Υπάρχει σαφής ανάγκη σε μεταρρυθμίσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους και την απομόχλευση
Οκτώ χρόνια μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης της Ευρώπης, η κληρονομιά των μη εξυπηρετούμενων δανείων και το υπερβολικό ιδιωτικό χρέος εξακολουθούν να αποτελούν το βασικό εμπόδιο για την ανάκτηση των τραπεζικών πιστώσεων και των επενδύσεων.
Με αφορμή αυτό το συμπέρασμα, το Ινστιτούτο Bruegel κατάρτισε μια ανάλυση στοιχειοθετώντας τις τέσσερις βασικές περιοχές της οικονομικής δραστηριότητας, στις οποίες οι χαράσσοντες την πολιτική θα πρέπει να επικεντρωθούν για να αντιμετωπίσουν το μείζον ζήτημα των προβληματικών δανείων.
Σύμφωνα με το Bruegel, παράλληλα με τις προσπάθειες μείωσης και εξάλειψης των μη εξυπηρετούμενων δανείων από τους ισολογισμούς των τραπεζών, θα πρέπει να μειωθεί και το υπερβάλλον χρέος από τους "ισολογισμούς" των οφειλετών.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι οι ισολογισμοί των τραπεζών θα αποκατασταθούν με βιώσιμο τρόπο και να ανανεωθεί τόσο η προσφορά όσο και η ζήτηση νέων πιστώσεων.
Μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση των παλαιών περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να περιλαμβάνει στρατηγικές για τη μείωση του εθνικού χρέους που θα καθοδηγήσουν και τους στόχους μείωσης των τραπεζικών δανείων, θα ενισχύσουν τα πλαίσια αναδιάρθρωσης και αφερεγγυότητας, θα απλοποιήσουν τη συμμετοχή εξειδικευμένων επενδυτών στο πλαίσιο της ένωσης κεφαλαιαγορών και θα δημιουργήσουν ένα σχέδιο για τις εθνικές εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων.
Σύμφωνα με το Bruegel, υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης των πολιτικών σε τέσσερις βασικούς τομείς:
Πρώτα απ 'όλα, να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν επαρκώς δάνεια με κίνδυνο και, στη συνέχεια, να συμμετάσχουν ενεργά στην αναδιάρθρωση ή τη διαγραφή μη βιώσιμων δανείων.
Δεύτερον, να ενθαρρυνθεί η περαιτέρω νομική μεταρρύθμιση, η οποία υποστηρίζεται επίσης από την επαρκή ικανότητα αναδιάρθρωσης στις τράπεζες και σε άλλους τομείς του ιδιωτικού τομέα.
Τρίτον, να δημιουργηθεί ένα φορολογικό καθεστώς με ευελιξία στη διαχείριση των εσόδων που να ενθαρρύνει τον δημόσιο τομέα να συμμετάσχει στην αναδιάρθρωση του χρέους.
Τέλος, να δημιουργηθούν εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να ξεπεράσουν τις διάφορες αποτυχίες της αγοράς όσον αφορά την απομάκρυνση των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων από τους ισολογισμούς των τραπεζών.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένες χώρες αλλά αποτελούν πρόβλημα για ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της ζώνης του ευρώ, δεδομένων των πολλών οικονομικών και πραγματικών επιπτώσεων σε ολόκληρη την περιοχή του νομίσματος.
Υπάρχει σαφής ανάγκη για εθνικές μεταρρυθμίσεις που να δημιουργούν ένα περισσότερο υποστηρικτικό περιβάλλον για την αναδιάρθρωση του χρέους και την απομόχλευση.
Ωστόσο, πολλές πολιτικές θα πρέπει επίσης να συντονιστούν εντός της ζώνης του ευρώ και ενδεχομένως εντός της ενιαίας κεφαλαιαγοράς της ΕΕ, καταλήγει το Bruegel.
www.bankingnews.gr
Με αφορμή αυτό το συμπέρασμα, το Ινστιτούτο Bruegel κατάρτισε μια ανάλυση στοιχειοθετώντας τις τέσσερις βασικές περιοχές της οικονομικής δραστηριότητας, στις οποίες οι χαράσσοντες την πολιτική θα πρέπει να επικεντρωθούν για να αντιμετωπίσουν το μείζον ζήτημα των προβληματικών δανείων.
Σύμφωνα με το Bruegel, παράλληλα με τις προσπάθειες μείωσης και εξάλειψης των μη εξυπηρετούμενων δανείων από τους ισολογισμούς των τραπεζών, θα πρέπει να μειωθεί και το υπερβάλλον χρέος από τους "ισολογισμούς" των οφειλετών.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι οι ισολογισμοί των τραπεζών θα αποκατασταθούν με βιώσιμο τρόπο και να ανανεωθεί τόσο η προσφορά όσο και η ζήτηση νέων πιστώσεων.
Μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση των παλαιών περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να περιλαμβάνει στρατηγικές για τη μείωση του εθνικού χρέους που θα καθοδηγήσουν και τους στόχους μείωσης των τραπεζικών δανείων, θα ενισχύσουν τα πλαίσια αναδιάρθρωσης και αφερεγγυότητας, θα απλοποιήσουν τη συμμετοχή εξειδικευμένων επενδυτών στο πλαίσιο της ένωσης κεφαλαιαγορών και θα δημιουργήσουν ένα σχέδιο για τις εθνικές εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων.
Σύμφωνα με το Bruegel, υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης των πολιτικών σε τέσσερις βασικούς τομείς:
Πρώτα απ 'όλα, να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν επαρκώς δάνεια με κίνδυνο και, στη συνέχεια, να συμμετάσχουν ενεργά στην αναδιάρθρωση ή τη διαγραφή μη βιώσιμων δανείων.
Δεύτερον, να ενθαρρυνθεί η περαιτέρω νομική μεταρρύθμιση, η οποία υποστηρίζεται επίσης από την επαρκή ικανότητα αναδιάρθρωσης στις τράπεζες και σε άλλους τομείς του ιδιωτικού τομέα.
Τρίτον, να δημιουργηθεί ένα φορολογικό καθεστώς με ευελιξία στη διαχείριση των εσόδων που να ενθαρρύνει τον δημόσιο τομέα να συμμετάσχει στην αναδιάρθρωση του χρέους.
Τέλος, να δημιουργηθούν εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να ξεπεράσουν τις διάφορες αποτυχίες της αγοράς όσον αφορά την απομάκρυνση των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων από τους ισολογισμούς των τραπεζών.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένες χώρες αλλά αποτελούν πρόβλημα για ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της ζώνης του ευρώ, δεδομένων των πολλών οικονομικών και πραγματικών επιπτώσεων σε ολόκληρη την περιοχή του νομίσματος.
Υπάρχει σαφής ανάγκη για εθνικές μεταρρυθμίσεις που να δημιουργούν ένα περισσότερο υποστηρικτικό περιβάλλον για την αναδιάρθρωση του χρέους και την απομόχλευση.
Ωστόσο, πολλές πολιτικές θα πρέπει επίσης να συντονιστούν εντός της ζώνης του ευρώ και ενδεχομένως εντός της ενιαίας κεφαλαιαγοράς της ΕΕ, καταλήγει το Bruegel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών