Απαιτούνται περισσότερα κεφάλαια και όχι επενδύσεις σε κρατικό χρέος - Τι σημαίνει για την Ελλάδα
H τραπεζική ενοποίηση δεν θα αποτελέσει εύκολη υπόθεση για τις χώρες με προβληματική οικονομία ούτε ασφαλώς για τις χώρες οι οποίες έχουν ασθενικό τραπεζικό σύστημα.
Το γιατί είναι μάλλον φανερό, αφού σχετίζεται με την ανάγκη για κεφαλαιακή θωράκιση του εκάστοτε εθνικού τραπεζικού συστήματος.
Επομένως οι μεγάλες επισφάλειες των ελληνικών τραπεζών αλλά και εκείνων της Ιταλίας χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα από τη Γερμανία που πρώτη φορά έχει αρχίσει να συζητά πιο θερμά την τραπεζική ενοποίηση.
Και βέβαια η τραπεζική ενοποίηση περνά μέσα από ένα ενιαίο σύστημα εγγύησης καταθέσεων ώστε να μπορέσουν παρά τα αρνητικά επιτόκια οι καταθέσεις να επανέλθουν στα τραπεζικά γκισέ.
Καθώς το η Βρετανία αποχωρεί από την Ε.Ε. η Γερμανία επιθυμώντας να γίνει χρηματοπιστωτικό κέντρο, βλέπει το ενδεχόμενο να ξεμπλοκάρει την τραπεζική ενοποίηση αφού μέσα από αυτήν την ενοποίηση τέτοιου τύπου σχέδια μπορούν να προχωρήσουν
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Olaf Scholz πρόσφατα με δηλώσεις του άφησε παράθυρο ελπίδας για την τραπεζική ένωση στην Ευρωζώνη.
Ο Olaf Scholz δήλωσε ότι ο παγκόσμιος ρόλος της Ευρώπης θα υπονομευθεί εάν δεν ολοκληρωθεί η ολοκλήρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ευρωζώνης.
Το σχέδιο συγκεντρωτικής εποπτείας των τραπεζών της Ευρωζώνης που σχεδιάστηκε πριν από επτά χρόνια, ως απάντηση στην κρίσιμη κρίση χρέους της περιοχής.
"Η αναγκαιότητα εμβάθυνσης και ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης είναι αναμφισβήτητη.
Μετά από χρόνια συζήτησης, το αδιέξοδο πρέπει να τελειώσει", γράφει ο κ. Scholz σε άρθρο γνώμης για τους Financial Times.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι επικεφαλής της ΕΕ στις Βρυξέλλες έχουν εδώ και καιρό προτρέψει τις κυβερνήσεις να θέσουν τέλος στις πολιτικές έριδες για την περαιτέρω τραπεζική ένωση.
Έχουν υποστηρίξει ότι το έργο είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες σε πτώχευση μπορούν να απομακρυνθούν με ασφάλεια χωρίς να χρειαστούν μεγάλα προγράμματα διάσωσης των φορολογουμένων και να καταστήσουν την ευρωζώνη πιο ανθεκτική στις οικονομικές κρίσεις.
Η Γερμανία στο πλαίσιο αυτό όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα των FT θα εξετάσει την πανευρωπαϊκή αντασφάλιση κατάθεσης Το σύστημα αντασφάλισης θα λειτουργούσε ως αντιστάθμισμα ώστε τα εθνικά κονδύλια να συμβάλουν προκειμένουοι κυβερνήσεις να τηρήσουν τη νομική υποχρέωσή τους να προστατεύουν καταθέσεις ύψους έως 100.000 ευρώ σε περίπτωση τραπεζικής κατάρρευση.
Και παρά το γεγονός πως είναι αμφίβολο κατά πόσον η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα υποστηρίξει τα παραπάνω, η κίνηση του Olaf Scholz θεωρείται ένα πολύ σημαντικό βήμα.
Ομως μια τέτοια εξέλιξη δεν θα είναι απλή για τις χώρες της Ευρώπης. Οπως προβλέπει τόσο η Γερμανία όσο και οι τραπεζικοί θεσμοί είναι βέβαια ότι θα απαιτηθούν σκληρά μεταρρυθμιστικά αιτήματα για να βοηθήσουν στη διατήρηση της πειθαρχίας στην τραπεζική εποπτεία και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πως χώρες με εύρωστες οικονομίες θα επιβαρυνθούν τα κόστη διάσωσης.
Ολα αυτά δεν φαντάζουν καθόλου εύκολα για πολλές άλλες χώρες της ΕΕ, ιδίως εκείνες με ασθενέστερα τραπεζικά συστήματα όπως η Ιταλία.
Τα αιτήματά του περιλαμβάνουν την τροποποίηση των κεφαλαιακών κανόνων της ΕΕ αλλά και μέτρα όπως να αρθούν τα κίνητρα που έχουν οι τράπεζες στην Ευρώπη να αγοράζουν μεγάλες ποσότητες κρατικού χρέους της χώρας τους δείχνουν πως θα δυσκολέψουν την εξέλιξη της τραπεζικής ενοποίησης.
Για την Ελλάδα που αναμένει να αυξηθούν τα σχετικά όρια τούτο αποτελεί θέμα. Οπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς τα όρια πρόσκαιρα μπορεί να ενισχυθούν αλλά σταδιακά θα πρέπει τα κίνητρα για αρθούν και οι τράπεζες της Ευρωζώνης να μη συνδέονται τόσο στενά με την οικονομία της χώρας τους.
Χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία αντιμετωπίζουν με δέος το γεγονός οι τράπεζές τους να χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση σε μια περίοδο που η κρίση παραμένει παρούσα και που τα κεφάλαια για μια τράπεζα δεν βρίσκονται καθόλου εύκολα. Πάντως η ηγεσία της ΕΚΤ αλλά και η ΕΕ επιθυμούν να εναρμονίσουν το νόμο περί αφερεγγυότητας των τραπεζών, καθώς οι πολυάριθμοι εθνικοί κανόνες υπονομεύονται προσπάθειες της ΕΕ να εξασφαλίσει ότι δεν θα είναι οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης που τελικώς θα επωμιστούν το κόστος των αποτυχιών στα εθνικά τραπεζικά συστήματα.
www.bankingnews.gr
Το γιατί είναι μάλλον φανερό, αφού σχετίζεται με την ανάγκη για κεφαλαιακή θωράκιση του εκάστοτε εθνικού τραπεζικού συστήματος.
Επομένως οι μεγάλες επισφάλειες των ελληνικών τραπεζών αλλά και εκείνων της Ιταλίας χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα από τη Γερμανία που πρώτη φορά έχει αρχίσει να συζητά πιο θερμά την τραπεζική ενοποίηση.
Και βέβαια η τραπεζική ενοποίηση περνά μέσα από ένα ενιαίο σύστημα εγγύησης καταθέσεων ώστε να μπορέσουν παρά τα αρνητικά επιτόκια οι καταθέσεις να επανέλθουν στα τραπεζικά γκισέ.
Καθώς το η Βρετανία αποχωρεί από την Ε.Ε. η Γερμανία επιθυμώντας να γίνει χρηματοπιστωτικό κέντρο, βλέπει το ενδεχόμενο να ξεμπλοκάρει την τραπεζική ενοποίηση αφού μέσα από αυτήν την ενοποίηση τέτοιου τύπου σχέδια μπορούν να προχωρήσουν
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Olaf Scholz πρόσφατα με δηλώσεις του άφησε παράθυρο ελπίδας για την τραπεζική ένωση στην Ευρωζώνη.
Ο Olaf Scholz δήλωσε ότι ο παγκόσμιος ρόλος της Ευρώπης θα υπονομευθεί εάν δεν ολοκληρωθεί η ολοκλήρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ευρωζώνης.
Το σχέδιο συγκεντρωτικής εποπτείας των τραπεζών της Ευρωζώνης που σχεδιάστηκε πριν από επτά χρόνια, ως απάντηση στην κρίσιμη κρίση χρέους της περιοχής.
"Η αναγκαιότητα εμβάθυνσης και ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης είναι αναμφισβήτητη.
Μετά από χρόνια συζήτησης, το αδιέξοδο πρέπει να τελειώσει", γράφει ο κ. Scholz σε άρθρο γνώμης για τους Financial Times.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι επικεφαλής της ΕΕ στις Βρυξέλλες έχουν εδώ και καιρό προτρέψει τις κυβερνήσεις να θέσουν τέλος στις πολιτικές έριδες για την περαιτέρω τραπεζική ένωση.
Έχουν υποστηρίξει ότι το έργο είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες σε πτώχευση μπορούν να απομακρυνθούν με ασφάλεια χωρίς να χρειαστούν μεγάλα προγράμματα διάσωσης των φορολογουμένων και να καταστήσουν την ευρωζώνη πιο ανθεκτική στις οικονομικές κρίσεις.
Η Γερμανία στο πλαίσιο αυτό όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα των FT θα εξετάσει την πανευρωπαϊκή αντασφάλιση κατάθεσης Το σύστημα αντασφάλισης θα λειτουργούσε ως αντιστάθμισμα ώστε τα εθνικά κονδύλια να συμβάλουν προκειμένουοι κυβερνήσεις να τηρήσουν τη νομική υποχρέωσή τους να προστατεύουν καταθέσεις ύψους έως 100.000 ευρώ σε περίπτωση τραπεζικής κατάρρευση.
Και παρά το γεγονός πως είναι αμφίβολο κατά πόσον η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα υποστηρίξει τα παραπάνω, η κίνηση του Olaf Scholz θεωρείται ένα πολύ σημαντικό βήμα.
Ομως μια τέτοια εξέλιξη δεν θα είναι απλή για τις χώρες της Ευρώπης. Οπως προβλέπει τόσο η Γερμανία όσο και οι τραπεζικοί θεσμοί είναι βέβαια ότι θα απαιτηθούν σκληρά μεταρρυθμιστικά αιτήματα για να βοηθήσουν στη διατήρηση της πειθαρχίας στην τραπεζική εποπτεία και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πως χώρες με εύρωστες οικονομίες θα επιβαρυνθούν τα κόστη διάσωσης.
Ολα αυτά δεν φαντάζουν καθόλου εύκολα για πολλές άλλες χώρες της ΕΕ, ιδίως εκείνες με ασθενέστερα τραπεζικά συστήματα όπως η Ιταλία.
Τα αιτήματά του περιλαμβάνουν την τροποποίηση των κεφαλαιακών κανόνων της ΕΕ αλλά και μέτρα όπως να αρθούν τα κίνητρα που έχουν οι τράπεζες στην Ευρώπη να αγοράζουν μεγάλες ποσότητες κρατικού χρέους της χώρας τους δείχνουν πως θα δυσκολέψουν την εξέλιξη της τραπεζικής ενοποίησης.
Για την Ελλάδα που αναμένει να αυξηθούν τα σχετικά όρια τούτο αποτελεί θέμα. Οπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς τα όρια πρόσκαιρα μπορεί να ενισχυθούν αλλά σταδιακά θα πρέπει τα κίνητρα για αρθούν και οι τράπεζες της Ευρωζώνης να μη συνδέονται τόσο στενά με την οικονομία της χώρας τους.
Χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία αντιμετωπίζουν με δέος το γεγονός οι τράπεζές τους να χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση σε μια περίοδο που η κρίση παραμένει παρούσα και που τα κεφάλαια για μια τράπεζα δεν βρίσκονται καθόλου εύκολα. Πάντως η ηγεσία της ΕΚΤ αλλά και η ΕΕ επιθυμούν να εναρμονίσουν το νόμο περί αφερεγγυότητας των τραπεζών, καθώς οι πολυάριθμοι εθνικοί κανόνες υπονομεύονται προσπάθειες της ΕΕ να εξασφαλίσει ότι δεν θα είναι οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης που τελικώς θα επωμιστούν το κόστος των αποτυχιών στα εθνικά τραπεζικά συστήματα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών