Υπάρχουν πολλά που πρέπει να «ανησυχήσουν» στο «Project 2025», αλλά κανένα από αυτά δεν αφορά τον Trump
«Επικίνδυνο, διαβολικό, τρελό» χαρακτήρισε ο Δημοκρατικός ηγέτης της Βουλής των Αντιπροσώπων, Hakeem Jeffries, το λεγόμενο έγγραφο «Project 2025»
Όπως φαίνεται, οι φιλελεύθεροι, απελπισμένοι εν μέσω κατάρρευσης του Joe Biden, επιστρατεύουν το συνηθισμένο τους μελόδραμα για να διαφημίσουν το «Project 2025» ως απόδειξη ότι ο Trump προφανώς αντιπροσωπεύει μια Υπαρξιακή Απειλή για την Αμερικανική Δημοκρατία ή οτιδήποτε άλλο.
Αλλά, τι ποσοστό των απελπισμένων Δημοκρατικών που έχουν αυτόν τον ακρωτηριαστικό φόβο για το Project 2025 έχουν πραγματικά διαβάσει το έγγραφο;
Σύμφωνα Project 2025, o Christopher C. Miller, ο οποίος υπηρέτησε για λίγο ως «εν ενεργεία» υπουργός Άμυνας του Trump, γράφει ότι η επόμενη Συντηρητική Κυβέρνηση πρέπει να «αποτρέψει την ηγεμονία του Πεκίνου στην Ασία», μεταξύ άλλων «εκσυγχρονίζοντας και επεκτείνοντας το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ».
Ο Miller δηλώνει ότι, εκτός από την Κίνα, «οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους αντιμετωπίζουν πραγματικές απειλές από τη Ρωσία, όπως αποδεικνύεται από τον πόλεμο του Putin στην Ουκρανία, καθώς και από το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και τη διεθνική τρομοκρατία».
Η αντιμετώπιση αυτών των απειλών, καταλήγει, «θα απαιτήσει περισσότερες δαπάνες για την άμυνα, τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από τους συμμάχους τους».
Με άλλα λόγια, το Project 2025 οραματίζεται ένα μέλλον στο οποίο η πορεία της στρατιωτικοποίησης των ΗΠΑ και των «συμμάχων» τους συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, όπως ακριβώς συνέβαινε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Biden.
Ο Miller λέει ότι ο σχεδιασμός συμβατικών δυνάμεων των ΗΠΑ πρέπει να δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να «νικήσει μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν».
Το ανατριχιαστικό εξώφυλλο του εγγράφου
Ο Miller ζητά να δοθεί στους κατασκευαστές όπλων μεγαλύτερη ευελιξία για να τονωθεί η «καινοτομία» που απαιτείται στον αμυντικό βιομηχανικό τομέα, ώστε να αντιμετωπιστούν επαρκώς όλες οι τρομακτικές αναδυόμενες απειλές στον κόσμο.
«Να αναπληρώσετε και να διατηρήσετε τα αμερικανικά αποθέματα πυρομαχικών που έχουν εξαντληθεί ως αποτέλεσμα της υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία», συμβουλεύει το έγγραφο.
Ο Miller δηλώνει επιπλέον ότι οι ΗΠΑ «πρέπει να ανακτήσουν το ρόλο τους» ως «Οπλοστασίου της Δημοκρατίας» αυξάνοντας τις πωλήσεις όπλων, οι οποίες, όπως λέει, έχουν πέσει σε απαράδεκτα χαμηλά υπό την κυβέρνηση Biden.
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ παρέμειναν ο νούμερο ένα εξαγωγέας όπλων παγκοσμίως, αλλά αυτό σαφώς δεν αρκεί για το Project 2025.
Μπορεί κάποιος να εξηγήσει τι βρίσκουν οι Δημοκρατικοί τόσο «υπαρξιακά» τρομακτικό;
Υποστηρίζουν το ίδιο ακριβώς πράγμα, και στην πραγματικότητα συχνά λένε ότι ο Trump δεν είναι επαρκώς αφοσιωμένος στην αντιμετώπιση των Μεγάλων Κακών Εχθρών των ΗΠΑ.
Εάν υπάρχει μια «υπαρξιακή απειλή» που περιέχεται οπουδήποτε σε αυτό το έγγραφο, είναι η ίδια που οι Δημοκρατικοί προωθούν αυτή τη στιγμή σε πλήρη έκρηξη: ο Ψυχρός Πόλεμος με την Κίνα και τη Ρωσία.
Ο Miller θέλει να «αυξήσει τον προϋπολογισμό» για το Πολεμικό Ναυτικό.
Θέλει να «χτίσει έναν στόλο με περισσότερα από 355 πλοία» καθώς και «να παράγει πυρομαχικά», επειδή οι ΗΠΑ πρέπει «θα χρειαστεί να εκτοξεύσουν μεγάλες ποσότητες πυραύλων κρουζ».
Όσον αφορά τον πόλεμο της Ουκρανίας, o Kiron Skinner, πρώην διευθυντής Σχεδιασμού Πολιτικής στο υπουργείο Εξωτερικών του Trump, συμπεραίνει ότι η «συντηρητική άποψη» της συναίνεσης σε σχέση με την Ουκρανία είναι πως «Η συμμετοχή των ΗΠΑ πρέπει να αυξηθεί, δεδομένου ότι περιορίζονται στη στρατιωτική βοήθεια (ενώ οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι αντιμετωπίζουν τις οικονομικές ανάγκες της Ουκρανίας) και να υπάρξει μια σαφώς καθορισμένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας που δεν θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των Αμερικανών».
Μια άλλη βασική επιταγή του Project 2025 ορίζει ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να «περιορίσουν» τη συμμετοχή τους στην Ουκρανία μόνο σε αυτό που είναι απαραίτητο για «να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση των Ρώσων στην πρώτη γραμμή.
Αυτό σημαίνει πως οι ΗΠΑ πρέπει να παρέχουν τα απαραίτητα οπλικά συστήματα και τακτικές για τη νίκη».
Το Project 2025 δηλώνει ότι οι «Ευρωπαίοι σύμμαχοι» πρέπει να θέσουν στο επίκεντρο την «αντιμετώπιση των οικονομικών αναγκών της Ουκρανίας», με την ΕΕ να εγκρίνει 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε «οικονομική» βοήθεια πριν από αρκετούς μήνες.
Για ποιον λόγο λοιπόν οι Δημοκρατικοί και οι φιλελεύθεροι κραυγάζουν ότι το Project 2025 είναι μια «υπαρξιακή απειλή»;
Στον βαθμό που σχετίζεται με την Ουκρανία, την οποία υποστηρίζουν επίσης φανατικά, το έγγραφο απλώς ενισχύει και εδραιώνει τη διακομματική συναίνεση υπέρ του πολέμου.
Επομένως, θα έπρεπε να χαιρετίζουν το έγγραφο, αντί να ουρλιάζουν.
Αλλά απλώς θέλουν να τρομάξουν τους ψηφοφόρους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι ο Trump ετοιμάζεται να αναλάβει την εξουσία με κάποιο τρελό τυραννικό σχέδιο, ενώ παραλείπουν οποιαδήποτε αναφορά ότι το «σχέδιο» είναι πλήρως συνεπές με την εξωτερική πολιτική που υποστηρίζουν ένθερμα.
Tαϊβάν
Στις 20 Αυγούστου 1999, οι γνωστές αμερικανικές συντηρητικές δεξαμενές σκέψης, Heritage Foundation και The Project for a New American Century, εξέδωσαν από κοινού μια δήλωση πολιτικής που ζητούσε να τερματιστεί η πολιτική «στρατηγικής ασάφειας» των ΗΠΑ στην Ταϊβάν, καλώντας ανοιχτά την κυβέρνηση των ΗΠΑ «να ανακοινώσει ότι σε περίπτωση επίθεσης ή αποκλεισμού της Ταϊβάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πάνε για να την υπερασπιστούν, συμπεριλαμβανομένων των νησιών Kinmen και Matsu κατά μήκος της ακτής».
Αυτή η δήλωση έχει υπογραφές 23 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των Paul Wolfowitz, Lewis Libby (αργότερα υπηρέτησε ως Αρχηγός του Επιτελείου του Αντιπροέδρου), Richard Perle (αργότερα διορίστηκε Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Αμυντικής Πολιτικής, κύριος βοηθός του Rumsfeld), Richard Armitage (αργότερα υπηρέτησε ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών).
Το «Project for a New American Century» μπορεί να χτυπήσει το καμπανάκι καθώς το κλασικά «νεοσυντηρητικό» think tank που το 1998 έγραψε μια περιβόητη επιστολή στον Bill Clinton απαιτώντας αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ.
Η επιστολή υπογράφηκε από μια ομάδα προσωπικοτήτων που υπηρέτησαν αργότερα στην κυβέρνηση του George Bush, οι οποίοι συνέχισαν επίσης να υπηρετήσουν στην κυβέρνηση Τραμπ.
Οπότε, ναι, υπάρχουν πολλά που πρέπει να «ανησυχήσουν» στο «Project 2025», αλλά κανένα από αυτά δεν αφορά τον Trump.
www.bankingnews.gr
Όπως φαίνεται, οι φιλελεύθεροι, απελπισμένοι εν μέσω κατάρρευσης του Joe Biden, επιστρατεύουν το συνηθισμένο τους μελόδραμα για να διαφημίσουν το «Project 2025» ως απόδειξη ότι ο Trump προφανώς αντιπροσωπεύει μια Υπαρξιακή Απειλή για την Αμερικανική Δημοκρατία ή οτιδήποτε άλλο.
Αλλά, τι ποσοστό των απελπισμένων Δημοκρατικών που έχουν αυτόν τον ακρωτηριαστικό φόβο για το Project 2025 έχουν πραγματικά διαβάσει το έγγραφο;
Σύμφωνα Project 2025, o Christopher C. Miller, ο οποίος υπηρέτησε για λίγο ως «εν ενεργεία» υπουργός Άμυνας του Trump, γράφει ότι η επόμενη Συντηρητική Κυβέρνηση πρέπει να «αποτρέψει την ηγεμονία του Πεκίνου στην Ασία», μεταξύ άλλων «εκσυγχρονίζοντας και επεκτείνοντας το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ».
Ο Miller δηλώνει ότι, εκτός από την Κίνα, «οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους αντιμετωπίζουν πραγματικές απειλές από τη Ρωσία, όπως αποδεικνύεται από τον πόλεμο του Putin στην Ουκρανία, καθώς και από το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και τη διεθνική τρομοκρατία».
Η αντιμετώπιση αυτών των απειλών, καταλήγει, «θα απαιτήσει περισσότερες δαπάνες για την άμυνα, τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από τους συμμάχους τους».
Με άλλα λόγια, το Project 2025 οραματίζεται ένα μέλλον στο οποίο η πορεία της στρατιωτικοποίησης των ΗΠΑ και των «συμμάχων» τους συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, όπως ακριβώς συνέβαινε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Biden.
Ο Miller λέει ότι ο σχεδιασμός συμβατικών δυνάμεων των ΗΠΑ πρέπει να δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να «νικήσει μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν».
Το ανατριχιαστικό εξώφυλλο του εγγράφου
Ο Miller ζητά να δοθεί στους κατασκευαστές όπλων μεγαλύτερη ευελιξία για να τονωθεί η «καινοτομία» που απαιτείται στον αμυντικό βιομηχανικό τομέα, ώστε να αντιμετωπιστούν επαρκώς όλες οι τρομακτικές αναδυόμενες απειλές στον κόσμο.
«Να αναπληρώσετε και να διατηρήσετε τα αμερικανικά αποθέματα πυρομαχικών που έχουν εξαντληθεί ως αποτέλεσμα της υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία», συμβουλεύει το έγγραφο.
Ο Miller δηλώνει επιπλέον ότι οι ΗΠΑ «πρέπει να ανακτήσουν το ρόλο τους» ως «Οπλοστασίου της Δημοκρατίας» αυξάνοντας τις πωλήσεις όπλων, οι οποίες, όπως λέει, έχουν πέσει σε απαράδεκτα χαμηλά υπό την κυβέρνηση Biden.
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ παρέμειναν ο νούμερο ένα εξαγωγέας όπλων παγκοσμίως, αλλά αυτό σαφώς δεν αρκεί για το Project 2025.
Μπορεί κάποιος να εξηγήσει τι βρίσκουν οι Δημοκρατικοί τόσο «υπαρξιακά» τρομακτικό;
Υποστηρίζουν το ίδιο ακριβώς πράγμα, και στην πραγματικότητα συχνά λένε ότι ο Trump δεν είναι επαρκώς αφοσιωμένος στην αντιμετώπιση των Μεγάλων Κακών Εχθρών των ΗΠΑ.
Εάν υπάρχει μια «υπαρξιακή απειλή» που περιέχεται οπουδήποτε σε αυτό το έγγραφο, είναι η ίδια που οι Δημοκρατικοί προωθούν αυτή τη στιγμή σε πλήρη έκρηξη: ο Ψυχρός Πόλεμος με την Κίνα και τη Ρωσία.
Ο Miller θέλει να «αυξήσει τον προϋπολογισμό» για το Πολεμικό Ναυτικό.
Θέλει να «χτίσει έναν στόλο με περισσότερα από 355 πλοία» καθώς και «να παράγει πυρομαχικά», επειδή οι ΗΠΑ πρέπει «θα χρειαστεί να εκτοξεύσουν μεγάλες ποσότητες πυραύλων κρουζ».
Όσον αφορά τον πόλεμο της Ουκρανίας, o Kiron Skinner, πρώην διευθυντής Σχεδιασμού Πολιτικής στο υπουργείο Εξωτερικών του Trump, συμπεραίνει ότι η «συντηρητική άποψη» της συναίνεσης σε σχέση με την Ουκρανία είναι πως «Η συμμετοχή των ΗΠΑ πρέπει να αυξηθεί, δεδομένου ότι περιορίζονται στη στρατιωτική βοήθεια (ενώ οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι αντιμετωπίζουν τις οικονομικές ανάγκες της Ουκρανίας) και να υπάρξει μια σαφώς καθορισμένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας που δεν θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των Αμερικανών».
Μια άλλη βασική επιταγή του Project 2025 ορίζει ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να «περιορίσουν» τη συμμετοχή τους στην Ουκρανία μόνο σε αυτό που είναι απαραίτητο για «να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση των Ρώσων στην πρώτη γραμμή.
Αυτό σημαίνει πως οι ΗΠΑ πρέπει να παρέχουν τα απαραίτητα οπλικά συστήματα και τακτικές για τη νίκη».
Το Project 2025 δηλώνει ότι οι «Ευρωπαίοι σύμμαχοι» πρέπει να θέσουν στο επίκεντρο την «αντιμετώπιση των οικονομικών αναγκών της Ουκρανίας», με την ΕΕ να εγκρίνει 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε «οικονομική» βοήθεια πριν από αρκετούς μήνες.
Για ποιον λόγο λοιπόν οι Δημοκρατικοί και οι φιλελεύθεροι κραυγάζουν ότι το Project 2025 είναι μια «υπαρξιακή απειλή»;
Στον βαθμό που σχετίζεται με την Ουκρανία, την οποία υποστηρίζουν επίσης φανατικά, το έγγραφο απλώς ενισχύει και εδραιώνει τη διακομματική συναίνεση υπέρ του πολέμου.
Επομένως, θα έπρεπε να χαιρετίζουν το έγγραφο, αντί να ουρλιάζουν.
Αλλά απλώς θέλουν να τρομάξουν τους ψηφοφόρους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι ο Trump ετοιμάζεται να αναλάβει την εξουσία με κάποιο τρελό τυραννικό σχέδιο, ενώ παραλείπουν οποιαδήποτε αναφορά ότι το «σχέδιο» είναι πλήρως συνεπές με την εξωτερική πολιτική που υποστηρίζουν ένθερμα.
Tαϊβάν
Στις 20 Αυγούστου 1999, οι γνωστές αμερικανικές συντηρητικές δεξαμενές σκέψης, Heritage Foundation και The Project for a New American Century, εξέδωσαν από κοινού μια δήλωση πολιτικής που ζητούσε να τερματιστεί η πολιτική «στρατηγικής ασάφειας» των ΗΠΑ στην Ταϊβάν, καλώντας ανοιχτά την κυβέρνηση των ΗΠΑ «να ανακοινώσει ότι σε περίπτωση επίθεσης ή αποκλεισμού της Ταϊβάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πάνε για να την υπερασπιστούν, συμπεριλαμβανομένων των νησιών Kinmen και Matsu κατά μήκος της ακτής».
Αυτή η δήλωση έχει υπογραφές 23 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των Paul Wolfowitz, Lewis Libby (αργότερα υπηρέτησε ως Αρχηγός του Επιτελείου του Αντιπροέδρου), Richard Perle (αργότερα διορίστηκε Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Αμυντικής Πολιτικής, κύριος βοηθός του Rumsfeld), Richard Armitage (αργότερα υπηρέτησε ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών).
Το «Project for a New American Century» μπορεί να χτυπήσει το καμπανάκι καθώς το κλασικά «νεοσυντηρητικό» think tank που το 1998 έγραψε μια περιβόητη επιστολή στον Bill Clinton απαιτώντας αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ.
Η επιστολή υπογράφηκε από μια ομάδα προσωπικοτήτων που υπηρέτησαν αργότερα στην κυβέρνηση του George Bush, οι οποίοι συνέχισαν επίσης να υπηρετήσουν στην κυβέρνηση Τραμπ.
Οπότε, ναι, υπάρχουν πολλά που πρέπει να «ανησυχήσουν» στο «Project 2025», αλλά κανένα από αυτά δεν αφορά τον Trump.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών