Πολλές από τις ταινίες που διεκδικούν τα Oscar δεν θα είχαν φτάσει στη μεγάλη οθόνη χωρίς τη βοήθεια του στρατού των ΗΠΑ
Την Κυριακή 2/3/2025 εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον πλανήτη αναμένεται να παρακολουθήσουν την κορυφαία τελετή απονομής των βραβείων του Hollywood, τα Oscar.
Όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο κόκκινο χαλί για να δουν ποιος φοράει τι ενώ οι θεατές θα περιμένουν με αγωνία να δουν αν ξετυλίγεται κάποιο δράμα – όπως ένα χαστούκι του Will Smith ή η κατά λάθος απονομή του Oscar Καλύτερης Ταινίας σε λάθος έργο.
Αυτό όμως που δεν θα αναφερθεί είναι το γεγονός ότι πολλές από τις ταινίες που διεκδικούν τα Oscar δεν θα είχαν φτάσει στη μεγάλη οθόνη χωρίς τη βοήθεια του στρατού των ΗΠΑ.
Ναι καλά διαβάσατε.
Από το Goldfinger (1964) έως το Captain Marvel (2019), το Πεντάγωνο έχει βοηθήσει στη δημιουργία περισσότερων από 2.500 ταινιών και τηλεοπτικών σειρών με θέμα τον πόλεμο και συνεχίζει να συνεισφέρει κατά μέσο όρο σε επτά έργα μεγάλου μήκους και πάνω από 90 μικρότερα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά έργα κάθε χρόνο.
Το 1/3 των ταινιών του Hollywood χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο
Ο Roger Stahl ο οποίος είναι επικεφαλής του Τμήματος Σπουδών Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Georgia και συγγραφέας του Militainment Inc. και του ντοκιμαντέρ «Theaters of War», υποστηρίζει ότι το ένα τρίτο έως το μισό όλων των επιτυχημένων ταινιών έχουν λάβει στρατιωτική χρηματοδότηση.
«Τα Oscar έχουν τιμήσει αρκετές παραγωγές που χρηματοδοτούνται από το κράτος όλα αυτά τα χρόνια», σημείωσε μιλώντας στο Responsible Statecraft.
Όπως αναφέρθηκε από τον Stahl, το The Hurt Locker, το οποίο κέρδισε το Oscar Καλύτερης Ταινίας το 2010, είχε τη βοήθεια του Υπουργείου Άμυνας για το ήμισυ της παραγωγής του.
Το Argo και οι «συμπαραγωγοί» του στη CIA κέρδισαν το Oscar Καλύτερης Ταινίας το 2013 και το Navy’sTop Gun: Maverick είχε εννέα υποψηφιότητες το 2023.
Τα έγγραφα που σχετίζονται με την παραγωγή των φετινών ταινιών δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, καθώς είναι συχνά προσβάσιμα μόνο μέσω αιτημάτων του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφορίας (FOIA) που είναι χρονοβόρα.
Μιλιταρισμός στον κινηματογράφο
Ο Stahl αναφέρει μερικές ταινίες, που είχαν καλές εισπρακτικές επιδόσεις και με αρκετές υποψηφιότητες: Godzilla, Mission: Impossible, Planet of the Apes και Captain America».
Η νέα ερευνητική σειρά Costs of War Consuming War, υπογραμμίζει τους πολλούς τρόπους με τους οποίους «οι Αμερικανοί κατακλύζονται από έργα που προωθούν τον μιλιταρισμό».
Το πρώτο άρθρο της σειράς, «The Militarization of Movies and Television», παρέχει μια έγκαιρη ανασκόπηση της επιρροής του Πενταγώνου στη βιομηχανία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Και αποδεικνύεται ότι τα χρήματα των φορολογουμένων των ΗΠΑ πηγαίνουν απευθείας στις επιδοτήσεις του Hollywood.
Ο Tanner Mirrlees, ο συγγραφέας της έκθεσης και αναπληρωτής καθηγητής Επικοινωνίας και Σπουδών Ψηφιακών Μέσων στο Ontario Tech University, δείχνει πώς οι Αμερικανοί βοηθούν άθελά τους στη χρηματοδότηση της στρατιωτικής προπαγάνδας που μεταμφιέζεται ως εμπορική ψυχαγωγία.
Μία ταινία του Hollywood κοστίζει πάνω από ένα F- 35
Ένας τυπικός προϋπολογισμός πολεμικής ταινίας μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 50 και 150 εκατομμυρίων δολαρίων.
Εν τω μεταξύ, ένα μόνο μαχητικό F-35 κοστίζει πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια.
Έτσι, το κόστος απόκτησης και λειτουργίας αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και αεροπλανοφόρων θα καθιστούσε τέτοια όπλα απρόσιτα στους κινηματογραφιστές χωρίς εκτεταμένη επιδότηση του υπουργείου Άμυνας.
Η συνεργασία με το Πεντάγωνο δίνει στα στούντιο πρόσβαση σε τεχνολογίες και σε προσωπικό που θα τις χειριστεί, σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις για κινηματογράφηση και σε αξιωματικούς των ΗΠΑ που μπορούν να λειτουργήσουν ως πρόσθετοι υπάλληλοι που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους.
Αυτή η συνεργασία έχει ένα τίμημα.
Ταινίες που εξυμνούν τον αμερικανικό στρατό – Το παράδειγμα του Godzilla
Σε αντάλλαγμα για τη χρήση στρατιωτικού προσωπικού και εξοπλισμού, οι παραγωγοί ταινιών πρέπει να συμμορφώνονται με την αυστηρή πολιτική ψυχαγωγίας του Πενταγώνου που δίνει στο υπουργείο Άμυνας τον τελευταίο λόγο για το σενάριο μιας ταινίας.
Αυτές οι συνεργασίες απαιτούν συχνά αλλαγές στο σενάριο που ισοδυναμούν με ιστορικό ρεβιζιονισμό.
Η Spy Culture, η «κορυφαία πηγή στον κόσμο για την κυβερνητική ανάμειξη στο Hollywood», έχει χρησιμοποιήσει αιτήματα της FOIA για να συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες σχολιασμένα προσχέδια σεναρίων ταινιών που παρέχουν μια ματιά από πρώτο χέρι στο εύρος της επιρροής του Πενταγώνου στις ταινίες που γνωρίζουμε.
Το σενάριο του Godzilla (2014), για παράδειγμα, μετατράπηκε δραματικά από μια ταινία που προοριζόταν να επικρίνει τη χρήση πυρηνικών όπλων από τον στρατό των ΗΠΑ σε ένα σενάριο όπου ο Godzilla, μια τερατώδης αλληγορία για τον ατομικό βομβαρδισμό των ΗΠΑ, ενισχύεται από έναν πυρηνικό πύραυλο και αργότερα βοηθά στη μάχη τον στρατό των ΗΠΑ.
Οι αναφορές του αρχικού σεναρίου στους βομβαρδισμούς της Hiroshima και του Nagasaki αφαιρέθηκαν επίσης από τους παραγωγούς αφού το Πεντάγωνο απείλησε να αποσύρει τη βοήθειά του από την ταινία.
Ο Godzilla είναι μία από τις πολλές ταινίες που δημιούργησε η βιομηχανία του στρατού για να βοηθήσει το Πεντάγωνο να αποκτήσει μια εξιδανικευμένη εικόνα του εαυτού του.
Τόσο το Zero Dark Thirty όσο και το American Sniper εξυμνούν τον στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ενώ τα στερεότυπά τους υποτιμούν τους λαούς του Αφγανιστάν και του Ιράκ που πλήττονται από τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Όπως το θέτει ο Mirlees, αυτές οι ταινίες «πλαισιώνουν τους πολέμους των ΗΠΑ ως απαραίτητους και ένδοξους, υποβαθμίζοντας ή αγνοώντας τις ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές αιτίες καταστροφής των εχθροπραξιών, ιδιαίτερα για τους αμάχους».
Το Πεντάγωνο έχει επίσης τη συνήθεια να αποκλείει τη βοήθεια από ταινίες που εξετάζουν το ανθρώπινο κόστος του πολέμου των ΗΠΑ ή απεικονίζουν εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό, όπως Jarhead, Platoon, Redacted και In the Valley of Elah, οι οποίες προτάθηκαν για Oscar το 2008.
www.bankingnews.gr
Όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο κόκκινο χαλί για να δουν ποιος φοράει τι ενώ οι θεατές θα περιμένουν με αγωνία να δουν αν ξετυλίγεται κάποιο δράμα – όπως ένα χαστούκι του Will Smith ή η κατά λάθος απονομή του Oscar Καλύτερης Ταινίας σε λάθος έργο.
Αυτό όμως που δεν θα αναφερθεί είναι το γεγονός ότι πολλές από τις ταινίες που διεκδικούν τα Oscar δεν θα είχαν φτάσει στη μεγάλη οθόνη χωρίς τη βοήθεια του στρατού των ΗΠΑ.
Ναι καλά διαβάσατε.
Από το Goldfinger (1964) έως το Captain Marvel (2019), το Πεντάγωνο έχει βοηθήσει στη δημιουργία περισσότερων από 2.500 ταινιών και τηλεοπτικών σειρών με θέμα τον πόλεμο και συνεχίζει να συνεισφέρει κατά μέσο όρο σε επτά έργα μεγάλου μήκους και πάνω από 90 μικρότερα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά έργα κάθε χρόνο.
Το 1/3 των ταινιών του Hollywood χρηματοδοτείται από το Πεντάγωνο
Ο Roger Stahl ο οποίος είναι επικεφαλής του Τμήματος Σπουδών Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Georgia και συγγραφέας του Militainment Inc. και του ντοκιμαντέρ «Theaters of War», υποστηρίζει ότι το ένα τρίτο έως το μισό όλων των επιτυχημένων ταινιών έχουν λάβει στρατιωτική χρηματοδότηση.
«Τα Oscar έχουν τιμήσει αρκετές παραγωγές που χρηματοδοτούνται από το κράτος όλα αυτά τα χρόνια», σημείωσε μιλώντας στο Responsible Statecraft.
Όπως αναφέρθηκε από τον Stahl, το The Hurt Locker, το οποίο κέρδισε το Oscar Καλύτερης Ταινίας το 2010, είχε τη βοήθεια του Υπουργείου Άμυνας για το ήμισυ της παραγωγής του.
Το Argo και οι «συμπαραγωγοί» του στη CIA κέρδισαν το Oscar Καλύτερης Ταινίας το 2013 και το Navy’sTop Gun: Maverick είχε εννέα υποψηφιότητες το 2023.
Τα έγγραφα που σχετίζονται με την παραγωγή των φετινών ταινιών δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, καθώς είναι συχνά προσβάσιμα μόνο μέσω αιτημάτων του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφορίας (FOIA) που είναι χρονοβόρα.
Μιλιταρισμός στον κινηματογράφο
Ο Stahl αναφέρει μερικές ταινίες, που είχαν καλές εισπρακτικές επιδόσεις και με αρκετές υποψηφιότητες: Godzilla, Mission: Impossible, Planet of the Apes και Captain America».
Η νέα ερευνητική σειρά Costs of War Consuming War, υπογραμμίζει τους πολλούς τρόπους με τους οποίους «οι Αμερικανοί κατακλύζονται από έργα που προωθούν τον μιλιταρισμό».
Το πρώτο άρθρο της σειράς, «The Militarization of Movies and Television», παρέχει μια έγκαιρη ανασκόπηση της επιρροής του Πενταγώνου στη βιομηχανία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Και αποδεικνύεται ότι τα χρήματα των φορολογουμένων των ΗΠΑ πηγαίνουν απευθείας στις επιδοτήσεις του Hollywood.
Ο Tanner Mirrlees, ο συγγραφέας της έκθεσης και αναπληρωτής καθηγητής Επικοινωνίας και Σπουδών Ψηφιακών Μέσων στο Ontario Tech University, δείχνει πώς οι Αμερικανοί βοηθούν άθελά τους στη χρηματοδότηση της στρατιωτικής προπαγάνδας που μεταμφιέζεται ως εμπορική ψυχαγωγία.
Μία ταινία του Hollywood κοστίζει πάνω από ένα F- 35
Ένας τυπικός προϋπολογισμός πολεμικής ταινίας μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 50 και 150 εκατομμυρίων δολαρίων.
Εν τω μεταξύ, ένα μόνο μαχητικό F-35 κοστίζει πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια.
Έτσι, το κόστος απόκτησης και λειτουργίας αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και αεροπλανοφόρων θα καθιστούσε τέτοια όπλα απρόσιτα στους κινηματογραφιστές χωρίς εκτεταμένη επιδότηση του υπουργείου Άμυνας.
Η συνεργασία με το Πεντάγωνο δίνει στα στούντιο πρόσβαση σε τεχνολογίες και σε προσωπικό που θα τις χειριστεί, σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις για κινηματογράφηση και σε αξιωματικούς των ΗΠΑ που μπορούν να λειτουργήσουν ως πρόσθετοι υπάλληλοι που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους.
Αυτή η συνεργασία έχει ένα τίμημα.
Ταινίες που εξυμνούν τον αμερικανικό στρατό – Το παράδειγμα του Godzilla
Σε αντάλλαγμα για τη χρήση στρατιωτικού προσωπικού και εξοπλισμού, οι παραγωγοί ταινιών πρέπει να συμμορφώνονται με την αυστηρή πολιτική ψυχαγωγίας του Πενταγώνου που δίνει στο υπουργείο Άμυνας τον τελευταίο λόγο για το σενάριο μιας ταινίας.
Αυτές οι συνεργασίες απαιτούν συχνά αλλαγές στο σενάριο που ισοδυναμούν με ιστορικό ρεβιζιονισμό.
Η Spy Culture, η «κορυφαία πηγή στον κόσμο για την κυβερνητική ανάμειξη στο Hollywood», έχει χρησιμοποιήσει αιτήματα της FOIA για να συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες σχολιασμένα προσχέδια σεναρίων ταινιών που παρέχουν μια ματιά από πρώτο χέρι στο εύρος της επιρροής του Πενταγώνου στις ταινίες που γνωρίζουμε.
Το σενάριο του Godzilla (2014), για παράδειγμα, μετατράπηκε δραματικά από μια ταινία που προοριζόταν να επικρίνει τη χρήση πυρηνικών όπλων από τον στρατό των ΗΠΑ σε ένα σενάριο όπου ο Godzilla, μια τερατώδης αλληγορία για τον ατομικό βομβαρδισμό των ΗΠΑ, ενισχύεται από έναν πυρηνικό πύραυλο και αργότερα βοηθά στη μάχη τον στρατό των ΗΠΑ.
Οι αναφορές του αρχικού σεναρίου στους βομβαρδισμούς της Hiroshima και του Nagasaki αφαιρέθηκαν επίσης από τους παραγωγούς αφού το Πεντάγωνο απείλησε να αποσύρει τη βοήθειά του από την ταινία.
Ο Godzilla είναι μία από τις πολλές ταινίες που δημιούργησε η βιομηχανία του στρατού για να βοηθήσει το Πεντάγωνο να αποκτήσει μια εξιδανικευμένη εικόνα του εαυτού του.
Τόσο το Zero Dark Thirty όσο και το American Sniper εξυμνούν τον στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ενώ τα στερεότυπά τους υποτιμούν τους λαούς του Αφγανιστάν και του Ιράκ που πλήττονται από τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Όπως το θέτει ο Mirlees, αυτές οι ταινίες «πλαισιώνουν τους πολέμους των ΗΠΑ ως απαραίτητους και ένδοξους, υποβαθμίζοντας ή αγνοώντας τις ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές αιτίες καταστροφής των εχθροπραξιών, ιδιαίτερα για τους αμάχους».
Το Πεντάγωνο έχει επίσης τη συνήθεια να αποκλείει τη βοήθεια από ταινίες που εξετάζουν το ανθρώπινο κόστος του πολέμου των ΗΠΑ ή απεικονίζουν εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό, όπως Jarhead, Platoon, Redacted και In the Valley of Elah, οι οποίες προτάθηκαν για Oscar το 2008.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών