Το Χρηματιστήριο της Μαδρίτης τάχθηκε αναφανδόν υπέρ μίας κυβέρνησης συμμαχίας των νικητών Σοσιαλιστών του PSOE και των κεντροδεξιών Ciudadanos
Τη σαφή προτίμησή τους σε μια κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ των Σοσιαλιστών του Pedro Sanchez και των φιλελεύθερων Ciudadanos δηλώνουν αγορές και οικονομική ελίτ της Ισπανίας.
Ωστόσο οι ψηφοφόροι του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατέστησαν σαφές εξαρχής ότι προτιμούν μια συμμαχία με τους αριστερούς Podemos του Pablo Iglesias.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, με τους Podemos ωστόσο να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση έναντι των Σοσιαλιστών του Sanchez.
Οι αγορές στην Ισπανία αντέδρασαν με αξιοσημείωτη ηρεμία στο αποτέλεσμα των εκλογών της 28ης Απριλίου, όπως σημειώνει ο ισπανικός Τύπος.
Το Χρηματιστήριο της Μαδρίτης τάχθηκε αναφανδόν υπέρ μίας κυβέρνησης συμμαχίας των νικητών Σοσιαλιστών του PSOE και των κεντροδεξιών Ciudadanos.
Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται άνοδος του χρηματιστηριακού δείκτη Ibex έπειτα από μία εκλογική αναμέτρηση και τούτο παρ’ όλο που από τις εκλογές δεν προέκυψε αυτοδυναμία.
Μολονότι ο Sanchez προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση θα απαιτηθεί να αναζητήσει συμμαχίες, οι αγορές διαπιστώνουν πως υπάρχει ένα γενικό επίπεδο πολιτικής σταθερότητας, που δεν θέτει σε κίνδυνο τον σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.
Ο λόγος αυτός είναι που οδήγησε σε ανοδική πορεία τον Ibex, κατά 1% μέσα στην χθεσινή ημέρα, ενώ βελτίωση καταγράφηκε, έως τις 101 βασικές μονάδες, και στα CDS.
Οι οικονομικές ελίτ δηλώνουν πως το επιδιωκόμενο θα πρέπει να είναι η «σταθερότητα και η μετριοπάθεια» και οι περισσότεροι αναλυτές που ερωτήθηκαν αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζουν την άποψη πως τις δύο τούτες προϋποθέσεις για την ισπανική οικονομία εξυπηρετεί καλλίτερα ένα σύμφωνο μεταξύ PSOE και Ciudadanos.
Όπως δηλώνουν, μία τέτοια συνεργασία επί τη βάσει των προγραμματικών σχεδίων των δύο κομμάτων θα έδινε στην επόμενη κυβέρνηση τη δυνατότητα να σχεδιάσει μία δημοσιονομική και φορολογική πολιτική που θα ήταν ευνοϊκή για τις επιχειρήσεις και θα έφερε εις πέρας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις για την Ισπανία.
Ωστόσο, άπαντες παραδέχονται πως η λύση αυτή είναι και η πιο δύσκολη: ιδίως μετά τον χθεσινό υπαινιγμό της αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κάρμεν Κάλβο πως το PSOE θα επιδιώξει να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας, αναζητώντας κοινοβουλευτικά ερείσματα ανά περίσταση, ενώ και μετά την αρνητική στάση των Ciudadanos, δια στόματος του στελέχους του Ινές Αριμάδας, που απέκλεισε συνεργασία με όσους συνεργάσθηκαν με τους «αυτονομιστές Βάσκους και Καταλανούς».
Οι οικονομικοί κύκλοι δεδηλωμένα πάντως δεν επιθυμούν και μία κυβέρνηση μειοψηφία του PSOE με το αριστερό Podemos και για τον λόγο αυτό έχουν καλέσει τους Σοσιαλιστές «να επιδιώξουν συμμαχίες που θα επιτρέψουν τον σχηματισμό μίας σταθερής και μετριοπαθούς κυβέρνησης».
Όπως τόνιζαν κύκλοι της τράπεζας Santander στην εφημερίδα El Independiente «η συμμαχία μεταξύ PSOE και Ciudadanos κατά πάσα πιθανότητα θα άρεσε στις χρηματοοικονομικές αγορές δεδομένης της φιλελεύθερης στάσης των Ciudadanos, που γίνεται ευνοϊκότερα αποδεκτή από τον λαϊκισμό των Podemos».
Στο σημείο αυτό πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση των οικονομικών κύκλων της Καταλωνίας.
Στην ανακοίνωση του κεντρικού οργάνου τους, του Foment de Treball, ο πρόεδρός του Τζουζέπ Σάντσεθ Λίμπρε ζήτησε από την επόμενη κυβέρνηση «να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ αυτής και των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων», με στόχο να ευνοηθεί ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων και η ανάπτυξη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι αναλυτές συμπίπτουν και σε άλλο ένα σημείο: παρότι οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης ενδέχεται να παραταθούν, το γεγονός αυτό καθαυτό δεν αναμένεται να αποτελέσει πηγή αποσταθεροποίησης, ούτε πρόκειται να επηρεάσει την δημοσιονομική και οικονομική πορεία της χώρας, η οποία θα συνεχίσει την ανάπτυξή της μέσα στην Ευρωζώνη.
Οι Podemos δεν είναι σε θέση να θέσουν όρους στον Sanchez
Τη στιγμή που όλα τα κόμματα κάνουν τον απολογισμό τους για το αποτέλεσμα των εκλογών της 28ης Απριλίου, ο ηγέτης των Podemos Pablo Iglesias επέλεξε να αναβάλει για τις 6 Μαΐου τη σύνοδο των εκτελεστικών οργάνων του κόμματος, προκειμένου να εκτιμήσoυν την κατάσταση και να σχεδιάσουν την πορεία που θα ακολουθήσει η παράταξη ενόψει του νέου πολιτικού πανοράματος και των επερχόμενων εκλογών για τους Δήμους, Περιφέρειες και την Ευρωβουλή.
Ο Iglesias μετά το κλείσιμο της κάλπης είχε τονίσει πως κύρια γραμμή του κόμματος θα παραμείνει ο στόχος «να εργασθεί προς την κατεύθυνση μίας κυβέρνησης συνεργασίας» με τους Σοσιαλιστές του PSOE.
Ωστόσο, από χθες η πρόθεση των Σοσιαλιστών απέναντι στη διαθεσιμότητα που δήλωσαν οι Podemos εκφράσθηκε μέσω της Carmen Calvo. αντιπροέδρου του Sanchez, η οποία επεσήμανε πως το κόμμα της «πρωτίστως θα επιδιώξει να κυβερνήσει μόνο του».
Ο Iglesias δεν βρίσκεται πλέον στην πλεονεκτική θέση του 2016, όταν είχε ξαναπροτείνει από θέση υπεροχής στον Sanchez μία κυβερνητική συμμαχία προκειμένου να ρίξουν την κυβέρνηση Rajoy.
Τότε, η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων ήταν μόνο 400.000 ψήφοι—με το «ξεπέρασμα» (sorpaso) να φαίνεται προ των πυλών—ενώ σήμερα είναι 3,5 εκατ. ψήφοι που χωρίζουν τα δύο κόμματα και οι Podemos δεν μπορούν να θέσουν τους ίδιους όρους που διεκδικούσαν τότε σε ένα δικομματικό κυβερνητικό σχήμα. Σήμερα, ο πήχης τους έχει κατέβει στις προτάσεις «για την σύνθεση ενός κυβερνητικού προγράμματος».
Πράγμα για το οποίο όμως οι Σοσιαλιστές δεν δείχνουν να ανυπομονούν, αναμένοντας και τα αποτελέσματα των εκλογών της 26ης Μαΐου για τους δήμους, τις Αυτόνομες Περιφέρειες και το Ευρωκοινοβούλιο, που ενδεχομένως να παγιώσουν την εκλογική τους δύναμη και να τους επιτρέψουν να κυβερνήσουν μόνοι τους, με κατά περίσταση συμμαχίες στο Κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, ο Iglesias στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να επιβάλει όρους.
Τα συντριπτικά για το κόμμα του αποτελέσματα -όπου σε τρεις Αυτόνομες Περιφέρειες (Καστίλια και Λεόν, Καστίλια-Λα Μάντσα και Εξτρεμαδούρα) δεν εξέλεξε κανέναν βουλευτή- και τα ισχνά αποτελέσματά του αλλού, ενδέχεται να επηρεάσουν και τη στάση των ψηφοφόρων στις επερχόμενες εκλογές.
Τα σενάρια για την επόμενη μέρα
O Sanchez θα σχηματίσει τη νέα κυβέρνηση της χώρας, αλλά χρειάζεται να συνεργαστεί με τους Podemos του Pablo Iglesias που διαθέτουν 42 έδρες και το Καταλανικό PNV για να εξασφαλίσει τις 176 έδρες που εγγυώνται την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.
Στο Φεράθ -την έδρα του κόμματος, όπου η κυκλοφορία είχε διακοπεί ως τις πρώτες πρωινές ώρες από τους χιλιάδες οπαδούς των Σοσιαλιστών- το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα ήταν «Όχι συνεργασία με τον Ριβιέρα», όπως έγραψε η El Pais, επισημαίνοντας ότι οι οπαδοί του Σοσιαλιστικού Κόμματος ζητούσαν από τον Sanchez να μην συμφωνήσει σε μια συνεργασία με τους κεντροδεξιούς Πολίτες του Albert Rivera.
«Θα προχωρήσουμε με βάση τις αξίες μας, τις αξίες της Αριστεράς», απάντησε ο Sanchez.
«No pasaran! Αυτό είναι πλέον σαφές» προσέθεσε ο γενικός γραμματέας του PSOE από το μπαλκόνι αποσαφηνίζοντας την κατάσταση.
«Ο Sanchez έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος» γράφει η καταλανική El Periodico και προσθέτει: «Νίκησε με μεγάλη διαφορά τον μεγάλο αντίπαλό του -το Λαϊκό Κόμμα του Pablo Casado-, αλλά χρειάζεται μετεκλογικές συμφωνίες για να σχηματίσει κυβέρνηση, στις οποίες ενεργά ή παθητικά θα συμμετέχουν και οι αυτονομιστές (και δεν ήθελε αυτό το σενάριο).
Θα παραμείνει στο παλάτι Μονκλόα, αλλά η πορεία των συμφωνιών θα είναι πολύπλοκη. Το ξέρει.
Ο Pablo Iglesias και οι Unidos Podemos, σώζουν την κατάσταση αν και με ένα αποτέλεσμα πολύ χειρότερο από αυτό που είχαν το 2015 ή το 2016, αλλά αρκετά ισχυρό για να λειτουργήσουν μαζί με τους σοσιαλιστές και να ζητήσουν να μπουν στην κυβέρνηση».
«Η στρατηγική του Sanchez να ενσπείρει τον φόβο της Ακροδεξιάς λειτούργησε και το PSOE κατάφερε να ανακαταλάβει 1.980.000 ψηφοφόρους που τον είχαν εγκαταλείψει μεταξύ 2015 και 2016.
Με καταμετρημένο το 99,93% των ψήφων, κάπου 7.474.000 Ισπανοί έδειξαν ότι εμπιστεύονται τους Σοσιαλιστές» γράφει η ABC, τονίζοντας ότι θεωρείται μάλλον αδύνατη μια συμφωνία με τους Πολίτες.
«Ο πορτοκαλί σχηματισμός των Πολιτών, που μετατράπηκε σε τρίτη πολιτική δύναμη, φτάνει τις 57 έδρες και αν συνεργάζονταν με τον Sanchez θα είχαν συνολικά 180 βουλευτές, τέσσερις περισσότερους από τους 176 της απόλυτης πλειοψηφίας.
Ωστόσο, ο πρόεδρος των πολιτών, Albert Rivera, αρνήθηκε και πάλι οποιαδήποτε επιλογή συμφωνίας με τον Sanchez, επιλέγοντας να παραμείνει στην αντιπολίτευση» γράφει η El Pais.
«Χωρίς τον πορτοκαλί σχηματισμό, ο Sanchez δεσμεύεται να συμφωνήσει με τους Podemos προσθέτοντας στην εξίσωση είτε το ERC είτε το JxC και το PNV» προσθέτει.
«Η άνοδος των Σοσιαλιστών κατέστη δυνατή μόνο λόγω της αιμορραγίας που υπέστη ο μοβ σχηματισμός των Podemos.
Η μεταφορά ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων είναι ακόμα ζωντανή, αν και αυτή τη φορά δούλεψε αντίστροφα απ΄ ό,τι το 2015 και το 2016.
Έτσι, οι Podemos έχασαν 29 έδρες και απώλεσαν την τρίτη θέση στη Βουλή από τους Πολίτες.
Ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Pablo Iglesias, είχε υποσχεθεί να ανοίξει διάλογο για μια ανανέωση της ηγεσίας εάν το κόμμα συγκέντρωνε λιγότερο από το 15% των ψήφων.
Έμεινε στο 14,31%, αλλά το θεώρησε "αρκετό"».
Παρά την υποχώρησή τους, οι Podemos θα έχουν πιθανώς την ικανότητα να θέσουν όρους στην ημερήσια διάταξη της επόμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησης, ακριβώς τον στόχο που είχε ο αρχηγός τους για τις εκλογές αυτές» γράφει η ABC.
Οικονομική κατάρρευση για το PP μετά τη συντριβή στις εκλογές
Στο μέτωπο της δεξιάς, η ιστορικών διαστάσεων εκλογική κατάρρευση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) στις εκλογές της 28ης Απριλίου στην Ισπανία, δεν μεταφράζεται απλώς στην απώλεια των μισών του εδρών στο Κοινοβούλιο και στη Γερουσία—με τις 66 έδρες στη Βουλή και τις 56 στη Γερουσία να αποτελούν το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του.
Η απώλεια εμπιστοσύνης εκατομμυρίων εκλογέων στο κόμμα του Pablo Casado έχει και σημαντικές οικονομικές συνέπειες, που θα επηρεάσουν την ίδια τη λειτουργία του.
Το συντηρητικό κόμμα, με βάση τα προχθεσινά αποτελέσματα, θα σταματήσει να λαμβάνει επιχορηγήσεις άνω των 10 εκατ. ευρώ, με τα συνολικά του έσοδα να μην ξεπερνούν πλέον τα οκτώ εκατ.
Από την Κυριακή, τα ποσά που θα μπαίνουν στο ταμείο του από το Κράτος δεν θα επιτρέπουν στο ΡΡ να πληρώνει ούτε τους μισούς μισθούς των εργαζομένων του, που σύμφωνα με τον ετήσιο προϋπολογισμό του 2017 έφθαναν τα 16.937.676,81 ευρώ, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σύμφωνα με το διάταγμα του υπουργείου Οικονομικών, κάθε κόμμα έχει λαμβάνειν 21.167,64 ευρώ για κάθε έδρα που εκλέγει στα δύο σώματα του Κοινοβουλίου.
Σε αυτό το ποσόν θα πρέπει να προστεθούν 0,81 ευρώ για κάθε ψήφο στο Κοινοβούλιο και 0,32 για κάθε ψήφο των εκλεγμένων στη Γερουσία.
Συνολικά, με βάση τους πρόχειρους υπολογισμούς του ενημερωτικού ιστότοπου El Publico, η επιχορήγηση του ΡΡ θα φθάνει τα 7.888.394,87 ευρώ, γεγονός που υποδεικνύει πως θα χάσει πάνω από 10 εκατ. από τα 18 και πλέων εκατ. της κρατικής του επιχορήγησης στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο.
Εκτός από τα περίπου 17 εκατ. ευρώ για τους μισθούς των εργαζομένων, στα έξοδα του κόμματος θα πρέπει να προστεθούν και τα περίπου 4 εκατ. ευρώ για τα κοινωνικά επιδόματα και άλλα 23 εκατ. για τις κανονικές λειτουργίες του κόμματος, όπως οι μετακινήσεις κ.α. Το 2017, τα έσοδα από τις κρατικές επιχορηγήσεις έφθαναν τα 37 εκατ. ευρώ, ενώ μαζί και με τις ιδιωτικές δωρεές στα ταμεία του ΡΡ τελικά μπήκαν το ίδιο έτος συνολικά σχεδόν 44 εκατ. ευρώ.
Κατά το έτος εκείνο τα δηλωμένα έξοδα του κόμματος έφθασαν τα 45 εκατ. ευρώ.
Πρώτο κόμμα αναδείχθηκαν οι Σοσιαλιστές του Pedro Sanchez με ποσοστό 28,7% και σημαντική άνοδο σε σχέση με τις εκλογές του 2019, που διεξήχθησαν την Κυριακή (28/4/2019).
Ωστόσο με το ποσοστό αυτό δεν καταφέρνουν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Με το 99,98% των ψήφων καταμετρημένο, το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει 28,68% των ψήφων και εξασφαλίζει 123 από τις 350 έδρες της Βουλής.
Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP) έρχεται δεύτερο με το 16,70% των ψήφων και 66 έδρες, το φιλελεύθερο κόμμα Ciudadanos είναι τρίτο με 15,86% και 57 έδρες, ενώ το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς Podemos συγκεντρώνει 14,31% των ψήφων και βλέπει τον αριθμό των εδρών του να συρρικνώνεται στις 42.
Το ακροδεξιό κόμμα Vox μπαίνει στο εθνικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά από την ίδρυσή του, αφού έλαβε 10,26% των ψήφων (από 0,2% το 2016) και θα καταλάβει 24 έδρες.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και τέσσερις δεκαετίες που η ακροδεξιά θα καταλάβει έδρες στη Βουλή της Μαδρίτης και ο ηγέτης του Vox, διεμήνυσε ότι «αυτό είναι μόνο η αρχή».
Η συμμετοχή υπολογίστηκε από το υπουργείο Εσωτερικών ότι ανήλθε στο 75,78%, ήτοι ήταν κατά περίπου 9,5% υψηλότερη από ό,τι το 2016, παρότι επρόκειτο για την τρίτη εκλογική αναμέτρηση που διεξήχθη στην Ισπανία μέσα σε λιγότερα από τέσσερα χρόνια.
Με βάση τα αποτελέσματα, οι Σοσιαλιστές και το Podemos εάν συμμαχήσουν θα χρειάζονται ακόμη 11 έδρες για την πλειοψηφία.
Η ισπανική πολιτική ηγεσία έχει έναν μακρύ κατάλογο προβλημάτων προς επίλυση μπροστά της, από την κρίση στην Καταλονία - όπου οι αυτονομιστές ηγέτες αποπειράθηκαν να προχωρήσουν σε απόσχιση της επαρχίας το 2017 - ως τον τερματισμό του διαρκούς πολιτικού αδιεξόδου, από τη επιβράδυνση της οικονομίας ως την επίμονα υψηλή ανεργία.
Η ισορροπία ισχύος στην επόμενη Βουλή
Οι Σοσιαλιστές του Pedro Sanchez αναδείχθηκαν χθες (28/4) Κυριακή νικητές των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, αλλά χωρίς να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο, όπου η πολιτική ισχύς θα είναι κατακερματισμένη.
Σοσιαλιστικό Κόμμα (123 έδρες)
Εξασφαλίζοντας 123 έδρες από 85 στις προηγούμενες εκλογές του 2016, το PSOE κατήγαγε καθαρή νίκη, την πρώτη του από το 2008.
Όμως ο επικεφαλής της απερχόμενης κυβέρνησης Pedro Sanchez, που κατέλαβε την εξουσία προς κατάπληξη πολλών τον Ιούνιο, χάρη στην πρόταση μομφής εναντίον του συντηρητικού προκατόχου του M. Rajoy, απέχει ακόμα πολύ από την πλειοψηφία των 176 εδρών.
Καλείται συνεπώς να αρχίσει εντατικές διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των εδρών.
Αν και μπορεί να υπολογίζει στη ριζοσπαστική αριστερά, το Podemos, θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει την υποστήριξη διαφόρων περιφερειακών κομμάτων, όπως το PNV (Βάσκοι εθνικιστές, 6 έδρες).
Το μείζον ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο ρόλος των καταλανών αυτονομιστών οι οποίοι, όπως το Podemos και το PNV, συνέβαλαν ο Sanchez να ανέλθει στην εξουσία, υπερψηφίζοντας την πρόταση μομφής εναντίον του Rajoy.
Τα κόμματα αυτά κέρδισαν έδαφος και θα καταλάβουν 22 έδρες (15 η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας [ERC], πιο μετριοπαθής, 7 η παράταξη Μαζί για την Καταλονία του πρώην προέδρου της επαρχίας Carles Puigdemont).
Η στήριξή τους είναι απαραίτητη στον Sanchez για να φθάσει το όριο των 176 εδρών στο κοινοβούλιο, αλλά ο πρωθυπουργός ενδέχεται να προτιμήσει να μη ζητήσει την ένταξή τους στην κυβερνητική συμμαχία, αλλά να σχηματίσει κυβέρνηση με κοινοβουλευτική μειοψηφία, που θα βασίζεται στην αποχή των Καταλανών.
Ciudadanos (57 έδρες)
Το φιλελεύθερο κόμμα του Albert Rivera, που τάσσεται ρητά εναντίον των αποσχιστικών τάσεων, ουδέποτε είχε τόσους βουλευτές (32 το 2016) μετά την δυναμική είσοδό του στο κοινοβούλιο, που σήμανε το τέλος του δικομματισμού όπως τον γνώριζε η Ισπανία.
Το να σχηματιστεί κυβέρνηση των Σοσιαλιστών και των Ciudadanos είναι μια πιθανότητα, τουλάχιστον μαθηματικά.
Τα δύο κόμματα το είχαν αποπειραθεί, χωρίς επιτυχία, το 2016, όταν πρωθυπουργός θα γινόταν στη θεωρία ο Sanchez.
Μολονότι ο επικεφαλής της κυβέρνησης αρνείται να αποκλείσει ξεκάθαρα αυτή την υπόθεση εργασίας --παρότι εναντιώνονται σε αυτό το σενάριο οι υποστηρικτές του-- ο Rivera καθ' όλη την προεκλογική εκστρατεία απαιτούσε να «εκδιωχθεί» ο Sanchez από την εξουσία διότι «συνθηκολόγησε με τους αυτονομιστές».
Ο Rivera δεν δίστασε να συμμαχήσει με το Λαϊκό Κόμμα (PP, δεξιά) και με το Vox (άκρα δεξιά) στην προσπάθειά του να αποσπάσει από τους Σοσιαλιστές οχυρά τους.
Πολλοί πάντως αναμένουν ότι θα υπάρξει τουλάχιστον μια μερίδα των Ciudadanos που θα ταχθεί υπέρ της συμμαχίας με το PSOE.
Λαϊκό Κόμμα (66 έδρες)
Δέκα μήνες μετά την αποπομπή του Rajoy, που υπέστη βαρύ πλήγμα από την καταδίκη του PP στη δίκη για ένα τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς, το συντηρητικό κόμμα υπέστη μια από τις χειρότερες εκλογικές του ήττες με τον νεαρό Pablo Casado (38 ετών) στα ηνία.
Η υπόθεση εργασίας που βασιζόταν στην εξασφάλιση πλειοψηφίας από τα PP - Ciudadanos - Vox δεν έγινε πραγματικότητα, αν και θεωρείτο πιθανή κατά τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών
Ο Pablo Casado, που έκανε στροφή στη δεξιά, είδε μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του PP να διαρρέει στους Ciudadanos και στο Vox.
Vox (24 έδρες)
Το υπερεθνικιστικό, ακροδεξιό κόμμα κάνει την είσοδό του στην ισπανική εθνική αντιπροσωπεία, αφού συγκέντρωσε το 10,26% των ψήφων, από 0,2% το 2016.
Η Ισπανία μέχρι χθες ήταν μια από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες όπου η άκρα δεξιά ήταν απούσα από το πολιτικό τοπίο.
Κέρδισε ψήφους χάρη στην ακραία ρητορική του έναντι των καταλανών αυτονομιστών, αλλά δεν έκανε την έκπληξη όπως ήλπιζε μετατρεπόμενο στον διαμορφωτή των πολιτικών ισορροπιών σε μια κυβέρνηση δεξιάς - κεντροδεξιάς - άκρας δεξιάς.
Παρ' όλ' αυτά, ο δεύτερος τη τάξει στο Vox Javier Ortega διεμήνυσε στην κεντροαριστερά και στην αριστερά ότι «το πάρτι τέλειωσε».
Podemos (42 έδρες)
Αφού συνέβαλε να μπει τέλος στον δικομματισμό το 2015 μαζί με τους Ciudadanos, το κόμμα της ισπανικής ριζοσπαστικής αριστεράς, που μαστίζεται από εσωτερικές διαιρέσεις, έχασε σημαντικό μέρος της δύναμης του (67 έδρες το 2016).
Αλλά το κόμμα που αποτελεί τον πολιτικό κληρονόμο του κινήματος των Αγανακτισμένων αναμένεται να εξαργυρώσει την υποστήριξή του στον Sanchez συμμετέχοντας για πρώτη φορά στην κυβέρνηση.
Ωστόσο οι ψηφοφόροι του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατέστησαν σαφές εξαρχής ότι προτιμούν μια συμμαχία με τους αριστερούς Podemos του Pablo Iglesias.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, με τους Podemos ωστόσο να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση έναντι των Σοσιαλιστών του Sanchez.
Οι αγορές στην Ισπανία αντέδρασαν με αξιοσημείωτη ηρεμία στο αποτέλεσμα των εκλογών της 28ης Απριλίου, όπως σημειώνει ο ισπανικός Τύπος.
Το Χρηματιστήριο της Μαδρίτης τάχθηκε αναφανδόν υπέρ μίας κυβέρνησης συμμαχίας των νικητών Σοσιαλιστών του PSOE και των κεντροδεξιών Ciudadanos.
Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται άνοδος του χρηματιστηριακού δείκτη Ibex έπειτα από μία εκλογική αναμέτρηση και τούτο παρ’ όλο που από τις εκλογές δεν προέκυψε αυτοδυναμία.
Μολονότι ο Sanchez προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση θα απαιτηθεί να αναζητήσει συμμαχίες, οι αγορές διαπιστώνουν πως υπάρχει ένα γενικό επίπεδο πολιτικής σταθερότητας, που δεν θέτει σε κίνδυνο τον σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.
Ο λόγος αυτός είναι που οδήγησε σε ανοδική πορεία τον Ibex, κατά 1% μέσα στην χθεσινή ημέρα, ενώ βελτίωση καταγράφηκε, έως τις 101 βασικές μονάδες, και στα CDS.
Οι οικονομικές ελίτ δηλώνουν πως το επιδιωκόμενο θα πρέπει να είναι η «σταθερότητα και η μετριοπάθεια» και οι περισσότεροι αναλυτές που ερωτήθηκαν αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζουν την άποψη πως τις δύο τούτες προϋποθέσεις για την ισπανική οικονομία εξυπηρετεί καλλίτερα ένα σύμφωνο μεταξύ PSOE και Ciudadanos.
Όπως δηλώνουν, μία τέτοια συνεργασία επί τη βάσει των προγραμματικών σχεδίων των δύο κομμάτων θα έδινε στην επόμενη κυβέρνηση τη δυνατότητα να σχεδιάσει μία δημοσιονομική και φορολογική πολιτική που θα ήταν ευνοϊκή για τις επιχειρήσεις και θα έφερε εις πέρας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις για την Ισπανία.
Ωστόσο, άπαντες παραδέχονται πως η λύση αυτή είναι και η πιο δύσκολη: ιδίως μετά τον χθεσινό υπαινιγμό της αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κάρμεν Κάλβο πως το PSOE θα επιδιώξει να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας, αναζητώντας κοινοβουλευτικά ερείσματα ανά περίσταση, ενώ και μετά την αρνητική στάση των Ciudadanos, δια στόματος του στελέχους του Ινές Αριμάδας, που απέκλεισε συνεργασία με όσους συνεργάσθηκαν με τους «αυτονομιστές Βάσκους και Καταλανούς».
Οι οικονομικοί κύκλοι δεδηλωμένα πάντως δεν επιθυμούν και μία κυβέρνηση μειοψηφία του PSOE με το αριστερό Podemos και για τον λόγο αυτό έχουν καλέσει τους Σοσιαλιστές «να επιδιώξουν συμμαχίες που θα επιτρέψουν τον σχηματισμό μίας σταθερής και μετριοπαθούς κυβέρνησης».
Όπως τόνιζαν κύκλοι της τράπεζας Santander στην εφημερίδα El Independiente «η συμμαχία μεταξύ PSOE και Ciudadanos κατά πάσα πιθανότητα θα άρεσε στις χρηματοοικονομικές αγορές δεδομένης της φιλελεύθερης στάσης των Ciudadanos, που γίνεται ευνοϊκότερα αποδεκτή από τον λαϊκισμό των Podemos».
Στο σημείο αυτό πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση των οικονομικών κύκλων της Καταλωνίας.
Στην ανακοίνωση του κεντρικού οργάνου τους, του Foment de Treball, ο πρόεδρός του Τζουζέπ Σάντσεθ Λίμπρε ζήτησε από την επόμενη κυβέρνηση «να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ αυτής και των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων», με στόχο να ευνοηθεί ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων και η ανάπτυξη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι αναλυτές συμπίπτουν και σε άλλο ένα σημείο: παρότι οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης ενδέχεται να παραταθούν, το γεγονός αυτό καθαυτό δεν αναμένεται να αποτελέσει πηγή αποσταθεροποίησης, ούτε πρόκειται να επηρεάσει την δημοσιονομική και οικονομική πορεία της χώρας, η οποία θα συνεχίσει την ανάπτυξή της μέσα στην Ευρωζώνη.
Οι Podemos δεν είναι σε θέση να θέσουν όρους στον Sanchez
Τη στιγμή που όλα τα κόμματα κάνουν τον απολογισμό τους για το αποτέλεσμα των εκλογών της 28ης Απριλίου, ο ηγέτης των Podemos Pablo Iglesias επέλεξε να αναβάλει για τις 6 Μαΐου τη σύνοδο των εκτελεστικών οργάνων του κόμματος, προκειμένου να εκτιμήσoυν την κατάσταση και να σχεδιάσουν την πορεία που θα ακολουθήσει η παράταξη ενόψει του νέου πολιτικού πανοράματος και των επερχόμενων εκλογών για τους Δήμους, Περιφέρειες και την Ευρωβουλή.
Ο Iglesias μετά το κλείσιμο της κάλπης είχε τονίσει πως κύρια γραμμή του κόμματος θα παραμείνει ο στόχος «να εργασθεί προς την κατεύθυνση μίας κυβέρνησης συνεργασίας» με τους Σοσιαλιστές του PSOE.
Ωστόσο, από χθες η πρόθεση των Σοσιαλιστών απέναντι στη διαθεσιμότητα που δήλωσαν οι Podemos εκφράσθηκε μέσω της Carmen Calvo. αντιπροέδρου του Sanchez, η οποία επεσήμανε πως το κόμμα της «πρωτίστως θα επιδιώξει να κυβερνήσει μόνο του».
Ο Iglesias δεν βρίσκεται πλέον στην πλεονεκτική θέση του 2016, όταν είχε ξαναπροτείνει από θέση υπεροχής στον Sanchez μία κυβερνητική συμμαχία προκειμένου να ρίξουν την κυβέρνηση Rajoy.
Τότε, η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων ήταν μόνο 400.000 ψήφοι—με το «ξεπέρασμα» (sorpaso) να φαίνεται προ των πυλών—ενώ σήμερα είναι 3,5 εκατ. ψήφοι που χωρίζουν τα δύο κόμματα και οι Podemos δεν μπορούν να θέσουν τους ίδιους όρους που διεκδικούσαν τότε σε ένα δικομματικό κυβερνητικό σχήμα. Σήμερα, ο πήχης τους έχει κατέβει στις προτάσεις «για την σύνθεση ενός κυβερνητικού προγράμματος».
Πράγμα για το οποίο όμως οι Σοσιαλιστές δεν δείχνουν να ανυπομονούν, αναμένοντας και τα αποτελέσματα των εκλογών της 26ης Μαΐου για τους δήμους, τις Αυτόνομες Περιφέρειες και το Ευρωκοινοβούλιο, που ενδεχομένως να παγιώσουν την εκλογική τους δύναμη και να τους επιτρέψουν να κυβερνήσουν μόνοι τους, με κατά περίσταση συμμαχίες στο Κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, ο Iglesias στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να επιβάλει όρους.
Τα συντριπτικά για το κόμμα του αποτελέσματα -όπου σε τρεις Αυτόνομες Περιφέρειες (Καστίλια και Λεόν, Καστίλια-Λα Μάντσα και Εξτρεμαδούρα) δεν εξέλεξε κανέναν βουλευτή- και τα ισχνά αποτελέσματά του αλλού, ενδέχεται να επηρεάσουν και τη στάση των ψηφοφόρων στις επερχόμενες εκλογές.
Τα σενάρια για την επόμενη μέρα
O Sanchez θα σχηματίσει τη νέα κυβέρνηση της χώρας, αλλά χρειάζεται να συνεργαστεί με τους Podemos του Pablo Iglesias που διαθέτουν 42 έδρες και το Καταλανικό PNV για να εξασφαλίσει τις 176 έδρες που εγγυώνται την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.
Στο Φεράθ -την έδρα του κόμματος, όπου η κυκλοφορία είχε διακοπεί ως τις πρώτες πρωινές ώρες από τους χιλιάδες οπαδούς των Σοσιαλιστών- το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα ήταν «Όχι συνεργασία με τον Ριβιέρα», όπως έγραψε η El Pais, επισημαίνοντας ότι οι οπαδοί του Σοσιαλιστικού Κόμματος ζητούσαν από τον Sanchez να μην συμφωνήσει σε μια συνεργασία με τους κεντροδεξιούς Πολίτες του Albert Rivera.
«Θα προχωρήσουμε με βάση τις αξίες μας, τις αξίες της Αριστεράς», απάντησε ο Sanchez.
«No pasaran! Αυτό είναι πλέον σαφές» προσέθεσε ο γενικός γραμματέας του PSOE από το μπαλκόνι αποσαφηνίζοντας την κατάσταση.
«Ο Sanchez έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος» γράφει η καταλανική El Periodico και προσθέτει: «Νίκησε με μεγάλη διαφορά τον μεγάλο αντίπαλό του -το Λαϊκό Κόμμα του Pablo Casado-, αλλά χρειάζεται μετεκλογικές συμφωνίες για να σχηματίσει κυβέρνηση, στις οποίες ενεργά ή παθητικά θα συμμετέχουν και οι αυτονομιστές (και δεν ήθελε αυτό το σενάριο).
Θα παραμείνει στο παλάτι Μονκλόα, αλλά η πορεία των συμφωνιών θα είναι πολύπλοκη. Το ξέρει.
Ο Pablo Iglesias και οι Unidos Podemos, σώζουν την κατάσταση αν και με ένα αποτέλεσμα πολύ χειρότερο από αυτό που είχαν το 2015 ή το 2016, αλλά αρκετά ισχυρό για να λειτουργήσουν μαζί με τους σοσιαλιστές και να ζητήσουν να μπουν στην κυβέρνηση».
«Η στρατηγική του Sanchez να ενσπείρει τον φόβο της Ακροδεξιάς λειτούργησε και το PSOE κατάφερε να ανακαταλάβει 1.980.000 ψηφοφόρους που τον είχαν εγκαταλείψει μεταξύ 2015 και 2016.
Με καταμετρημένο το 99,93% των ψήφων, κάπου 7.474.000 Ισπανοί έδειξαν ότι εμπιστεύονται τους Σοσιαλιστές» γράφει η ABC, τονίζοντας ότι θεωρείται μάλλον αδύνατη μια συμφωνία με τους Πολίτες.
«Ο πορτοκαλί σχηματισμός των Πολιτών, που μετατράπηκε σε τρίτη πολιτική δύναμη, φτάνει τις 57 έδρες και αν συνεργάζονταν με τον Sanchez θα είχαν συνολικά 180 βουλευτές, τέσσερις περισσότερους από τους 176 της απόλυτης πλειοψηφίας.
Ωστόσο, ο πρόεδρος των πολιτών, Albert Rivera, αρνήθηκε και πάλι οποιαδήποτε επιλογή συμφωνίας με τον Sanchez, επιλέγοντας να παραμείνει στην αντιπολίτευση» γράφει η El Pais.
«Χωρίς τον πορτοκαλί σχηματισμό, ο Sanchez δεσμεύεται να συμφωνήσει με τους Podemos προσθέτοντας στην εξίσωση είτε το ERC είτε το JxC και το PNV» προσθέτει.
«Η άνοδος των Σοσιαλιστών κατέστη δυνατή μόνο λόγω της αιμορραγίας που υπέστη ο μοβ σχηματισμός των Podemos.
Η μεταφορά ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων είναι ακόμα ζωντανή, αν και αυτή τη φορά δούλεψε αντίστροφα απ΄ ό,τι το 2015 και το 2016.
Έτσι, οι Podemos έχασαν 29 έδρες και απώλεσαν την τρίτη θέση στη Βουλή από τους Πολίτες.
Ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Pablo Iglesias, είχε υποσχεθεί να ανοίξει διάλογο για μια ανανέωση της ηγεσίας εάν το κόμμα συγκέντρωνε λιγότερο από το 15% των ψήφων.
Έμεινε στο 14,31%, αλλά το θεώρησε "αρκετό"».
Παρά την υποχώρησή τους, οι Podemos θα έχουν πιθανώς την ικανότητα να θέσουν όρους στην ημερήσια διάταξη της επόμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησης, ακριβώς τον στόχο που είχε ο αρχηγός τους για τις εκλογές αυτές» γράφει η ABC.
Οικονομική κατάρρευση για το PP μετά τη συντριβή στις εκλογές
Στο μέτωπο της δεξιάς, η ιστορικών διαστάσεων εκλογική κατάρρευση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) στις εκλογές της 28ης Απριλίου στην Ισπανία, δεν μεταφράζεται απλώς στην απώλεια των μισών του εδρών στο Κοινοβούλιο και στη Γερουσία—με τις 66 έδρες στη Βουλή και τις 56 στη Γερουσία να αποτελούν το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του.
Η απώλεια εμπιστοσύνης εκατομμυρίων εκλογέων στο κόμμα του Pablo Casado έχει και σημαντικές οικονομικές συνέπειες, που θα επηρεάσουν την ίδια τη λειτουργία του.
Το συντηρητικό κόμμα, με βάση τα προχθεσινά αποτελέσματα, θα σταματήσει να λαμβάνει επιχορηγήσεις άνω των 10 εκατ. ευρώ, με τα συνολικά του έσοδα να μην ξεπερνούν πλέον τα οκτώ εκατ.
Από την Κυριακή, τα ποσά που θα μπαίνουν στο ταμείο του από το Κράτος δεν θα επιτρέπουν στο ΡΡ να πληρώνει ούτε τους μισούς μισθούς των εργαζομένων του, που σύμφωνα με τον ετήσιο προϋπολογισμό του 2017 έφθαναν τα 16.937.676,81 ευρώ, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σύμφωνα με το διάταγμα του υπουργείου Οικονομικών, κάθε κόμμα έχει λαμβάνειν 21.167,64 ευρώ για κάθε έδρα που εκλέγει στα δύο σώματα του Κοινοβουλίου.
Σε αυτό το ποσόν θα πρέπει να προστεθούν 0,81 ευρώ για κάθε ψήφο στο Κοινοβούλιο και 0,32 για κάθε ψήφο των εκλεγμένων στη Γερουσία.
Συνολικά, με βάση τους πρόχειρους υπολογισμούς του ενημερωτικού ιστότοπου El Publico, η επιχορήγηση του ΡΡ θα φθάνει τα 7.888.394,87 ευρώ, γεγονός που υποδεικνύει πως θα χάσει πάνω από 10 εκατ. από τα 18 και πλέων εκατ. της κρατικής του επιχορήγησης στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο.
Εκτός από τα περίπου 17 εκατ. ευρώ για τους μισθούς των εργαζομένων, στα έξοδα του κόμματος θα πρέπει να προστεθούν και τα περίπου 4 εκατ. ευρώ για τα κοινωνικά επιδόματα και άλλα 23 εκατ. για τις κανονικές λειτουργίες του κόμματος, όπως οι μετακινήσεις κ.α. Το 2017, τα έσοδα από τις κρατικές επιχορηγήσεις έφθαναν τα 37 εκατ. ευρώ, ενώ μαζί και με τις ιδιωτικές δωρεές στα ταμεία του ΡΡ τελικά μπήκαν το ίδιο έτος συνολικά σχεδόν 44 εκατ. ευρώ.
Κατά το έτος εκείνο τα δηλωμένα έξοδα του κόμματος έφθασαν τα 45 εκατ. ευρώ.
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 28ης Απριλίου
Πρώτο κόμμα αναδείχθηκαν οι Σοσιαλιστές του Pedro Sanchez με ποσοστό 28,7% και σημαντική άνοδο σε σχέση με τις εκλογές του 2019, που διεξήχθησαν την Κυριακή (28/4/2019).
Ωστόσο με το ποσοστό αυτό δεν καταφέρνουν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Με το 99,98% των ψήφων καταμετρημένο, το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει 28,68% των ψήφων και εξασφαλίζει 123 από τις 350 έδρες της Βουλής.
Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP) έρχεται δεύτερο με το 16,70% των ψήφων και 66 έδρες, το φιλελεύθερο κόμμα Ciudadanos είναι τρίτο με 15,86% και 57 έδρες, ενώ το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς Podemos συγκεντρώνει 14,31% των ψήφων και βλέπει τον αριθμό των εδρών του να συρρικνώνεται στις 42.
Το ακροδεξιό κόμμα Vox μπαίνει στο εθνικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά από την ίδρυσή του, αφού έλαβε 10,26% των ψήφων (από 0,2% το 2016) και θα καταλάβει 24 έδρες.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και τέσσερις δεκαετίες που η ακροδεξιά θα καταλάβει έδρες στη Βουλή της Μαδρίτης και ο ηγέτης του Vox, διεμήνυσε ότι «αυτό είναι μόνο η αρχή».
Η συμμετοχή υπολογίστηκε από το υπουργείο Εσωτερικών ότι ανήλθε στο 75,78%, ήτοι ήταν κατά περίπου 9,5% υψηλότερη από ό,τι το 2016, παρότι επρόκειτο για την τρίτη εκλογική αναμέτρηση που διεξήχθη στην Ισπανία μέσα σε λιγότερα από τέσσερα χρόνια.
Με βάση τα αποτελέσματα, οι Σοσιαλιστές και το Podemos εάν συμμαχήσουν θα χρειάζονται ακόμη 11 έδρες για την πλειοψηφία.
Η ισπανική πολιτική ηγεσία έχει έναν μακρύ κατάλογο προβλημάτων προς επίλυση μπροστά της, από την κρίση στην Καταλονία - όπου οι αυτονομιστές ηγέτες αποπειράθηκαν να προχωρήσουν σε απόσχιση της επαρχίας το 2017 - ως τον τερματισμό του διαρκούς πολιτικού αδιεξόδου, από τη επιβράδυνση της οικονομίας ως την επίμονα υψηλή ανεργία.
Η ισορροπία ισχύος στην επόμενη Βουλή
Οι Σοσιαλιστές του Pedro Sanchez αναδείχθηκαν χθες (28/4) Κυριακή νικητές των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, αλλά χωρίς να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο, όπου η πολιτική ισχύς θα είναι κατακερματισμένη.
Σοσιαλιστικό Κόμμα (123 έδρες)
Εξασφαλίζοντας 123 έδρες από 85 στις προηγούμενες εκλογές του 2016, το PSOE κατήγαγε καθαρή νίκη, την πρώτη του από το 2008.
Όμως ο επικεφαλής της απερχόμενης κυβέρνησης Pedro Sanchez, που κατέλαβε την εξουσία προς κατάπληξη πολλών τον Ιούνιο, χάρη στην πρόταση μομφής εναντίον του συντηρητικού προκατόχου του M. Rajoy, απέχει ακόμα πολύ από την πλειοψηφία των 176 εδρών.
Καλείται συνεπώς να αρχίσει εντατικές διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των εδρών.
Αν και μπορεί να υπολογίζει στη ριζοσπαστική αριστερά, το Podemos, θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει την υποστήριξη διαφόρων περιφερειακών κομμάτων, όπως το PNV (Βάσκοι εθνικιστές, 6 έδρες).
Το μείζον ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο ρόλος των καταλανών αυτονομιστών οι οποίοι, όπως το Podemos και το PNV, συνέβαλαν ο Sanchez να ανέλθει στην εξουσία, υπερψηφίζοντας την πρόταση μομφής εναντίον του Rajoy.
Τα κόμματα αυτά κέρδισαν έδαφος και θα καταλάβουν 22 έδρες (15 η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας [ERC], πιο μετριοπαθής, 7 η παράταξη Μαζί για την Καταλονία του πρώην προέδρου της επαρχίας Carles Puigdemont).
Η στήριξή τους είναι απαραίτητη στον Sanchez για να φθάσει το όριο των 176 εδρών στο κοινοβούλιο, αλλά ο πρωθυπουργός ενδέχεται να προτιμήσει να μη ζητήσει την ένταξή τους στην κυβερνητική συμμαχία, αλλά να σχηματίσει κυβέρνηση με κοινοβουλευτική μειοψηφία, που θα βασίζεται στην αποχή των Καταλανών.
Ciudadanos (57 έδρες)
Το φιλελεύθερο κόμμα του Albert Rivera, που τάσσεται ρητά εναντίον των αποσχιστικών τάσεων, ουδέποτε είχε τόσους βουλευτές (32 το 2016) μετά την δυναμική είσοδό του στο κοινοβούλιο, που σήμανε το τέλος του δικομματισμού όπως τον γνώριζε η Ισπανία.
Το να σχηματιστεί κυβέρνηση των Σοσιαλιστών και των Ciudadanos είναι μια πιθανότητα, τουλάχιστον μαθηματικά.
Τα δύο κόμματα το είχαν αποπειραθεί, χωρίς επιτυχία, το 2016, όταν πρωθυπουργός θα γινόταν στη θεωρία ο Sanchez.
Μολονότι ο επικεφαλής της κυβέρνησης αρνείται να αποκλείσει ξεκάθαρα αυτή την υπόθεση εργασίας --παρότι εναντιώνονται σε αυτό το σενάριο οι υποστηρικτές του-- ο Rivera καθ' όλη την προεκλογική εκστρατεία απαιτούσε να «εκδιωχθεί» ο Sanchez από την εξουσία διότι «συνθηκολόγησε με τους αυτονομιστές».
Ο Rivera δεν δίστασε να συμμαχήσει με το Λαϊκό Κόμμα (PP, δεξιά) και με το Vox (άκρα δεξιά) στην προσπάθειά του να αποσπάσει από τους Σοσιαλιστές οχυρά τους.
Πολλοί πάντως αναμένουν ότι θα υπάρξει τουλάχιστον μια μερίδα των Ciudadanos που θα ταχθεί υπέρ της συμμαχίας με το PSOE.
Λαϊκό Κόμμα (66 έδρες)
Δέκα μήνες μετά την αποπομπή του Rajoy, που υπέστη βαρύ πλήγμα από την καταδίκη του PP στη δίκη για ένα τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς, το συντηρητικό κόμμα υπέστη μια από τις χειρότερες εκλογικές του ήττες με τον νεαρό Pablo Casado (38 ετών) στα ηνία.
Η υπόθεση εργασίας που βασιζόταν στην εξασφάλιση πλειοψηφίας από τα PP - Ciudadanos - Vox δεν έγινε πραγματικότητα, αν και θεωρείτο πιθανή κατά τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών
Ο Pablo Casado, που έκανε στροφή στη δεξιά, είδε μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του PP να διαρρέει στους Ciudadanos και στο Vox.
Vox (24 έδρες)
Το υπερεθνικιστικό, ακροδεξιό κόμμα κάνει την είσοδό του στην ισπανική εθνική αντιπροσωπεία, αφού συγκέντρωσε το 10,26% των ψήφων, από 0,2% το 2016.
Η Ισπανία μέχρι χθες ήταν μια από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες όπου η άκρα δεξιά ήταν απούσα από το πολιτικό τοπίο.
Κέρδισε ψήφους χάρη στην ακραία ρητορική του έναντι των καταλανών αυτονομιστών, αλλά δεν έκανε την έκπληξη όπως ήλπιζε μετατρεπόμενο στον διαμορφωτή των πολιτικών ισορροπιών σε μια κυβέρνηση δεξιάς - κεντροδεξιάς - άκρας δεξιάς.
Παρ' όλ' αυτά, ο δεύτερος τη τάξει στο Vox Javier Ortega διεμήνυσε στην κεντροαριστερά και στην αριστερά ότι «το πάρτι τέλειωσε».
Podemos (42 έδρες)
Αφού συνέβαλε να μπει τέλος στον δικομματισμό το 2015 μαζί με τους Ciudadanos, το κόμμα της ισπανικής ριζοσπαστικής αριστεράς, που μαστίζεται από εσωτερικές διαιρέσεις, έχασε σημαντικό μέρος της δύναμης του (67 έδρες το 2016).
Αλλά το κόμμα που αποτελεί τον πολιτικό κληρονόμο του κινήματος των Αγανακτισμένων αναμένεται να εξαργυρώσει την υποστήριξή του στον Sanchez συμμετέχοντας για πρώτη φορά στην κυβέρνηση.
Σχόλια αναγνωστών