Όμως τα 180.000-200.000 τυφέκια είναι ένα πολύ ενδιαφέρον συμβόλαιο στις ισχνές εξοπλιστικά εποχές και η «λεία» προσέλκυσε τους μεγάλους καρχαρίες στην Ελλάδα
Το παιχνίδι χοντραίνει γύρω από το νέο τυφέκιο που θα αντικαταστήσει το G3 στον ελληνικό στρατό.
Ενώ το έδαφος προετοιμαζόταν για ένα περίπατο “με συνοπτικές διαδικασίες” της ισραηλινής IWI, η οποία φέρεται να έχει την πολιτική υποστήριξη κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, το σκηνικό αλλάζει.
Μπορεί οι πολιτικοί να παρουσίαζαν πριν καν αρχίσει η διαδικασία, περίπου ως τελειωμένη υπόθεση την (προ-) επιλογή του Tavor X95 και να αποθάρρυναν εταιρίες από την Τσεχία (CZ), την Ιταλία (Beretta) και το Βέλγιο (FN - Fabrique National).
Όμως τα 180.000-200.000 τυφέκια είναι ένα πολύ ενδιαφέρον συμβόλαιο στις ισχνές εξοπλιστικά εποχές και η «λεία» προσέλκυσε τους μεγάλους καρχαρίες στην Ελλάδα.
Πριν λίγες εβδομάδες εμφανίστηκε η γερμανική Heckler & Koch (κατασκευάστρια μεταξύ άλλων του G3 και «μητέρα» της ελληνικής ΕΒΟ) και κατόπιν η αμερικανική - Γερμανική Sig Sauer.
Αμφότερες κατασκευάζουν μερικά από τα καλύτερα φορητά όπλα στον κόσμο.
Για παράδειγμα τα μοντέλα ΗΚ416/Μ27 IAR της Heckler & Koch είναι τα νέα τυφέκια του γαλλικού στρατού και των αμερικανών πεζοναυτών αντίστοιχα.
Η δε Sig Sauer μόλις κέρδισε το ύψους 600 εκατ. δολαρίων διαγωνισμό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με το πιστόλι Μ17MHS και διεκδικεί το συμβόλαιο για μια νέα γενιά «υπερόπλων» διαμετρήματος 6,8 mm που θα αντικαταστήσει τα Μ16 των ΗΠΑ.
Πέρα όμως από το καθαρά τεχνικό - διαγωνιστικό κομμάτι της υπόθεσης, η εμφάνιση αυτών των κολοσσών δημιουργεί μια πολύ “ενδιαφέρουσα” κατάσταση για την ελληνική κυβέρνηση.
Γιατί μαζί με τις προσφορές ήρθαν και οι παρασκηνιακές πιέσεις από τις αντίστοιχες πρεσβείες.
Και ναι μεν είναι εύκολο για τους «ισραηλίτες» της ελληνικής κυβέρνησης να αγνοούν πχ. τους Ιταλούς και τους Τσέχους, αλλά αδύνατο να αποφύγουν τη γερμανική ή την αμερικανική επιρροή. Γιατί μπορεί να διατείνονται ότι αποκτήσαμε νέο «στρατηγικό εταίρο» όμως οι μεγαλοπροαγωγοί (εταίροι εννοούσαμε) της χώρας είναι πάντα παρόντες.
Και είναι εκείνοι που κρατούν τα κλειδιά για την οικονομική αλλά και αμυντική μας επιβίωση.
Θα δούμε λοιπόν ποιά πρεσβεία μας «κρατάει» καλύτερα… οι νεόκοποι φίλοι μας ή αυτοί στους οποίους χρωστάμε ήδη «τα μαλλιοκέφαλα μας» και επουδενί δε θα ήθελαν τα δανεικά να καταλήξουν σε ξένες τσέπες.
Χριστόφορος Ζηριάδης
www.bankingnews.gr
Ενώ το έδαφος προετοιμαζόταν για ένα περίπατο “με συνοπτικές διαδικασίες” της ισραηλινής IWI, η οποία φέρεται να έχει την πολιτική υποστήριξη κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, το σκηνικό αλλάζει.
Μπορεί οι πολιτικοί να παρουσίαζαν πριν καν αρχίσει η διαδικασία, περίπου ως τελειωμένη υπόθεση την (προ-) επιλογή του Tavor X95 και να αποθάρρυναν εταιρίες από την Τσεχία (CZ), την Ιταλία (Beretta) και το Βέλγιο (FN - Fabrique National).
Όμως τα 180.000-200.000 τυφέκια είναι ένα πολύ ενδιαφέρον συμβόλαιο στις ισχνές εξοπλιστικά εποχές και η «λεία» προσέλκυσε τους μεγάλους καρχαρίες στην Ελλάδα.
Πριν λίγες εβδομάδες εμφανίστηκε η γερμανική Heckler & Koch (κατασκευάστρια μεταξύ άλλων του G3 και «μητέρα» της ελληνικής ΕΒΟ) και κατόπιν η αμερικανική - Γερμανική Sig Sauer.
Αμφότερες κατασκευάζουν μερικά από τα καλύτερα φορητά όπλα στον κόσμο.
Για παράδειγμα τα μοντέλα ΗΚ416/Μ27 IAR της Heckler & Koch είναι τα νέα τυφέκια του γαλλικού στρατού και των αμερικανών πεζοναυτών αντίστοιχα.
Η δε Sig Sauer μόλις κέρδισε το ύψους 600 εκατ. δολαρίων διαγωνισμό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με το πιστόλι Μ17MHS και διεκδικεί το συμβόλαιο για μια νέα γενιά «υπερόπλων» διαμετρήματος 6,8 mm που θα αντικαταστήσει τα Μ16 των ΗΠΑ.
Πέρα όμως από το καθαρά τεχνικό - διαγωνιστικό κομμάτι της υπόθεσης, η εμφάνιση αυτών των κολοσσών δημιουργεί μια πολύ “ενδιαφέρουσα” κατάσταση για την ελληνική κυβέρνηση.
Γιατί μαζί με τις προσφορές ήρθαν και οι παρασκηνιακές πιέσεις από τις αντίστοιχες πρεσβείες.
Και ναι μεν είναι εύκολο για τους «ισραηλίτες» της ελληνικής κυβέρνησης να αγνοούν πχ. τους Ιταλούς και τους Τσέχους, αλλά αδύνατο να αποφύγουν τη γερμανική ή την αμερικανική επιρροή. Γιατί μπορεί να διατείνονται ότι αποκτήσαμε νέο «στρατηγικό εταίρο» όμως οι μεγαλοπροαγωγοί (εταίροι εννοούσαμε) της χώρας είναι πάντα παρόντες.
Και είναι εκείνοι που κρατούν τα κλειδιά για την οικονομική αλλά και αμυντική μας επιβίωση.
Θα δούμε λοιπόν ποιά πρεσβεία μας «κρατάει» καλύτερα… οι νεόκοποι φίλοι μας ή αυτοί στους οποίους χρωστάμε ήδη «τα μαλλιοκέφαλα μας» και επουδενί δε θα ήθελαν τα δανεικά να καταλήξουν σε ξένες τσέπες.
Χριστόφορος Ζηριάδης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών