Φαίνεται ότι ο αγώνας του Trump ενάντια στο «βαθύ κράτος» προχωρά χωρίς… ξεκάθαρο σχέδιο
Περίπου 22.000 εργαζόμενοι της CIA έλαβαν ειδικά σχεδιασμένες επιστολές, στις οποίες τους ζητούνταν είτε να συνεχίσουν να εργάζονται χωρίς εγγύηση είτε να συμφωνήσουν σε μια λεγόμενη αναβαλλόμενη παραίτηση: διατήρηση των μισθών και των επιδομάτων τους μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου.
Μετά από αυτήν την ημερομηνία, η απόλυση επισημοποιείται «κατόπιν αιτήματος».
Ο αγώνας του Donald Trump ενάντια στο «βαθύ κράτος» έχει επιταχυνθεί απότομα αφού το Κογκρέσο επιβεβαίωσε τελικά τον John Ratcliffe ως διευθυντή της CIA και τον Tulsi Gabbard ως Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών.
Θα καταφέρει όμως ο Trump να καταστρέψει τη μεγαλύτερη υπηρεσία πληροφοριών στον κόσμο;
Πολύ αμφίβολο.
Τι μεθοδεύει ο Trump
Ο Trump δεν σκέφτηκε κάτι νέο με την καθυστερημένη απόλυση.
Αυτή είναι μια τυπική διαδικασία και ένα δείγμα «επιστολής» δημοσιεύεται στον ιστότοπο Ανθρώπινου Δυναμικού των ΗΠΑ.
Έχει την ένδειξη "Fork in the Road" και έχει ενσωματωμένο έναν κωδικό που παρακολουθεί πιθανή περαιτέρω προώθηση.
Βέβαια, αυτό είναι ένα προϊόν πρόληψης διαρροών, καθώς το πρότυπο της επιστολής δεν έχει εμφανιστεί πουθενά μέχρι σήμερα.
Και αυτό είναι στην Ουάσιγκτον, όπου οι διαρροές σημαντικών εγγράφων στον Τύπο είναι κοινός τόπος.
Δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για το αν αυτές οι επιστολές είναι προσωποποιημένες ή αν τις έχει φτιάξει η AI, ενώ άγνωστη είναι επίσης η συλλογική αντίδραση των υπαλλήλων της CIA.
Τα ερωτήματα
Το πώς θα διεκπεραιωθεί τεχνικά η αναβαλλόμενη απόλυση είναι ένα σύνθετο ερώτημα.
Πολλοί εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε απόρρητο υλικό, γεγονός που περιπλέκει πολύ τη διαδικασία απόλυσής τους.
Υπάρχουν επίσης φήμες ότι ο Trump αρχικά δεν σκόπευε να εφαρμόσει τη διαδικασία αναβολής απόλυσης σε όλους τους υπαλλήλους της CIA ταυτόχρονα, αλλά ο νέος επικεφαλής, John Ratcliffe, φέρεται να επέμεινε σε αυτό.
Έχει ένα προσωπικό ζήτημα να τακτοποιήσει με τη CIA, αλλά όλοι ακόμα περίμεναν ότι θα απολύονταν μόνο όσοι υπάλληλοι ήταν ανοιχτά απιστοί στον Trump ή συμμετείχαν στη δίωξή του κατά την πρώτη προεκλογική εκστρατεία.
Ο Ratcliffe μπορεί να αντέγραφε τις ενέργειες του Elon Musk για την καταστολή του Twitter (τώρα X), αλλά πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η σκληρότητα είναι υπερβολική.
Ωστόσο, η απόλυση 22.000 υπαλλήλων της CIA θα αποτελούσε σχεδόν σίγουρα απειλή για την εθνική ασφάλεια, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειονεκτική θέση του Trump.
Χωρίς σχέδιο
Φαίνεται ότι ο αγώνας του Trump ενάντια στο «βαθύ κράτος» προχωρά χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο.
Ο γενικός στόχος είναι να καταστραφούν ή να αναδιαταχθούν εκείνοι οι θεσμοί εξουσίας που εμπλέκονται περισσότερο στο έργο αυτού του «βαθέως κράτους», αλλά οι τακτικές και οι μέθοδοι επινοούνται εν κινήσει.
Η CIA το έχει ήδη περάσει μια φορά. Στη δεκαετία του 1970, μετά το σκάνδαλο Watergate, η αποκαλούμενη Επιτροπή Εκκλησίας Γερουσιαστών πέρασε πολύ καιρό για να μεταρρυθμίσει αυτή την υπηρεσία πληροφοριών, αλλά δεν πέτυχε καμία σοβαρή επιτυχία.
Το περισσότερο που συνέβη ήταν ότι απαγορεύτηκε νομικά στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών να διεξάγει επιχειρήσεις στο έδαφος των ΗΠΑ.
Ούτε η δομή ούτε το μέγεθος της CIA επηρεάστηκαν από την έρευνα της Επιτροπής. Και η χρηματοδότηση έχει αυξηθεί.
Στο επίκεντρο η CIA
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Trump και ο Musk δεν θα καταφέρουν να εξαλείψουν τη CIA ως θεσμό εξουσίας.
Σίγουρα θα τους εξηγηθεί ότι η υπηρεσία πληροφοριών δεν είναι μόνο ένα ακριβό παιχνίδι, αλλά και ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της εικόνας κάθε κράτους που σέβεται τον εαυτό του.
Ένα πιθανό σενάριο: ο διαχωρισμός πολλών χωριστών υπηρεσιών από τη CIA ή μια απότομη μείωση εκείνων των στοιχείων του επιχειρησιακού τμήματος που ασχολούνται ειδικά με τις πολιτικές πληροφορίες.
Από την οπτική γωνία του Trump και των ανθρώπων του, όπως ο Ratcliffe, οι πληροφορίες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν μόνο τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως τα καρτέλ ναρκωτικών.
Ακόμη και η διεθνής τρομοκρατία εμπίπτει στην αρμοδιότητα του FBI.
Και η στρατηγική νοημοσύνη στην εκδοχή του Trump δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ακριβό παιχνίδι.
«Προηγούμενα»
Ο ένοικος του Λευκού Οίκου πραγματικά απογοητεύτηκε από την υπηρεσία πληροφοριών κατά την πρώτη του προεδρία.
Αρχικά αντιπαθούσε τους κατασκόπους και μετά άρχισε να πιστεύει ότι τον εξαπατούσαν συνεχώς ή τον τροφοδοτούσαν φιλτραρισμένες πληροφορίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι δυνατή μια άλλη επιλογή για τη μεταρρύθμιση της CIA: η εκκαθάριση του τμήματος ανάλυσης.
Άνθρωποι όπως ο Trump συνηθίζουν να βγάζουν συμπεράσματα από πληροφορίες και η δουλειά των αναλυτών της CIA είναι απλώς ένα επιπλέον ενδιάμεσο βήμα για αυτούς.
Το παράδειγμα του Στάλιν
Για παράδειγμα, ο Στάλιν αρχικά προτίμησε να διαβάσει τις αρχικές εκθέσεις ξένων υπαλλήλων της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών και τις σχολίασε ο ίδιος με κόκκινο μολύβι, κάτι που συχνά οδηγούσε σε απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο Pavel Fitin, ο τότε επικεφαλής της εξωτερικής υπηρεσίας πληροφοριών της ΕΣΣΔ, αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα για να προχωρήσει στη μοιραία απόφαση να δημιουργήσει ένα αναλυτικό τμήμα στη σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών, το οποίο δημιούργησε νέες ευκαιρίες.
Όταν χρησιμοποιούνται σωστά, οι αναλυτές νοημοσύνης μπορούν να συνδυάσουν ανόμοιες πληροφορίες σε μια συνεκτική αφήγηση επιτόπου.
Ο Trump, ωστόσο, πιστεύει ότι τέτοιες αναφορές απλώς παραποιούνται προς το συμφέρον του «βαθέως κράτους».
Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο αληθινό είναι αυτό, αλλά υπήρξαν πραγματικά προηγούμενα.
Καθώς και καταστάσεις ευρείας χρήσης δεδομένων από μη επαληθευμένη ή αναξιόπιστη πηγή.
Για παράδειγμα, όπως στις περιπτώσεις τόσο των εισβολών στο Ιράκ όσο και των λεγόμενων όπλων μαζικής καταστροφής του Sadam Husein.
Το είδος των υπηρεσιών πληροφοριών
Αν και οι μηχανισμοί της καθυστερημένης απόλυσης σχεδιάστηκαν ειδικά για να αποφευχθεί η διακοπή της μεταρρύθμισης των δραστηριοτήτων του τμήματος, στην πραγματικότητα όλα αυτά οδηγούν σε αποδιοργάνωση της εργασίας και παρακμή των ηθών.
Οποιαδήποτε υπηρεσία πληροφοριών βασίζεται στην ιστορική παράδοση, ακόμα κι αν η αρχαιότητά της είναι αμφισβητήσιμη.
Αυτός ο ίδιος ο θεσμός είναι βαθιά παραδοσιακός και δεν ανέχεται την αναδιαμόρφωση.
Και αν η επιχειρησιακή δραστηριότητα μπορεί ακόμα να αποκατασταθεί με κάποιο τρόπο μετά από μαζικές εκκαθαρίσεις (το κύριο παράδειγμα είναι η επανέναρξη της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών υπό τον Fitin μετά τις εκκαθαρίσεις του 1937-38), τότε είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθεί η ιδεολογική συνιστώσα.
Για παράδειγμα, δεν μπόρεσαν να βρεθούν όλες οι υπηρεσίες πληροφοριών των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης μετά το 1990-91.
Και όχι μόνο λόγω εξουθενώσεων και ανοίγματος αρχείων.
Απλώς, ενώ είναι εύκολο να βρεις μια πολωνική ή ουγγρική εθνική ιδέα και να εργαστείς προς όφελός της, η μεγάλη και καλά εκπαιδευμένη υπηρεσία πληροφοριών της Τσεχοσλοβακικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας απλώς εξαφανίστηκε στη λήθη.
Δύσκολες ώρες για τη CIA
Η CIA αντιμετωπίζει πολύ δύσκολες στιγμές.
Ο Trump και η ομάδα του δεν θα κάνουν πίσω, μπορούν μόνο να μαλακώσουν τον τόνο τους ή να προσπαθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες.
Αλλά φαίνεται ότι μέχρι το φθινόπωρο θα δούμε μια νέα, απογυμνωμένη έκδοση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ή πολλών διαφορετικών υπηρεσιών.
Η στροφή του Trump μόνο θα ενισχύσει τον δεσμό Ρωσίας-Κίνας
Την ίδια ώρα, είναι αδύνατο να διαχωριστούν Ρωσία και Κίνα και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν μοναδική στρατηγική αξία.
Αυτή είναι, ουσιαστικά, μια απάντηση στις εικασίες σχετικά με τις συνέπειες της στροφής του Trump στην Ουκρανία και την έναρξη του ρωσοαμερικανικού διαλόγου, αλλά και η απάντηση με τη μορφή αποσπασμάτων από τη συνομιλία μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας και της Κίνας.
Το γεγονός ότι η τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Vladimir Putin και του Xi Jinping συνέπεσε με την τρίτη επέτειο από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία είναι φυσικά σύμπτωση, αλλά κάτι παραπάνω από συμβολικό.
Όπως ακριβώς πριν από δέκα μέρες συμπληρώθηκαν 75 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης Φιλίας, Συμμαχίας και Αμοιβαίας Βοήθειας στο Κρεμλίνο – παρουσία του Στάλιν και του Μάο.
Ναι, υπάρχει αυτή τη στιγμή μια άλλη συνθήκη φιλίας σε ισχύ μεταξύ των δύο χωρών, η οποία δεν περιέχει διατάξεις για στρατιωτική συμμαχία, αλλά και οι δύο ηγέτες έχουν επανειλημμένα τονίσει ότι το σημερινό επίπεδο των σχέσεων υπερβαίνει ό,τι υπήρχε στην αιωνόβια ιστορία των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.
Ανανέωση φιλίας
Και αυτό δεν είναι υπερβολή: τρία χρόνια της ουκρανικής σύγκρουσης έδειξαν ότι η Μόσχα και το Πεκίνο πραγματικά «βάζουν πλάτη».
Γιατί υπάρχουν δύο βασικά συστατικά των στενών σχέσεων: εμπιστοσύνη και παρόμοιο όραμα για το μέλλον (τόσο των αλληλεπιδράσεών μας όσο και της παγκόσμιας τάξης).
Η Κίνα δεν ήταν ο επίσημος στρατιωτικός σύμμαχος της Ρωσίας στη σύγκρουση με τη Δύση, αλλά ήταν και παραμένει γεωπολιτικός σύμμαχος της και στην τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Όσο για την Κίνα, έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι η Ρωσία δεν είναι απλώς ένα αξιόπιστο μετόπισθεν, αλλά ένας ομοϊδεάτης εταίρος που στοχεύει στην οικοδόμηση μιας νέας, μεταδυτικής παγκόσμιας τάξης.
Επομένως, δεν είναι τυχαίο που ο Xi Jinping είπε στον Putin: «Η ιστορία και η πραγματικότητα δείχνουν ότι η Κίνα και η Ρωσία είναι καλοί γείτονες που δεν χωρίζονται και αληθινοί φίλοι που μοιράζονται χαρές και λύπες, υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και αγωνίζονται για κοινή ανάπτυξη».
Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα διατύπωση που αναφέρεται στη ρωσική έκθεση σχετικά με τη συνομιλία είναι: «Ο δεσμός εξωτερικής πολιτικής Ρωσίας-Κίνας είναι ο πιο σημαντικός σταθεροποιητικός παράγοντας στις παγκόσμιες υποθέσεις».
Ο Putin και ο Xi θα πραγματοποιήσουν τουλάχιστον δύο συναντήσεις φέτος: στη Μόσχα τον Μάιο και στο Πεκίνο τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο (και μια συνάντηση είναι επίσης δυνατή στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των BRICS στη Βραζιλία, εάν είναι παρόντες και οι δύο πρόεδροι).
Και θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν και να συντονίσουν, μεταξύ άλλων, την πολιτική απέναντι στη Δύση, που δεν είναι πλέον ενωμένη.
www.bankingnews.gr
Μετά από αυτήν την ημερομηνία, η απόλυση επισημοποιείται «κατόπιν αιτήματος».
Ο αγώνας του Donald Trump ενάντια στο «βαθύ κράτος» έχει επιταχυνθεί απότομα αφού το Κογκρέσο επιβεβαίωσε τελικά τον John Ratcliffe ως διευθυντή της CIA και τον Tulsi Gabbard ως Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών.
Θα καταφέρει όμως ο Trump να καταστρέψει τη μεγαλύτερη υπηρεσία πληροφοριών στον κόσμο;
Πολύ αμφίβολο.
Τι μεθοδεύει ο Trump
Ο Trump δεν σκέφτηκε κάτι νέο με την καθυστερημένη απόλυση.
Αυτή είναι μια τυπική διαδικασία και ένα δείγμα «επιστολής» δημοσιεύεται στον ιστότοπο Ανθρώπινου Δυναμικού των ΗΠΑ.
Έχει την ένδειξη "Fork in the Road" και έχει ενσωματωμένο έναν κωδικό που παρακολουθεί πιθανή περαιτέρω προώθηση.
Βέβαια, αυτό είναι ένα προϊόν πρόληψης διαρροών, καθώς το πρότυπο της επιστολής δεν έχει εμφανιστεί πουθενά μέχρι σήμερα.
Και αυτό είναι στην Ουάσιγκτον, όπου οι διαρροές σημαντικών εγγράφων στον Τύπο είναι κοινός τόπος.
Δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για το αν αυτές οι επιστολές είναι προσωποποιημένες ή αν τις έχει φτιάξει η AI, ενώ άγνωστη είναι επίσης η συλλογική αντίδραση των υπαλλήλων της CIA.
Τα ερωτήματα
Το πώς θα διεκπεραιωθεί τεχνικά η αναβαλλόμενη απόλυση είναι ένα σύνθετο ερώτημα.
Πολλοί εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε απόρρητο υλικό, γεγονός που περιπλέκει πολύ τη διαδικασία απόλυσής τους.
Υπάρχουν επίσης φήμες ότι ο Trump αρχικά δεν σκόπευε να εφαρμόσει τη διαδικασία αναβολής απόλυσης σε όλους τους υπαλλήλους της CIA ταυτόχρονα, αλλά ο νέος επικεφαλής, John Ratcliffe, φέρεται να επέμεινε σε αυτό.
Έχει ένα προσωπικό ζήτημα να τακτοποιήσει με τη CIA, αλλά όλοι ακόμα περίμεναν ότι θα απολύονταν μόνο όσοι υπάλληλοι ήταν ανοιχτά απιστοί στον Trump ή συμμετείχαν στη δίωξή του κατά την πρώτη προεκλογική εκστρατεία.
Ο Ratcliffe μπορεί να αντέγραφε τις ενέργειες του Elon Musk για την καταστολή του Twitter (τώρα X), αλλά πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η σκληρότητα είναι υπερβολική.
Ωστόσο, η απόλυση 22.000 υπαλλήλων της CIA θα αποτελούσε σχεδόν σίγουρα απειλή για την εθνική ασφάλεια, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειονεκτική θέση του Trump.
Χωρίς σχέδιο
Φαίνεται ότι ο αγώνας του Trump ενάντια στο «βαθύ κράτος» προχωρά χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο.
Ο γενικός στόχος είναι να καταστραφούν ή να αναδιαταχθούν εκείνοι οι θεσμοί εξουσίας που εμπλέκονται περισσότερο στο έργο αυτού του «βαθέως κράτους», αλλά οι τακτικές και οι μέθοδοι επινοούνται εν κινήσει.
Η CIA το έχει ήδη περάσει μια φορά. Στη δεκαετία του 1970, μετά το σκάνδαλο Watergate, η αποκαλούμενη Επιτροπή Εκκλησίας Γερουσιαστών πέρασε πολύ καιρό για να μεταρρυθμίσει αυτή την υπηρεσία πληροφοριών, αλλά δεν πέτυχε καμία σοβαρή επιτυχία.
Το περισσότερο που συνέβη ήταν ότι απαγορεύτηκε νομικά στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών να διεξάγει επιχειρήσεις στο έδαφος των ΗΠΑ.
Ούτε η δομή ούτε το μέγεθος της CIA επηρεάστηκαν από την έρευνα της Επιτροπής. Και η χρηματοδότηση έχει αυξηθεί.
Στο επίκεντρο η CIA
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Trump και ο Musk δεν θα καταφέρουν να εξαλείψουν τη CIA ως θεσμό εξουσίας.
Σίγουρα θα τους εξηγηθεί ότι η υπηρεσία πληροφοριών δεν είναι μόνο ένα ακριβό παιχνίδι, αλλά και ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της εικόνας κάθε κράτους που σέβεται τον εαυτό του.
Ένα πιθανό σενάριο: ο διαχωρισμός πολλών χωριστών υπηρεσιών από τη CIA ή μια απότομη μείωση εκείνων των στοιχείων του επιχειρησιακού τμήματος που ασχολούνται ειδικά με τις πολιτικές πληροφορίες.
Από την οπτική γωνία του Trump και των ανθρώπων του, όπως ο Ratcliffe, οι πληροφορίες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν μόνο τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως τα καρτέλ ναρκωτικών.
Ακόμη και η διεθνής τρομοκρατία εμπίπτει στην αρμοδιότητα του FBI.
Και η στρατηγική νοημοσύνη στην εκδοχή του Trump δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ακριβό παιχνίδι.
«Προηγούμενα»
Ο ένοικος του Λευκού Οίκου πραγματικά απογοητεύτηκε από την υπηρεσία πληροφοριών κατά την πρώτη του προεδρία.
Αρχικά αντιπαθούσε τους κατασκόπους και μετά άρχισε να πιστεύει ότι τον εξαπατούσαν συνεχώς ή τον τροφοδοτούσαν φιλτραρισμένες πληροφορίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι δυνατή μια άλλη επιλογή για τη μεταρρύθμιση της CIA: η εκκαθάριση του τμήματος ανάλυσης.
Άνθρωποι όπως ο Trump συνηθίζουν να βγάζουν συμπεράσματα από πληροφορίες και η δουλειά των αναλυτών της CIA είναι απλώς ένα επιπλέον ενδιάμεσο βήμα για αυτούς.
Το παράδειγμα του Στάλιν
Για παράδειγμα, ο Στάλιν αρχικά προτίμησε να διαβάσει τις αρχικές εκθέσεις ξένων υπαλλήλων της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών και τις σχολίασε ο ίδιος με κόκκινο μολύβι, κάτι που συχνά οδηγούσε σε απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο Pavel Fitin, ο τότε επικεφαλής της εξωτερικής υπηρεσίας πληροφοριών της ΕΣΣΔ, αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα για να προχωρήσει στη μοιραία απόφαση να δημιουργήσει ένα αναλυτικό τμήμα στη σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών, το οποίο δημιούργησε νέες ευκαιρίες.
Όταν χρησιμοποιούνται σωστά, οι αναλυτές νοημοσύνης μπορούν να συνδυάσουν ανόμοιες πληροφορίες σε μια συνεκτική αφήγηση επιτόπου.
Ο Trump, ωστόσο, πιστεύει ότι τέτοιες αναφορές απλώς παραποιούνται προς το συμφέρον του «βαθέως κράτους».
Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο αληθινό είναι αυτό, αλλά υπήρξαν πραγματικά προηγούμενα.
Καθώς και καταστάσεις ευρείας χρήσης δεδομένων από μη επαληθευμένη ή αναξιόπιστη πηγή.
Για παράδειγμα, όπως στις περιπτώσεις τόσο των εισβολών στο Ιράκ όσο και των λεγόμενων όπλων μαζικής καταστροφής του Sadam Husein.
Το είδος των υπηρεσιών πληροφοριών
Αν και οι μηχανισμοί της καθυστερημένης απόλυσης σχεδιάστηκαν ειδικά για να αποφευχθεί η διακοπή της μεταρρύθμισης των δραστηριοτήτων του τμήματος, στην πραγματικότητα όλα αυτά οδηγούν σε αποδιοργάνωση της εργασίας και παρακμή των ηθών.
Οποιαδήποτε υπηρεσία πληροφοριών βασίζεται στην ιστορική παράδοση, ακόμα κι αν η αρχαιότητά της είναι αμφισβητήσιμη.
Αυτός ο ίδιος ο θεσμός είναι βαθιά παραδοσιακός και δεν ανέχεται την αναδιαμόρφωση.
Και αν η επιχειρησιακή δραστηριότητα μπορεί ακόμα να αποκατασταθεί με κάποιο τρόπο μετά από μαζικές εκκαθαρίσεις (το κύριο παράδειγμα είναι η επανέναρξη της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών υπό τον Fitin μετά τις εκκαθαρίσεις του 1937-38), τότε είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθεί η ιδεολογική συνιστώσα.
Για παράδειγμα, δεν μπόρεσαν να βρεθούν όλες οι υπηρεσίες πληροφοριών των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης μετά το 1990-91.
Και όχι μόνο λόγω εξουθενώσεων και ανοίγματος αρχείων.
Απλώς, ενώ είναι εύκολο να βρεις μια πολωνική ή ουγγρική εθνική ιδέα και να εργαστείς προς όφελός της, η μεγάλη και καλά εκπαιδευμένη υπηρεσία πληροφοριών της Τσεχοσλοβακικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας απλώς εξαφανίστηκε στη λήθη.
Δύσκολες ώρες για τη CIA
Η CIA αντιμετωπίζει πολύ δύσκολες στιγμές.
Ο Trump και η ομάδα του δεν θα κάνουν πίσω, μπορούν μόνο να μαλακώσουν τον τόνο τους ή να προσπαθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες.
Αλλά φαίνεται ότι μέχρι το φθινόπωρο θα δούμε μια νέα, απογυμνωμένη έκδοση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ή πολλών διαφορετικών υπηρεσιών.
Η στροφή του Trump μόνο θα ενισχύσει τον δεσμό Ρωσίας-Κίνας
Την ίδια ώρα, είναι αδύνατο να διαχωριστούν Ρωσία και Κίνα και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν μοναδική στρατηγική αξία.
Αυτή είναι, ουσιαστικά, μια απάντηση στις εικασίες σχετικά με τις συνέπειες της στροφής του Trump στην Ουκρανία και την έναρξη του ρωσοαμερικανικού διαλόγου, αλλά και η απάντηση με τη μορφή αποσπασμάτων από τη συνομιλία μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας και της Κίνας.
Το γεγονός ότι η τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Vladimir Putin και του Xi Jinping συνέπεσε με την τρίτη επέτειο από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία είναι φυσικά σύμπτωση, αλλά κάτι παραπάνω από συμβολικό.
Όπως ακριβώς πριν από δέκα μέρες συμπληρώθηκαν 75 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης Φιλίας, Συμμαχίας και Αμοιβαίας Βοήθειας στο Κρεμλίνο – παρουσία του Στάλιν και του Μάο.
Ναι, υπάρχει αυτή τη στιγμή μια άλλη συνθήκη φιλίας σε ισχύ μεταξύ των δύο χωρών, η οποία δεν περιέχει διατάξεις για στρατιωτική συμμαχία, αλλά και οι δύο ηγέτες έχουν επανειλημμένα τονίσει ότι το σημερινό επίπεδο των σχέσεων υπερβαίνει ό,τι υπήρχε στην αιωνόβια ιστορία των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.
Ανανέωση φιλίας
Και αυτό δεν είναι υπερβολή: τρία χρόνια της ουκρανικής σύγκρουσης έδειξαν ότι η Μόσχα και το Πεκίνο πραγματικά «βάζουν πλάτη».
Γιατί υπάρχουν δύο βασικά συστατικά των στενών σχέσεων: εμπιστοσύνη και παρόμοιο όραμα για το μέλλον (τόσο των αλληλεπιδράσεών μας όσο και της παγκόσμιας τάξης).
Η Κίνα δεν ήταν ο επίσημος στρατιωτικός σύμμαχος της Ρωσίας στη σύγκρουση με τη Δύση, αλλά ήταν και παραμένει γεωπολιτικός σύμμαχος της και στην τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Όσο για την Κίνα, έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι η Ρωσία δεν είναι απλώς ένα αξιόπιστο μετόπισθεν, αλλά ένας ομοϊδεάτης εταίρος που στοχεύει στην οικοδόμηση μιας νέας, μεταδυτικής παγκόσμιας τάξης.
Επομένως, δεν είναι τυχαίο που ο Xi Jinping είπε στον Putin: «Η ιστορία και η πραγματικότητα δείχνουν ότι η Κίνα και η Ρωσία είναι καλοί γείτονες που δεν χωρίζονται και αληθινοί φίλοι που μοιράζονται χαρές και λύπες, υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και αγωνίζονται για κοινή ανάπτυξη».
Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα διατύπωση που αναφέρεται στη ρωσική έκθεση σχετικά με τη συνομιλία είναι: «Ο δεσμός εξωτερικής πολιτικής Ρωσίας-Κίνας είναι ο πιο σημαντικός σταθεροποιητικός παράγοντας στις παγκόσμιες υποθέσεις».
Ο Putin και ο Xi θα πραγματοποιήσουν τουλάχιστον δύο συναντήσεις φέτος: στη Μόσχα τον Μάιο και στο Πεκίνο τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο (και μια συνάντηση είναι επίσης δυνατή στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των BRICS στη Βραζιλία, εάν είναι παρόντες και οι δύο πρόεδροι).
Και θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν και να συντονίσουν, μεταξύ άλλων, την πολιτική απέναντι στη Δύση, που δεν είναι πλέον ενωμένη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών