Η Bundesbank προειδοποιεί ότι οι εισαγωγικοί δασμοί που προτείνει ο Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 1,5% το 2027
Σε μια απίστευτη προειδοποίηση προς τον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump προχώρησε ο Desmond Lachman του American Enterprise Institute.
Λίγο έως πολύ του σύστησε να θυμηθεί την ελληνική κρίση και να είναι πιο προσεκτικός.
Διότι ακόμη και μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στις ΗΠΑ.
Πόσο μάλλον όταν κινδυνεύουν με μια κρίση χρέους οι μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Στο επίκεντρο η Ευρώπη
Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της δεύτερης θητείας του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump δήλωσε την πρόθεσή του να επιβάλει σαρωτικό δασμό 25% σε όλες τις εισαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά προτού ανοίξει ένα ευρωπαϊκό μέτωπο στον εμπορικό του πόλεμο, ο Trump μπορεί να θέλει να σκεφτεί την οικονομική κατάσταση της ηπείρου.
Η γερμανική οικονομία βιώνει μια παρατεταμένη ύφεση, ενώ η Ιταλία και η Γαλλία παλεύουν με σοβαρά προβλήματα δημόσιου χρέους.
Ίσως τότε ο Trump καταλάβει ότι οι δασμολογικές του ενέργειες - μέρος της ατζέντας του «Πρώτα η Αμερική» - κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν μια πανευρωπαϊκή ύφεση και μια άλλη κρίση χρέους στην ευρωζώνη.
Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Trump δεν ενδιαφέρεται για τη μοίρα της Ευρώπης.
Όμως, δεδομένου του πόσο άσχημα συγκλόνισε η κατάρρευση του ελληνικού χρέους το 2010 τις ΗΠΑ και τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, παρόμοιες κρίσεις στη Γαλλία και την Ιταλία –τη δεύτερη και τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης– θα είχαν πραγματικά καταστροφικές συνέπειες για τις αγορές και την παγκόσμια οικονομία, εξηγεί ο Lachman.
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Trump.
Τα προβλήματα
Οι εισαγωγικοί δασμοί που προτείνει ο Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 1,5% το 2027, εκτιμούν οι περισσότεροι αναλυτές.
Τα πρόσφατα οικονομικά δεινά της Γερμανίας, όμως, «δεν έρχονται ως μεμονωμένοι κατάσκοποι αλλά σε τάγματα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Lachman.
Περιλαμβάνουν διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας που σχετίζονται με τον COVID, ενεργειακό σοκ που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, σημαντική επιβράδυνση της κινεζικής ζήτησης για γερμανικά κεφαλαιουχικά αγαθά (μετά την κατάρρευση της κινεζικής φούσκας στην αγορά κατοικίας) και αυξημένο ανταγωνισμό από τις κινεζικές εταιρείες, ειδικά στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και της καθαρής ενέργειας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και δεδομένου ότι οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 50% του ΑΕΠ της, η Γερμανία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά τους δασμούς εισαγωγής των ΗΠΑ.
Είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις που είχαν οι προαναφερθέντες κραδασμοί στη γερμανική οικονομία.
Από την έναρξη της πανδημίας COVID-19 το 2020, η οικονομία των ΗΠΑ έχει αναπτυχθεί κατά 12%, ενώ η γερμανική οικονομία δεν γνώρισε ανάπτυξη στην παραγωγή, και μάλιστα έπεσε σε ύφεση το 2023 από την οποία δεν έχει ακόμη ανακάμψει.
Τώρα, η Bundesbank προειδοποιεί ότι οι εισαγωγικοί δασμοί που προτείνει ο Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 1,5% το 2027.
Ο στόχος που ονομάζεται Γερμανία
Δυστυχώς, όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ο Trump στρέφει το βλέμμα του στην Ευρώπη γενικά, και στη Γερμανία ειδικότερα, ως τον επόμενο στόχο του εμπορικού του πολέμου.
Μετά τον δασμό του 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, ο Trump εξετάζει παρόμοιους δασμούς σε αυτοκίνητα και φαρμακευτικά προϊόντα - ένα μεγάλο μέρος των οποίων οι ΗΠΑ εισάγουν από τη Γερμανία.
Απείλησε επίσης με «αμοιβαίους» δασμούς που θα ταιριάζουν με αυτούς των εμπορικών εταίρων της Αμερικής, ενώ δεσμεύτηκε να στοχεύσει χώρες που έχουν μεγάλα διμερή εμπορικά πλεονάσματα με τις ΗΠΑ.
Το 2024, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας με την Αμερική έφτασε τα 72 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εν τω μεταξύ, η Ιταλία και η Γαλλία έχουν επί του παρόντος υψηλότερους δείκτες δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ από ό,τι κατά τη διάρκεια της κρίσης κρατικού χρέους της ευρωζώνης του 2010-12.
Αυτές οι κυβερνήσεις έχουν επίσης συγκεντρώσει μη βιώσιμα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, αλλά φαίνεται ότι δεν διαθέτουν την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσουν τα δημόσια οικονομικά τους προβλήματα.
Ακόμη και αν επιστρατεύσουν την πολιτική βούληση να δράσουν, θα ήταν δύσκολο για την Ιταλία και τη Γαλλία να βάλουν το δημόσιο χρέος τους σε βιώσιμο δρόμο.
Καθηλωμένες στο ευρώ, αυτές οι χώρες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολιτική επιτοκίων ή συναλλαγματικών ισοτιμιών για να ενισχύσουν τις εξαγωγές ή τη ζήτηση των καταναλωτών για να αντισταθμίσουν τη συσταλτική επίδραση της σύσφιξης της δημοσιονομικής ζώνης στη συνολική ζήτηση.
Επιπλέον, μια σημαντική ύφεση της γερμανικής οικονομίας θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο αυτές τις χώρες να μειώσουν το χρέος τους, επειδή η ζήτηση για τις εξαγωγές τους θα μειωνόταν.
Υπάρχει ελπίδα;
Η τελευταία ελπίδα της Ευρώπης είναι ότι ο Trump θα αναγνωρίσει, πριν να είναι πολύ αργά, ότι η πρόκληση ύφεσης και κρίσης χρέους στην Ευρώπη δεν είναι προς το οικονομικό συμφέρον της Αμερικής.
Όπως έδειξε η κρίση του ελληνικού δημοσίου χρέους, το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ έχει σημαντική έκθεση στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Την ίδια στιγμή, μια ύφεση στην ευρωζώνη θα ήταν πιθανότατα κακά νέα για το αγαπημένο χρηματιστήριο του Trump, επειδή περίπου το 40% των κερδών των εταιρειών του S&P 500 προέρχεται από τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό.
Αλλά η ελπίδα δεν είναι στρατηγική, ειδικά σε μια εποχή που ο Trump φαίνεται πλήρως αφοσιωμένος σε μια επιθετική εμπορική πολιτική «Πρώτα η Αμερική».
Αντίθετα, οι ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής θα πρέπει να είναι έτοιμοι για έναν ολοκληρωτικό εμπορικό πόλεμο.
Η καλύτερη άμυνα θα ήταν να προχωρήσει η Ευρώπη τις τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Mario Draghi, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας του μπλοκ, καταλήγει ο Lachman.
www.bankingnews.gr
Λίγο έως πολύ του σύστησε να θυμηθεί την ελληνική κρίση και να είναι πιο προσεκτικός.
Διότι ακόμη και μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στις ΗΠΑ.
Πόσο μάλλον όταν κινδυνεύουν με μια κρίση χρέους οι μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Στο επίκεντρο η Ευρώπη
Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της δεύτερης θητείας του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Trump δήλωσε την πρόθεσή του να επιβάλει σαρωτικό δασμό 25% σε όλες τις εισαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά προτού ανοίξει ένα ευρωπαϊκό μέτωπο στον εμπορικό του πόλεμο, ο Trump μπορεί να θέλει να σκεφτεί την οικονομική κατάσταση της ηπείρου.
Η γερμανική οικονομία βιώνει μια παρατεταμένη ύφεση, ενώ η Ιταλία και η Γαλλία παλεύουν με σοβαρά προβλήματα δημόσιου χρέους.
Ίσως τότε ο Trump καταλάβει ότι οι δασμολογικές του ενέργειες - μέρος της ατζέντας του «Πρώτα η Αμερική» - κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν μια πανευρωπαϊκή ύφεση και μια άλλη κρίση χρέους στην ευρωζώνη.
Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Trump δεν ενδιαφέρεται για τη μοίρα της Ευρώπης.
Όμως, δεδομένου του πόσο άσχημα συγκλόνισε η κατάρρευση του ελληνικού χρέους το 2010 τις ΗΠΑ και τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, παρόμοιες κρίσεις στη Γαλλία και την Ιταλία –τη δεύτερη και τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης– θα είχαν πραγματικά καταστροφικές συνέπειες για τις αγορές και την παγκόσμια οικονομία, εξηγεί ο Lachman.
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Trump.
Τα προβλήματα
Οι εισαγωγικοί δασμοί που προτείνει ο Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 1,5% το 2027, εκτιμούν οι περισσότεροι αναλυτές.
Τα πρόσφατα οικονομικά δεινά της Γερμανίας, όμως, «δεν έρχονται ως μεμονωμένοι κατάσκοποι αλλά σε τάγματα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Lachman.
Περιλαμβάνουν διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας που σχετίζονται με τον COVID, ενεργειακό σοκ που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, σημαντική επιβράδυνση της κινεζικής ζήτησης για γερμανικά κεφαλαιουχικά αγαθά (μετά την κατάρρευση της κινεζικής φούσκας στην αγορά κατοικίας) και αυξημένο ανταγωνισμό από τις κινεζικές εταιρείες, ειδικά στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και της καθαρής ενέργειας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και δεδομένου ότι οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 50% του ΑΕΠ της, η Γερμανία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά τους δασμούς εισαγωγής των ΗΠΑ.
Είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις που είχαν οι προαναφερθέντες κραδασμοί στη γερμανική οικονομία.
Από την έναρξη της πανδημίας COVID-19 το 2020, η οικονομία των ΗΠΑ έχει αναπτυχθεί κατά 12%, ενώ η γερμανική οικονομία δεν γνώρισε ανάπτυξη στην παραγωγή, και μάλιστα έπεσε σε ύφεση το 2023 από την οποία δεν έχει ακόμη ανακάμψει.
Τώρα, η Bundesbank προειδοποιεί ότι οι εισαγωγικοί δασμοί που προτείνει ο Trump θα μπορούσαν να προκαλέσουν συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας κατά 1,5% το 2027.
Ο στόχος που ονομάζεται Γερμανία
Δυστυχώς, όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ο Trump στρέφει το βλέμμα του στην Ευρώπη γενικά, και στη Γερμανία ειδικότερα, ως τον επόμενο στόχο του εμπορικού του πολέμου.
Μετά τον δασμό του 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου, ο Trump εξετάζει παρόμοιους δασμούς σε αυτοκίνητα και φαρμακευτικά προϊόντα - ένα μεγάλο μέρος των οποίων οι ΗΠΑ εισάγουν από τη Γερμανία.
Απείλησε επίσης με «αμοιβαίους» δασμούς που θα ταιριάζουν με αυτούς των εμπορικών εταίρων της Αμερικής, ενώ δεσμεύτηκε να στοχεύσει χώρες που έχουν μεγάλα διμερή εμπορικά πλεονάσματα με τις ΗΠΑ.
Το 2024, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας με την Αμερική έφτασε τα 72 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εν τω μεταξύ, η Ιταλία και η Γαλλία έχουν επί του παρόντος υψηλότερους δείκτες δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ από ό,τι κατά τη διάρκεια της κρίσης κρατικού χρέους της ευρωζώνης του 2010-12.
Αυτές οι κυβερνήσεις έχουν επίσης συγκεντρώσει μη βιώσιμα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, αλλά φαίνεται ότι δεν διαθέτουν την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσουν τα δημόσια οικονομικά τους προβλήματα.
Ακόμη και αν επιστρατεύσουν την πολιτική βούληση να δράσουν, θα ήταν δύσκολο για την Ιταλία και τη Γαλλία να βάλουν το δημόσιο χρέος τους σε βιώσιμο δρόμο.
Καθηλωμένες στο ευρώ, αυτές οι χώρες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολιτική επιτοκίων ή συναλλαγματικών ισοτιμιών για να ενισχύσουν τις εξαγωγές ή τη ζήτηση των καταναλωτών για να αντισταθμίσουν τη συσταλτική επίδραση της σύσφιξης της δημοσιονομικής ζώνης στη συνολική ζήτηση.
Επιπλέον, μια σημαντική ύφεση της γερμανικής οικονομίας θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο αυτές τις χώρες να μειώσουν το χρέος τους, επειδή η ζήτηση για τις εξαγωγές τους θα μειωνόταν.
Υπάρχει ελπίδα;
Η τελευταία ελπίδα της Ευρώπης είναι ότι ο Trump θα αναγνωρίσει, πριν να είναι πολύ αργά, ότι η πρόκληση ύφεσης και κρίσης χρέους στην Ευρώπη δεν είναι προς το οικονομικό συμφέρον της Αμερικής.
Όπως έδειξε η κρίση του ελληνικού δημοσίου χρέους, το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ έχει σημαντική έκθεση στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Την ίδια στιγμή, μια ύφεση στην ευρωζώνη θα ήταν πιθανότατα κακά νέα για το αγαπημένο χρηματιστήριο του Trump, επειδή περίπου το 40% των κερδών των εταιρειών του S&P 500 προέρχεται από τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό.
Αλλά η ελπίδα δεν είναι στρατηγική, ειδικά σε μια εποχή που ο Trump φαίνεται πλήρως αφοσιωμένος σε μια επιθετική εμπορική πολιτική «Πρώτα η Αμερική».
Αντίθετα, οι ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής θα πρέπει να είναι έτοιμοι για έναν ολοκληρωτικό εμπορικό πόλεμο.
Η καλύτερη άμυνα θα ήταν να προχωρήσει η Ευρώπη τις τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Mario Draghi, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας του μπλοκ, καταλήγει ο Lachman.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών