Η Κίνα έχει αναμφίβολα μετατραπεί στον μεγαλύτερο πιστωτή στον κόσμο, και σύμφωνα με τα απρόσμενα ευρήματα του AidData, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης της Κίνας, με 201,83 δισ. δολάρια σε δάνεια για περίπου 2.500 projects των ΗΠΑ με 202 δισ. δολ., εξαιτίας της Amazon, της Tesla, Boeing Haliburton, Qualcomm, News Corp., και Disney»
Μία έκθεση – κόλαφος που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2025 από το ερευνητικό τμήμα AidData του πανεπιστημίου William & Mary στο Williamsburg της Virginia καταλήγει στο απίστευτο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος αποδέκτης δανείων από την Κίνα.
Η έκθεση, με τίτλο Chasing China: Learning to Play by Beijing’s Global Lending Rules, διαπίστωσε ότι 1.193 κινεζικές τράπεζες, επενδυτικές εταιρείες και κρατικοί οργανισμοί δάνεισαν 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια με αποδέκτες σε 179 χώρες μεταξύ 2000 και 2023.
Η έκθεση του AidData εδώ
Οι ερευνητές του AidData κατέληξαν, κατ’ αρχήν σε δύο εντυπωσιακά συμπεράσματα:
1. Το χαρτοφυλάκιο offshore δανεισμού της Κίνας είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο πιστευόταν μέχρι σήμερα
2. Τα δάνειά της προς τον ανεπτυγμένο κόσμο είναι κατά μια τάξη μεγέθους μεγαλύτερα από την κοινή πεποίθηση.
Η συνηθισμένη εικόνα για τον κινεζικό δανεισμό αφορά κυρίως τις τράπεζες που χορηγούν τεράστια ποσά κυρίως σε χώρες του Τρίτου Κόσμου μέσω της πρωτοβουλίας Belt and Road Initiative (BRI).
Ο επίσημος σκοπός της πρωτοβουλίας BRI ήταν να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν κρίσιμες υποδομές, αλλά τα projects συχνά επικρίνονται ως ασύμφορες «παγίδες χρέους», αποτέλεσμα σπάταλων τοπικών κυβερνήσεων που φορτώνουν τα κράτη με χρέη προς το Πεκίνο τα οποία δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομική τους κυριαρχία.
Παρά τα προβλήματα της BRI, το AidData διαπίστωσε ότι μόνο περίπου 20% του γιγαντιαίου χαρτοφυλακίου δανεισμού της Κίνας αφορά έργα υποδομής σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Αντίθετα, το ποσό που δανείζει η Κίνα σε ανεπτυγμένα κράτη απογειώθηκε από 12% σε 76% μεταξύ 2000 και 2023.
Δέκα από τους είκοσι μεγαλύτερους αποδέκτες κινεζικών δανείων είναι χώρες υψηλού εισοδήματος.
Η χρηματοδότηση στις αναπτυγμένες χώρες
Στην έκθεση επισημαίνεται: «Άλλη μια σημαντική ανακάλυψη είναι ότι οι κρατικοί πιστωτές της Κίνας έχουν χρηματοδοτήσει περίπου 10.000 projects και δραστηριότητες σε 72 χώρες υψηλού εισοδήματος, συνολικού ύψους σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων».
Ο κύριος συγγραφέας της έκθεσης της AidData, Brad Parks, πρόσθεσε ότι «μεγάλο μέρος του δανεισμού προς πλούσιες χώρες επικεντρώνεται σε κρίσιμες υποδομές, κρίσιμα ορυκτά, και την απόκτηση υψηλής τεχνολογίας, όπως εταιρείες ημιαγωγών».
Η Κίνα έχει αναμφίβολα μετατραπεί στον μεγαλύτερο πιστωτή στον κόσμο, και σύμφωνα με τα απρόσμενα ευρήματα του AidData, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος ιδιωτικός οφειλέτης της Κίνας, με 201,83 δισ. δολάρια σε δάνεια για περίπου 2.500 projects.
Στην έκθεση επισημαίνεται: «Αυτό το εύρημα είναι τόσο απροσδόκητο όσο και προβληματικό.
Ως ο κύριος γεωπολιτικός αντίπαλος της Κίνας, οι ΗΠΑ έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δεκαετίας προειδοποιώντας άλλες χώρες για τους κινδύνους από το να εκτεθούν υπερβολικά σε κινεζικό χρέος».
Το AidData καταγράφει έναν μεγάλο κατάλογο projects στις Ηνωμένες Πολιτείες που χρηματοδοτήθηκαν από κινεζικές οντότητες, από έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στο Τέξας και τη Λουιζιάνα έως data centers στη Βόρεια Virginia και τερματικούς σταθμούς αεροδρόμιο στο JFK της Νέας Υόρκης.
Η έκθεση αποκάλυψε ότι: «Οι αμερικανικοί αποδέκτες ρευστότητας από κρατικά κινεζικά κεφάλαια — μέσω παροχής κεφαλαίου κεφαλαίων κίνησης και πιστωτικών γραμμών — περιλαμβάνουν μια ευρεία γκάμα εταιρειών του Fortune 500, όπως Amazon, AT&T, Verizon, Comcast, Tesla, General Motors, Ford, Boeing, Haliburton, Qualcomm, News Corp., και Disney».
Άλλες χώρες υψηλού εισοδήματος οι οποίες λαμβάνουν τεράστια κινεζικά δάνεια περιλαμβάνουν Ρωσία, Βενεζουέλα, Αργεντινή, Αυστραλία, Βρετανία, Γερμανία και Ελβετία.
Η Κίνα περιόρισε σημαντικά τον δανεισμό προς τον «Παγκόσμιο Νότο» και τους πελάτες της BRI, ενώ ταυτόχρονα διοχέτευε ολοένα και περισσότερα χρήματα σε πλούσιες χώρες.
Αυτό δημιούργησε αυτό που το AidData χαρακτήρισε «μύθο» το αφήγημα ότι ο κινεζικός δανεισμός μειώθηκε επειδή η κινεζική οικονομία επιβραδύνθηκε.
Στην πραγματικότητα, ο ορατός και πολύ συζητημένος δανεισμός προς αναπτυσσόμενες χώρες όντως μειώθηκε απότομα, αλλά ο πολύ λιγότερο δημόσιος δανεισμός προς μεσαίου και υψηλού εισοδήματος ανεπτυγμένες χώρες άνθισε.
Με αδιαφάνεια και γεωπολιτικά κριτήρια
Το AidData δεν παρουσίασε μια ρόδινη εικόνα όσον αγορά την Κίνα ως δανειστή, χαρακτηρίζοντάς τον αδιαφανή και συνδεδεμένο με επιθετική γεωπολιτική ατζέντα.
Ένα μικρό θετικό στοιχείο ήταν ότι τα κινεζικά δάνεια προς αμερικανικές εταιρείες φαίνεται να καθοδηγούνται κυρίως από παραδοσιακό καπιταλιστικό κίνητρο του κέρδους: οι αμερικανικές εταιρείες αποδείχθηκαν καλοί πελάτες και οι κινεζικοί φορείς αποκόμισαν σημαντικά κέρδη.
Η έκθεση περιέγραψε τις κινεζικές δραστηριότητες δανεισμού ως «αδιαφανείς και περίπλοκες», με ελάχιστες συγκεκριμένες πληροφορίες διαθέσιμες.
Οι Κινέζοι δανειστές χρησιμοποιούν εκτεταμένα δίκτυα εταιρείες-κελύφη, υπεράκτιες θυγατρικές και «εξωτικά χρηματοπιστωτικά εργαλεία» για να αποφύγουν τη διεθνή εποπτεία, καθιστώντας «ένα μεγάλο μέρος του διασυνοριακού χαρτοφυλακίου τους ουσιαστικά αόρατο στα διεθνή συστήματα αναφοράς της αγοράς χρέους».
Αυτές οι πρακτικές καθιστούν επίσης δύσκολο για άλλες χώρες —συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ — να εντοπίσουν ή να αντικρούσουν τις προσπάθειες της Κίνας να αποκτήσει καίριες θέσεις σε ευαίσθητες εταιρείες προηγμένης τεχνολογίας.
Η έκθεση προειδοποίησε ότι «ένα μεγάλο και αυξανόμενο μέρος του κινεζικού offshore χαρτοφυλακίου “βρίσκεται στο σκοτάδι”».
Το Πεκίνο δημοσιοποιεί ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το είδος της ξένης βοήθειας και φιλανθρωπίας που οι δυτικές χώρες διαφημίζουν, αλλά όλα δείχνουν ότι η Κίνα έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει τη «βοήθεια» υπέρ των δανείων.
«Το Πεκίνο δεν επιδιώκει να καλλωπίσει τη φήμη του ως παγκόσμιου ευεργέτη», έγραψαν οι συντάκτες. «Το ποσοστό του υπερπόντιου χαρτοφυλακίου της που μπορεί να χαρακτηριστεί ως βοήθεια μειώθηκε από 22% το 2000 σε 1% το 2023».
Η έκθεση κατέληξε ότι η Κίνα έχει επικεντρωθεί σε έναν άλλο στόχο: να εδραιώσει τη θέση της ως ο διεθνής πιστωτής πρώτης — και ύστατης — καταφυγής, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να αντιταχθεί είτε να αγνοήσει.
H Κίνα ξαναγράφει τους κανόνες του παγκόσμιου δανεισμού
Το τεράστιο μέγεθος των χορηγήσεων σημαίνει ότι η Κίνα δεν παραβιάζει απλώς τους κανόνες της διεθνούς χρηματοδότησης — τους ξαναγράφει.
Το AidData σημείωσε ότι οι χώρες της ομάδας των G7 πραγματοποιούν πλέον αλλαγές που κάποτε θεωρούνταν αδιανόητες, στρεφόμενες από προγράμματα βοήθειας χωρίς όρους σε διασυνοριακό δανεισμό και συνεργασίες σε υπερπόντια έργα υποδομών.
«Η μονομερής προσέγγιση του Πεκίνου δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο χλευασμού ή ειρωνείας σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο, Λονδίνο, Τόκιο, Παρίσι, Ρώμη και Οτάβα. Αντιθέτως, έχει αναγκάσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της ομάδας των G7 να επανεξετάσουν θεμελιωδώς τη χρήση βοήθειας και πιστωτικών εργαλείων», κατέληξε η έκθεση.
Με άλλα λόγια, τα τελευταία 20 χρόνια ο ελεύθερος κόσμος ασκούσε… σοσιαλιστικού τύπου πολιτικές — εκτεταμένες παροχές και προγράμματα πρόνοιας — ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ασκούσε αδυσώπητα τον… καπιταλισμό.
Τα πολιτικά συστήματα των δυτικών κυβερνήσεων μοίραζαν τα χρήματα των φορολογουμένων, ενώ η Κίνα συγκέντρωνε υπογραφές σε δανειακές συμβάσεις και αποκόμιζε κέρδη.
Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης των 2000s έδωσαν στην Κίνα όλα τα χρήματα του κόσμου — και εκείνη τα επένδυσε
www.bankingnews.gr
Η έκθεση, με τίτλο Chasing China: Learning to Play by Beijing’s Global Lending Rules, διαπίστωσε ότι 1.193 κινεζικές τράπεζες, επενδυτικές εταιρείες και κρατικοί οργανισμοί δάνεισαν 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια με αποδέκτες σε 179 χώρες μεταξύ 2000 και 2023.
Η έκθεση του AidData εδώ
Οι ερευνητές του AidData κατέληξαν, κατ’ αρχήν σε δύο εντυπωσιακά συμπεράσματα:
1. Το χαρτοφυλάκιο offshore δανεισμού της Κίνας είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο πιστευόταν μέχρι σήμερα
2. Τα δάνειά της προς τον ανεπτυγμένο κόσμο είναι κατά μια τάξη μεγέθους μεγαλύτερα από την κοινή πεποίθηση.
Η συνηθισμένη εικόνα για τον κινεζικό δανεισμό αφορά κυρίως τις τράπεζες που χορηγούν τεράστια ποσά κυρίως σε χώρες του Τρίτου Κόσμου μέσω της πρωτοβουλίας Belt and Road Initiative (BRI).
Ο επίσημος σκοπός της πρωτοβουλίας BRI ήταν να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν κρίσιμες υποδομές, αλλά τα projects συχνά επικρίνονται ως ασύμφορες «παγίδες χρέους», αποτέλεσμα σπάταλων τοπικών κυβερνήσεων που φορτώνουν τα κράτη με χρέη προς το Πεκίνο τα οποία δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομική τους κυριαρχία.
Παρά τα προβλήματα της BRI, το AidData διαπίστωσε ότι μόνο περίπου 20% του γιγαντιαίου χαρτοφυλακίου δανεισμού της Κίνας αφορά έργα υποδομής σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Αντίθετα, το ποσό που δανείζει η Κίνα σε ανεπτυγμένα κράτη απογειώθηκε από 12% σε 76% μεταξύ 2000 και 2023.
Δέκα από τους είκοσι μεγαλύτερους αποδέκτες κινεζικών δανείων είναι χώρες υψηλού εισοδήματος.
Η χρηματοδότηση στις αναπτυγμένες χώρες
Στην έκθεση επισημαίνεται: «Άλλη μια σημαντική ανακάλυψη είναι ότι οι κρατικοί πιστωτές της Κίνας έχουν χρηματοδοτήσει περίπου 10.000 projects και δραστηριότητες σε 72 χώρες υψηλού εισοδήματος, συνολικού ύψους σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων».
Ο κύριος συγγραφέας της έκθεσης της AidData, Brad Parks, πρόσθεσε ότι «μεγάλο μέρος του δανεισμού προς πλούσιες χώρες επικεντρώνεται σε κρίσιμες υποδομές, κρίσιμα ορυκτά, και την απόκτηση υψηλής τεχνολογίας, όπως εταιρείες ημιαγωγών».
Η Κίνα έχει αναμφίβολα μετατραπεί στον μεγαλύτερο πιστωτή στον κόσμο, και σύμφωνα με τα απρόσμενα ευρήματα του AidData, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος ιδιωτικός οφειλέτης της Κίνας, με 201,83 δισ. δολάρια σε δάνεια για περίπου 2.500 projects.
Στην έκθεση επισημαίνεται: «Αυτό το εύρημα είναι τόσο απροσδόκητο όσο και προβληματικό.
Ως ο κύριος γεωπολιτικός αντίπαλος της Κίνας, οι ΗΠΑ έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας δεκαετίας προειδοποιώντας άλλες χώρες για τους κινδύνους από το να εκτεθούν υπερβολικά σε κινεζικό χρέος».
Το AidData καταγράφει έναν μεγάλο κατάλογο projects στις Ηνωμένες Πολιτείες που χρηματοδοτήθηκαν από κινεζικές οντότητες, από έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στο Τέξας και τη Λουιζιάνα έως data centers στη Βόρεια Virginia και τερματικούς σταθμούς αεροδρόμιο στο JFK της Νέας Υόρκης.
Η έκθεση αποκάλυψε ότι: «Οι αμερικανικοί αποδέκτες ρευστότητας από κρατικά κινεζικά κεφάλαια — μέσω παροχής κεφαλαίου κεφαλαίων κίνησης και πιστωτικών γραμμών — περιλαμβάνουν μια ευρεία γκάμα εταιρειών του Fortune 500, όπως Amazon, AT&T, Verizon, Comcast, Tesla, General Motors, Ford, Boeing, Haliburton, Qualcomm, News Corp., και Disney».
Άλλες χώρες υψηλού εισοδήματος οι οποίες λαμβάνουν τεράστια κινεζικά δάνεια περιλαμβάνουν Ρωσία, Βενεζουέλα, Αργεντινή, Αυστραλία, Βρετανία, Γερμανία και Ελβετία.
Η Κίνα περιόρισε σημαντικά τον δανεισμό προς τον «Παγκόσμιο Νότο» και τους πελάτες της BRI, ενώ ταυτόχρονα διοχέτευε ολοένα και περισσότερα χρήματα σε πλούσιες χώρες.
Αυτό δημιούργησε αυτό που το AidData χαρακτήρισε «μύθο» το αφήγημα ότι ο κινεζικός δανεισμός μειώθηκε επειδή η κινεζική οικονομία επιβραδύνθηκε.
Στην πραγματικότητα, ο ορατός και πολύ συζητημένος δανεισμός προς αναπτυσσόμενες χώρες όντως μειώθηκε απότομα, αλλά ο πολύ λιγότερο δημόσιος δανεισμός προς μεσαίου και υψηλού εισοδήματος ανεπτυγμένες χώρες άνθισε.
Με αδιαφάνεια και γεωπολιτικά κριτήρια
Το AidData δεν παρουσίασε μια ρόδινη εικόνα όσον αγορά την Κίνα ως δανειστή, χαρακτηρίζοντάς τον αδιαφανή και συνδεδεμένο με επιθετική γεωπολιτική ατζέντα.
Ένα μικρό θετικό στοιχείο ήταν ότι τα κινεζικά δάνεια προς αμερικανικές εταιρείες φαίνεται να καθοδηγούνται κυρίως από παραδοσιακό καπιταλιστικό κίνητρο του κέρδους: οι αμερικανικές εταιρείες αποδείχθηκαν καλοί πελάτες και οι κινεζικοί φορείς αποκόμισαν σημαντικά κέρδη.
Η έκθεση περιέγραψε τις κινεζικές δραστηριότητες δανεισμού ως «αδιαφανείς και περίπλοκες», με ελάχιστες συγκεκριμένες πληροφορίες διαθέσιμες.
Οι Κινέζοι δανειστές χρησιμοποιούν εκτεταμένα δίκτυα εταιρείες-κελύφη, υπεράκτιες θυγατρικές και «εξωτικά χρηματοπιστωτικά εργαλεία» για να αποφύγουν τη διεθνή εποπτεία, καθιστώντας «ένα μεγάλο μέρος του διασυνοριακού χαρτοφυλακίου τους ουσιαστικά αόρατο στα διεθνή συστήματα αναφοράς της αγοράς χρέους».
Αυτές οι πρακτικές καθιστούν επίσης δύσκολο για άλλες χώρες —συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ — να εντοπίσουν ή να αντικρούσουν τις προσπάθειες της Κίνας να αποκτήσει καίριες θέσεις σε ευαίσθητες εταιρείες προηγμένης τεχνολογίας.
Η έκθεση προειδοποίησε ότι «ένα μεγάλο και αυξανόμενο μέρος του κινεζικού offshore χαρτοφυλακίου “βρίσκεται στο σκοτάδι”».
Το Πεκίνο δημοσιοποιεί ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το είδος της ξένης βοήθειας και φιλανθρωπίας που οι δυτικές χώρες διαφημίζουν, αλλά όλα δείχνουν ότι η Κίνα έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει τη «βοήθεια» υπέρ των δανείων.
«Το Πεκίνο δεν επιδιώκει να καλλωπίσει τη φήμη του ως παγκόσμιου ευεργέτη», έγραψαν οι συντάκτες. «Το ποσοστό του υπερπόντιου χαρτοφυλακίου της που μπορεί να χαρακτηριστεί ως βοήθεια μειώθηκε από 22% το 2000 σε 1% το 2023».
Η έκθεση κατέληξε ότι η Κίνα έχει επικεντρωθεί σε έναν άλλο στόχο: να εδραιώσει τη θέση της ως ο διεθνής πιστωτής πρώτης — και ύστατης — καταφυγής, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να αντιταχθεί είτε να αγνοήσει.
H Κίνα ξαναγράφει τους κανόνες του παγκόσμιου δανεισμού
Το τεράστιο μέγεθος των χορηγήσεων σημαίνει ότι η Κίνα δεν παραβιάζει απλώς τους κανόνες της διεθνούς χρηματοδότησης — τους ξαναγράφει.
Το AidData σημείωσε ότι οι χώρες της ομάδας των G7 πραγματοποιούν πλέον αλλαγές που κάποτε θεωρούνταν αδιανόητες, στρεφόμενες από προγράμματα βοήθειας χωρίς όρους σε διασυνοριακό δανεισμό και συνεργασίες σε υπερπόντια έργα υποδομών.
«Η μονομερής προσέγγιση του Πεκίνου δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο χλευασμού ή ειρωνείας σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο, Λονδίνο, Τόκιο, Παρίσι, Ρώμη και Οτάβα. Αντιθέτως, έχει αναγκάσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της ομάδας των G7 να επανεξετάσουν θεμελιωδώς τη χρήση βοήθειας και πιστωτικών εργαλείων», κατέληξε η έκθεση.
Με άλλα λόγια, τα τελευταία 20 χρόνια ο ελεύθερος κόσμος ασκούσε… σοσιαλιστικού τύπου πολιτικές — εκτεταμένες παροχές και προγράμματα πρόνοιας — ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ασκούσε αδυσώπητα τον… καπιταλισμό.
Τα πολιτικά συστήματα των δυτικών κυβερνήσεων μοίραζαν τα χρήματα των φορολογουμένων, ενώ η Κίνα συγκέντρωνε υπογραφές σε δανειακές συμβάσεις και αποκόμιζε κέρδη.
Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης των 2000s έδωσαν στην Κίνα όλα τα χρήματα του κόσμου — και εκείνη τα επένδυσε
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών