Σε αυτοκίνητα με τετρακίνηση, η αλλαγή μόνο δύο ελαστικών μπορεί να φαίνεται οικονομική επιλογή, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές φθορές στη μετάδοση.
Σε αντίθεση με τα προσθιοκίνητα ή πισωκίνητα αυτοκίνητα, στα οποία είναι σύνηθες να αλλάζονται τα ελαστικά ανά άξονα, στα τετρακίνητα (τουλάχιστον σε όσα 4×4 ή AWD γίνεται βαριά χρήση της μετάδοσης στους τέσσερις τροχούς) η ιστορία είναι διαφορετική. Η σύσταση να αλλάζονται και τα τέσσερα ελαστικά ταυτόχρονα δεν είναι εμπορικό τρικ των συνεργείων, αλλά τεχνική αναγκαιότητα που έχει να κάνει με τη λειτουργία της τετρακίνησης και τη μηχανική ισορροπία του συστήματος. Η βασική αρχή είναι πως σε ένα αυτοκίνητο με τετρακίνηση, η κατανομή της ροπής γίνεται όχι μόνο μεταξύ των δύο αξόνων, αλλά συχνά και ανάμεσα στους τροχούς ξεχωριστά. Για να λειτουργήσει σωστά αυτό το σύστημα, όλοι οι τροχοί πρέπει να περιστρέφονται με τον ίδιο ρυθμό. Ακόμη και μικρή διαφορά στη διάμετρο των ελαστικών -λόγω διαφορετικού βαθμού φθοράς- αρκεί για να προκαλέσει δυσλειτουργίες. Για να καταλάβει κανείς την επίδραση αυτής της διαφοράς, αρκεί να αναλογιστεί πως μόλις 3 χιλιοστά απόκλισης στο βάθος του πέλματος μπορούν να οδηγήσουν σε αρκετά εκατοστά διαφορά στην περιφέρεια κύλισης. Αυτό σημαίνει πως κάθε φορά που το αυτοκίνητο κινείται, οι τροχοί με μεγαλύτερη διάμετρο διανύουν μεγαλύτερη απόσταση και γυρίζουν πιο αργά από τους φθαρμένους, κάτι που μεταφράζεται σε διαρκή καταπόνηση του διαφορικού και των υπόλοιπων στοιχείων μετάδοσης (διαβάστε περισσότερα)
Σχόλια αναγνωστών