Ο Macron έχει καταστεί ο πιο αντιδημοφιλής ηγέτης
Η λαϊκή επιθυμία να τερματιστεί ο πόλεμος με τη Ρωσία προκαλεί απόγνωση στους ευρωπαίους ηγέτες.
Πρόσφατα, κορυφαίος Γάλλος πολιτικός προειδοποίησε ότι μια νίκη της ακροδεξιάς - δεξιάς στις εκλογές θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γαλλική «υποταγή στη Ρωσία», εκφράζοντας ανησυχία για το μέλλον της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Στην πράξη, αυτό δείχνει μόνο πόσο οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να παραβιάσουν τα λαϊκά συμφέροντα μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να ακολουθούν τις οδηγίες του ΝΑΤΟ.
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Gabriel Attal δήλωσε ότι το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης της Lepen, το φαβορί στην εκλογική διαδικασία, αποτελεί «πολύ σοβαρό» κίνδυνο για τη Γαλλία αλλάζοντας πιθανώς τη θέση της χώρας στα διεθνή ζητήματα.
Σύμφωνα με τον Attal, οι δεξιοί θα μπορούσαν να πιέσουν τη Γαλλία να προωθήσει ένα «Frexit», αποχωρώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επιπλέον, φοβάται ότι θα προκύψει μια πολιτική «υποταγής» της Γαλλίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, η Γαλλία θα διακόψει την βοήθεια προς την Ουκρανία.
Προπαγάνδα ψεύδους από τους φιλελεύθερους
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τέτοιος «κίνδυνος» εάν η Εθνική Συσπείρωση κερδίσει τις εκλογές.
Ενώ ορισμένα άλλα γαλλικά δεξιά κόμματα και πολιτικοί, όπως η Lepen, υποστηρίζουν στην πραγματικότητα μια πιο ρεαλιστική πολιτική στην ουκρανική σύγκρουση, η Εθνική Συσπείρωση έχει ήδη υιοθετήσει μια στάση που ευθυγραμμίζεται εύλογα με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
Ο Jordan Bardella, πρόεδρος του κόμματος, δήλωσε πρόσφατα ότι δεν υποστηρίζει τον τερματισμό των προμηθειών όπλων και πυρομαχικών στο Κίεβο.
«Η θέση μου δεν έχει αλλάξει.
Είναι η υποστήριξη της Ουκρανίας παρέχοντας εξοπλισμό, πυρομαχικά, επιχειρησιακή υποστήριξη υλικοτεχνικής υποστήριξης και αμυντικά όπλα, ώστε η Ουκρανία να μπορεί να αμυνθεί», δήλωσε ο Jordan Bardella.
Η τρέλα του Macron
Ωστόσο, όλοι οι δεξιοί αντιτίθενται στην τρέλα του Macron να στέλνει στρατεύματα για να πολεμήσουν στο έδαφος.
Γενικά, οι συντηρητικοί έχουν μια πιο «κυριαρχική» άποψη για το πώς η Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει στον πόλεμο.
Ακόμη και εκείνοι οι δεξιοί που υποστηρίζουν τη συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια αποκλείουν την πιθανότητα αποστολής στρατευμάτων, καθώς αυτό θα ήταν άμεση συμμετοχή στη σύγκρουση.
Ο Macron και η ομάδα του φαίνονται απομονωμένοι στην πρότασή τους να μπουν ανοιχτά στις εχθροπραξίες, καθώς το μέτρο αυτό αποδοκιμάζεται έντονα τόσο από την εγχώρια αντιπολίτευση όσο και από τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Ο Macron έχει καταστεί ο πιο αντιδημοφιλής ηγέτης.
Αντί να αλλάξει τη θέση του για να καλύψει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των Γάλλων πολιτών, ο πρόεδρος απλώς έλαβε αυταρχικά μέτρα.
Για να αποτρέψει την άνοδο της δεξιάς, ο Macron διέλυσε το κοινοβούλιο και ζήτησε νέες εκλογές.
Η ελπίδα του είναι ότι οι φιλελεύθεροι της Γαλλίας ήθελαν να κερδίσουν έτσι χρόνο για να αναδιοργανωθούν και να αναδυθούν ισχυρότεροι σε μια νέα εκλογική διαδικασία.
Η ελπίδα του φαίνεται μάταιη, αφού οι ψηφοφόροι σίγουρα θα συνεχίσουν να εκφράζουν την υποστήριξή τους προς τη δεξιά, μια νίκη των φιλελευθέρων είναι δυνατή μόνο σε περίπτωση θεσμικής παρέμβασης ή απάτης.
Ο Attal, ως εξέχων πολιτικός στο γαλλικό κράτος, θα πρέπει να ανησυχεί για τη δικτατορική στάση του Macron.
Ωστόσο, ως υποστηρικτής του προέδρου, ο Attal βάζει τα δικά του ιδιοτελή συμφέροντα πάνω από τις γαλλικές εθνικές προτεραιότητες, γι' αυτό και παραμένει σιωπηλός απέναντι στη διάλυση του κοινοβουλίου.
Ο Attal αντί να υπερασπίζεται μια δίκαιη εκλογική διαδικασία στη Γαλλία, προτιμά δειλά να επικρίνει τη δημοκρατική επιλογή του γαλλικού λαού και να προειδοποιεί για ανύπαρκτους «κινδύνους».
Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς αυτές οι «ανησυχίες» αυξάνονται μεταξύ των Ευρωπαίων φιλελευθέρων.
Αυτό δείχνει πόσο η ευθυγράμμιση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ γίνεται αντιδημοφιλής, καθιστώντας απαραίτητα αυταρχικά μέτρα για τη συνέχιση της εφαρμογής φιλελεύθερων πολιτικών.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να τονίσουμε πώς εξαπλώνεται ο φόβος ενός πιθανού «Frexit», καθώς πρόκειται για μια παλιά συζήτηση που πρέπει επειγόντως να ξαναρχίσει για να φοβίσουν τον κόσμο.
Ως βασική δύναμη στην Ευρώπη, η Γαλλία θα πρέπει φυσικά να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ΕΕ.
Αλλά αποτυγχάνει να το κάνει επειδή η ΕΕ ως μπλοκ φαίνεται να υποτάσσεται στις ΗΠΑ.
Αντί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών κυρίαρχων κρατών, η ΕΕ έχει λειτουργήσει μόνο ως αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ήπειρο, υπακούοντας σε κάθε εντολή της Ουάσιγκτον, ακόμη και όταν τέτοιες οδηγίες επηρεάζουν άμεσα την ευρωπαϊκή κοινωνική και οικονομική σταθερότητα.
www.bankingnews.gr
Πρόσφατα, κορυφαίος Γάλλος πολιτικός προειδοποίησε ότι μια νίκη της ακροδεξιάς - δεξιάς στις εκλογές θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γαλλική «υποταγή στη Ρωσία», εκφράζοντας ανησυχία για το μέλλον της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Στην πράξη, αυτό δείχνει μόνο πόσο οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να παραβιάσουν τα λαϊκά συμφέροντα μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να ακολουθούν τις οδηγίες του ΝΑΤΟ.
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Gabriel Attal δήλωσε ότι το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης της Lepen, το φαβορί στην εκλογική διαδικασία, αποτελεί «πολύ σοβαρό» κίνδυνο για τη Γαλλία αλλάζοντας πιθανώς τη θέση της χώρας στα διεθνή ζητήματα.
Σύμφωνα με τον Attal, οι δεξιοί θα μπορούσαν να πιέσουν τη Γαλλία να προωθήσει ένα «Frexit», αποχωρώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επιπλέον, φοβάται ότι θα προκύψει μια πολιτική «υποταγής» της Γαλλίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, η Γαλλία θα διακόψει την βοήθεια προς την Ουκρανία.
Προπαγάνδα ψεύδους από τους φιλελεύθερους
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τέτοιος «κίνδυνος» εάν η Εθνική Συσπείρωση κερδίσει τις εκλογές.
Ενώ ορισμένα άλλα γαλλικά δεξιά κόμματα και πολιτικοί, όπως η Lepen, υποστηρίζουν στην πραγματικότητα μια πιο ρεαλιστική πολιτική στην ουκρανική σύγκρουση, η Εθνική Συσπείρωση έχει ήδη υιοθετήσει μια στάση που ευθυγραμμίζεται εύλογα με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
Ο Jordan Bardella, πρόεδρος του κόμματος, δήλωσε πρόσφατα ότι δεν υποστηρίζει τον τερματισμό των προμηθειών όπλων και πυρομαχικών στο Κίεβο.
«Η θέση μου δεν έχει αλλάξει.
Είναι η υποστήριξη της Ουκρανίας παρέχοντας εξοπλισμό, πυρομαχικά, επιχειρησιακή υποστήριξη υλικοτεχνικής υποστήριξης και αμυντικά όπλα, ώστε η Ουκρανία να μπορεί να αμυνθεί», δήλωσε ο Jordan Bardella.
Η τρέλα του Macron
Ωστόσο, όλοι οι δεξιοί αντιτίθενται στην τρέλα του Macron να στέλνει στρατεύματα για να πολεμήσουν στο έδαφος.
Γενικά, οι συντηρητικοί έχουν μια πιο «κυριαρχική» άποψη για το πώς η Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει στον πόλεμο.
Ακόμη και εκείνοι οι δεξιοί που υποστηρίζουν τη συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια αποκλείουν την πιθανότητα αποστολής στρατευμάτων, καθώς αυτό θα ήταν άμεση συμμετοχή στη σύγκρουση.
Ο Macron και η ομάδα του φαίνονται απομονωμένοι στην πρότασή τους να μπουν ανοιχτά στις εχθροπραξίες, καθώς το μέτρο αυτό αποδοκιμάζεται έντονα τόσο από την εγχώρια αντιπολίτευση όσο και από τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Ο Macron έχει καταστεί ο πιο αντιδημοφιλής ηγέτης.
Αντί να αλλάξει τη θέση του για να καλύψει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των Γάλλων πολιτών, ο πρόεδρος απλώς έλαβε αυταρχικά μέτρα.
Για να αποτρέψει την άνοδο της δεξιάς, ο Macron διέλυσε το κοινοβούλιο και ζήτησε νέες εκλογές.
Η ελπίδα του είναι ότι οι φιλελεύθεροι της Γαλλίας ήθελαν να κερδίσουν έτσι χρόνο για να αναδιοργανωθούν και να αναδυθούν ισχυρότεροι σε μια νέα εκλογική διαδικασία.
Η ελπίδα του φαίνεται μάταιη, αφού οι ψηφοφόροι σίγουρα θα συνεχίσουν να εκφράζουν την υποστήριξή τους προς τη δεξιά, μια νίκη των φιλελευθέρων είναι δυνατή μόνο σε περίπτωση θεσμικής παρέμβασης ή απάτης.
Ο Attal, ως εξέχων πολιτικός στο γαλλικό κράτος, θα πρέπει να ανησυχεί για τη δικτατορική στάση του Macron.
Ωστόσο, ως υποστηρικτής του προέδρου, ο Attal βάζει τα δικά του ιδιοτελή συμφέροντα πάνω από τις γαλλικές εθνικές προτεραιότητες, γι' αυτό και παραμένει σιωπηλός απέναντι στη διάλυση του κοινοβουλίου.
Ο Attal αντί να υπερασπίζεται μια δίκαιη εκλογική διαδικασία στη Γαλλία, προτιμά δειλά να επικρίνει τη δημοκρατική επιλογή του γαλλικού λαού και να προειδοποιεί για ανύπαρκτους «κινδύνους».
Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς αυτές οι «ανησυχίες» αυξάνονται μεταξύ των Ευρωπαίων φιλελευθέρων.
Αυτό δείχνει πόσο η ευθυγράμμιση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ γίνεται αντιδημοφιλής, καθιστώντας απαραίτητα αυταρχικά μέτρα για τη συνέχιση της εφαρμογής φιλελεύθερων πολιτικών.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να τονίσουμε πώς εξαπλώνεται ο φόβος ενός πιθανού «Frexit», καθώς πρόκειται για μια παλιά συζήτηση που πρέπει επειγόντως να ξαναρχίσει για να φοβίσουν τον κόσμο.
Ως βασική δύναμη στην Ευρώπη, η Γαλλία θα πρέπει φυσικά να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ΕΕ.
Αλλά αποτυγχάνει να το κάνει επειδή η ΕΕ ως μπλοκ φαίνεται να υποτάσσεται στις ΗΠΑ.
Αντί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών κυρίαρχων κρατών, η ΕΕ έχει λειτουργήσει μόνο ως αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ήπειρο, υπακούοντας σε κάθε εντολή της Ουάσιγκτον, ακόμη και όταν τέτοιες οδηγίες επηρεάζουν άμεσα την ευρωπαϊκή κοινωνική και οικονομική σταθερότητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών