Οι εργασιακές συνθήκες απασχολούν και τη γερμανική αριστερή εφημερίδα Der Freitag, η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά πως από την 1η Ιουλίου οι Έλληνες καλούνται να εργάζονται μία ημέρα παραπάνω την εβδομάδα. «Λες και οι άνθρωποι εκεί δεν εργάζονται ήδη αρκετά σκληρά»
H αυστριακή εφημερίδα Der Standard στα χνάρια ανάλογων ερωτημάτων που τέθηκαν και στον γερμανικό Τύπο τις τελευταίες ημέρες τιτλοφορεί δημοσίευμα με το ερώτημα «Θα μπορούσε η 6ημερη εργασία στην Ελλάδα να είναι ένα μοντέλο εφαρμόσιμο και στην Αυστρία;».
Αναλυτικότερα γράφει:
«Σε πολλές συλλογικές συμβάσεις στην Αυστρία υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με την κατανομή των εργάσιμων ωρών σε έξι ημέρες. Ωστόσο, η εξαήμερη εργασία επιτρέπεται νομικά - όπως δείχνουν και πρακτικές που εφαρμόζονται σε διάφορους κλάδους. Ο νόμος για τις ώρες εργασίας ορίζει ότι "οι εργαζόμενοι δικαιούνται αδιάλειπτη εβδομαδιαία περίοδο ανάπαυσης τουλάχιστον 36 ωρών". Κατά κανόνα η Κυριακή συμπεριλαμβάνεται σε αυτές τις 36 ώρες».
Το δημοσίευμα περιλαμβάνει συνέντευξη με τον οικονομολόγο του Εργατικού Επιμελητηρίου Μάρκους Μαρτερμπάουερ, ο οποίος παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους θεωρεί πως το ελληνικό μοντέλο δεν είναι εφαρμόσιμο στην Αυστρία:
«Κατ' αρχήν λόγω "της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, η οποία είναι ήδη εξαιρετικά υψηλή", υπενθυμίζοντας ότι (…) τον Σεπτέμβριο του 2018, το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) και το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) αύξησαν το μέγιστο δυνατό ωράριο εργασίας σε δώδεκα ώρες ημερησίως και στις 60 ώρες συνολικά την εβδομάδα. Ο Μαρτερμπάουερ αναφέρει ως δεύτερο λόγο την παραγωγικότητα: «Όταν πρόκειται για την επιμήκυνση των πραγματικών ωρών εργασίας, η παραγωγικότητα είναι πολύ χαμηλότερη σε αυτές τις επιπλέον ώρες εργασίας. Το να εργάζεται κανείς 10% περισσότερο, δεν σημαίνει ότι παράγει και 10% περισσότερο». Τρίτον, ο Μαρτερμπάουερ προειδοποιεί πως ενδέχεται να υπάρχουν και προβλήματα στην υγεία των εργαζόμενων «εάν αυτοί εργάζονται μόνιμα υπερωρίες».
Σύμφωνα με την Standard, και το Ομοσπονδιακό Οικονομικό Επιμελητήριο της Αυστρίας (WKO) υπογραμμίζει ότι «το ισχύον μοντέλο εργασίας στην Αυστρία έχει αποδείξει την αξία του και ότι δεν βλέπει «καμία ανάγκη για αλλαγή». Ωστόσο, το WKO βλέπει την ανάγκη να δοθούν κίνητρα για καλύτερες επιδόσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι υπερωρίες θα πρέπει να αμείβονται καλύτερα». Από την άλλη, η Αυστριακή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία τονίζει ότι «τάσσεται υπέρ μίας μείωσης των ωρών εργασίας και όχι υπέρ μίας αύξησής τους».
Η αύξηση των εργάσιμων ωρών είναι ευρωπαϊκή τάση
Οι εργασιακές συνθήκες απασχολούν και τη γερμανική αριστερή εφημερίδα Der Freitag, η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά πως από την 1η Ιουλίου οι Έλληνες καλούνται να εργάζονται μία ημέρα παραπάνω την εβδομάδα. «Λες και οι άνθρωποι εκεί δεν εργάζονται ήδη αρκετά σκληρά».
Ωστόσο επισημαίνει πως τέτοιες μεταβολές στις εργασιακές συνθήκες δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο: «Οι νόμοι για τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και την πειθάρχηση των μισθωτών εργαζόμενων είναι ανάλογοι με την τάση που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα στην Ουγγαρία, η δεξιά κυβέρνηση εισήγαγε το 2018 τον "νόμο της σκλαβιάς", ο οποίος επιτρέπει στους κεφαλαιοκράτες να απαιτούν έως και 400 ώρες υπερωρίες ετησίως. Στην Αυστρία, η Ομοσπονδία Αυστριακών Βιομηχανιών ζητά εβδομάδα 41 ωρών, ενώ στη Γερμανία, εν μέρει επειδή η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 έτη είναι μη ρεαλιστική, ζητά εβδομάδα 42 ωρών. Ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ (FDP) λαχταρά μισθωτούς που είναι διατεθειμένοι να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες. Ο αγώνας για μία κανονική εργάσιμη ημέρα επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη».
www.bankingnews.gr
Αναλυτικότερα γράφει:
«Σε πολλές συλλογικές συμβάσεις στην Αυστρία υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με την κατανομή των εργάσιμων ωρών σε έξι ημέρες. Ωστόσο, η εξαήμερη εργασία επιτρέπεται νομικά - όπως δείχνουν και πρακτικές που εφαρμόζονται σε διάφορους κλάδους. Ο νόμος για τις ώρες εργασίας ορίζει ότι "οι εργαζόμενοι δικαιούνται αδιάλειπτη εβδομαδιαία περίοδο ανάπαυσης τουλάχιστον 36 ωρών". Κατά κανόνα η Κυριακή συμπεριλαμβάνεται σε αυτές τις 36 ώρες».
Το δημοσίευμα περιλαμβάνει συνέντευξη με τον οικονομολόγο του Εργατικού Επιμελητηρίου Μάρκους Μαρτερμπάουερ, ο οποίος παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους θεωρεί πως το ελληνικό μοντέλο δεν είναι εφαρμόσιμο στην Αυστρία:
«Κατ' αρχήν λόγω "της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, η οποία είναι ήδη εξαιρετικά υψηλή", υπενθυμίζοντας ότι (…) τον Σεπτέμβριο του 2018, το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) και το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) αύξησαν το μέγιστο δυνατό ωράριο εργασίας σε δώδεκα ώρες ημερησίως και στις 60 ώρες συνολικά την εβδομάδα. Ο Μαρτερμπάουερ αναφέρει ως δεύτερο λόγο την παραγωγικότητα: «Όταν πρόκειται για την επιμήκυνση των πραγματικών ωρών εργασίας, η παραγωγικότητα είναι πολύ χαμηλότερη σε αυτές τις επιπλέον ώρες εργασίας. Το να εργάζεται κανείς 10% περισσότερο, δεν σημαίνει ότι παράγει και 10% περισσότερο». Τρίτον, ο Μαρτερμπάουερ προειδοποιεί πως ενδέχεται να υπάρχουν και προβλήματα στην υγεία των εργαζόμενων «εάν αυτοί εργάζονται μόνιμα υπερωρίες».
Σύμφωνα με την Standard, και το Ομοσπονδιακό Οικονομικό Επιμελητήριο της Αυστρίας (WKO) υπογραμμίζει ότι «το ισχύον μοντέλο εργασίας στην Αυστρία έχει αποδείξει την αξία του και ότι δεν βλέπει «καμία ανάγκη για αλλαγή». Ωστόσο, το WKO βλέπει την ανάγκη να δοθούν κίνητρα για καλύτερες επιδόσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι υπερωρίες θα πρέπει να αμείβονται καλύτερα». Από την άλλη, η Αυστριακή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία τονίζει ότι «τάσσεται υπέρ μίας μείωσης των ωρών εργασίας και όχι υπέρ μίας αύξησής τους».
Η αύξηση των εργάσιμων ωρών είναι ευρωπαϊκή τάση
Οι εργασιακές συνθήκες απασχολούν και τη γερμανική αριστερή εφημερίδα Der Freitag, η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά πως από την 1η Ιουλίου οι Έλληνες καλούνται να εργάζονται μία ημέρα παραπάνω την εβδομάδα. «Λες και οι άνθρωποι εκεί δεν εργάζονται ήδη αρκετά σκληρά».
Ωστόσο επισημαίνει πως τέτοιες μεταβολές στις εργασιακές συνθήκες δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο: «Οι νόμοι για τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και την πειθάρχηση των μισθωτών εργαζόμενων είναι ανάλογοι με την τάση που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα στην Ουγγαρία, η δεξιά κυβέρνηση εισήγαγε το 2018 τον "νόμο της σκλαβιάς", ο οποίος επιτρέπει στους κεφαλαιοκράτες να απαιτούν έως και 400 ώρες υπερωρίες ετησίως. Στην Αυστρία, η Ομοσπονδία Αυστριακών Βιομηχανιών ζητά εβδομάδα 41 ωρών, ενώ στη Γερμανία, εν μέρει επειδή η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 έτη είναι μη ρεαλιστική, ζητά εβδομάδα 42 ωρών. Ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ (FDP) λαχταρά μισθωτούς που είναι διατεθειμένοι να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες. Ο αγώνας για μία κανονική εργάσιμη ημέρα επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών