Η χρηματοοικονομική ρύθμιση και το ελεύθερο εμπόριο, και όχι η νομισματική πολιτική, κυριάρχησαν στις ομιλίες των κεντρικών τραπεζιτών
Το ετήσιο συμπόσιο κεντρικών τραπεζιτών στο Jackson Hole, που φιλοξενείται από τη Fed του Κάνσας Σίτυ και από την ίδρυσή του, το 1978, προσανατολίζεται ως επί το πλείστον σε ακαδημαϊκούς, κάποιες φορές στο παρελθόν ασχολήθηκε με τρέχοντα θέματα νομισματικής πολιτικής (κυρίως το 2010, όταν η ομιλία του τότε προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve, Fed), Ben Bernanke, σηματοδότησε μια στροφή από τη χρήση αντισυμβατικών νομισματικών εργαλείων προς την ομαλοποίηση των δυσλειτουργικών χρηματοπιστωτικών αγορών ώστε να αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά την ευθύνη για την επίτευξη καλύτερων μακροοικονομικών αποτελεσμάτων).
Όπως αναφέρει σε άρθρο του στους «Financial Times», ο Mohamed El-Erian, επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz, πολλοί ήλπιζαν ότι και το φετινό συμπόσιο του Jackson Hole θα προσέφερε πληροφορίες για σημαντικά θέματα πολιτικής που αντιμετωπίζουν σήμερα συστημικά σημαντικές κεντρικές τράπεζες.
Αντ’ αυτού, οι δύο κύριοι κεντρικοί τραπεζίτες - η πρόεδρος της Fed, Janet Yellen, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ, ECB), Mario Draghi - απέφυγαν τέτοιες πληροφορίες, επιλέγοντας να ενημερώσουν τους πολιτικούς σχετικά με τη σημασία της χρηματοοικονομικής ρύθμισης και του ελεύθερου εμπορίου.
Αυτό, σύμφωνα με τον El-Erian, δεν ήταν λόγω της απουσίας περιεχομένου ή λόγω επικαιρότητας, ούτε λόγω της έλλειψης συνάφειας για την «Προώθηση της δυναμικής παγκόσμιας οικονομίας», που ήταν το θέμα του φετινού συμποσίου.
«Παγιδευμένες» σε ασυνήθιστες αβεβαιότητες, αυτές οι δύο κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν ευαίσθητους συμβιβασμούς πολιτικής που έχουν άμεση σχέση με την ανάπτυξη και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Αντ 'αυτού, και οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες προσπάθησαν - και το πέτυχαν - να διατηρήσουν την επιλογή της πολιτικής, αν και για διαφορετικούς λόγους.
Με αυτό, οι αγορές θα πρέπει να περιμένουν για σαφήνεια σε θέματα πολιτικής που έχουν σημαντικό αντίκτυπο τόσο στις βασικές όσο και στις τεχνικές βάσεις των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Πολλοί είχαν εκφράσει την ελπίδα ότι η πρόεδρος Yellen θα έριχνε φως στον τρόπο με τον οποίο η Fed σκοπεύει να χειριστεί τους ανταγωνιστικούς ισχυρισμούς για τη νομισματική πολιτική από τον επίμονα χαμηλό πληθωρισμό και τις «υψηλές» των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Την ίδια στιγμή, υπήρξαν ελπίδες ότι ο Draghi θα προσέφερε λεπτομερώς την προσέγγιση της ΕΚΤ ως προς την σταδιακή μείωση των αγορών ομολόγων (σ.σ.: του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης - QE), με ταυτόχρονα βήματα για την επαναφορά των επιτοκίων στα θετικά επίπεδα.
Οι πραγματικοί αισιόδοξοι αναρωτήθηκαν επίσης αν, με τον κυβερνήτη της Τράπεζας της Ιαπωνίας Haruhiko Kuroda να βρίσκεται επίσης στο Jackson Hole, θα μπορούσαν να υπάρξουν ακόμη και σημάδια σχετικά με το αν και με ποιον τρόπο περισσότερες από μία συστημικά σημαντικές κεντρικές τράπεζες μπορούσαν να ομαλοποιήσουν ταυτόχρονα τη νομισματική πολιτική τους.
Κάθε μία από αυτές τις ελπίδες διαψεύστηκε.
Αντί να σχολιάσει τη νομισματική πολιτική, η Yellen επέλεξε να υπερασπιστεί την πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα της χρηματοπιστωτικής ρύθμισης και προειδοποίησε για τους κινδύνους της υπερβολικής απορύθμισης.
Ο Draghi επίσης απείχε από σαφή ζητήματα πολιτικής, και αυτό παρά τις πρόσθετες πιέσεις που συνδέονται με την πρόσφατη άνοδο του ευρώ.
Αντ 'αυτού, επέλεξε να υπερασπιστεί το ελεύθερο εμπόριο, υπογραμμίζοντας τη σημασία της μεγαλύτερης συμμετοχής του.
Η Yellen και ο Draghi είχαν βάσιμους λόγους να απογοητεύσουν τους πολλούς που επιθυμούσαν πληροφορίες σχετικά με την πολιτική.
«Η Fed βρίσκεται σε τροχιά μιας “όμορφης εξομάλυνσης” (δανείζομαι μια έννοια που χρησιμοποιήθηκε πριν από λίγα χρόνια για έναν διαφορετικό λόγο από τον Ray Dalio, τον ιδρυτή του hedge fund Bridgewater)», αναφέρει ο El-Erian.
Χωρίς να εκτροχιάσει την ανάπτυξη ή να αποσταθεροποιήσει τις αγορές, διέκοψε το QE, αύξησε τα επιτόκια τρεις φορές και γνωστοποίησε την πρόθεσή της να συρρικνώσει τον ισολογισμό της.
Από την άλλη, ο Draghi είχε ελάχιστα να κερδίσει (και πολλά να χάσει) από το να προϊδεάσει σχετικά με τη συνεδρίαση πολιτικής του Σεπτεμβρίου.
Το συμπόσιο της προηγούμενης εβδομάδας άφησε πολλά ανοιχτά ερωτήματα για τις αγορές οι οποίες, λόγω των πολύ κερδοφόρων προσαρμοστικών προσδοκιών, τώρα εξαρτώνται βαθιά από τις κεντρικές τράπεζες προκειμένου να αυξήσουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, να συγκρατήσουν την οικονομική αστάθεια και να επηρεάσουν τους συσχετισμούς των κατηγοριών στοιχείων ενεργητικού με τρόπο που να ανταμείβει τους επενδυτές και τους traders περισσότερο.
Αυτό δεν θα έχει σημασία βραχυπρόθεσμα, τονίζει ο μεγαλοεπενδυτής, καθώς οι κεντρικές τράπεζες είναι πιθανό να συνεχίσουν να κάνουν λάθη από την πλευρά της υπομονετικής στάσης σε αυτό που θα θυμόμαστε ως τον πιο χαλαρό κύκλο σφιξίματος στη σύγχρονη ιστορία.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, αυξάνει τον κίνδυνο πιθανών παράπλευρων ζημιών στην οικονομία από τεχνητά αυξημένες τιμές των περιουσιακών στοιχείων, ιδίως εάν οι πολιτικές συνθήκες εξακολουθούν να καθυστερούν τα πολύ αναγκαία μέτρα υπέρ της ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει σε άρθρο του στους «Financial Times», ο Mohamed El-Erian, επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz, πολλοί ήλπιζαν ότι και το φετινό συμπόσιο του Jackson Hole θα προσέφερε πληροφορίες για σημαντικά θέματα πολιτικής που αντιμετωπίζουν σήμερα συστημικά σημαντικές κεντρικές τράπεζες.
Αντ’ αυτού, οι δύο κύριοι κεντρικοί τραπεζίτες - η πρόεδρος της Fed, Janet Yellen, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ, ECB), Mario Draghi - απέφυγαν τέτοιες πληροφορίες, επιλέγοντας να ενημερώσουν τους πολιτικούς σχετικά με τη σημασία της χρηματοοικονομικής ρύθμισης και του ελεύθερου εμπορίου.
Αυτό, σύμφωνα με τον El-Erian, δεν ήταν λόγω της απουσίας περιεχομένου ή λόγω επικαιρότητας, ούτε λόγω της έλλειψης συνάφειας για την «Προώθηση της δυναμικής παγκόσμιας οικονομίας», που ήταν το θέμα του φετινού συμποσίου.
«Παγιδευμένες» σε ασυνήθιστες αβεβαιότητες, αυτές οι δύο κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν ευαίσθητους συμβιβασμούς πολιτικής που έχουν άμεση σχέση με την ανάπτυξη και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Αντ 'αυτού, και οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες προσπάθησαν - και το πέτυχαν - να διατηρήσουν την επιλογή της πολιτικής, αν και για διαφορετικούς λόγους.
Με αυτό, οι αγορές θα πρέπει να περιμένουν για σαφήνεια σε θέματα πολιτικής που έχουν σημαντικό αντίκτυπο τόσο στις βασικές όσο και στις τεχνικές βάσεις των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Πολλοί είχαν εκφράσει την ελπίδα ότι η πρόεδρος Yellen θα έριχνε φως στον τρόπο με τον οποίο η Fed σκοπεύει να χειριστεί τους ανταγωνιστικούς ισχυρισμούς για τη νομισματική πολιτική από τον επίμονα χαμηλό πληθωρισμό και τις «υψηλές» των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Την ίδια στιγμή, υπήρξαν ελπίδες ότι ο Draghi θα προσέφερε λεπτομερώς την προσέγγιση της ΕΚΤ ως προς την σταδιακή μείωση των αγορών ομολόγων (σ.σ.: του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης - QE), με ταυτόχρονα βήματα για την επαναφορά των επιτοκίων στα θετικά επίπεδα.
Οι πραγματικοί αισιόδοξοι αναρωτήθηκαν επίσης αν, με τον κυβερνήτη της Τράπεζας της Ιαπωνίας Haruhiko Kuroda να βρίσκεται επίσης στο Jackson Hole, θα μπορούσαν να υπάρξουν ακόμη και σημάδια σχετικά με το αν και με ποιον τρόπο περισσότερες από μία συστημικά σημαντικές κεντρικές τράπεζες μπορούσαν να ομαλοποιήσουν ταυτόχρονα τη νομισματική πολιτική τους.
Κάθε μία από αυτές τις ελπίδες διαψεύστηκε.
Αντί να σχολιάσει τη νομισματική πολιτική, η Yellen επέλεξε να υπερασπιστεί την πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα της χρηματοπιστωτικής ρύθμισης και προειδοποίησε για τους κινδύνους της υπερβολικής απορύθμισης.
Ο Draghi επίσης απείχε από σαφή ζητήματα πολιτικής, και αυτό παρά τις πρόσθετες πιέσεις που συνδέονται με την πρόσφατη άνοδο του ευρώ.
Αντ 'αυτού, επέλεξε να υπερασπιστεί το ελεύθερο εμπόριο, υπογραμμίζοντας τη σημασία της μεγαλύτερης συμμετοχής του.
Η Yellen και ο Draghi είχαν βάσιμους λόγους να απογοητεύσουν τους πολλούς που επιθυμούσαν πληροφορίες σχετικά με την πολιτική.
«Η Fed βρίσκεται σε τροχιά μιας “όμορφης εξομάλυνσης” (δανείζομαι μια έννοια που χρησιμοποιήθηκε πριν από λίγα χρόνια για έναν διαφορετικό λόγο από τον Ray Dalio, τον ιδρυτή του hedge fund Bridgewater)», αναφέρει ο El-Erian.
Χωρίς να εκτροχιάσει την ανάπτυξη ή να αποσταθεροποιήσει τις αγορές, διέκοψε το QE, αύξησε τα επιτόκια τρεις φορές και γνωστοποίησε την πρόθεσή της να συρρικνώσει τον ισολογισμό της.
Από την άλλη, ο Draghi είχε ελάχιστα να κερδίσει (και πολλά να χάσει) από το να προϊδεάσει σχετικά με τη συνεδρίαση πολιτικής του Σεπτεμβρίου.
Το συμπόσιο της προηγούμενης εβδομάδας άφησε πολλά ανοιχτά ερωτήματα για τις αγορές οι οποίες, λόγω των πολύ κερδοφόρων προσαρμοστικών προσδοκιών, τώρα εξαρτώνται βαθιά από τις κεντρικές τράπεζες προκειμένου να αυξήσουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, να συγκρατήσουν την οικονομική αστάθεια και να επηρεάσουν τους συσχετισμούς των κατηγοριών στοιχείων ενεργητικού με τρόπο που να ανταμείβει τους επενδυτές και τους traders περισσότερο.
Αυτό δεν θα έχει σημασία βραχυπρόθεσμα, τονίζει ο μεγαλοεπενδυτής, καθώς οι κεντρικές τράπεζες είναι πιθανό να συνεχίσουν να κάνουν λάθη από την πλευρά της υπομονετικής στάσης σε αυτό που θα θυμόμαστε ως τον πιο χαλαρό κύκλο σφιξίματος στη σύγχρονη ιστορία.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, αυξάνει τον κίνδυνο πιθανών παράπλευρων ζημιών στην οικονομία από τεχνητά αυξημένες τιμές των περιουσιακών στοιχείων, ιδίως εάν οι πολιτικές συνθήκες εξακολουθούν να καθυστερούν τα πολύ αναγκαία μέτρα υπέρ της ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών