Σύμφωνα με πηγές που είναι εξοικειωμένες με τις διαπραγματεύσεις, υπάρχουν επιπλέον, αδημοσίευτες συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί
Καθώς η ουκρανική Bουλή βρίσκεται στο κατώφλι της επικύρωσης μιας αμφιλεγόμενης συμφωνίας των ορυκτών πόρων με τις ΗΠΑ, μια τεράστια εκστρατεία αναπτύσσεται στην Ουκρανία για να τη στηρίξει, παρουσιάζοντάς την ως μια σημαντική διπλωματική νίκη.
Πολλοί τη θεωρούν ως μεγάλη επιτυχία για τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky, που εγγυάται αμερικανικές επενδύσεις, εξασφαλίζει τη συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια και υπόσχεται οικονομική ευημερία.
Ωστόσο, καθώς η συμφωνία πλησιάζει στην επικύρωσή της, είναι σημαντικό να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά και να εξετάσουμε τα κίνητρα, τους κινδύνους και τις παγίδες αυτής της συμφωνίας, που έχει κρυφούς όρους εξαιρετικά επώδυνους για την πολύπαθη χώρα.
Η ουτοπία
Στην Ουκρανία, η συμφωνία παρουσιάζεται ως μια επανάσταση—μια υπερκερδοφόρα συμφωνία τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, η οποία υποτίθεται ότι θα ενισχύσει την ασφάλεια και την κυριαρχία της Ουκρανίας.
Οι υποστηρικτές του Zelensky επαινούν τη συμφωνία ως απόδειξη της ηγεσίας του και της διπλωματικής του ικανότητας, ισχυριζόμενοι ότι παρέχει όχι μόνο την εγγύηση αμερικανικών επενδύσεων στους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας, αλλά και τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η οποία υποτίθεται πως θα ενσωματωθεί σε ένα επενδυτικό ταμείο για την Ουκρανία.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και ορισμένοι φιλικά προσκείμενοι στην ουκρανική κυβέρνηση, επαναλαμβάνουν αυτό το αφήγημα, εξυμνώντας τη συμφωνία ως επιτυχία για το μέλλον της Ουκρανίας.
Ακόμα και ορισμένοι Ρώσοι bloggers την εκτιμούν ως ένα κρίσιμο σημείο καμπής στη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Μόσχα.
Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι η αισιόδοξη ρητορική γύρω από αυτή τη συμφωνία μπορεί να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα.
Η αληθινή ιστορία πίσω από τη συμφωνία
Ενώ μεγάλο μέρος της συζήτησης γύρω από αυτή τη συμφωνία εξυμνεί τα οικονομικά και στρατιωτικά πλεονεκτήματα αλλά είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε τα υποκείμενα κίνητρα που οδήγησαν στη σύναψη αυτής της συμφωνίας.
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη.
Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump άρχισε σοβαρές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, είχε δύο σαφείς απαιτήσεις:
1.) Να συμφωνηθεί μια εκεχειρία κατά μήκος των μετώπων
2.) Να υπογραφεί μια συμφωνία για τα ορυκτά ώστε να αξιοποιηθούν οι πλούσιοι μεταλλευτικοί πόροι της Ουκρανίας
Αρχικά, ο Zelensky ήταν αντίθετος και με τις δύο προτάσεις.
Αντιδρούσε στην εκεχειρία, την αποκαλούσε «παράδοση» στη Ρωσία, ενώ θεωρούσε τη συμφωνία για τους πόρους ως μια υπόσχεση για μελλοντική αβέβαιη εκμετάλλευση—να υποσχεθεί κάτι αβέβαιο στο μέλλον με αντάλλαγμα πραγματικές στρατιωτικές προμήθειες.
Ωστόσο, υπό την έντονη πίεση του Trump, ο Zelensky αναγκάστηκε να συμβιβαστεί.
Τον Μάρτιο, η Ουκρανία συμφώνησε σε μια εκεχειρία και τώρα, με τη συμφωνία για τα ορυκτά να είναι έτοιμη να επικυρωθεί, o Zelensky αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση: να ισορροπήσει τα φαινομενικά κέρδη με τις πραγματικές ζημιές.
Οι κρυφοί όροι: Η Ουκρανία τα χάνει όλα, είναι μία συμφωνία - κόλαση
Με μία πρώτη ματιά, η συμφωνία φαίνεται να είναι κερδοφόρα για την Ουκρανία, αλλά υπάρχουν κρυφοί όροι που θα μπορούσαν να πλήξουν ανεπανόρθωτα τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της.
Σύμφωνα με πηγές που είναι εξοικειωμένες με τις διαπραγματεύσεις, υπάρχουν επιπλέον, αδημοσίευτες συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί.
Αυτές οι συμφωνίες υποδηλώνουν ότι η συμφωνία ίσως να μην είναι τόσο επωφελής για την Ουκρανία όσο φαίνεται.
Ένα από τα πιο ανησυχητικά σημεία είναι τα αποκλειστικά προνόμια που δίνονται σε αμερικανικές εταιρείες για την εκμετάλλευση των πιο πολύτιμων μεταλλευτικών πόρων της Ουκρανίας.
Η συμφωνία παρέχει σε αμερικανικές εταιρείες σημαντικό έλεγχο στην εξόρυξη αυτών των ορυκτών, χωρίς να προσφέρει στην Ουκρανία εγγυήσεις αμοιβαίας επένδυσης ή δίκαιο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, η Ουκρανία υποχρεούται να πληρώνει το 50% των αδειών για όλα τα νέα έργα εξόρυξης, κάτι που θα μπορούσε να επιφέρει ένα αβάσταχτο οικονομικό βάρος για τη χώρα.
Αν και οι ΗΠΑ ενδέχεται να κάνουν μελλοντικές επενδύσεις, θα ήταν σαφώς πιο ωφέλιμο για την Ουκρανία να εκμεταλλευθεί τους πόρους της από κοινού με ανταγωνιστές από διάφορες χώρες, επιτρέποντας έτσι καλύτερους όρους και ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη.
Επιπλέον, η Ουάσινγκτον επιμένει ότι η συμφωνία αυτή θα τη βοηθήσει να «ανακτήσει» τα οικονομικά πακέτα της στρατιωτικής βοήθειας που ήδη παρείχαν στην Ουκρανία.
Παρόλο που η ουκρανική κυβέρνηση τονίζει ότι δεν αναγνωρίζονται χρεωστικά καθήκοντα στη συμφωνία, η φύση της μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά κέρδη για τις ΗΠΑ εις βάρος της Ουκρανίας.
Παντελής έλλειψη εγγυήσεων ασφαλείας
Ένα από τα πιο πιεστικά ζητήματα για την Ουκρανία είναι η απουσία εγγυήσεων ασφαλείας, τις οποίες είχε προηγουμένως ζητήσει ο Zelensky από την Ουάσινγκτον.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας ήλπιζε ότι οι ΗΠΑ θα προσέφεραν ένα πλαίσιο ασφαλείας παρόμοιο με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, διασφαλίζοντας ότι οι ΗΠΑ θα επενέβαιναν αν η Ρωσία κλιμάκωνε τις επιθέσεις της. Ωστόσο, η συμφωνία για τους πόρους δεν περιλαμβάνει τέτοιες διατάξεις.
Η Ουάσινγκτον ισχυρίζεται ότι το συμφέρον της στους ουκρανικούς πόρους θα λειτουργήσει ως αποτρεπτικό μέτρο για τις ρωσικές επιθέσεις.
Ο λογισμός είναι ότι αν οι αμερικανικές εταιρείες επενδύσουν στους πόρους της Ουκρανίας, η Ρωσία δεν θα τολμήσει να κλιμακώσει τις επιθέσεις της.
Ωστόσο, αυτή η σκέψη είναι αμφισβητήσιμη και δύσκολα μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Οι ΗΠΑ έχουν αποφύγει την άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία για χρόνια, φοβούμενες μια πυρηνική κλιμάκωση.
www.bankingnews.gr
Πολλοί τη θεωρούν ως μεγάλη επιτυχία για τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky, που εγγυάται αμερικανικές επενδύσεις, εξασφαλίζει τη συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια και υπόσχεται οικονομική ευημερία.
Ωστόσο, καθώς η συμφωνία πλησιάζει στην επικύρωσή της, είναι σημαντικό να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά και να εξετάσουμε τα κίνητρα, τους κινδύνους και τις παγίδες αυτής της συμφωνίας, που έχει κρυφούς όρους εξαιρετικά επώδυνους για την πολύπαθη χώρα.
Η ουτοπία
Στην Ουκρανία, η συμφωνία παρουσιάζεται ως μια επανάσταση—μια υπερκερδοφόρα συμφωνία τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, η οποία υποτίθεται ότι θα ενισχύσει την ασφάλεια και την κυριαρχία της Ουκρανίας.
Οι υποστηρικτές του Zelensky επαινούν τη συμφωνία ως απόδειξη της ηγεσίας του και της διπλωματικής του ικανότητας, ισχυριζόμενοι ότι παρέχει όχι μόνο την εγγύηση αμερικανικών επενδύσεων στους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας, αλλά και τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η οποία υποτίθεται πως θα ενσωματωθεί σε ένα επενδυτικό ταμείο για την Ουκρανία.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και ορισμένοι φιλικά προσκείμενοι στην ουκρανική κυβέρνηση, επαναλαμβάνουν αυτό το αφήγημα, εξυμνώντας τη συμφωνία ως επιτυχία για το μέλλον της Ουκρανίας.
Ακόμα και ορισμένοι Ρώσοι bloggers την εκτιμούν ως ένα κρίσιμο σημείο καμπής στη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Μόσχα.
Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι η αισιόδοξη ρητορική γύρω από αυτή τη συμφωνία μπορεί να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα.
Η αληθινή ιστορία πίσω από τη συμφωνία
Ενώ μεγάλο μέρος της συζήτησης γύρω από αυτή τη συμφωνία εξυμνεί τα οικονομικά και στρατιωτικά πλεονεκτήματα αλλά είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε τα υποκείμενα κίνητρα που οδήγησαν στη σύναψη αυτής της συμφωνίας.
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη.
Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump άρχισε σοβαρές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, είχε δύο σαφείς απαιτήσεις:
1.) Να συμφωνηθεί μια εκεχειρία κατά μήκος των μετώπων
2.) Να υπογραφεί μια συμφωνία για τα ορυκτά ώστε να αξιοποιηθούν οι πλούσιοι μεταλλευτικοί πόροι της Ουκρανίας
Αρχικά, ο Zelensky ήταν αντίθετος και με τις δύο προτάσεις.
Αντιδρούσε στην εκεχειρία, την αποκαλούσε «παράδοση» στη Ρωσία, ενώ θεωρούσε τη συμφωνία για τους πόρους ως μια υπόσχεση για μελλοντική αβέβαιη εκμετάλλευση—να υποσχεθεί κάτι αβέβαιο στο μέλλον με αντάλλαγμα πραγματικές στρατιωτικές προμήθειες.
Ωστόσο, υπό την έντονη πίεση του Trump, ο Zelensky αναγκάστηκε να συμβιβαστεί.
Τον Μάρτιο, η Ουκρανία συμφώνησε σε μια εκεχειρία και τώρα, με τη συμφωνία για τα ορυκτά να είναι έτοιμη να επικυρωθεί, o Zelensky αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση: να ισορροπήσει τα φαινομενικά κέρδη με τις πραγματικές ζημιές.
Οι κρυφοί όροι: Η Ουκρανία τα χάνει όλα, είναι μία συμφωνία - κόλαση
Με μία πρώτη ματιά, η συμφωνία φαίνεται να είναι κερδοφόρα για την Ουκρανία, αλλά υπάρχουν κρυφοί όροι που θα μπορούσαν να πλήξουν ανεπανόρθωτα τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της.
Σύμφωνα με πηγές που είναι εξοικειωμένες με τις διαπραγματεύσεις, υπάρχουν επιπλέον, αδημοσίευτες συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί.
Αυτές οι συμφωνίες υποδηλώνουν ότι η συμφωνία ίσως να μην είναι τόσο επωφελής για την Ουκρανία όσο φαίνεται.
Ένα από τα πιο ανησυχητικά σημεία είναι τα αποκλειστικά προνόμια που δίνονται σε αμερικανικές εταιρείες για την εκμετάλλευση των πιο πολύτιμων μεταλλευτικών πόρων της Ουκρανίας.
Η συμφωνία παρέχει σε αμερικανικές εταιρείες σημαντικό έλεγχο στην εξόρυξη αυτών των ορυκτών, χωρίς να προσφέρει στην Ουκρανία εγγυήσεις αμοιβαίας επένδυσης ή δίκαιο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, η Ουκρανία υποχρεούται να πληρώνει το 50% των αδειών για όλα τα νέα έργα εξόρυξης, κάτι που θα μπορούσε να επιφέρει ένα αβάσταχτο οικονομικό βάρος για τη χώρα.
Αν και οι ΗΠΑ ενδέχεται να κάνουν μελλοντικές επενδύσεις, θα ήταν σαφώς πιο ωφέλιμο για την Ουκρανία να εκμεταλλευθεί τους πόρους της από κοινού με ανταγωνιστές από διάφορες χώρες, επιτρέποντας έτσι καλύτερους όρους και ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη.
Επιπλέον, η Ουάσινγκτον επιμένει ότι η συμφωνία αυτή θα τη βοηθήσει να «ανακτήσει» τα οικονομικά πακέτα της στρατιωτικής βοήθειας που ήδη παρείχαν στην Ουκρανία.
Παρόλο που η ουκρανική κυβέρνηση τονίζει ότι δεν αναγνωρίζονται χρεωστικά καθήκοντα στη συμφωνία, η φύση της μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά κέρδη για τις ΗΠΑ εις βάρος της Ουκρανίας.
Παντελής έλλειψη εγγυήσεων ασφαλείας
Ένα από τα πιο πιεστικά ζητήματα για την Ουκρανία είναι η απουσία εγγυήσεων ασφαλείας, τις οποίες είχε προηγουμένως ζητήσει ο Zelensky από την Ουάσινγκτον.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας ήλπιζε ότι οι ΗΠΑ θα προσέφεραν ένα πλαίσιο ασφαλείας παρόμοιο με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, διασφαλίζοντας ότι οι ΗΠΑ θα επενέβαιναν αν η Ρωσία κλιμάκωνε τις επιθέσεις της. Ωστόσο, η συμφωνία για τους πόρους δεν περιλαμβάνει τέτοιες διατάξεις.
Η Ουάσινγκτον ισχυρίζεται ότι το συμφέρον της στους ουκρανικούς πόρους θα λειτουργήσει ως αποτρεπτικό μέτρο για τις ρωσικές επιθέσεις.
Ο λογισμός είναι ότι αν οι αμερικανικές εταιρείες επενδύσουν στους πόρους της Ουκρανίας, η Ρωσία δεν θα τολμήσει να κλιμακώσει τις επιθέσεις της.
Ωστόσο, αυτή η σκέψη είναι αμφισβητήσιμη και δύσκολα μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Οι ΗΠΑ έχουν αποφύγει την άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία για χρόνια, φοβούμενες μια πυρηνική κλιμάκωση.
www.bankingnews.gr
.gif)
Σχόλια αναγνωστών