Σχετικά Άρθρα
Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα προκαλέσουν παγκόσμια καταιγίδα - Αναξιόπιστη πρόταση της Ουκρανίας για ενέργεια στην Ευρώπη
Με την ενεργειακή κρίση να «καλπάζει» και τα χρηματιστήρια ανά την υφήλιο να βρίσκονται σε οριακό επίπεδο, ένας από τους κλάδους που πλήττεται μεταξύ άλλων είναι εκείνος της μεταλλουργίας, καθώς στη βιομηχανία αλουμινίου, όπως υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς «το να κλείσει ένα μεταλλουργείο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο».
Το κοστοβόρο shutdown και τα απογοητευτικά νούμερα στην Ευρώπη
Εργοστασιάρχες, εργαζόμενοι και ειδικοί αναλυτές της αγοράς συμφωνούν σε ένα πράγμα: Μόλις διακοπεί το ρεύμα και οι «γλάστρες» παραγωγής επανέλθουν σε θερμοκρασία δωματίου, μπορεί να χρειαστούν πολλοί μήνες και δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να επαναφερθούν στο διαδίκτυο.
Παράλληλα, αναλυτές επισημαίνουν πως η ευρωπαϊκή παραγωγή έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα από τη δεκαετία του 1970, ενώ πληθαίνουν οι φωνές, ότι η κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση απειλεί τώρα να δημιουργήσει ένα γεγονός εξαφάνισης σε μεγάλες εκτάσεις της παραγωγής αλουμινίου της περιοχής.
Γιατί κινδυνεύει η μεταλλουργία;
Ένα ερώτημα που αν μη τι άλλο χρήζει απάντησης και που σύμφωνα με επιστήμονες και ειδικούς της ενέργειας, η απάντησή του «κρύβεται» στο παρατσούκλι του αλουμινίου «πηγμένος ηλεκτρισμός».
Όπως γνωρίζουμε το συγκεκριμένο αυτό μέταλλο χρησιμοποιείται σε μια τεράστια γκάμα προϊόντων, από σκελετούς αυτοκινήτων και δοχεία αναψυκτικού έως βαλλιστικούς πυραύλους – παράγεται με θέρμανση των πρώτων υλών μέχρι να διαλυθούν και στη συνέχεια με ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από το δοχείο, καθιστώντας το εξαιρετικά ενεργό, ενώ αξίζει να τονισθεί, ότι ένας τόνος αλουμινίου απαιτεί περίπου 15 μεγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας, αρκετή για να τροφοδοτήσει πέντε σπίτια στη Γερμανία για ένα χρόνο.
Υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για νέες κρατικές επιδοτήσεις;
Αρκετά μάλιστα είναι τα μεταλλουργεία που ατενίζουν το μέλλον με αβεβαιότητα, μιας και μπορεί ορισμένα εξ’ αυτών να προστατεύονται από κρατικές επιδοτήσεις, μακροπρόθεσμες συμφωνίες ηλεκτρικής ενέργειας ή πρόσβαση στη δική τους ανανεώσιμη ενέργεια, αλλά τα περισσότερα βρίσκονται κυριολεκτικά «στον αέρα».
Οι λύσεις υπάρχουν, καθώς στο τραπέζι ήδη έχουν πέσει μέτρα όπως σταθερά ανώτατα όρια τιμών για τη διατήρηση της λειτουργίας των εργοστασίων που διψούν για ενέργεια, όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος να δικαιολογηθούν, ενώ οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν αυξανόμενους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και διαφαίνεται η απειλή με δελτίο και διακοπή ρεύματος.
Η ευρωπαϊκή εξάρτηση σε εισαγωγές
Καθώς η παραγωγή πέφτει, οι εκατοντάδες Ευρωπαίοι κατασκευαστές που μετατρέπουν το μέταλλο σε ανταλλακτικά για γερμανικά αυτοκίνητα ή γαλλικά αεροπλάνα εξαρτώνται όλο και περισσότερο από εισαγωγές που θα μπορούσαν να γίνουν πιο δαπανηρές.
Μάλιστα, ορισμένοι αγοραστές προσπαθούν επίσης να αποφύγουν το μέταλλο από τη Ρωσία, η οποία είναι συνήθως μεγάλος προμηθευτής στην Ευρώπη, ενώ να σημειωθεί, ότι σε συνδυασμό με τους εισαγωγικούς δασμούς, το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας θα μπορούσε να αφήσει τους κατασκευαστές αντιμέτωπους με ένα ολοένα και μεγαλύτερο ασφάλιστρο σε σχέση με τις επικρατούσες διεθνείς τιμές προκειμένου να εξασφαλίσουν τον εφοδιασμό, σε ένα περαιτέρω πλήγμα στην ανταγωνιστική θέση της Ευρώπης στη παγκόσμια βιομηχανική οικονομία.
Τι συμβαίνει στους υπόλοιπους κλάδους
Οι παραγωγοί άλλων μετάλλων όπως ο ψευδάργυρος και ο χαλκός πλήττονται επίσης πολύ, αλλά οι τεράστιες ποσότητες ενέργειας που απαιτούνται για την παραγωγή αλουμινίου έχουν καταστήσει τον κλάδο ιδιαίτερα ασύμφορο.
«Όποτε έχουμε ύφεση στην οικονομική ανάπτυξη και τα περιθώρια των μεταλλουργείων υφίστανται πίεση, βλέπουμε τα ευρωπαϊκά μεταλλουργεία να κλείνουν ένα αξιοπρεπές τμήμα της παραγωγικής τους ικανότητας», δήλωσε ο Uday Patel, ανώτερος διευθυντής έρευνας στο Wood Mackenzie. «Όταν τα πράγματα βελτιώνονται, υπάρχουν μερικά χυτήρια που δεν επιστρέφουν ποτέ ξανά στο διαδίκτυο».
Η Wood Mackenzie εκτιμά ότι η Ευρώπη έχει ήδη χάσει περίπου 1 εκατομμύριο τόνους της ετήσιας παραγωγικής της ικανότητας αλουμινίου και ο Patel είπε ότι αναμένει ότι περίπου το 25% αυτής μπορεί να περιοριστεί οριστικά. Άλλοι 500.000 τόνοι είναι «πολύ ευάλωτοι» στο κλείσιμο, εκτιμά η Wood Mackenzie.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών