Γιατί το Πεκίνο βοηθάει τόσο ένθερμα τη Μόσχα ακόμα και όταν οι επικείμενες κυρώσεις των ΗΠΑ είναι πιθανό να επιδεινώσουν τα προβλήματά της με μια ήδη αναιμική οικονομική ανάπτυξη; - Μια λέξη: η αρχή της επιβίωσης του ισχυρότερου.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken εκτόξευσε μια αυστηρή προειδοποίηση προς την Κίνα κατά τη διάρκεια συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της G7 στο ιταλικό νησί Κάπρι στις 20 Απριλίου.
Ο κορυφαίος διπλωμάτης των Ηνωμένων Πολιτειών περιέγραψε την Κίνα ως «πρωταρχικό συνεισφέροντα» στη τεχνολογία που σχετίζεται με την αμυντική βιομηχανία στη Ρωσία , αναφέροντας ότι το Πεκίνο τροφοδοτούσε τη «μεγαλύτερη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Ο Blinken έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες όταν προσγειώθηκε στο Πεκίνο αυτή την εβδομάδα: Ενώ η Κίνα έχει συμμορφωθεί με τα αιτήματα των ΗΠΑ να μην πουλήσει όπλα στη Ρωσία κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, ο κατάλογος των αγαθών που πουλάει που θα μπορούσαν να έχουν στρατιωτική χρήση είναι εκτενής.
Περιλαμβάνουν ημιαγωγούς, drones, κράνη, γιλέκα, εργαλειομηχανές και συστήματα ραδιοεντοπισμού.
Προφανώς, ο κινεζικός ανεφοδιασμός του ρωσικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συγκροτήματος υπονομεύει επίσης την ουκρανική ασφάλεια.
Και δυστυχώς για την Κίνα, η κινεζική υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια του Κρεμλίνου είναι πιθανό να επιφέρει κυρώσεις στις κινεζικές εταιρείες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ – και δη στον ευαίσθητο χρηματοπιστωτικό τομέα πλήττοντας τα κινεζικά συμφέροντα.
Γιατί το Πεκίνο βοηθάει τόσο ένθερμα τη Μόσχα ακόμα και όταν οι επικείμενες κυρώσεις των ΗΠΑ είναι πιθανό να επιδεινώσουν τα προβλήματά της με μια ήδη αναιμική οικονομική ανάπτυξη;
Μια λέξη: η αρχή της επιβίωσης του ισχυρότερου.
Η Κίνα συνειδητοποιεί ότι αν θέλει να σπάσει το μονοπώλιο των ΗΠΑ στις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, δεν μπορεί να το κάνει μόνη της.
Εκτός από τη βοήθειά της για τη μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ, η Κίνα χρειάζεται τη Ρωσία για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή της.
«Γεωμετρία» των συμμαχιών
Υπάρχει ένα διάσημο κινέζικο ιδίωμα: «Μόλις φύγουν τα χείλη, τα δόντια θα νιώσουν το κρύο». (Το νόημα είναι ότι όταν δύο πράγματα αλληλοεξαρτώνται, η κατάρρευση του ενός θα επηρεάσει το άλλο.)
Αυτή τη στιγμή, η Δύση αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως «κράτος παρία» του συστήματος των διεθνών σχέσεων.
Αλλά εάν η Ρωσία καταρρεύσει, όπως συνειδητοποιεί το Πεκίνο, η Δύση θα μπορούσε να εδραιώσει στρατηγικές θέσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει την «κινεζική απειλή».
Ως εκ τούτου, το Πεκίνο οφείλει να βοηθήσει τη Μόσχα για τους δικούς του λόγους.
Δεν υπάρχουν όρια…
Επί του παρόντος, οι πρόεδροι Xi Jinping και Vladimir Putin έχουν θερμές προσωπικές σχέσεις.
Η εγγύτητα και των δύο καθεστώτων έγινε πιο εμφανής μέσω μιας κοινής δήλωσης που κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου 2022, η οποία δήλωνε ότι δεν υπήρχαν «όρια» στη σινο-ρωσική φιλία και δεν υπήρχαν «απαγορευμένοι» τομείς συνεργασίας.
Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε ένα γεγονός: οι σχέσεις Κίνας-Ρωσίας δεν ήταν πάντα ρόδινες.
Τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και η Κίνα γνώρισαν τεράστιες κρίσεις σχετικά με το κομμουνιστικό δόγμα και είχαν διαφωνίες για ζητήματα συνόρων δηλαδή εθνικής κυριαρχίας.
Οι σχέσεις έγιναν τόσο τεταμένες που και τα δύο κομμουνιστικά καθεστώτα διέκοψαν την επίσημη συμμαχία τους το 1961 και οι Κινέζοι και Ρώσοι στρατιώτες συγκρούστηκαν αργότερα στη βορειοανατολική Κίνα και στην περιοχή Σιντζιάνγκ.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχει μια διαρκής δυσπιστία τόσο από την κινεζική όσο και από τη ρωσική πλευρά και οι Κινέζοι ειδικοί φοβούνται ότι η Ρωσία μπορεί να δώσει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα έναντι των διμερών δεσμών.
Για παράδειγμα, εάν στο σενάριο της προεδρίας Trump, οι ΗΠΑ ενδέχεται να εκφράσουν μικρότερη υποστήριξη στην Ουκρανία και να βελτιώσουν τους δεσμούς με τη Ρωσία.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, το Κρεμλίνο μπορεί να δώσει προτεραιότητα στη βελτίωση των δεσμών με τη Δύση και μπορεί να αρνηθεί την υποστήριξη στον αγώνα της Κίνας ενάντια στις ΗΠΑ.
Η παράδοξη σχέση με τη Βόρεια Κορέα
Παρεμπιπτόντως, η δυσπιστία της Κίνας προς τη Ρωσία και οι υπαρξιακές ανησυχίες μπορεί να έχουν τροφοδοτήσει μια πρόσφατη επίσκεψη υψηλού επιπέδου από το Πεκίνο στην Πιονγκγιάνγκ της Βόρειας Κορέας.
Στις 13 Απριλίου 2024, ο τρίτος της τάξει κομμουνιστής ηγέτης της Κίνας, Zhao Leji, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πιονγκγιάνγκ.
Κατά τη συνάντηση με τον ισχυρό άνδρα της Βόρειας Κορέας Kim Jung Un, ο Zhao υποστήριξε ότι η συνάντηση είχε σκοπό να επιβεβαιώσει τις καλές σχέσεις και να εμβαθύνει τη διμερή συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών.
Η συγκυρία της συνάντησης δεν θα μπορούσε να είναι πιο περίεργη.
Συνέβη εν μέσω αναθέρμανσης των σχέσεων Βόρειας Κορέας-Ρωσίας.
Οι αναφορές δείχνουν ότι η Ρωσία αγοράζει μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών από τη Βόρεια Κορέα για να τροφοδοτήσει την πολεμική προσπάθεια του Κρεμλίνου κατά της Ουκρανίας.
Αυτό θα έφερνε τη Μόσχα και την Πιονγκγιάνγκ πιο κοντά.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Πιονγκγιάνγκ εκμεταλλεύεται παραδοσιακά τη ρωσική και την κινεζική αντιπαλότητα για να πετύχει τους στόχους της.
Η στρατηγική της αντιπαράθεσης των Κινέζων με τους Ρώσους προέρχεται από ένα κεφάλαιο του… βιβλίου της realpolitik στις διεθνείς σχέσεις.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι το Πεκίνο δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει την επιρροή του στη Βόρεια Κορέα από κανέναν άλλο, είτε αυτός είναι Αμερικανός είτε Ρώσος.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δόγμα ασφάλειας της Κίνας εξαρτάται από την εξάρτηση της Βόρειας Κορέας από αυτήν .
Βορειοκορεατικές απειλές
Αυτός ο φόβος δεν είναι αβάσιμος.
Η Βόρεια Κορέα έχει παράδοση να αμφισβητεί την Κίνα.
Η περιφρόνηση ήρθε με τη μορφή της εκτέλεσης του φιλοκινέζου θείου του Kim Jung Un, της δολοφονίας του Kim Jong Nam στη Μαλαισία ή των υψηλού προφίλ δοκιμών όπλων της Βόρειας Κορέας.
Το πιο σημαντικό, το Πεκίνο φοβάται ότι εάν η Βόρεια Κορέα γίνει μια πλήρως ανεπτυγμένη πυρηνική δύναμη, μπορεί ακόμη και να πυροδοτήσει πυρηνικά όπλα σε κινεζικό έδαφος.
Όλα αυτά ακούγονται περίεργα, αφού και τα δύο καθεστώτα υπέγραψαν μια συνθήκη αμοιβαίας άμυνας και συνεργασίας το 1961, η οποία ανανεώθηκε το 2021.
Όμως, κάτω από το επίχρισμα της φιλίας κρύβεται βαθιά ριζωμένη δυσαρέσκεια που φουντώνει εδώ και αιώνες.
Το ιστορικό background
Η Κορέα ήταν ένα υποτελές κράτος στην αυτοκρατορική Κίνα και έπαιζε έναν δεύτερευοντα τόλο για τους Κινέζους επί αιώνες.
Έτσι, όταν οι Κινέζοι παρενέβησαν στην πορεία του Κορεατικού Πολέμου, και ακόμη και εξομάλυναν τους δεσμούς με τον κύριο εχθρό της Βόρειας Κορέας, τέτοιες ενέργειες όχι μόνο εξόργισαν τη Βόρεια Κορέα, αλλά άνοιξαν επίσης ιστορικές πληγές για τη μεταχείριση της ως υποτελούς της Κίνας.
Εάν το Πεκίνο επιθυμεί να διατηρήσει μια σημαντική βάση στη Βόρεια Κορέα, πρέπει πάση θυσία να περιορίσει την μη κινεζική επιρροή γύρω από την Πιονγκγιάνγκ.
Το κάνει με μια διττή προσέγγιση.
Πρώτον, η Κίνα στέλνει τον Zhao για να καλοπιάσει τον Kim Jung Un και να διαβεβαιώσει τον ισχυρό άνδρα της Βόρειας Κορέας ότι το Πεκίνο τον υποστηρίζει ανεπιφύλακτα.
Δεύτερον, η Κίνα στέλνει όπλα και τεχνολογία στη Ρωσία, έτσι ώστε η εξάρτηση του Κρεμλίνου από τα όπλα από την Πιονγκγιάνγκ να μειωθεί.
Με την πρώτη ματιά, η προμήθεια όπλων και τεχνολογίας από το Πεκίνο στο Κρεμλίνο μπορεί να φαίνεται άσχετη με την επίσκεψη του Zhao στην Πιονγκγιάνγκ.
Αλλά αυτό απλά δεν είναι αλήθεια – και τα κεφάλαια της realpolitik στο βιβλίο των διεθνών σχέσεων έχουν ακομη πολλές σελίδες για να γραφούν.
www.bankingnews.gr
Ο κορυφαίος διπλωμάτης των Ηνωμένων Πολιτειών περιέγραψε την Κίνα ως «πρωταρχικό συνεισφέροντα» στη τεχνολογία που σχετίζεται με την αμυντική βιομηχανία στη Ρωσία , αναφέροντας ότι το Πεκίνο τροφοδοτούσε τη «μεγαλύτερη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Ο Blinken έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες όταν προσγειώθηκε στο Πεκίνο αυτή την εβδομάδα: Ενώ η Κίνα έχει συμμορφωθεί με τα αιτήματα των ΗΠΑ να μην πουλήσει όπλα στη Ρωσία κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, ο κατάλογος των αγαθών που πουλάει που θα μπορούσαν να έχουν στρατιωτική χρήση είναι εκτενής.
Περιλαμβάνουν ημιαγωγούς, drones, κράνη, γιλέκα, εργαλειομηχανές και συστήματα ραδιοεντοπισμού.
Προφανώς, ο κινεζικός ανεφοδιασμός του ρωσικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συγκροτήματος υπονομεύει επίσης την ουκρανική ασφάλεια.
Και δυστυχώς για την Κίνα, η κινεζική υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια του Κρεμλίνου είναι πιθανό να επιφέρει κυρώσεις στις κινεζικές εταιρείες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ – και δη στον ευαίσθητο χρηματοπιστωτικό τομέα πλήττοντας τα κινεζικά συμφέροντα.
Γιατί το Πεκίνο βοηθάει τόσο ένθερμα τη Μόσχα ακόμα και όταν οι επικείμενες κυρώσεις των ΗΠΑ είναι πιθανό να επιδεινώσουν τα προβλήματά της με μια ήδη αναιμική οικονομική ανάπτυξη;
Μια λέξη: η αρχή της επιβίωσης του ισχυρότερου.
Η Κίνα συνειδητοποιεί ότι αν θέλει να σπάσει το μονοπώλιο των ΗΠΑ στις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, δεν μπορεί να το κάνει μόνη της.
Εκτός από τη βοήθειά της για τη μεταρρύθμιση του διεθνούς συστήματος που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ, η Κίνα χρειάζεται τη Ρωσία για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή της.
«Γεωμετρία» των συμμαχιών
Υπάρχει ένα διάσημο κινέζικο ιδίωμα: «Μόλις φύγουν τα χείλη, τα δόντια θα νιώσουν το κρύο». (Το νόημα είναι ότι όταν δύο πράγματα αλληλοεξαρτώνται, η κατάρρευση του ενός θα επηρεάσει το άλλο.)
Αυτή τη στιγμή, η Δύση αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως «κράτος παρία» του συστήματος των διεθνών σχέσεων.
Αλλά εάν η Ρωσία καταρρεύσει, όπως συνειδητοποιεί το Πεκίνο, η Δύση θα μπορούσε να εδραιώσει στρατηγικές θέσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει την «κινεζική απειλή».
Ως εκ τούτου, το Πεκίνο οφείλει να βοηθήσει τη Μόσχα για τους δικούς του λόγους.
Δεν υπάρχουν όρια…
Επί του παρόντος, οι πρόεδροι Xi Jinping και Vladimir Putin έχουν θερμές προσωπικές σχέσεις.
Η εγγύτητα και των δύο καθεστώτων έγινε πιο εμφανής μέσω μιας κοινής δήλωσης που κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου 2022, η οποία δήλωνε ότι δεν υπήρχαν «όρια» στη σινο-ρωσική φιλία και δεν υπήρχαν «απαγορευμένοι» τομείς συνεργασίας.
Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε ένα γεγονός: οι σχέσεις Κίνας-Ρωσίας δεν ήταν πάντα ρόδινες.
Τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και η Κίνα γνώρισαν τεράστιες κρίσεις σχετικά με το κομμουνιστικό δόγμα και είχαν διαφωνίες για ζητήματα συνόρων δηλαδή εθνικής κυριαρχίας.
Οι σχέσεις έγιναν τόσο τεταμένες που και τα δύο κομμουνιστικά καθεστώτα διέκοψαν την επίσημη συμμαχία τους το 1961 και οι Κινέζοι και Ρώσοι στρατιώτες συγκρούστηκαν αργότερα στη βορειοανατολική Κίνα και στην περιοχή Σιντζιάνγκ.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχει μια διαρκής δυσπιστία τόσο από την κινεζική όσο και από τη ρωσική πλευρά και οι Κινέζοι ειδικοί φοβούνται ότι η Ρωσία μπορεί να δώσει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα έναντι των διμερών δεσμών.
Για παράδειγμα, εάν στο σενάριο της προεδρίας Trump, οι ΗΠΑ ενδέχεται να εκφράσουν μικρότερη υποστήριξη στην Ουκρανία και να βελτιώσουν τους δεσμούς με τη Ρωσία.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, το Κρεμλίνο μπορεί να δώσει προτεραιότητα στη βελτίωση των δεσμών με τη Δύση και μπορεί να αρνηθεί την υποστήριξη στον αγώνα της Κίνας ενάντια στις ΗΠΑ.
Η παράδοξη σχέση με τη Βόρεια Κορέα
Παρεμπιπτόντως, η δυσπιστία της Κίνας προς τη Ρωσία και οι υπαρξιακές ανησυχίες μπορεί να έχουν τροφοδοτήσει μια πρόσφατη επίσκεψη υψηλού επιπέδου από το Πεκίνο στην Πιονγκγιάνγκ της Βόρειας Κορέας.
Στις 13 Απριλίου 2024, ο τρίτος της τάξει κομμουνιστής ηγέτης της Κίνας, Zhao Leji, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πιονγκγιάνγκ.
Κατά τη συνάντηση με τον ισχυρό άνδρα της Βόρειας Κορέας Kim Jung Un, ο Zhao υποστήριξε ότι η συνάντηση είχε σκοπό να επιβεβαιώσει τις καλές σχέσεις και να εμβαθύνει τη διμερή συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών.
Η συγκυρία της συνάντησης δεν θα μπορούσε να είναι πιο περίεργη.
Συνέβη εν μέσω αναθέρμανσης των σχέσεων Βόρειας Κορέας-Ρωσίας.
Οι αναφορές δείχνουν ότι η Ρωσία αγοράζει μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών από τη Βόρεια Κορέα για να τροφοδοτήσει την πολεμική προσπάθεια του Κρεμλίνου κατά της Ουκρανίας.
Αυτό θα έφερνε τη Μόσχα και την Πιονγκγιάνγκ πιο κοντά.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Πιονγκγιάνγκ εκμεταλλεύεται παραδοσιακά τη ρωσική και την κινεζική αντιπαλότητα για να πετύχει τους στόχους της.
Η στρατηγική της αντιπαράθεσης των Κινέζων με τους Ρώσους προέρχεται από ένα κεφάλαιο του… βιβλίου της realpolitik στις διεθνείς σχέσεις.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι το Πεκίνο δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει την επιρροή του στη Βόρεια Κορέα από κανέναν άλλο, είτε αυτός είναι Αμερικανός είτε Ρώσος.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δόγμα ασφάλειας της Κίνας εξαρτάται από την εξάρτηση της Βόρειας Κορέας από αυτήν .
Βορειοκορεατικές απειλές
Αυτός ο φόβος δεν είναι αβάσιμος.
Η Βόρεια Κορέα έχει παράδοση να αμφισβητεί την Κίνα.
Η περιφρόνηση ήρθε με τη μορφή της εκτέλεσης του φιλοκινέζου θείου του Kim Jung Un, της δολοφονίας του Kim Jong Nam στη Μαλαισία ή των υψηλού προφίλ δοκιμών όπλων της Βόρειας Κορέας.
Το πιο σημαντικό, το Πεκίνο φοβάται ότι εάν η Βόρεια Κορέα γίνει μια πλήρως ανεπτυγμένη πυρηνική δύναμη, μπορεί ακόμη και να πυροδοτήσει πυρηνικά όπλα σε κινεζικό έδαφος.
Όλα αυτά ακούγονται περίεργα, αφού και τα δύο καθεστώτα υπέγραψαν μια συνθήκη αμοιβαίας άμυνας και συνεργασίας το 1961, η οποία ανανεώθηκε το 2021.
Όμως, κάτω από το επίχρισμα της φιλίας κρύβεται βαθιά ριζωμένη δυσαρέσκεια που φουντώνει εδώ και αιώνες.
Το ιστορικό background
Η Κορέα ήταν ένα υποτελές κράτος στην αυτοκρατορική Κίνα και έπαιζε έναν δεύτερευοντα τόλο για τους Κινέζους επί αιώνες.
Έτσι, όταν οι Κινέζοι παρενέβησαν στην πορεία του Κορεατικού Πολέμου, και ακόμη και εξομάλυναν τους δεσμούς με τον κύριο εχθρό της Βόρειας Κορέας, τέτοιες ενέργειες όχι μόνο εξόργισαν τη Βόρεια Κορέα, αλλά άνοιξαν επίσης ιστορικές πληγές για τη μεταχείριση της ως υποτελούς της Κίνας.
Εάν το Πεκίνο επιθυμεί να διατηρήσει μια σημαντική βάση στη Βόρεια Κορέα, πρέπει πάση θυσία να περιορίσει την μη κινεζική επιρροή γύρω από την Πιονγκγιάνγκ.
Το κάνει με μια διττή προσέγγιση.
Πρώτον, η Κίνα στέλνει τον Zhao για να καλοπιάσει τον Kim Jung Un και να διαβεβαιώσει τον ισχυρό άνδρα της Βόρειας Κορέας ότι το Πεκίνο τον υποστηρίζει ανεπιφύλακτα.
Δεύτερον, η Κίνα στέλνει όπλα και τεχνολογία στη Ρωσία, έτσι ώστε η εξάρτηση του Κρεμλίνου από τα όπλα από την Πιονγκγιάνγκ να μειωθεί.
Με την πρώτη ματιά, η προμήθεια όπλων και τεχνολογίας από το Πεκίνο στο Κρεμλίνο μπορεί να φαίνεται άσχετη με την επίσκεψη του Zhao στην Πιονγκγιάνγκ.
Αλλά αυτό απλά δεν είναι αλήθεια – και τα κεφάλαια της realpolitik στο βιβλίο των διεθνών σχέσεων έχουν ακομη πολλές σελίδες για να γραφούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών