μετά τηνάρνηση της MIG o Παπαδάκης αναζήτησε αγοραστή στο πρόσωπο του πρώην συνεταίρου του Δ. Συμεωνίδη, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόκληση. Κι ενώ οι δυο τους ενημέρωναν τις τράπεζες για την μεταξύ τους συμφωνία, ο Παπαδάκηςυπέγραψε νέο προσύμφωνο πώλησης των μετοχών του με τον Βγενόπουλο.
Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο το βρετανικό fund Bartons, το οποίο σε συνεργασία με το fund Sankaty, προτείνουν στον Π. Παπαδάκη και τον Δ. Συμεωνίδη να χρηματοδοτήσουν τη ΜΕΒΓΑΛ για επτά χρόνια με 15 – 20εκατ. ευρώ χωρίς να θέλουν μετοχές.
Απλώς ασκώντας το μάνατζμεντ γι’ αυτό τοδιάστημα, καθώς πίστευαν ότι η δυναμική της εταιρίας θα της επιτρέψει ναεπιστρέψει σύντομα στην κερδοφορία.
Όταν το Μάιο του 2015 οι τράπεζες ολοκλήρωσαν τη διαδικασία εγκρίσεων του επενδυτικού σχήματος διαπίστωσαν ότι ο Παπαδάκης προχώρησε σε σύσταση θυγατρικής εταιρίας στο Λονδίνο, στην οποία μεταβίβασε τα εμπορικά σήματα τηςεταιρίας, κατά παράβαση της συμφωνίας πιστωτών μεταξύ fund και τραπεζών.
Άλλωστε μέρος των σημάτων αποτελεί κομμάτι των εγγυήσεων για τα δάνεια της εταιρίας.
Όπως ήταν φυσικό οι τέσσερις τράπεζες αντέδρασαν, ζήτησαν την αναστροφή της συγκεκριμένης πράξης και κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα κατά της ΜΕΒΓΑΛ για τη μεταβίβαση, τα οποία και κέρδισαν.
Μετά την ουσιαστική ανάληψη εκ μέρους των Τραπεζών, ο Π. Παπαδάκης αποχωρεί και βρίσκει την τελευταία τριετία επιχιερηματική στέγη στην Creta Farms.
Ο ίδιος λέγεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καθαίρεση του Κ. Δομαζάκη, ενώ οι αποδοχές του ανέρχονται στις 7.000 ευρώ ανά συνεδρίαση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών