γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Μερικές αλήθειες για την Ευρώπη, πέρα από την εγχώρια μυωπία και το λαϊκισμό -H Ε.Ε. είναι κάτι πολύ περισσότερο από λεφτά και επιδοτήσεις
Tο ρεπορτάζ της αναγνώστριάς μας Μαρίας Λ. που μένει μόνιμα στη Χίο, πολύ ευκρινές και ξεκάθαρο! Και είναι τόσο ιδιοφυώς απλό, που ξεχειλίζει από αλήθεια. Γιατί είναι η πραγματικότητα.
Και δείχνει τα… καλά που έχει καρπωθεί η χώρα μας από τη μακροχρόνια «σχέση» της με την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες!
Γράφει λοιπόν η αναγνώστριά μας από τη Χίο:
«Πήγα μια βόλτα με το αυτοκίνητο εδώ γύρω. Νέο Νηπιαγωγείο Πυργιού. Χρηματοδότηση ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
Περιφερειακός Πυργιού. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
(πρώην) Δημαρχείο Μαστιχοχωρίων. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
Νέο Λύκειο Καλαμωτής. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση»!!! Βρε τους εκβιαστές τους ευρωπαίους. Βρε τους τοκογλύφους!
Αυτό είναι λοιπόν η Ευρώπη. Αυτά είναι (μερικά από) τα καλά της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες.
Πολλά οικονομικά οφέλη, τεράστια κεφάλαια «παρέλασαν» από τη χώρα, είτε υπό τη μορφή επιδοτήσεων, είτα χαμηλότοκων δανείων, είτε πακέτων στήριξης κ.ο.κ.
Φυσικά έγιναν λάθη, φυσικά έγιναν… οριζόντιες γεωργικές πολιτικές που ακύρωσαν ορισμένες εξαιρετικές παραγωγές της χώρας μας, φυσικά υπήρξαν στρεβλώσεις.
Όμως, το πρόσημο είναι κάτι παραπάνω από θετικό.
Το λόμπι της δραχμής και τα ψέματα
Το τελευταίο διάστημα από διάφορα εγχώρια κέντρα αμφίβολης υπόστασης και κυρίως αμφίβολης στόχευσης, τα οποία εμφορούνται είτε από το λόμπι της δραχμής είτε από άλλου είδους ψευδείς και ανεδαφικές ιδεοληψίες, καλλιεργείται συστηματικά ένας έντονος αντιευρωπαϊσμός.
Το λόμπι της δραχμής, μια πορνική διαπλοκή μιντιάδων και ανθρώπων με πολλά χρήματα στο εξωτερικό, διαμορφώνουν μια… παράλληλη «πραγματικότητα», κατηγορώντας σκαιότητα συλλήβδην το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Παρουσιάζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή την ομοσπονδία κρατών ως μια… λέσχη που ασελγεί ξεδιάντροπα πάνω στους λαούς του Νότου, κατηγορώντας τη γερμανική πλευρά για όλα τα δεινά που μπορεί να αντιμετωπίζουν αρκετές οικονομίες ή κοινωνίες της Ευρωζώνης.
Η Ε.Ε. με όλα τα τρωτά της, με όλα τα λάθη, με όλες τις μεγάλες αρρυθμίες και αδικίες που ασφαλώς έχουν γίνει, είναι ένας λίαν επιτυχημένος θεσμός για τις χώρες που την απαρτίζουν.
Γι’ αυτό αυξάνονται άλλωστε και οι χώρες που ζητούν να συμμετέχουν, είτε στην πιο «κλειστή» νομισματική Ένωση είτε ευρύτερα.
Τι πήρε η Ελλάδα από την Ε.Ε. -- Το τέρας του κρατισμού και οι παθογένειες
Εξαιρετική είναι η μελέτη που έχει κάνει ο καθηγητής κ. Αθ. Παπανδρόπουλος τόσο για το ύψος των κεφαλαίων που πέρασαν από την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, όσο και για τις παθογένειες που έφεραν την πτώχευση.
Ο καθηγητής σημειώνει ότι «από το 1981 έως σήμερα, το ελληνικό παμφάγο κράτος έχει δεχθεί 660 δισ. ευρώ δάνεια, 290 δισ. ευρώ καθαρές επιδοτήσεις και 26 δισ. ευρώ άτοκες επενδυτικές επιχορηγήσεις, που έχουν δε «κουρευτεί» χρέη περίπου 120 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, μέσα σε 34 χρόνια το ελληνικό κράτος είχε την δυνατότητα να αξιοποιήσει πάνω από 1 τρσ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 100.000 ευρώ ανά Νεοέλληνα ή σε 335.000 ευρώ ανά νοικοκυριό.
Παρόλα αυτά, η Ελλάδα είναι πτωχευμένη, η παραγωγική της μηχανή είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη, οι υποδομές της είναι απλά υποφερτές και η διοικητική της μηχανή απέχει αισθητά από τον κοινοτικό μέσον όρο.
Αντιθέτως, η χώρα πρωτεύει σε διαφθορά και παραοικονομία, γεγονός που αποτρέπει παραγωγικές επενδύσεις και νοθεύει την δημοσιονομική πολιτική της.
Όσο για τα αίτια της πτώχευσης οφείλονται αποκλειστικά και μόνον στον κρατισμό, δεδομένου ότι στην χώρα μας το κράτος αντιπροσωπεύει το 65% της επίσημης οικονομίας.
Πρόκειται, δηλαδή, για ποσοστό παραπλήσιο με τα αντίστοιχα σε πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι οποίες εξ αυτού του λόγου κατέρρευσαν.
Το 2010, λοιπόν, αυτό το κράτος, με συνολικό χρέος κοντά στα 320 δισ. ευρώ, βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και τελικά σώθηκε από την άτακτη χρεοκοπία αποκλειστικά και μόνον γιατί συμμετείχε στην ευρωζώνη – τα μέλη της οποίας έσπευσαν να το σώσουν, για να προστατεύσουν το ευρώ και να αποτρέψουν σοβαρότερα προβλήματα στην οικονομική και νομισματική ένωση.
Στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν, η Ελλάδα, με χίλια βάσανα και με δραστικές οριζόντιες περικοπές, κατάφερε να περιορίσει τα δραματικά ελλείμματα στον προϋπολογισμό της και στο ισοζύγιο πληρωμών της –πλην όμως, από πλευράς περιορισμού του κρατισμού, οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν ελάχιστες.
Η Ευρώπη και η Ε.Ε. είναι κάτι πολύ περισσότερο από λεφτά και επιδοτήσεις
Πέρα κεφάλαια και επιδοτήσεις, πέρα από τις φαινομενικά «νεκρές» λέξεις που μας έχουν… κουράσει τελευταία, όπως Eurogroup, Κομισιόν, Euro Working Group, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κ.λπ. πέρα από κόμματα, ιδεοληψίες και εμπάθειες, η ξεκάθαρη αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη είναι η πιο πολιτισμένη, ασφαλής και δημοκρατική περιοχή του πλανήτη.
Η Ε.Ε. είναι μια ένωση ασφαλώς ατελής, όντως με κάποιες, ίσως πολλές, αδικίες ή ανορθογραφίες, όμως η Ευρώπη - ως σύνολο - είναι μακράν η περιοχή με τα καλύτερα πολιτεύματα, την περισσότερη κατά το δυνατόν δημοκρατία, τα καλύτερα νοσοκομεία, τη μεγαλύτερη αποδοχή της διαφορετικότητας κ.ο.κ.
Η Ευρώπη ακόμη και στην περίοδο της κρίσης εξακολουθεί να διαθέτει πάνω από το 60% των παγκόσμιων δαπανών για κοινωνικό κράτος!
Είναι το πρώτο σημείο στον πλανήτη με το υψηλότερο επίπεδο ελευθερίας του τύπου και με το υψηλότερο επίπεδο πολιτισμού.
Είναι το δεύτερο σημείο στον πλανήτη μετά τις ΗΠΑ με τον υψηλότερο δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης δηλαδή μικρότερου ποσοστού φτώχειας, υψηλότερου προσδοκιμου ζωής, υψηλότερου επιπέδου υπηρεσιών υγείας, οικονομικής ελευθερίας και με τις μικρότερες διαφορές εισοδηματικής ισότητας.
Ασφαλώς τα τελευταία χρόνια έχoυν γίνει πολλά λάθη που ενίσχυσαν το αίσθημα της ανισότητας, κυρίως από τις χώρες του Νότου και την Ελλάδα οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Η προσήλωση στην νομισματική και οικονομική ένωση απομάκρυνε μερικώς από την ουσιαστική πολιτική ενοποίηση και αποδυνάμωσε τη σημασία της.
Χωρίς εμπάθειες και αντιπαλότητες, χωρίς ιδεολογικές φράξιες και άλλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το σημείο εκείνο του πλανήτη με το χαμηλότερο ποσοστό ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (αυξήθηκε με την κρίση των τελευταίων χρόνων αλλά παραμένει το χαμηλότερο σε όλον τον πλανήτη).
Η μόνη «ρήξη» λοιπόν που πρέπει να γίνει στη χώρα μας, είναι η ρήξη με το άδικο και διεφθαρμένο καθεστώς που εμποδίζει τους Έλληνες πολίτες να προοδεύσουν, να αναπτύξουν τη χώρα και να βρουν μαζί της μια ζηλευτή θέση στο σύγχρονο κόσμο.
Χρέος της χώρας μας είναι να διατηρεί ως κόρη οφθαλμού τη σχέση της με την Ευρώπη και κατά το δυνατόν να την ενισχύει διαρκώς. Η Ελλάδα πρέπει να φτιάξει τα του οίκου της.
Οι εχθροί είναι εντός των τειχών... Οτιδήποτε άλλο, θα είναι αυτοκτονία.
Πρώτη ενημέρωση Παρασκευή 3 Ιουλίου, 08:16 π.μ.
www.bankingnews.gr
Και δείχνει τα… καλά που έχει καρπωθεί η χώρα μας από τη μακροχρόνια «σχέση» της με την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες!
Γράφει λοιπόν η αναγνώστριά μας από τη Χίο:
«Πήγα μια βόλτα με το αυτοκίνητο εδώ γύρω. Νέο Νηπιαγωγείο Πυργιού. Χρηματοδότηση ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
Περιφερειακός Πυργιού. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
(πρώην) Δημαρχείο Μαστιχοχωρίων. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση.
Νέο Λύκειο Καλαμωτής. ΕΣΠΑ. Ευρωπαϊκή Ένωση»!!! Βρε τους εκβιαστές τους ευρωπαίους. Βρε τους τοκογλύφους!
Αυτό είναι λοιπόν η Ευρώπη. Αυτά είναι (μερικά από) τα καλά της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες.
Πολλά οικονομικά οφέλη, τεράστια κεφάλαια «παρέλασαν» από τη χώρα, είτε υπό τη μορφή επιδοτήσεων, είτα χαμηλότοκων δανείων, είτε πακέτων στήριξης κ.ο.κ.
Φυσικά έγιναν λάθη, φυσικά έγιναν… οριζόντιες γεωργικές πολιτικές που ακύρωσαν ορισμένες εξαιρετικές παραγωγές της χώρας μας, φυσικά υπήρξαν στρεβλώσεις.
Όμως, το πρόσημο είναι κάτι παραπάνω από θετικό.
Το λόμπι της δραχμής και τα ψέματα
Το τελευταίο διάστημα από διάφορα εγχώρια κέντρα αμφίβολης υπόστασης και κυρίως αμφίβολης στόχευσης, τα οποία εμφορούνται είτε από το λόμπι της δραχμής είτε από άλλου είδους ψευδείς και ανεδαφικές ιδεοληψίες, καλλιεργείται συστηματικά ένας έντονος αντιευρωπαϊσμός.
Το λόμπι της δραχμής, μια πορνική διαπλοκή μιντιάδων και ανθρώπων με πολλά χρήματα στο εξωτερικό, διαμορφώνουν μια… παράλληλη «πραγματικότητα», κατηγορώντας σκαιότητα συλλήβδην το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Παρουσιάζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή την ομοσπονδία κρατών ως μια… λέσχη που ασελγεί ξεδιάντροπα πάνω στους λαούς του Νότου, κατηγορώντας τη γερμανική πλευρά για όλα τα δεινά που μπορεί να αντιμετωπίζουν αρκετές οικονομίες ή κοινωνίες της Ευρωζώνης.
Η Ε.Ε. με όλα τα τρωτά της, με όλα τα λάθη, με όλες τις μεγάλες αρρυθμίες και αδικίες που ασφαλώς έχουν γίνει, είναι ένας λίαν επιτυχημένος θεσμός για τις χώρες που την απαρτίζουν.
Γι’ αυτό αυξάνονται άλλωστε και οι χώρες που ζητούν να συμμετέχουν, είτε στην πιο «κλειστή» νομισματική Ένωση είτε ευρύτερα.
Τι πήρε η Ελλάδα από την Ε.Ε. -- Το τέρας του κρατισμού και οι παθογένειες
Εξαιρετική είναι η μελέτη που έχει κάνει ο καθηγητής κ. Αθ. Παπανδρόπουλος τόσο για το ύψος των κεφαλαίων που πέρασαν από την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, όσο και για τις παθογένειες που έφεραν την πτώχευση.
Ο καθηγητής σημειώνει ότι «από το 1981 έως σήμερα, το ελληνικό παμφάγο κράτος έχει δεχθεί 660 δισ. ευρώ δάνεια, 290 δισ. ευρώ καθαρές επιδοτήσεις και 26 δισ. ευρώ άτοκες επενδυτικές επιχορηγήσεις, που έχουν δε «κουρευτεί» χρέη περίπου 120 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, μέσα σε 34 χρόνια το ελληνικό κράτος είχε την δυνατότητα να αξιοποιήσει πάνω από 1 τρσ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 100.000 ευρώ ανά Νεοέλληνα ή σε 335.000 ευρώ ανά νοικοκυριό.
Παρόλα αυτά, η Ελλάδα είναι πτωχευμένη, η παραγωγική της μηχανή είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη, οι υποδομές της είναι απλά υποφερτές και η διοικητική της μηχανή απέχει αισθητά από τον κοινοτικό μέσον όρο.
Αντιθέτως, η χώρα πρωτεύει σε διαφθορά και παραοικονομία, γεγονός που αποτρέπει παραγωγικές επενδύσεις και νοθεύει την δημοσιονομική πολιτική της.
Όσο για τα αίτια της πτώχευσης οφείλονται αποκλειστικά και μόνον στον κρατισμό, δεδομένου ότι στην χώρα μας το κράτος αντιπροσωπεύει το 65% της επίσημης οικονομίας.
Πρόκειται, δηλαδή, για ποσοστό παραπλήσιο με τα αντίστοιχα σε πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι οποίες εξ αυτού του λόγου κατέρρευσαν.
Το 2010, λοιπόν, αυτό το κράτος, με συνολικό χρέος κοντά στα 320 δισ. ευρώ, βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και τελικά σώθηκε από την άτακτη χρεοκοπία αποκλειστικά και μόνον γιατί συμμετείχε στην ευρωζώνη – τα μέλη της οποίας έσπευσαν να το σώσουν, για να προστατεύσουν το ευρώ και να αποτρέψουν σοβαρότερα προβλήματα στην οικονομική και νομισματική ένωση.
Στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν, η Ελλάδα, με χίλια βάσανα και με δραστικές οριζόντιες περικοπές, κατάφερε να περιορίσει τα δραματικά ελλείμματα στον προϋπολογισμό της και στο ισοζύγιο πληρωμών της –πλην όμως, από πλευράς περιορισμού του κρατισμού, οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν ελάχιστες.
Η Ευρώπη και η Ε.Ε. είναι κάτι πολύ περισσότερο από λεφτά και επιδοτήσεις
Πέρα κεφάλαια και επιδοτήσεις, πέρα από τις φαινομενικά «νεκρές» λέξεις που μας έχουν… κουράσει τελευταία, όπως Eurogroup, Κομισιόν, Euro Working Group, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κ.λπ. πέρα από κόμματα, ιδεοληψίες και εμπάθειες, η ξεκάθαρη αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη είναι η πιο πολιτισμένη, ασφαλής και δημοκρατική περιοχή του πλανήτη.
Η Ε.Ε. είναι μια ένωση ασφαλώς ατελής, όντως με κάποιες, ίσως πολλές, αδικίες ή ανορθογραφίες, όμως η Ευρώπη - ως σύνολο - είναι μακράν η περιοχή με τα καλύτερα πολιτεύματα, την περισσότερη κατά το δυνατόν δημοκρατία, τα καλύτερα νοσοκομεία, τη μεγαλύτερη αποδοχή της διαφορετικότητας κ.ο.κ.
Η Ευρώπη ακόμη και στην περίοδο της κρίσης εξακολουθεί να διαθέτει πάνω από το 60% των παγκόσμιων δαπανών για κοινωνικό κράτος!
Είναι το πρώτο σημείο στον πλανήτη με το υψηλότερο επίπεδο ελευθερίας του τύπου και με το υψηλότερο επίπεδο πολιτισμού.
Είναι το δεύτερο σημείο στον πλανήτη μετά τις ΗΠΑ με τον υψηλότερο δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης δηλαδή μικρότερου ποσοστού φτώχειας, υψηλότερου προσδοκιμου ζωής, υψηλότερου επιπέδου υπηρεσιών υγείας, οικονομικής ελευθερίας και με τις μικρότερες διαφορές εισοδηματικής ισότητας.
Ασφαλώς τα τελευταία χρόνια έχoυν γίνει πολλά λάθη που ενίσχυσαν το αίσθημα της ανισότητας, κυρίως από τις χώρες του Νότου και την Ελλάδα οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Η προσήλωση στην νομισματική και οικονομική ένωση απομάκρυνε μερικώς από την ουσιαστική πολιτική ενοποίηση και αποδυνάμωσε τη σημασία της.
Χωρίς εμπάθειες και αντιπαλότητες, χωρίς ιδεολογικές φράξιες και άλλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το σημείο εκείνο του πλανήτη με το χαμηλότερο ποσοστό ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (αυξήθηκε με την κρίση των τελευταίων χρόνων αλλά παραμένει το χαμηλότερο σε όλον τον πλανήτη).
Η μόνη «ρήξη» λοιπόν που πρέπει να γίνει στη χώρα μας, είναι η ρήξη με το άδικο και διεφθαρμένο καθεστώς που εμποδίζει τους Έλληνες πολίτες να προοδεύσουν, να αναπτύξουν τη χώρα και να βρουν μαζί της μια ζηλευτή θέση στο σύγχρονο κόσμο.
Χρέος της χώρας μας είναι να διατηρεί ως κόρη οφθαλμού τη σχέση της με την Ευρώπη και κατά το δυνατόν να την ενισχύει διαρκώς. Η Ελλάδα πρέπει να φτιάξει τα του οίκου της.
Οι εχθροί είναι εντός των τειχών... Οτιδήποτε άλλο, θα είναι αυτοκτονία.
Πρώτη ενημέρωση Παρασκευή 3 Ιουλίου, 08:16 π.μ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών