Σχετικά Άρθρα
BofA, ING, Deutsche Bank: Η Fed θέλει τις ΗΠΑ σε ύφεση... μόνο έτσι θα μειωθεί ο πληθωρισμός
Brainard (Fed): Θα συνεχίσουμε να αυξάνουμε τα επιτόκια μέχρι να υποχωρήσει ο πληθωρισμός
Jackson Hole - Fed και ΕΚΤ: Ανεξέλεγκτος ο πληθωρισμός, ξεμένουν από όπλα οι κεντρικές τράπεζες - Ύφεση, λιτότητα και αυξήσεις επιτοκίων
Μπορεί οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό να έχουν μειωθεί από τον Μάιο στις ΗΠΑ, αλλά το τζίνι του πληθωρισμού έχει βγει από το μπουκάλι και δεν θα ξαναμπεί μέσα ούτε εύκολα ούτε γρήγορα.
Για παρά πολλά χρόνια, το πρόβλημα ήταν ο πολύ μικρός πληθωρισμός.
Το 2020 οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής προβληματίζονταν για το πώς θα ανεβάσουν τον πληθωρισμό γιατί ήταν πολύ χαμηλότερα από το στόχο του 2%.
Και πράγματι, με τη μεγάλη νομισματική χαλάρωση, που προώθησαν οι κεντρικές τράπεζες για να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές συνέπειες των περιοριστικών μέτρων στην οικονομία, ο πληθωρισμός άρχισε να ανεβαίνει.
Και από την στιγμή που άρχισε να ανεβαίνει πολύ, είναι πλέον δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο, με τα εργαλεία των κεντρικών τραπεζών.
Γιατί;
Διότι τις τιμές σε μια οικονομία ορίζουν τρεις κύριες μεταβλητές:
Η προσφορά χρήματος
Η ταχύτητα με την οποία κινείται το χρήμα
Η προσφορά των πραγματικών αξιών
Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να ελέγξουν μόνο τη μία από αυτές τις τρεις μεταβλητές: την προσφορά χρήματος.
Από τις αρχές του 2020, επικαλούμενες την πανδημία του Covid 19, οι κεντρικές τράπεζες έχουν αυξήσει ριζικά την ποσότητα του χρήματος σε κυκλοφορία.
Στις ΗΠΑ, ο ευρύς δείκτης προσφοράς χρήματος M2 εκτινάχθηκε από 15,3 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Φεβρουάριο του 2020 σε 21,6 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Αύγουστο του 2022, καταγράφοντας μια εκπληκτική αύξηση 41% σε λίγο περισσότερο από δύο χρόνια!
Αντίθετα, η ταχύτητα του Μ2 κατέρρευσε, από 1,37 το πρώτο τρίμηνο του 2020 σε 1,1 το δεύτερο τρίμηνο του 2020.
Η κατάρρευση της ταχύτητας κίνησης του χρήματος το 2020 δεν ήταν έκπληξη: η ταχύτητα του χρήματος προκύπτει ως αναλογία του ονομαστικού ΑΕΠ προς το χρηματικά αποθέματα του ευρύ δείκτη προσφοράς χρήματος.
Μια μεγάλη αύξηση του Μ2 θα μειώσει αυτόν τον δείκτη καθώς δεν θα έχει άμεσα σημαντική επίδραση στο ΑΕΠ.
Αλλά σήμερα η ταχύτητα του χρήματος αρχίζει να αυξάνεται.
Η ταχύτητα του χρήματος μετρά πόσες φορές μια μονάδα νομίσματος χρησιμοποιείται για την αγορά εγχώριας παραγωγής αγαθών ή υπηρεσιών σε κάποιο χρονικό διάστημα.
Όσο πιο συχνά το χρήμα αλλάζει χέρια, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του.
Επειδή η ταχύτητα του χρήματος καθορίζεται από τη συνολική ψυχολογία των συμμετεχόντων στην οικονομία, που μάλιστα αργούν να αντιδράσουν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της οικονομίας, τείνει να έχει μια ισχυρή αδράνεια που είναι πέρα από τον έλεγχο των νομισματικών αρχών.
Εάν οι άνθρωποι χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο νόμισμά τους επειδή χάνει γρήγορα αγοραστική δύναμη, θα προσπαθήσουν να το ξεφορτωθούν και να το ανταλλάξουν με αντικείμενα πραγματικής αξίας.
Αυτό αυξάνει την ταχύτητα του χρήματος και με τη σειρά του ασκεί περαιτέρω ανοδική πίεση στον πληθωρισμό.
Ιστορικά, όταν οι κυβερνήσεις ή οι κεντρικές τράπεζες αποφασίζουν να επιτρέψουν μια άνοδο του πληθωρισμού, στη συνέχεια βγαίνει εκτός ελέγχου.
Έρευνα της Bank of America Global Research δείχνει ότι από τη στιγμή που ο πληθωρισμός ξεπερνά το 5%, χρειάζονται κατά μέσο όρο 10 χρόνια για να πέσει ξανά στο 2%. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο πληθωρισμός είναι συχνά πολύ υψηλότερος από 5%.
Κατά τη μεγάλη πληθωριστική κρίση της δεκαετίας του 1980, η πλειοψηφία των χωρών χρειάστηκε 8-10 χρόνια για να μειώσουν τον πληθωρισμό κάτω του 2%.
Η χώρα μάλιστα που χρειάστηκε τα περισσότερο χρόνια από όλες τις άλλες, σχεδόν 28 χρόνια, για να μειώσει ήταν η Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ, ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ ξεπέρασε το 5% τον Μάρτιο του 1969 και χρειάστηκε 17 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τον Μάρτιο του 1986, για να υποχωρήσει κοντά στο 2%.
Στη θεμελιώδη εργασία του, «Σύγχρονοι υπερ-και υψηλοί πληθωρισμοί», ο Stanley Fischer διαπίστωσε ότι από το 1960, πάνω από τα 2/3 των οικονομιών της παγκόσμιας αγοράς παρουσίασαν επεισόδια πληθωρισμού που ξεπέρασαν το 25%.
Κατά τη διάρκεια τέτοιων επεισοδίων, οι επενδυτές έχασαν κατά μέσο όρο το 53% της αγοραστικής δύναμης των αποταμιεύσεών τους.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, με τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ στο 9% κατά μέσο όρο, οι Αμερικανοί επενδυτές έχασαν το 65% του πλούτου τους σε πραγματικούς όρους (με βάση την απόδοση ενός τυπικού χαρτοφυλακίου μετοχών/ομολογιών 60/40). Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, οι απώλειες που προκλήθηκαν από τον πληθωρισμό έφτασαν το 100%.
Αποτελεσματικές στρατηγικές άμυνας - Ποια περιουσιακά στοιχεία να προτιμάτε
Σήμερα, που οι περισσότερες δυτικές οικονομίες βρίσκονται στην ιστορική τροχιά του υψηλού πληθωρισμού, οι αποταμιευτές και οι επενδυτές θα υποστούν μεγάλες ζημιές.
Το θέμα είναι τι μπορούν να κάνουν γι αυτό;
Εμπειρικά, η καλύτερη άμυνα ενάντια στις απώλειες που επιφέρει ο πληθωρισμός είναι η έκθεση σε ένα διαφοροποιημένο καλάθι τιμών εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων της ενέργειας, των πολύτιμων και βιομηχανικών μετάλλων καθώς και των γεωργικών εμπορευμάτων.
Ωστόσο, οι μικροί επενδυτές είναι αμφίβολο αν μπορούν να προχωρήσουν σε τέτοιες επενδύσεις.
Για αυτούς, ίσως η καλύτερη προστασία θα ήταν να αποκτήσουν λίγο φυσικό χρυσό και ασήμι, και, ει δυνατόν, ένα αγροτεμάχιο καλλιεργήσιμης γης.
Η γεωργική γη είναι η δεύτερη καλύτερη αντιστάθμιση απέναντι στον πληθωρισμό.
Αντίθετα, δεν παρέχουν επαρκή αντιστάθμιση στον πληθωρισμό οι επενδύσεις σε μετοχές, ομόλογα ή άλλα ακίνητα, εκτός γεωργικής γης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών