«Πόσο ριζοσπαστικό είναι το σχέδιό του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνιστικότητας που εμφανίζει η γαλλική οικονομία με την αύξηση της ανεργίας και τους δημοσίου χρέους;»
Ο Φρανσουά Φιγιόν δεν έχει κρύψει το θαυμασμό του για την Μάργκαρετ Θάτσερ, διαμορφώνοντας αμέσως μια πολιτική ατζέντα που προσομοιάζει με τις συντηρητικές επιλογές της Βρετανίδας «στδηράς κυρίας» το 1980.
Ο Φιγιόν υποστηρίζει σθεναρά την απελευθέρωση της οικονομίας, τις βαθιές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και την συρρίκνωση του κρατικού μηχανισμού.
Σε άρθρο τους σήμερα (19/04) οι Financial Times επισημαίνουν ότι ο κεντροδεξιός υποψήφιος της Γαλλίας ακολουθεί τους αντιπάλους του Le Pen και Macron στην κούρσα για την προεδρία, ενώ γύρω του ενυπάρχουν οι φημολογίες για σκάνδαλα και καταχρήσεις δημόσιων πόρων.
Ωστόσο, το πολιτικό του αφήγημα εξακολουθεί να εστιάζει στην ισχυρή υποστήριξη της επιχειρηματικής κοινότητας.
«Αλλά πόσο ριζοσπαστικό είναι το σχέδιό του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνιστικότητας που εμφανίζει η γαλλική οικονομία με την αύξηση της ανεργίας και τους δημοσίου χρέους;» αναρωτιέται ο συντάκτης των FT.
Και συνεχίζει: Είναι σωστό να περιγράφει τις προτάσεις του ως «Θάτσερ»;
Η εφημερίδα παραθέτει στο δημοσίευμά της διαγράμματα που δείοχνουν τις ομοιότητες της ατζέντας του Φιγιόν με την παλαιότερη της Μάργκαρετ Θάτσερ.
Οι εξαγγελίες του Φιγιόν προβλέπουν περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που θα εξοικονομήσουν € 100 δις σε βάθος πενταετίας, με τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας και την περικοπή θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, εξαγγελία που λάτρεψαν ήδη οι επιχειρηματίες.
Το μέτρο είχε εφαρμοστεί από την Μάργκαρετ Θάτσερ στην διάρκεια της ύφεσης, με στόχο όμως τη μείωση κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες στις δημόσιες δαπάνες σε βάθος 11 ετών.
Και τώρα ο και Φιγιόν, ένας πρωθυπουργός υπό τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί στη σύγχρονη οικονομική εποχή, δεσμεύεται να παραδώσει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα - αλλά στο μισό χρόνο.
Η προσπάθεια ελέγχου του δημοσιονομικού ελλείμματος – κατά τον Φιγιόν- θα επιτρέψει μεγαλύτερα περιθώρια δανεισμού σε σύντομο χρονικό διάστημα, που θα χρηματοδοτήσουν τις προτεινόμενες φορολογικές περικοπές του για επιχειρήσεις και για ιδιώτες.
Τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν κατάργηση φόρων μεγάλης περιουσίας και έλεγχο μέχρι μηδενισμού των ελλειμμάτων ως το 2022.
Στο άρθρο των FT όμως σημειώνεται πως η Μάργκαρετ Θάτσερ που ακολούθησε παρόμοιες πρακτικές κληρονόμησε ένα δημοσιονομικό έλλειμμα που άγγιζε ποσοστιαία το 3,7 τοις εκατό της παραγωγής, και δεν είχε σχέση με το έλλειμμα της Γαλλίας το 2016.
Το 1975 η αύξηση του πληθωρισμού και της ανεργίας οδήγησαν σε αύξηση δανεισμού, αναγκάζοντας τελικά τη Βρετανία να ζητήσει από το ΔΝΤ για τη διάσωση της οικονομίας της £ 2,3 δισ.
Αλλά επί Θάτσερ, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου χαλιναγώγησε το έλλειμμα, μετατρέποντας το τελικά σε πλεόνασμα το 1988, εν μέρει χάρη σε περικοπές των κοινωνικών παροχών και σε εισροές κεφαλαίων από ιδιωτικοποιήσεις και αύξηση της φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Σήμερα ο φίλα προσκείμενος στις επιχειρήσεις Φιγιόν υπόσχεται να μειώσει δραστικά το ποσοστό του φόρου των εταιριών από 33 τοις εκατό σε 25 τοις εκατό. Κόστος για τα δημόσια έσοδα που θα ανέλθει σε περίπου € 40 δις ως το 2022, αλλά θα αντισταθμιστεί εν μέρει από επιπλέον δανεισμό, αλλά και από την αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η περικοπή του μισού εκατομμυρίου σε θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα που ευαγγελίζεται ο Φιγιόν δεν συνοδεύεται από καμία εξαγγελθείσα ιδιωτικοποίηση.
Το δημοσίευμα επισημαίνει πως στην περίπτωση μιας προεδρίας Φιγιόν, κάθε επιτυχία στην εφαρμογή των πολιτικών του θα εξαρτηθεί από την οξύτητα της αντιπαράθεσης του με τα συνδικάτα, που παραμένουν ισχυρή δύναμη στο δημόσιο τομέα.
Ως πρωθυπουργός υπό τον Σαρκοζί, ο Φιγιόν περιόρισε ήδη δια νόμου την ισχύ των συνδικάτων και τα δικαιώματα τους στην απεργία.
Αλλά οι κινήσεις του δεν είχαν ούτε κατά διάνοια τη σφοδρότητα της Σιδηράς Κυρίας.
www.bankingnews.gr
Ο Φιγιόν υποστηρίζει σθεναρά την απελευθέρωση της οικονομίας, τις βαθιές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και την συρρίκνωση του κρατικού μηχανισμού.
Σε άρθρο τους σήμερα (19/04) οι Financial Times επισημαίνουν ότι ο κεντροδεξιός υποψήφιος της Γαλλίας ακολουθεί τους αντιπάλους του Le Pen και Macron στην κούρσα για την προεδρία, ενώ γύρω του ενυπάρχουν οι φημολογίες για σκάνδαλα και καταχρήσεις δημόσιων πόρων.
Ωστόσο, το πολιτικό του αφήγημα εξακολουθεί να εστιάζει στην ισχυρή υποστήριξη της επιχειρηματικής κοινότητας.
«Αλλά πόσο ριζοσπαστικό είναι το σχέδιό του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνιστικότητας που εμφανίζει η γαλλική οικονομία με την αύξηση της ανεργίας και τους δημοσίου χρέους;» αναρωτιέται ο συντάκτης των FT.
Και συνεχίζει: Είναι σωστό να περιγράφει τις προτάσεις του ως «Θάτσερ»;
Η εφημερίδα παραθέτει στο δημοσίευμά της διαγράμματα που δείοχνουν τις ομοιότητες της ατζέντας του Φιγιόν με την παλαιότερη της Μάργκαρετ Θάτσερ.
Οι εξαγγελίες του Φιγιόν προβλέπουν περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που θα εξοικονομήσουν € 100 δις σε βάθος πενταετίας, με τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας και την περικοπή θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, εξαγγελία που λάτρεψαν ήδη οι επιχειρηματίες.
Το μέτρο είχε εφαρμοστεί από την Μάργκαρετ Θάτσερ στην διάρκεια της ύφεσης, με στόχο όμως τη μείωση κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες στις δημόσιες δαπάνες σε βάθος 11 ετών.
Και τώρα ο και Φιγιόν, ένας πρωθυπουργός υπό τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί στη σύγχρονη οικονομική εποχή, δεσμεύεται να παραδώσει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα - αλλά στο μισό χρόνο.
Η προσπάθεια ελέγχου του δημοσιονομικού ελλείμματος – κατά τον Φιγιόν- θα επιτρέψει μεγαλύτερα περιθώρια δανεισμού σε σύντομο χρονικό διάστημα, που θα χρηματοδοτήσουν τις προτεινόμενες φορολογικές περικοπές του για επιχειρήσεις και για ιδιώτες.
Τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν κατάργηση φόρων μεγάλης περιουσίας και έλεγχο μέχρι μηδενισμού των ελλειμμάτων ως το 2022.
Στο άρθρο των FT όμως σημειώνεται πως η Μάργκαρετ Θάτσερ που ακολούθησε παρόμοιες πρακτικές κληρονόμησε ένα δημοσιονομικό έλλειμμα που άγγιζε ποσοστιαία το 3,7 τοις εκατό της παραγωγής, και δεν είχε σχέση με το έλλειμμα της Γαλλίας το 2016.
Το 1975 η αύξηση του πληθωρισμού και της ανεργίας οδήγησαν σε αύξηση δανεισμού, αναγκάζοντας τελικά τη Βρετανία να ζητήσει από το ΔΝΤ για τη διάσωση της οικονομίας της £ 2,3 δισ.
Αλλά επί Θάτσερ, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου χαλιναγώγησε το έλλειμμα, μετατρέποντας το τελικά σε πλεόνασμα το 1988, εν μέρει χάρη σε περικοπές των κοινωνικών παροχών και σε εισροές κεφαλαίων από ιδιωτικοποιήσεις και αύξηση της φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Σήμερα ο φίλα προσκείμενος στις επιχειρήσεις Φιγιόν υπόσχεται να μειώσει δραστικά το ποσοστό του φόρου των εταιριών από 33 τοις εκατό σε 25 τοις εκατό. Κόστος για τα δημόσια έσοδα που θα ανέλθει σε περίπου € 40 δις ως το 2022, αλλά θα αντισταθμιστεί εν μέρει από επιπλέον δανεισμό, αλλά και από την αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η περικοπή του μισού εκατομμυρίου σε θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα που ευαγγελίζεται ο Φιγιόν δεν συνοδεύεται από καμία εξαγγελθείσα ιδιωτικοποίηση.
Το δημοσίευμα επισημαίνει πως στην περίπτωση μιας προεδρίας Φιγιόν, κάθε επιτυχία στην εφαρμογή των πολιτικών του θα εξαρτηθεί από την οξύτητα της αντιπαράθεσης του με τα συνδικάτα, που παραμένουν ισχυρή δύναμη στο δημόσιο τομέα.
Ως πρωθυπουργός υπό τον Σαρκοζί, ο Φιγιόν περιόρισε ήδη δια νόμου την ισχύ των συνδικάτων και τα δικαιώματα τους στην απεργία.
Αλλά οι κινήσεις του δεν είχαν ούτε κατά διάνοια τη σφοδρότητα της Σιδηράς Κυρίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών