Συμφωνούμε και προσθέτουμε ότι σε αυτό τον δρόμο ήδη βαδίζει και η υπόλοιπη Δύση
«Αν η ελευθερία σημαίνει κάτι, αυτό είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν», έλεγε ο George Orwell.
Μετά τις εκλογές, «μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι κανένα από τα προβλήματα που συνεχίζουν να υπονομεύουν τις ελευθερίες μας δεν θα αντιμετωπιστεί με αξιόπιστο και χρήσιμο τρόπο, παρά τη δεινή κατάσταση του έθνους μας», εκτιμά από την πλευρά του το Rutherford Institute: «Σίγουρα όχι εάν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη θέση τους, τις εταιρείες ή τη χρηματοοικονομική ελίτ που χρηματοδοτούν τις εκστρατείες τους».
Πράγματι, οι εκλογές του 2024 δεν θα κάνουν πολλά για να αλλάξουν την τρέχουσα πορεία των ΗΠΑ προς ένα αστυνομο-κρατούμενο έθνος.
Ούτε ο διαγωνισμός δημοτικότητας για τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου θα αλλάξει σημαντικά την καθημερινή ζωή του μέσου Αμερικανού. Αυτές οι αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή λαμβάνονται αλλού, από ανώνυμους, μη εκλεγμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους που έχουν μετατρέψει τη γραφειοκρατία σε επιχείρηση πλήρους απασχόλησης και κερδοφόρα.
«Προς το συμφέρον της ελευθερίας και της αλήθειας, εδώ είναι μερικές άβολες αλήθειες για τη ζωή στην Αμερική που δεν θα ακούσουμε από κανέναν από τους δύο κορυφαίους προεδρικούς υποψηφίους», σχπλιάζει το Rutherford Institute, για να παραθέσει:
"1. Η κυβέρνηση δεν είναι φίλος μας. Οι λεγόμενοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι δεν εκπροσωπούν στην πραγματικότητα εμάς, τους πολίτες. Μας κυβερνά τώρα μια ολιγαρχική ελίτ κυβερνητικών και εταιρικών συμφερόντων που το κύριο συμφέρον τους είναι η διαιώνιση της εξουσίας και του ελέγχου.
2. Μειώνοντας σταδιακά τις ελευθερίες μας -ελευθερία του λόγου, συνάθροιση, ιδιωτικότητα κ.λπ. Η κυβέρνηση, ουσιαστικά, απελευθερώθηκε από τη συμβατική της συμφωνία για σεβασμό των συνταγματικών μας δικαιωμάτων, επαναφέροντας το ημερολόγιο σε μια εποχή που δεν είχαμε Διακήρυξη Δικαιωμάτων που να μας προστατεύει από το μακρύ χέρι της κυβέρνησης.
3. Οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί θέλουν να συμπεριφέρονται σαν να υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ τους. Ωστόσο, δεν είναι ορκισμένοι εχθροί όσο είναι συνέταιροι στο έγκλημα, ενωμένοι σε έναν κοινό στόχο, που είναι η διατήρηση του status quo.
4. Οι προεδρικές εκλογές χρησιμεύουν απλώς για τη διατήρηση του status quo. Μόλις εκλεγεί πρόεδρος, αυτό το άτομο γίνεται μέρος της δικτατορικής συνέχειας που είναι η αμερικανική αυτοκρατορική προεδρία σήμερα.
5. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξοδεύει χρήματα που δεν έχει σε προγράμματα ξένης βοήθειας που δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά, ενώ οι εγχώριες υποδομές μας συνεχίζουν να επιδεινώνονται και τα σύνορά μας συνεχίζουν να παραβιάζονται. Τι συμβαίνει; Είναι προφανές ότι μια εταιρική, στρατιωτικοποιημένη, εδραιωμένη παγκόσμια γραφειοκρατία διοικεί τη χώρα.
6. Μετά από σαράντα χρόνια από την εποχή που ο George Orwell οραματίστηκε τη μπότα του Big Brother, το αστυνομο-κρατούμενο κράτος πρόκειται να παραδώσει τη σκυτάλη στο κράτος επιτήρησης. Το 1984 έχει γίνει ένα εγχειρίδιο λειτουργίας για το πανταχού παρόν, σύγχρονο κράτος επιτήρησης. Αυτό το κράτος είναι παντογνώστης και παντοδύναμος. Λειτουργεί πέρα από την εμβέλεια του προέδρου, του Κογκρέσου και των δικαστηρίων, και βαδίζει κλειστά με την εταιρική ελίτ.
7. Όταν η αποκάλυψη ενός εγκλήματος αντιμετωπίζεται ως διάπραξη εγκλήματος, σε κυβερνούν εγκληματίες. Στο τρέχον κυβερνητικό κλίμα, το να υπακούς στη συνείδησή σου και να λες την αλήθεια στη δύναμη του αστυνομικού κράτους μπορεί εύκολα να σε καταστήσει «εχθρό του κράτους». Ο κατάλογος της κυβέρνησης με τους λεγόμενους «εχθρούς του κράτους» μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι μια κυβέρνηση τόσο διψασμένη για εξουσία, παρανοϊκή και φοβισμένη να χάσει τον ασφυκτικό της έλεγχο από την εξουσία, που συνωμοτεί για να πολεμήσει οποιονδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει την εξουσία της.
8. Αν οι εκλογές έκαναν τη διαφορά, δεν θα μας άφηναν να τις κάνουμε. Οι Αμερικανοί πιστεύουν μόνο ότι επιλέγουν τον επόμενο πρόεδρο. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, εμπλέκονται στην ψευδαίσθηση της συμμετοχής με αποκορύφωμα το τελετουργικό καθησυχασμού των εκλογών. Είναι απλώς μια άλλη κατασκευασμένη ψευδαίσθηση που επινοήθηκε για να κρατήσει τον πληθυσμό συμβατό και πεπεισμένο ότι η ψήφος του μετράει και ότι εξακολουθεί να έχει κάποια επιρροή στην πολιτική διαδικασία.
9. Περισσότερο από την τρομοκρατία, περισσότερο από τον εγχώριο εξτρεμισμό, περισσότερο από τη βία με όπλα και το οργανωμένο έγκλημα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει γίνει μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και την περιουσία των πολιτών της από οποιονδήποτε από τους λεγόμενους κινδύνους από τους οποίους ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι μας προστατεύει.
10. Η κυβέρνηση ξέρει ακριβώς ποια κουμπιά να πατήσει για να χειραγωγήσει τον πληθυσμό και να κερδίσει τη συνεργασία και τη συμμόρφωση του κοινού. Αυτή η δρακόντεια άσκηση για το πώς να διχάσεις, να κατακτήσεις και να υποτάξεις ένα έθνος πετυχαίνει. Έτσι χρησιμοποιείται ηπολιτική του φόβου για να πείσει η κυβέρνηση προικισμένο με ελευθερία λαό, να δεσμευτεί σε μια δικτατορία.
11. Η κυβέρνηση μας πούλησε εδώ και πολύ καιρό στον πλειοδότη. Ο πλειοδότης, παρεμπιπτόντως, ήταν πάντα το Deep State (Βαθύ Κράτος). Η σκιώδης κυβέρνηση της Αμερικής - η οποία αποτελείται από μη εκλεγμένους κυβερνητικούς γραφειοκράτες, εταιρείες, εργολάβους, χαρτοκουμπιά και κουμπιά που στην πραγματικότητα κάνουν τα πλάνα στα παρασκήνια αυτή τη στιγμή και λειτουργεί πέρα από το Σύνταγμα χωρίς πραγματική ευθύνη στους πολίτες —είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο «εμείς οι άνθρωποι» δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στην κυβέρνησή μας.
12. Κάθε πολίτης των ΗΠΑ είναι πλέον ένοχος μέχρι να αποδειχθεί αθώος.
13. «Εμείς οι άνθρωποι» δεν θωρακιζόμαστε πλέον από το κράτος δικαίου. Ενώ η Πρώτη Τροποποίηση —η οποία μας δίνει φωνή— καταργείται, η Τέταρτη Τροποποίηση—η οποία μας προστατεύει από τον εκφοβισμό, τον ασβό, τον ξυλοδαρμό, το σπάσιμο και την κατασκοπεία από κυβερνητικούς πράκτορες— ξεκοιλιάζεται.
14. Η ιδιωτική ζωή, όπως την ξέραμε, είναι νεκρή. Κάθε δευτερόλεπτο κάθε μέρα, ο αμερικανικός λαός κατασκοπεύεται από το τεράστιο δίκτυο ψηφιακών Peeping Toms, ηλεκτρονικών υποκλοπών και ρομποτικών κατασκοπευτών της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Τα κυβερνητικά μάτια σας παρακολουθούν. Βλέπουν κάθε σας κίνηση: τι διαβάζετε, πόσα ξοδεύετε, πού πηγαίνετε, με ποιον αλληλεπιδράτε, πότε ξυπνάτε το πρωί, τι βλέπετε στην τηλεόραση και τι διαβάζετε στο διαδίκτυο.
Κάθε κίνηση που κάνετε παρακολουθείται, εξορύσσεται για δεδομένα, θρυμματίζεται και καταγράφεται προκειμένου να σχηματιστεί μια εικόνα για το ποιος είστε, τι σας κάνει να ξεχωρίζετε και πώς να σας ελέγχουν καλύτερα πότε και αν είναι απαραίτητο να σας φέρουμε στη σειρά.
Προσέχετε τι λέτε, τι διαβάζετε, τι γράφετε, πού πηγαίνετε και με ποιον επικοινωνείτε, γιατί όλα θα καταγραφούν, θα αποθηκευτούν και θα χρησιμοποιηθούν εναντίον σας τελικά, σε χρόνο και τόπο που θα επιλέξει η κυβέρνηση.
15. Η ιδιωτική περιουσία δεν σημαίνει τίποτα εάν η κυβέρνηση μπορεί να πάρει το σπίτι, το αυτοκίνητο ή τα χρήματά σας με τα πιο αδύναμα προσχήματα, είτε πρόκειται για προγράμματα δήμευσης περιουσιακών στοιχείων, είτε για επιφανείς φόρους ιδιοκτησίας είτε για καθυστερημένους φόρους ιδιοκτησίας. Ομοίως, η ιδιωτική ιδιοκτησία δεν σημαίνει λίγα τη στιγμή που ομάδες SWAT και άλλοι κυβερνητικοί πράκτορες μπορούν να εισβάλουν στο σπίτι σας, να σπάσουν τις πόρτες σας, να σκοτώσουν τον σκύλο σας, να σας τραυματίσουν ή να σας σκοτώσουν, να καταστρέψουν τα έπιπλά σας και να τρομοκρατήσουν την οικογένειά σας.
16. Εάν υπάρχει ένα απόλυτο αξίωμα βάσει του οποίου φαίνεται να λειτουργεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, είναι ότι ο Αμερικανός φορολογούμενος πάντα ξεγελιέται. Οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν επίσης να πληρώσουν ατελείωτους πολέμους της κυβέρνησης, τις επιδοτήσεις ξένων εθνών, τη στρατιωτική αυτοκρατορία, το κράτος πρόνοιας, τους δρόμους προς το πουθενά, το φουσκωμένο εργατικό δυναμικό, τις μυστικές υπηρεσίες, τα κέντρα σύντηξης, τις ιδιωτικές φυλακές, τις βιομετρικές βάσεις δεδομένων, τις επεμβατικές τεχνολογίες, το οπλοστάσιο των όπλων και κάθε άλλη θέση του προϋπολογισμού που συμβάλλει στον ταχέως αναπτυσσόμενο πλούτο της εταιρικής ελίτ εις βάρος εκείνων που μετά βίας τα βγάζουν πέρα -δηλαδή εμείς οι φορολογούμενοι.
17. Από τη στιγμή της γέννησής τους μέχρι τη νόμιμα ενηλικίωση, οι νέοι είναι πλέον ιδιοκτησία του κράτους. Οι γονείς δεν έχουν πλέον τον τελευταίο λόγο για το τι διδάσκονται τα παιδιά τους, πώς είναι πειθαρχημένα ή τι είδους ιατρική φροντίδα χρειάζονται.
18. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε για να σας επισημάνουν ως ύποπτο, να χαρακτηριστείτε ως εχθρός του κράτους και να χαρακτηριστείτε σαν επικίνδυνος εγκληματίας είναι να χρησιμοποιήσετε ορισμένες απαγορευμένες λέξεις, να σερφάρετε στο Διαδίκτυο, να επικοινωνείτε χρησιμοποιώντας ένα κινητό τηλέφωνο, να οδηγείτε αυτοκίνητο, να μείνετε σε ξενοδοχείο, να αγοράσετε υλικά σε ένα κατάστημα σιδηρικών, να κάνετε μαθήματα πτήσης ή βαρκάδας, να φαίνεστε ύποπτοι, να αμφισβητείτε την κρατική αρχή ή γενικά να ζείτε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
19. Η κυβέρνηση μας ωθεί όλο και πιο κοντά σε συνταγματική κρίση.
20. Οι ελευθερίες μας -ειδικά η Τέταρτη Τροποποίηση- εξακολουθούν να πνίγονται από την επικρατούσα άποψη μεταξύ των κυβερνητικών γραφειοκρατών ότι έχουν το δικαίωμα να ερευνούν, να αρπάζουν, να απογυμνώνουν, να σαρώνουν, να κατασκοπεύουν, να ερευνούν, να χτυπούν, να συλλαμβάνουν οποιοδήποτε άτομο ανά πάσα στιγμή και για την παραμικρή πρόκληση. Αναγκαστικές αναζητήσεις κοιλότητας, αναγκαστικές κολονοσκοπήσεις, αναγκαστικές αιμοληψίες, αναγκαστικά τεστ αναπνοής-αλκοόλ, εξαναγκασμένες εξαγωγές DNA, αναγκαστικές σαρώσεις ματιών και αναγκαστική συμπερίληψη σε βιομετρικές βάσεις δεδομένων είναι μόνο μερικοί τρόποι με τους οποίους οι Αμερικανοί συνεχίζουν να υπενθυμίζονται ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το τι συμβαίνει στο σώμα μας κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με κυβερνητικούς αξιωματούχους".
«Δεν υπάρχει κυβέρνηση χωρίς εμάς - τον τεράστιο αριθμό μας, τους πόρους μας, την οικονομία μας, τη φυσική μας παρουσία σε αυτή τη γη.
Εμείς είμαστε η κυβέρνηση», καταλήγει η -γεμάτη αλήθειες- ανάλυση του Ινστιτούτου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών