Οι ασκήσεις πραγματοποιούνται σε μια τεταμένη περίοδο στη Μέση Ανατολή
Έριξε επίσης βόμβες ολίσθησης από τακτικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης (UCAV), αναδεικνύοντας την ικανότητά της στον χερσαίο πόλεμο.
Οι ασκήσεις πραγματοποιούνται σε μια τεταμένη περίοδο στη Μέση Ανατολή, όταν οι φόβοι για σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν είναι διάσπαρτοι για τον πόλεμο στη Γάζα. Αν και δεν αποτελεί επακριβώς θανάσιμη απειλή για τον ισραηλινό στρατό - ειδικά λόγω της απουσίας μιας μεγάλης, λειτουργικής αεροπορίας - η συχνότητα των ασκήσεων υποδηλώνει υψηλή κατάσταση στρατιωτικής ετοιμότητας και αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητας.
Οι ασκήσεις ξεκίνησαν στις 27 Οκτωβρίου, οι οποίες αναφέρουν ότι δεν ήταν ετήσιες, υποδεικνύοντας ένα γεωστρατηγικό κίνητρο πίσω από τους ελιγμούς.
Απάντηση στα αεροπλανοφόρα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ;
Το Πρακτορείο Ειδήσεων της Ισλαμικής Δημοκρατίας (IRNA) ανέφερε ότι εμπλέκονται διάφορες μονάδες του στρατού, «συμπεριλαμβανομένου πεζικού, τεθωρακισμένων, πυραύλων, πυροβολικού, αεροπορίας, μη επανδρωμένων αεροσκαφών, καθώς και ηλεκτρονικών, σύγχρονων και κυβερνοπολεμικών μονάδων».
«Η άσκηση, σύμφωνα με τη νέα οργανωτική δομή, επικεντρώνεται σε τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά, δηλαδή την ταχύτητα, την ακρίβεια, την ευφυΐα και την ικανότητα αυτοματοποίησης και δικτύωσης στρατιωτικού εξοπλισμού», ανέφερε η έκθεση. Τα τέσσερα χαρακτηριστικά θα «αξιολογηθούν σε διάφορα στάδια της άσκησης μέσω επιτόπιων αξιολογήσεων».
Πρόκειται για ένα... σήμα προς το Τελ Αβίβ και την Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα δεδομένων των δύο ομάδων μάχης αεροπλανοφόρων της τελευταίας που πλέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα για να αποτρέψουν το Ιράν. Ένα μέρος γεωπολιτικών αναλυτών έχει αρχίσει να βλέπει την αμερικανική κίνηση που στοχεύει στον ρωσο-ιρανικό στρατηγικό συνασπισμό στη Μέση Ανατολή, ειδικά στη Συρία.
Επί του παρόντος, το USS Gerald R. Ford και το USS Dwight D. Eisenhower (CSG) βρίσκονται στη Μεσόγειο Θάλασσα ως απάντηση στην κατάσταση στη Γάζα.
Ασκήσεις μαζικού χερσαίου πολέμου
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ιρανικού Press TV, στις ασκήσεις Eghtedar 1402 στην περιοχή Nasrabad, ο πύραυλος Haydar εκτοξεύτηκε από ελικόπτερο Bell 214.
Ο πύραυλος έπληξε με ακρίβεια τον «καθορισμένο στόχο» από απόσταση 30 χιλιομέτρων (18,6 μίλια) και «τον κατέστρεψε».
Ο πύραυλος Haydar φέρεται επίσης να είναι «εξοπλισμένος» με το Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης (GPS), «επιτρέποντας στον πιλότο να έχει τον πλήρη έλεγχο του βλήματος και να το κατευθύνει προς τον επιδιωκόμενο στόχο».
Το ελικόπτερο Bell 214, εν τω μεταξύ, αποτελεί μέρος του μεγάλου αποθέματος αμερικανικών όπλων, όπως τα F-4E Phantom II και F-14 Tomcats που απέκτησε το Ιράν από την Ουάσιγκτον υπό την κυριαρχία της δυναστείας των Σαχ στη δεκαετία του 1970.
Αν ο όρος GPS υποδηλώνει γενική δορυφορική πλοήγηση από τον αμερικανικό αστερισμό διαστημικών σκαφών GPS ή λαμβάνει σήματα «satnav» από το ρωσικό GLONASS ή το κινεζικό Beidou είναι ασαφές.
Αλλά η προμήθεια πολιτικών μονάδων ή δεκτών GPS σε στρατιωτικά συστήματα δεν είναι επίσης δύσκολη, δεδομένης της ευρείας εμπορικής διαθεσιμότητας των συσκευών.
Ο πύραυλος μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί
Ο πύραυλος Haydar, εν τω μεταξύ, λέγεται ότι έχει μήκος 3,83 μέτρα και ζυγίζει σχεδόν 40 κιλά. Ο πύραυλος αέρος-εδάφους (AGM) μπορεί να φέρει κεφαλή 20 κιλών και μπορεί να καταστρέψει σταθερούς και κινητούς στόχους σε εμβέλεια δεκάδων χιλιομέτρων.
Η «σημαντική καταστροφική δύναμη του πυραύλου θα χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή τεθωρακισμένων μονάδων και τσιμεντένιες αποθήκες του εχθρού». Ο πύραυλος είναι ένα όπλο στάσης για να συγκρατήσει άρματα μάχης και μεγάλους σχηματισμούς εδάφους, ειδικά όταν αποτελούν μέρος αποβατικών αποβατηρίων στις ιρανικές ακτές.
Και όπως έχουν δείξει τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ με τους πυραύλους εδάφους-αέρος (SAM) που επαναπροορίζονται για ρόλους επιφανειακής επίθεσης, δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε η τροποποίηση του Haydar για αντιναυτιλιακή δράση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών