Παίρνουν ένα μέρος των κινδύνων, ζητώντας πολύ ακριβό ασφάλιστρο αλλά εκχωρούν το ήμισυ αυτού στο αντασφαλιστές
Πριν λίγα χρόνια οι ανυποψίαστοι και υπεραισιόδοξοι έλληνες ασφαλιστές χωρίς να ξέρουν το αντικείμενο δεν άφηναν στιγμή χωρίς να αναφέρονται στις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζουν οι κυβερνοκίνδυνοι.
Για τους περισσότερους οι κίνδυνοι αυτοί παρομοιάζονταν ως χρυσωρυχείο, θησαυροφυλάκιο και αστείρευτη πηγή εσόδων.
Η παραγωγή ασφαλίστρων θα αυξάνονται συνεχώς κάθε χρόνο, τόσο που θα ήταν ικανή να μεταβάλλει θετικά την συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ της Ελλάδας.
Σήμερα οι ίδιο αρνούνται να ασφαλίσουν, θέτοντας εξαιρέσεις.
Αυτό, γιατί οι κυβερνοκίνδυνοι γίνονται όλο και πιο απειλητικοί, τόσο που κανένας (αντ) ασφαλιστής δεν θέλει να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο που μπορεί να καταλήξει σε ντόμινο κινδύνων.
Πολλοί είναι αυτοί και μάλιστα μεγάλοι ασφαλιστές και αντασφαλιτές που παρομοιάζουν το ρίσκο των κυβερνοκινδύνων με το ρίσκο ασφάλισης πολεμικών κινδύνων, ζητώντας δυσθεώρητα ποσά για να ασφαλίσουν τις επιχειρήσεις.
Οι επιχειρήσεις από την άλλη πλευρά όσο μπαίνουν προς την τεχνολογική εποχή αντιμετωπίζουν κινδύνους ικανούς να τις οδηγήσουν σε κατάρρευση.
Το κουβάρι δεν ξετυλίγεται
Λύσεις στα μέτρα των επιχειρήσεων δεν μπορούν μέχρι σήμερα να δώσουν οι ασφαλιστικές.
Παίρνουν ένα μέρος των κινδύνων ζητώντας πολύ ακριβό ασφάλιστρο αλλά εκχωρούν το ήμισυ αυτού στο αντασφαλιστές.
Πράγματι το 45% των κυβερνοκινδύνων στον κόσμο εκχωρείται στους αντασφάλιστές.
Αυτό, ωστόσο δεν δίνει διέξοδο γιατί οι αντασφαλιστές δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν την υπέρβαση και να καλύψουν την ραγδαία αύξηση της ζήτησης.
Διά πυρός και σιδήρου οι επιχειρήσεις
Τα επόμενα χρόνια, με άλλο λόγια οι ασφαλιστικές θα κάνουν μαύρη την ζωή των επιχειρήσεων, καθώς η ζήτηση θα αυξάνεται, ενώ ή προσφορά θα είναι πολύ περιορισμένη.
Τα νούμερα το μαρτυρούν, καθώς από τα έξι δισεκατομμύρια που κυμαίνονται σήμερα τα αντασφάλιστρα, υπολογίζεται να φτάσουν τα είκοσι με εικοσιτέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα χρόνια. Επίπεδα που οι αντασφαλιστές οι ίδιοι αναφέρουν ότι δεν διατίθενται να προσφέρουν.
Μεγάλες αντασφαλιστικές όπως η Gallagher Re, μετά από τις πιέσεις που δέχτηκαν οι αντασφαλιστές το πρώτο εξάμηνο κάνει λόγο για διορθώσεις στα τιμολόγια, προκειμένου να εξυγιανθούν τα χαρτοφυλάκια ,αλλά και αυτόνομες πολύ συγκεκριμένες πολιτικές καλύψεων , χωρίς αυτό να είναι πανάκεια γιατί ο χαρακτήρας των κυβερνοκινδύνων συνεχώς αλλάζει, οι κίνδυνοι αναβαθμίζονται με αποτέλεσμα τα μοντέλα των κινδύνων να μην έχουν διάρκεια.
Με άλλα λόγια οι ασφαλιστικές υπάρχουν για να ασφαλίζουν, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να ασφαλιστούν, ο γρίφος παραμένει.
Και ο θησαυρός έχει γίνει άνθρακας ΄
Ελ Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Για τους περισσότερους οι κίνδυνοι αυτοί παρομοιάζονταν ως χρυσωρυχείο, θησαυροφυλάκιο και αστείρευτη πηγή εσόδων.
Η παραγωγή ασφαλίστρων θα αυξάνονται συνεχώς κάθε χρόνο, τόσο που θα ήταν ικανή να μεταβάλλει θετικά την συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ της Ελλάδας.
Σήμερα οι ίδιο αρνούνται να ασφαλίσουν, θέτοντας εξαιρέσεις.
Αυτό, γιατί οι κυβερνοκίνδυνοι γίνονται όλο και πιο απειλητικοί, τόσο που κανένας (αντ) ασφαλιστής δεν θέλει να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο που μπορεί να καταλήξει σε ντόμινο κινδύνων.
Πολλοί είναι αυτοί και μάλιστα μεγάλοι ασφαλιστές και αντασφαλιτές που παρομοιάζουν το ρίσκο των κυβερνοκινδύνων με το ρίσκο ασφάλισης πολεμικών κινδύνων, ζητώντας δυσθεώρητα ποσά για να ασφαλίσουν τις επιχειρήσεις.
Οι επιχειρήσεις από την άλλη πλευρά όσο μπαίνουν προς την τεχνολογική εποχή αντιμετωπίζουν κινδύνους ικανούς να τις οδηγήσουν σε κατάρρευση.
Το κουβάρι δεν ξετυλίγεται
Λύσεις στα μέτρα των επιχειρήσεων δεν μπορούν μέχρι σήμερα να δώσουν οι ασφαλιστικές.
Παίρνουν ένα μέρος των κινδύνων ζητώντας πολύ ακριβό ασφάλιστρο αλλά εκχωρούν το ήμισυ αυτού στο αντασφαλιστές.
Πράγματι το 45% των κυβερνοκινδύνων στον κόσμο εκχωρείται στους αντασφάλιστές.
Αυτό, ωστόσο δεν δίνει διέξοδο γιατί οι αντασφαλιστές δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν την υπέρβαση και να καλύψουν την ραγδαία αύξηση της ζήτησης.
Διά πυρός και σιδήρου οι επιχειρήσεις
Τα επόμενα χρόνια, με άλλο λόγια οι ασφαλιστικές θα κάνουν μαύρη την ζωή των επιχειρήσεων, καθώς η ζήτηση θα αυξάνεται, ενώ ή προσφορά θα είναι πολύ περιορισμένη.
Τα νούμερα το μαρτυρούν, καθώς από τα έξι δισεκατομμύρια που κυμαίνονται σήμερα τα αντασφάλιστρα, υπολογίζεται να φτάσουν τα είκοσι με εικοσιτέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα χρόνια. Επίπεδα που οι αντασφαλιστές οι ίδιοι αναφέρουν ότι δεν διατίθενται να προσφέρουν.
Μεγάλες αντασφαλιστικές όπως η Gallagher Re, μετά από τις πιέσεις που δέχτηκαν οι αντασφαλιστές το πρώτο εξάμηνο κάνει λόγο για διορθώσεις στα τιμολόγια, προκειμένου να εξυγιανθούν τα χαρτοφυλάκια ,αλλά και αυτόνομες πολύ συγκεκριμένες πολιτικές καλύψεων , χωρίς αυτό να είναι πανάκεια γιατί ο χαρακτήρας των κυβερνοκινδύνων συνεχώς αλλάζει, οι κίνδυνοι αναβαθμίζονται με αποτέλεσμα τα μοντέλα των κινδύνων να μην έχουν διάρκεια.
Με άλλα λόγια οι ασφαλιστικές υπάρχουν για να ασφαλίζουν, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να ασφαλιστούν, ο γρίφος παραμένει.
Και ο θησαυρός έχει γίνει άνθρακας ΄
Ελ Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών