Ο αντι-ιρανικός συνασπισμός του Trump έχει αρχίσει και αποδυναμώνεται
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η δημόσια εικόνα της Σαουδικής Αραβίας υποφέρει εδώ και ένα χρόνο, από την αποτρόπαια δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι το 2018. Δεν αποτελεί όμως έκπληξη ότι μετά από την καταιγίδα που προκάλεσε η δολοφονία, κάποιες συμμαχικές χώρες αναθεώρησαν την τακτική τους.
Τα σημαντικότερα εμπόδια για το καθεστώς του Ριάντ τον τελευταίο χρόνο αφορούν τον πόλεμο στην Υεμένη, ένα από τα κυριότερα θέατρα συγκρούσεων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν.
Μέχρι στιγμής το αμερικανικό Κογκρέσο έχει υιοθετήσει διάφορα ψηφίσματα που στοχεύουν στην απομάκρυνση των ΗΠΑ από την παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη. Παρόλο που ο Trump άσκησε βέτο σε αυτά, η πολιτική των ΗΠΑ γίνεται λιγότερο ανεκτική στις σαουδαραβικές φρικαλεότητες, ειδικά μετά την δολοφονία Khashoggi.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα φροντίζουν επίσης για το κόστος της φήμης που συνεπάγεται μια στενή συμμαχία με τη Σαουδική Αραβία και, με τον πρόσθετο στόχο της διευκόλυνσης των εντάσεων με το Ιράν, έχει προχωρήσει στην απόσυρση των περισσότερων στρατευμάτων από την Υεμένη. Αν και οι κινήσεις των ΗΑΕ είναι απίθανο να προκαλέσουν μια ριζική στρατηγική αναπροσαρμογή, το σαουδάραβικο καθεστώς είναι σαφώς πιο απομονωμένο και ασθενέστερο από πριν.
Εκτός αυτού η Σαουδική Αραβία έχει υποστεί και την επίθεση εναντίον των διυλιστηρίων που ανήκουν στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Saudi Aramco.
Αν και οι ανάρτες Χούτι, υποστηριζόμενες από το Ιράν ανέλαβαν την ευθύνη, εξέχοντα στελέχη της κυβέρνησης Trump κατηγόρησαν το Ιράν ευθέως για τς επιθέσεις. ι επιθέσεις επηρέασαν περίπου το ήμισυ της παραγωγής πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας (αντιπροσωπεύοντας το 5% της παγκόσμιας παραγωγής) και προκάλεσαν σημαντική άνοδο στις τιμές του πετρελαίου. υτή η συσσώρευση αποτυχιών θα έπρεπε να αναγκάσει τη Σαουδική Αραβία να επανεξετάσει την παρέμβασή της στην Υεμένη - μια ανεπίσημη αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής με τραγικές ανθρωπιστικές συνέπειες.
Αλλά οι τελευταίοι 12 μήνες δεν είχαν μόνο κακά νέα για τη Σαουδική Αραβία. Παρά την καθυστέρηση στα σχέδια της κυβέρνησης να εισάγει τη Saudi Aramco στις χρηματιστηριακές αγορές, υπήρξαν σαφείς ενδείξεις ότι το καθεστώς διατηρεί την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Στην προετοιμασία για την πολυαναμενόμενη αρχική δημόσια προσφορά, ο πρίγκιπας bin Salman τοποθέτησε στενούς εταίρους στο τιμόνι τόσο της Aramco όσο και του Υπουργείου Ενέργειας. Για πρώτη φορά, το υπουργείο θα διευθύνεται από ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας (ο ετεροθαλής αδελφός του bin Salman).
Επιπλέον, οι σχέσεις μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και της διοίκησης Trump παραμένουν καλές Αν και η αμερικανική-Σαουδική συμμαχία πηγαίνει πίσω 75 χρόνια, δεν έχουν δείξει όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι την ίδια αφοσίωση. Ο Obama, για παράδειγμα, υποστήριξε τον συνασπισμό που υποστηρίχθηκε από τη Σαουδική Αραβία στην Υεμένη, αλλά επίσης επένδυσε έντονα στη συμφωνία πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν το 2015, την οποία αντιτάχθηκε η Σαουδική Αραβία. Ωστόσο, ο Trump δεν προσπάθησε μόνο να καταργήσει αυτή τη συμφωνία, αποσύροντάς τις από τις ΗΠΑ, αλλά δεν έκανε καμία προσπάθεια να περιέχει τις χειρότερες παρορμήσεις της εξωτερικής πολιτικής του Σαουδάραβα πρίγκιπα.
Υπάρχει άλλος περιφερειακός ηγέτης ο οποίος εκμεταλλεύτηκε πλήρως τη συμμαχία του Trump, τουλάχιστον μέχρι σήμερα: ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Benjamin Netanyahu. Την παραμονή της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης του Ισραήλ (17/9), ο Trump διασκεύασε την ιδέα να προσφέρει στον Netanyahu μια αμοιβαία αμυντική συνθήκη.
Ο Netanyahu εν τω μεταξύ, υποσχέθηκε να προσαρτήσει τμήματα της Δυτικής Όχθης - περαιτέρω απόδειξη της χρόνιας κατάχρησης του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, η στήριξη του Trump ήταν κάπως πιο ήπια αυτή τη φορά και οι τακτικές της τελευταίας στιγμής του Netanyahu έπεσαν στο κενό.
Η κατάσταση στο Λίβανο είναι ιδιαίτερα ασταθής: το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ έχουν αρχίσει να διαπερνούν τις κόκκινες γραμμές, κινδυνεύοντας μια άλλη ανοιχτή σύγκρουση που θα μπορούσε να αντηχεί σε όλη την περιοχή.
Eνώ ο Obama έμεινε σταθερός και επέμενε στις διπλωματικές προσπάθειες που κατέληξαν στην πυρηνική συμφωνία, ο Trump έκανε το λάθος να περάσει αμέσως τη σκυτάλη στο Netanyahu. Ο Netanyahu βρήκε έναν άλλο σύμμαχο στον πρώην σύμβουλο της Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών John Bolton, η άφιξη του οποίου στο Λευκό Οίκο προκάλεσε την απόσυρση των ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία.
Ωστόσο ο Bolton αποπέμφθηκε προσφάτως από τον Trump μετά από μία σειρά διαφωνιών. Εξάλλου ο Αμερικανός πρόεδρος επιδιώκει να μην αναμειγνύεται ως τώρα σε πολλές συγκρούσεις στο εξωτερικό ενώ φάνηκε διαλλακτικός σε μία επαναπροσέγγιση με το Ιράν και σύμφωνος στην πρόταση Macron για πιστωτική γραμμή 15 δισ. στην Τεχεράνη.
Αν όμως η διπλωματική προσέγγιση με το Ιράν πρόκειται να έχει οποιεσδήποτε πιθανότητες επιτυχίας, το Trump πρέπει να απορρίψει την προσανατολισμένη στην προσωπικότητα προσέγγιση που χρησιμοποίησε με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong-un. Επιπλέον, πρέπει να σταματήσει να ακολουθεί αντιφατικές πολιτικές - όπως έκανε νωρίτερα αυτό το έτος, όταν η κυβέρνησή του έθεσε κυρώσεις στον κορυφαίο διπλωμάτη του Ιράν, τον ΥΠΕΞ Mohammad Javad Zarif.
Το σημαντικό ερώτημα τώρα είναι εάν αυτή η αποδυνάμωση του συνασπισμού του Trump κατά του Ιράν θα αρκεί για να ξεκινήσει μια θετική αλλαγή σε μια περιοχή που την χρειάζεται απελπιστικά.
www.bankingnews.gr
Τα σημαντικότερα εμπόδια για το καθεστώς του Ριάντ τον τελευταίο χρόνο αφορούν τον πόλεμο στην Υεμένη, ένα από τα κυριότερα θέατρα συγκρούσεων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν.
Μέχρι στιγμής το αμερικανικό Κογκρέσο έχει υιοθετήσει διάφορα ψηφίσματα που στοχεύουν στην απομάκρυνση των ΗΠΑ από την παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη. Παρόλο που ο Trump άσκησε βέτο σε αυτά, η πολιτική των ΗΠΑ γίνεται λιγότερο ανεκτική στις σαουδαραβικές φρικαλεότητες, ειδικά μετά την δολοφονία Khashoggi.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα φροντίζουν επίσης για το κόστος της φήμης που συνεπάγεται μια στενή συμμαχία με τη Σαουδική Αραβία και, με τον πρόσθετο στόχο της διευκόλυνσης των εντάσεων με το Ιράν, έχει προχωρήσει στην απόσυρση των περισσότερων στρατευμάτων από την Υεμένη. Αν και οι κινήσεις των ΗΑΕ είναι απίθανο να προκαλέσουν μια ριζική στρατηγική αναπροσαρμογή, το σαουδάραβικο καθεστώς είναι σαφώς πιο απομονωμένο και ασθενέστερο από πριν.
Εκτός αυτού η Σαουδική Αραβία έχει υποστεί και την επίθεση εναντίον των διυλιστηρίων που ανήκουν στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Saudi Aramco.
Αν και οι ανάρτες Χούτι, υποστηριζόμενες από το Ιράν ανέλαβαν την ευθύνη, εξέχοντα στελέχη της κυβέρνησης Trump κατηγόρησαν το Ιράν ευθέως για τς επιθέσεις. ι επιθέσεις επηρέασαν περίπου το ήμισυ της παραγωγής πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας (αντιπροσωπεύοντας το 5% της παγκόσμιας παραγωγής) και προκάλεσαν σημαντική άνοδο στις τιμές του πετρελαίου. υτή η συσσώρευση αποτυχιών θα έπρεπε να αναγκάσει τη Σαουδική Αραβία να επανεξετάσει την παρέμβασή της στην Υεμένη - μια ανεπίσημη αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής με τραγικές ανθρωπιστικές συνέπειες.
Αλλά οι τελευταίοι 12 μήνες δεν είχαν μόνο κακά νέα για τη Σαουδική Αραβία. Παρά την καθυστέρηση στα σχέδια της κυβέρνησης να εισάγει τη Saudi Aramco στις χρηματιστηριακές αγορές, υπήρξαν σαφείς ενδείξεις ότι το καθεστώς διατηρεί την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Στην προετοιμασία για την πολυαναμενόμενη αρχική δημόσια προσφορά, ο πρίγκιπας bin Salman τοποθέτησε στενούς εταίρους στο τιμόνι τόσο της Aramco όσο και του Υπουργείου Ενέργειας. Για πρώτη φορά, το υπουργείο θα διευθύνεται από ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας (ο ετεροθαλής αδελφός του bin Salman).
Επιπλέον, οι σχέσεις μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και της διοίκησης Trump παραμένουν καλές Αν και η αμερικανική-Σαουδική συμμαχία πηγαίνει πίσω 75 χρόνια, δεν έχουν δείξει όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι την ίδια αφοσίωση. Ο Obama, για παράδειγμα, υποστήριξε τον συνασπισμό που υποστηρίχθηκε από τη Σαουδική Αραβία στην Υεμένη, αλλά επίσης επένδυσε έντονα στη συμφωνία πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν το 2015, την οποία αντιτάχθηκε η Σαουδική Αραβία. Ωστόσο, ο Trump δεν προσπάθησε μόνο να καταργήσει αυτή τη συμφωνία, αποσύροντάς τις από τις ΗΠΑ, αλλά δεν έκανε καμία προσπάθεια να περιέχει τις χειρότερες παρορμήσεις της εξωτερικής πολιτικής του Σαουδάραβα πρίγκιπα.
Υπάρχει άλλος περιφερειακός ηγέτης ο οποίος εκμεταλλεύτηκε πλήρως τη συμμαχία του Trump, τουλάχιστον μέχρι σήμερα: ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Benjamin Netanyahu. Την παραμονή της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης του Ισραήλ (17/9), ο Trump διασκεύασε την ιδέα να προσφέρει στον Netanyahu μια αμοιβαία αμυντική συνθήκη.
Ο Netanyahu εν τω μεταξύ, υποσχέθηκε να προσαρτήσει τμήματα της Δυτικής Όχθης - περαιτέρω απόδειξη της χρόνιας κατάχρησης του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, η στήριξη του Trump ήταν κάπως πιο ήπια αυτή τη φορά και οι τακτικές της τελευταίας στιγμής του Netanyahu έπεσαν στο κενό.
Η κατάσταση στο Λίβανο είναι ιδιαίτερα ασταθής: το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ έχουν αρχίσει να διαπερνούν τις κόκκινες γραμμές, κινδυνεύοντας μια άλλη ανοιχτή σύγκρουση που θα μπορούσε να αντηχεί σε όλη την περιοχή.
Eνώ ο Obama έμεινε σταθερός και επέμενε στις διπλωματικές προσπάθειες που κατέληξαν στην πυρηνική συμφωνία, ο Trump έκανε το λάθος να περάσει αμέσως τη σκυτάλη στο Netanyahu. Ο Netanyahu βρήκε έναν άλλο σύμμαχο στον πρώην σύμβουλο της Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών John Bolton, η άφιξη του οποίου στο Λευκό Οίκο προκάλεσε την απόσυρση των ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία.
Ωστόσο ο Bolton αποπέμφθηκε προσφάτως από τον Trump μετά από μία σειρά διαφωνιών. Εξάλλου ο Αμερικανός πρόεδρος επιδιώκει να μην αναμειγνύεται ως τώρα σε πολλές συγκρούσεις στο εξωτερικό ενώ φάνηκε διαλλακτικός σε μία επαναπροσέγγιση με το Ιράν και σύμφωνος στην πρόταση Macron για πιστωτική γραμμή 15 δισ. στην Τεχεράνη.
Αν όμως η διπλωματική προσέγγιση με το Ιράν πρόκειται να έχει οποιεσδήποτε πιθανότητες επιτυχίας, το Trump πρέπει να απορρίψει την προσανατολισμένη στην προσωπικότητα προσέγγιση που χρησιμοποίησε με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong-un. Επιπλέον, πρέπει να σταματήσει να ακολουθεί αντιφατικές πολιτικές - όπως έκανε νωρίτερα αυτό το έτος, όταν η κυβέρνησή του έθεσε κυρώσεις στον κορυφαίο διπλωμάτη του Ιράν, τον ΥΠΕΞ Mohammad Javad Zarif.
Το σημαντικό ερώτημα τώρα είναι εάν αυτή η αποδυνάμωση του συνασπισμού του Trump κατά του Ιράν θα αρκεί για να ξεκινήσει μια θετική αλλαγή σε μια περιοχή που την χρειάζεται απελπιστικά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών