Με θεραπεία σοκ κόντρα στους λαϊκιστές που καταδίκασαν τη χώρα σε φτώχεια…
Κάθε Δεκέμβριο στην Αργεντινή πλήθος διαδηλωτών συγκεντρώνονται στην Plaza de Mayo, την κεντρική πλατεία του Μπουένος Άιρες.
Οι συγκεντρωμένοι αποτίουν φόρο τιμής στους 39 νεκρούς που άφησαν πίσω τους τα επεισόδια που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης το 2001.
Φέτος, αριστερές οργανώσεις κάλεσαν ξανά χιλιάδες ανθρώπους να καταλάβουν την πλατεία στις 20 Δεκεμβρίου.
Οι διαδηλωτές είναι εξοργισμένοι για μια σειρά μέτρων που έλαβε ο πρόεδρος της Αργεντινής Javier Milei, στο πλαίσιο της θεραπείας σοκ στην οποία υποβάλλει την οικονομία της χώρας του.
Μεταξύ άλλων, ο Milei προσδοκά μείωση των ετήσιων δημόσιων δαπανών κατά 3% του ΑΕΠ.
Η νέα κυβέρνηση ήταν προετοιμασμένη για το τι θα ακολουθούσε των αποφάσεών της.
Μέρες πριν, η υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας Patricia Bullrich είχε απευθύνει ανακοίνωση-προειδοποίηση προς όσους είχαν σκοπό να κατέβουν στους δρόμους, επιχειρώντας να τους κλείσουν.
«Δεν θα επιτρέψουμε επεισόδια ανάλογα με αυτά τα οποία είχαν συμβεί το 2001».
Στη συνέχεια, ένας άλλος υπουργός προειδοποίησε ότι όσοι κλείνουν τους δρόμους θα τιμωρηθούν με αποκλεισμό από τη λήψη κοινωνικών επιδομάτων.
Αποτέλεσμα; Η διαμαρτυρία της 20ής Δεκεμβρίου ήταν συγκλονιστική.
Μάλιστα, κάποιοι αναλυτές έφτασαν στο σημείο να αμφιβάλλουν αν ο Milei θα μπορέσει να εκπληρώσει τη θητεία του.
Πάντως, η κατάσταση στην Αργεντινή είναι τραγική…
Παρότι μια χώρα πλούσια, οδηγήθηκε στη φτώχεια από το κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο των αποκρουστικών Περονιστών (σ.σ. σας θυμίζει κάτι;).
Έχει χρεοκοπήσει εννέα φορές, τρεις εκ των οποίων τον 21ο αιώνα.
Ο πληθωρισμός ξεπερνά το 150%, το πέσο έχει υποτιμηθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδο και τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω έλλειψης συναλλάγματος.
Όπως σημειώνει η οικονομολόγος Mιράντα Ξαφά, η χώρα βασίστηκε σε δάνειο από το Κατάρ και swaps με την Κίνα για να αποπληρώσει τη δόση που χρωστούσε στο ΔΝΤ από το δάνειο-ρεκόρ των 57 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε με τον πρόεδρο Makri το 2018.
Λεφτά δεν υπάρχουν...
Δεν κάνει πίσω…
Όταν οι διαδηλωτές επέστρεψαν στα σπίτια τους, ο κ. Milei τους επεφύλασσε περισσότερα σοκ.
Εκείνο το βράδυ ανακοίνωσε ένα σαρωτικό πακέτο με περισσότερα από 300 μέτρα για την απορρύθμιση πολλών τομέων της οικονομίας της Αργεντινής.
Όπως ανακοίνωσε, καταργεί ή τροποποιεί 30 νόμους: από νόμους που υποχρεώνουν τους λιανοπωλητές τροφίμων να διαθέτουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικές μάρκες μπισκότων και να αφιερώνουν το 5% κάθε διαδρόμου σε προϊόντα από «οικογενειακές, αγροτικές ή αυτόχθονες φάρμες έως άλλους, πολύ πιο σημαντικούς.
Επίσης, άνοιξε την πόρτα για την ιδιωτικοποίηση των 33 κρατικών εταιρειών.
Βάσει άλλης αλλαγής, ανοίγει η αγορά, προς όφελος του ανταγωνισμού, σε κλάδους και τομείς που μέχρι πρότινος προστατεύονταν.
Στο πακέτο των 83 σελίδων βρίσκεται μια ρήτρα που θα μπορούσε επίσης να θέσει τα θεμέλια για τη δολαριοποίηση της οικονομίας.
Ορίζει ότι οι συμβατικές υποχρεώσεις και τα χρέη μπορούν να εκφράζονται και να διακανονίζονται σε ξένο νόμισμα - ακόμη και αν δεν είναι νόμιμο χρήμα στην Αργεντινή.
Το προεδρικό διάταγμα περιέχει πολλά άλλες προβλέψεις, συμπεριλαμβανομένων της επιλογής γενόσημων φαρμάκων έναντι επώνυμων φαρμάκων και σημαντικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
Οι αποζημιώσεις επί απολύσεων καταργούνται και αντικαθίστανται από επιδόματα ανεργίας, τα οποία μειώνονται.
Επίσης, οι εργαζόμενοι μπορούν να απολυθούν εάν συμμετέχουν σε απεργίες που εμποδίζουν την είσοδο ή την έξοδο ανθρώπων ή αγαθών από τον χώρο εργασίας, ενώ εργαζόμενοι σε «βασικούς» τομείς, συμπεριλαμβανομένων της υγείας και της εκπαίδευσης, είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν το 75% των υπηρεσιών ακόμη και αν απεργούν.
Επιπλέον, το προεδρικό διάταγμα αποδυναμώνει τη δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Για παράδειγμα, τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων καταβάλλουν επί του παρόντος μέρος των ασφαλίστρων για την υγεία σε ταμείο κοινωνικής ασφάλισης που διοικείται από το σωματείο.
Το μέτρο τερματίζει τη συμμετοχή των συνδικάτων.
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις πιθανότατα θα αμφισβητηθούν στα δικαστήρια.
Ο Hugo Moyano, επικεφαλής του συνδικάτου οδηγών φορτηγών, χαρακτήρισε τα μέτρα «αντισυνταγματικά».
Δεδομένου δε ότι το διάταγμα είναι μακρύ και ποικιλόμορφο, είναι πιθανό να χρειαστούν χρόνια για να γίνουν εμφανή τα πλήρη αποτελέσματά του.
Δεν σκοπεύει να σταματήσει
Ωστόσο, ο κ. Milei έχει επισημάνει ότι δεν σκοπεύει να σταματήσει εδώ.
Το επόμενο πρωί, είπε «Σας προειδοποιώ ότι έρχονται περισσότερα».
Όπως έχει επισημάνει, η κυβέρνησή του θέλει να άρει τους ελέγχους κεφαλαίων μέσα σε λίγους μήνες.
Η κυβέρνησή του θέλει επίσης να εισαγάγει ένα νομοσχέδιο για τη συρρίκνωση του μεγέθους του κράτους.
Για αυτό, όμως, θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Κογκρέσο.
Για τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις, ο κ. Milei κατάφερε να αποφύγει αυτό το όργανο, κηρύσσοντας τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα επόμενα δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να εκδώσει ευρύτατα διατάγματα.
Αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν αν δεν απορριφθούν και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου.
Ορισμένοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης προειδοποίησαν ότι οι κινήσεις του κ. Milei είναι ανελεύθερες.
«Μη φοβάστε τη δημοκρατική συζήτηση», τον χλεύασε ο Germán Martínez, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου συνασπισμού περονιστών στην Κάτω Βουλή.
Ο κ. Milei φαίνεται να παρακάμπτει το Κογκρέσο ακριβώς επειδή έχει μικρή υποστήριξη σε αυτό.
Ο συνασπισμός του ελέγχει μόλις το 10% των εδρών στη Γερουσία και το 15% στην Κάτω Βουλή.
Ακόμη και με τους κεντροδεξιούς συμμάχους του, δεν μπορεί να συγκεντρώσει πλειοψηφία σε κανένα από τα δύο σώματα.
Αντίθετα, ο πρόεδρος έδωσε ενδείξεις για το πώς σχεδιάζει να κυβερνήσει.
Μια εκδοχή είναι με εξασφάλιση της άμεσης υποστήριξης των μαζών.
Την ημέρα της ορκωμοσίας του, ο κ. Milei έσπασε μια παράδοση που καθιερώθηκε μετά την επιστροφή της Αργεντινής στη δημοκρατία το 1983, μετά από μια αιματηρή στρατιωτική δικτατορία.
Αντί να εκφωνήσει την εναρκτήρια ομιλία του στο Κογκρέσο, γύρισε την πλάτη του στη συνέλευση των νομοθετών και μίλησε στο πλήθος έξω στην εσπλανάδα.
Ο Milei είναι μια ασυνήθιστη φιγούρα για τη Λατινική Αμερική λόγω των πεποιθήσεών του.
Ωστόσο, είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης κατά του κατεστημένου.
Πολιτικοί που αψηφούν το status quo έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια την εξουσία σε όλη την περιοχή της Λατινικής Αμερικής.
Ωστόσο, η ικανότητά τους να προωθήσουν τις απαιτούμενες αλλαγές κρίνεται.
Μεταρρυθμιστές όπως ο Gabriel Boric στη Χιλή ή ο Gustavo Petro στην Κολομβία έχουν δει τα σχέδιά τους να κολλάνε στο Κογκρέσο.
Ο κ. Milei φαίνεται όλα αυτά να τα έχει λάβει υπόψη και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το πολιτικό του κεφάλαιο από νωρίς για να προωθήσει ριζικές αλλαγές.
«Μπορεί να έχει τέσσερις ή πέντε μήνες μήνα του μέλιτος», λέει ο Ignacio Labaqui της Medley Global Advisors, μιας εταιρείας συμβούλων.
Αλλά εάν ο πρόεδρος θέλει να είναι επιτυχημένος μακροπρόθεσμα, θα χρειαστεί να συνεργαστεί με το Κογκρέσο.
www.bankingnews.gr
Οι συγκεντρωμένοι αποτίουν φόρο τιμής στους 39 νεκρούς που άφησαν πίσω τους τα επεισόδια που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης το 2001.
Φέτος, αριστερές οργανώσεις κάλεσαν ξανά χιλιάδες ανθρώπους να καταλάβουν την πλατεία στις 20 Δεκεμβρίου.
Οι διαδηλωτές είναι εξοργισμένοι για μια σειρά μέτρων που έλαβε ο πρόεδρος της Αργεντινής Javier Milei, στο πλαίσιο της θεραπείας σοκ στην οποία υποβάλλει την οικονομία της χώρας του.
Μεταξύ άλλων, ο Milei προσδοκά μείωση των ετήσιων δημόσιων δαπανών κατά 3% του ΑΕΠ.
Η νέα κυβέρνηση ήταν προετοιμασμένη για το τι θα ακολουθούσε των αποφάσεών της.
Μέρες πριν, η υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας Patricia Bullrich είχε απευθύνει ανακοίνωση-προειδοποίηση προς όσους είχαν σκοπό να κατέβουν στους δρόμους, επιχειρώντας να τους κλείσουν.
«Δεν θα επιτρέψουμε επεισόδια ανάλογα με αυτά τα οποία είχαν συμβεί το 2001».
Στη συνέχεια, ένας άλλος υπουργός προειδοποίησε ότι όσοι κλείνουν τους δρόμους θα τιμωρηθούν με αποκλεισμό από τη λήψη κοινωνικών επιδομάτων.
Αποτέλεσμα; Η διαμαρτυρία της 20ής Δεκεμβρίου ήταν συγκλονιστική.
Μάλιστα, κάποιοι αναλυτές έφτασαν στο σημείο να αμφιβάλλουν αν ο Milei θα μπορέσει να εκπληρώσει τη θητεία του.
Πάντως, η κατάσταση στην Αργεντινή είναι τραγική…
Παρότι μια χώρα πλούσια, οδηγήθηκε στη φτώχεια από το κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο των αποκρουστικών Περονιστών (σ.σ. σας θυμίζει κάτι;).
Έχει χρεοκοπήσει εννέα φορές, τρεις εκ των οποίων τον 21ο αιώνα.
Ο πληθωρισμός ξεπερνά το 150%, το πέσο έχει υποτιμηθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδο και τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω έλλειψης συναλλάγματος.
Όπως σημειώνει η οικονομολόγος Mιράντα Ξαφά, η χώρα βασίστηκε σε δάνειο από το Κατάρ και swaps με την Κίνα για να αποπληρώσει τη δόση που χρωστούσε στο ΔΝΤ από το δάνειο-ρεκόρ των 57 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε με τον πρόεδρο Makri το 2018.
Λεφτά δεν υπάρχουν...
Δεν κάνει πίσω…
Όταν οι διαδηλωτές επέστρεψαν στα σπίτια τους, ο κ. Milei τους επεφύλασσε περισσότερα σοκ.
Εκείνο το βράδυ ανακοίνωσε ένα σαρωτικό πακέτο με περισσότερα από 300 μέτρα για την απορρύθμιση πολλών τομέων της οικονομίας της Αργεντινής.
Όπως ανακοίνωσε, καταργεί ή τροποποιεί 30 νόμους: από νόμους που υποχρεώνουν τους λιανοπωλητές τροφίμων να διαθέτουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικές μάρκες μπισκότων και να αφιερώνουν το 5% κάθε διαδρόμου σε προϊόντα από «οικογενειακές, αγροτικές ή αυτόχθονες φάρμες έως άλλους, πολύ πιο σημαντικούς.
Επίσης, άνοιξε την πόρτα για την ιδιωτικοποίηση των 33 κρατικών εταιρειών.
Βάσει άλλης αλλαγής, ανοίγει η αγορά, προς όφελος του ανταγωνισμού, σε κλάδους και τομείς που μέχρι πρότινος προστατεύονταν.
Στο πακέτο των 83 σελίδων βρίσκεται μια ρήτρα που θα μπορούσε επίσης να θέσει τα θεμέλια για τη δολαριοποίηση της οικονομίας.
Ορίζει ότι οι συμβατικές υποχρεώσεις και τα χρέη μπορούν να εκφράζονται και να διακανονίζονται σε ξένο νόμισμα - ακόμη και αν δεν είναι νόμιμο χρήμα στην Αργεντινή.
Το προεδρικό διάταγμα περιέχει πολλά άλλες προβλέψεις, συμπεριλαμβανομένων της επιλογής γενόσημων φαρμάκων έναντι επώνυμων φαρμάκων και σημαντικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.
Οι αποζημιώσεις επί απολύσεων καταργούνται και αντικαθίστανται από επιδόματα ανεργίας, τα οποία μειώνονται.
Επίσης, οι εργαζόμενοι μπορούν να απολυθούν εάν συμμετέχουν σε απεργίες που εμποδίζουν την είσοδο ή την έξοδο ανθρώπων ή αγαθών από τον χώρο εργασίας, ενώ εργαζόμενοι σε «βασικούς» τομείς, συμπεριλαμβανομένων της υγείας και της εκπαίδευσης, είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν το 75% των υπηρεσιών ακόμη και αν απεργούν.
Επιπλέον, το προεδρικό διάταγμα αποδυναμώνει τη δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Για παράδειγμα, τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων καταβάλλουν επί του παρόντος μέρος των ασφαλίστρων για την υγεία σε ταμείο κοινωνικής ασφάλισης που διοικείται από το σωματείο.
Το μέτρο τερματίζει τη συμμετοχή των συνδικάτων.
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις πιθανότατα θα αμφισβητηθούν στα δικαστήρια.
Ο Hugo Moyano, επικεφαλής του συνδικάτου οδηγών φορτηγών, χαρακτήρισε τα μέτρα «αντισυνταγματικά».
Δεδομένου δε ότι το διάταγμα είναι μακρύ και ποικιλόμορφο, είναι πιθανό να χρειαστούν χρόνια για να γίνουν εμφανή τα πλήρη αποτελέσματά του.
Δεν σκοπεύει να σταματήσει
Ωστόσο, ο κ. Milei έχει επισημάνει ότι δεν σκοπεύει να σταματήσει εδώ.
Το επόμενο πρωί, είπε «Σας προειδοποιώ ότι έρχονται περισσότερα».
Όπως έχει επισημάνει, η κυβέρνησή του θέλει να άρει τους ελέγχους κεφαλαίων μέσα σε λίγους μήνες.
Η κυβέρνησή του θέλει επίσης να εισαγάγει ένα νομοσχέδιο για τη συρρίκνωση του μεγέθους του κράτους.
Για αυτό, όμως, θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Κογκρέσο.
Για τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις, ο κ. Milei κατάφερε να αποφύγει αυτό το όργανο, κηρύσσοντας τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα επόμενα δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να εκδώσει ευρύτατα διατάγματα.
Αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν αν δεν απορριφθούν και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου.
Ορισμένοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης προειδοποίησαν ότι οι κινήσεις του κ. Milei είναι ανελεύθερες.
«Μη φοβάστε τη δημοκρατική συζήτηση», τον χλεύασε ο Germán Martínez, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου συνασπισμού περονιστών στην Κάτω Βουλή.
Ο κ. Milei φαίνεται να παρακάμπτει το Κογκρέσο ακριβώς επειδή έχει μικρή υποστήριξη σε αυτό.
Ο συνασπισμός του ελέγχει μόλις το 10% των εδρών στη Γερουσία και το 15% στην Κάτω Βουλή.
Ακόμη και με τους κεντροδεξιούς συμμάχους του, δεν μπορεί να συγκεντρώσει πλειοψηφία σε κανένα από τα δύο σώματα.
Αντίθετα, ο πρόεδρος έδωσε ενδείξεις για το πώς σχεδιάζει να κυβερνήσει.
Μια εκδοχή είναι με εξασφάλιση της άμεσης υποστήριξης των μαζών.
Την ημέρα της ορκωμοσίας του, ο κ. Milei έσπασε μια παράδοση που καθιερώθηκε μετά την επιστροφή της Αργεντινής στη δημοκρατία το 1983, μετά από μια αιματηρή στρατιωτική δικτατορία.
Αντί να εκφωνήσει την εναρκτήρια ομιλία του στο Κογκρέσο, γύρισε την πλάτη του στη συνέλευση των νομοθετών και μίλησε στο πλήθος έξω στην εσπλανάδα.
Ο Milei είναι μια ασυνήθιστη φιγούρα για τη Λατινική Αμερική λόγω των πεποιθήσεών του.
Ωστόσο, είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης κατά του κατεστημένου.
Πολιτικοί που αψηφούν το status quo έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια την εξουσία σε όλη την περιοχή της Λατινικής Αμερικής.
Ωστόσο, η ικανότητά τους να προωθήσουν τις απαιτούμενες αλλαγές κρίνεται.
Μεταρρυθμιστές όπως ο Gabriel Boric στη Χιλή ή ο Gustavo Petro στην Κολομβία έχουν δει τα σχέδιά τους να κολλάνε στο Κογκρέσο.
Ο κ. Milei φαίνεται όλα αυτά να τα έχει λάβει υπόψη και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το πολιτικό του κεφάλαιο από νωρίς για να προωθήσει ριζικές αλλαγές.
«Μπορεί να έχει τέσσερις ή πέντε μήνες μήνα του μέλιτος», λέει ο Ignacio Labaqui της Medley Global Advisors, μιας εταιρείας συμβούλων.
Αλλά εάν ο πρόεδρος θέλει να είναι επιτυχημένος μακροπρόθεσμα, θα χρειαστεί να συνεργαστεί με το Κογκρέσο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών