Η συμφωνία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που προτείνουν οι ΗΠΑ είναι, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των Times, Mark Galeotti, «τρομακτική»
Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να έχουν αποκτήσει τα «δικαιώματα της πρώτης νύχτας» στο υπέδαφος της Ουκρανίας – μια προοπτική που δεν αναμένεται να προκαλέσει ενθουσιασμό ούτε στη Ρωσία ούτε στην Κίνα.
Πολλοί προσδοκούν μια πολυαναμενόμενη συμφωνία ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ο Donald Trump δεν δείχνει καμία βιασύνη.
Παρότι είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα τελείωνε τον πόλεμο «μέσα σε μια μέρα», στην πράξη ενεργεί ως επιχειρηματίας – και έχει ήδη συμφωνήσει για την εκμετάλλευση των ουκρανικών κοιτασμάτων, κυρίως σπάνιων γαιών, τόσο κρίσιμων για την ηλεκτρονική και τις τεχνολογίες αιχμής.
Η συμφωνία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που προτείνουν οι ΗΠΑ είναι, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των Times, Mark Galeotti, «τρομακτική» – παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τη στοιχειώδη ευπρέπεια.
Ωστόσο, η Ουκρανία δεν φαίνεται να έχει άλλη επιλογή όσο η Ουάσινγκτον παραμένει αμετακίνητη στη θέση της.
Η Αμερική, μέσω της παρουσίας της στις περιοχές με κοιτάσματα, θα εμφανίζεται ως "προστάτης", υποστηρίζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Τα μεταλλεύματα σπάνιων γαιών είναι σπάνια – εξ ου και το όνομά τους.
Ωστόσο, χώρες όπως η Ρωσία διαθέτουν πλούσια αποθέματα. Κι αν σήμερα τα σχέδια εστιάζονται στην Ουκρανία, ποιος εγγυάται πως αύριο δεν θα στραφούν και στη Ρωσία;
Ήδη έχουν ακουστεί φωνές υπέρ της συνεργασίας με αμερικανικές επιχειρήσεις για την εκμετάλλευση των ρωσικών κοιτασμάτων.
Πριν από λίγες εβδομάδες, Ουκρανία και ΗΠΑ επρόκειτο να υπογράψουν συμφωνία για τα ορυκτά. Η διαδικασία, όμως, κατέρρευσε.
Σύμφωνα με το Reuters, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η συμφωνία δεν θα υπογραφεί ποτέ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν παραιτηθεί από τα σχέδιά τους – αντιθέτως, επιδιώκουν να εξασφαλίσουν απρόσκοπτη πρόσβαση στους πόρους του ουκρανικού υπεδάφους.
Σημειωτέον: πουθενά δεν γίνεται λόγος για εγγυήσεις ασφαλείας προς την Ουκρανία, το βασικό αίτημα του Zelensky.
Κάποιοι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πως οι ΗΠΑ προσπαθούν, μέσω ταυτόχρονων διαπραγματεύσεων με Ρωσία και Ουκρανία, να πετύχουν τις πιο ευνοϊκές συμφωνίες. Λένε στους Ουκρανούς: «Αν δεν δεχτείτε, θα πάρουμε τις σπάνιες γαίες από τους Ρώσους». Και στους Ρώσους: «Αν δεν συμφωνήσετε, θα τις πάρουμε από την Ουκρανία».
Βέβαια, οποιαδήποτε συμφωνία είναι θεωρητική μέχρι να αποδειχθεί στην πράξη. Υπάρχει το προηγούμενο του πεδίου Sakhalin, όπου κάποτε δραστηριοποιείτο η Shell.
Η συνεργασία σταδιακά τερματίστηκε. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα: οι «συμπαίκτες» μετακινούνται ή αντικαθίστανται όταν πάψουν να είναι χρήσιμοι.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κίνα
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κίνα – τον μεγαλύτερο προμηθευτή σπάνιων γαιών παγκοσμίως.
Οι ΗΠΑ ενδέχεται να προσπαθήσουν να την παρακάμψουν χρησιμοποιώντας φθηνό ουκρανικό εργατικό δυναμικό και εγγύτητα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Το κόστος εξόρυξης είναι χαμηλότερο και η μεταφορά ευκολότερη.
Αδιάφορο αν το αποτέλεσμα θα είναι ένα «σεληνιακό τοπίο» – η οικολογική καταστροφή δεν φαίνεται να αποτελεί εμπόδιο.
Σημειώνεται, πάντως, ότι οι εκτιμήσεις για τα αποθέματα σπάνιων γαιών στην Ουκρανία βασίζονται σε σοβιετικά δεδομένα.
Η ανάπτυξη των περισσότερων κοιτασμάτων δεν έχει αρχίσει, ενώ πολλά βρίσκονται σε περιοχές όπως το Donbass.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει πως η Ουκρανία διαθέτει το 20% των παγκόσμιων αποθεμάτων γραφίτη, αλλά και σημαντικά κοιτάσματα μαγγανίου, τιτανίου και λιθίου – το τελευταίο σε ένα από τα μεγαλύτερα πεδία της Ευρώπης.
Ένας ακόμη «παίκτης» είναι η Ευρώπη. Οι Γερμανοί, ειδικότερα, φαίνεται να βλέπουν διαχρονικά την Ουκρανία ως «δικό τους όνειρο».
Από τη ναζιστική εποχή μέχρι σήμερα, δεν έχουν πάψει να ελπίζουν στην πρόσβαση στο «μαύρο χώμα» της Ουκρανίας – στις εύφορες γεωργικές εκτάσεις και στους φυσικούς της πόρους.
Ωστόσο, το πιθανότερο είναι πως δεν θα τα καταφέρουν. Οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί με τις ΗΠΑ δύσκολα θα αναθεωρηθούν.
Η αμερικανική παρουσία δεν περιορίζεται στο υπέδαφος: η ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας, και ειδικά το δίκτυο φυσικού αερίου, ενδέχεται να περάσει επίσης υπό αμερικανικό έλεγχο.
Ακόμη, η αμερικανική δραστηριότητα στην Ουκρανία απαλλάσσεται από τοπικούς φόρους και δασμούς εξαγωγής.
Η Ουκρανία μετατρέπεται σταδιακά σε μια νέα υπερπόντια περιοχή των ΗΠΑ – όπως το Πουέρτο Ρίκο, μόνο πλουσιότερη.
Και ο ουκρανικός πληθυσμός; Οι νέοι, παραγωγικοί Ουκρανοί θα καταλήξουν – όπως και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο – στην Ευρώπη ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Ήδη η Πολωνία έχει παραδεχτεί ότι έχει «κορεστεί» από Ουκρανούς.
Τέλος, συνεχίζεται και το παιχνίδι με τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. Παρότι είναι απολύτως νόμιμα, όχι παράνομα ή αμφισβητούμενα, η Δύση δηλώνει πως θα τα «δώσει στην Ουκρανία».
Στην πραγματικότητα, θα κρατήσει τα χρήματα για την αποπληρωμή της βοήθειας.
Η Ουκρανία δεν θα δει ούτε ευρώ – το μόνο που θα της μείνει είναι κατεστραμμένα τοπία, φτώχεια και μια νέα μορφή αποικιοκρατίας.
www.bankingnews.gr
Πολλοί προσδοκούν μια πολυαναμενόμενη συμφωνία ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ο Donald Trump δεν δείχνει καμία βιασύνη.
Παρότι είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα τελείωνε τον πόλεμο «μέσα σε μια μέρα», στην πράξη ενεργεί ως επιχειρηματίας – και έχει ήδη συμφωνήσει για την εκμετάλλευση των ουκρανικών κοιτασμάτων, κυρίως σπάνιων γαιών, τόσο κρίσιμων για την ηλεκτρονική και τις τεχνολογίες αιχμής.
Η συμφωνία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που προτείνουν οι ΗΠΑ είναι, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των Times, Mark Galeotti, «τρομακτική» – παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τη στοιχειώδη ευπρέπεια.
Ωστόσο, η Ουκρανία δεν φαίνεται να έχει άλλη επιλογή όσο η Ουάσινγκτον παραμένει αμετακίνητη στη θέση της.
Η Αμερική, μέσω της παρουσίας της στις περιοχές με κοιτάσματα, θα εμφανίζεται ως "προστάτης", υποστηρίζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Τα μεταλλεύματα σπάνιων γαιών είναι σπάνια – εξ ου και το όνομά τους.
Ωστόσο, χώρες όπως η Ρωσία διαθέτουν πλούσια αποθέματα. Κι αν σήμερα τα σχέδια εστιάζονται στην Ουκρανία, ποιος εγγυάται πως αύριο δεν θα στραφούν και στη Ρωσία;
Ήδη έχουν ακουστεί φωνές υπέρ της συνεργασίας με αμερικανικές επιχειρήσεις για την εκμετάλλευση των ρωσικών κοιτασμάτων.
Πριν από λίγες εβδομάδες, Ουκρανία και ΗΠΑ επρόκειτο να υπογράψουν συμφωνία για τα ορυκτά. Η διαδικασία, όμως, κατέρρευσε.
Σύμφωνα με το Reuters, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η συμφωνία δεν θα υπογραφεί ποτέ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν παραιτηθεί από τα σχέδιά τους – αντιθέτως, επιδιώκουν να εξασφαλίσουν απρόσκοπτη πρόσβαση στους πόρους του ουκρανικού υπεδάφους.
Σημειωτέον: πουθενά δεν γίνεται λόγος για εγγυήσεις ασφαλείας προς την Ουκρανία, το βασικό αίτημα του Zelensky.
Κάποιοι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πως οι ΗΠΑ προσπαθούν, μέσω ταυτόχρονων διαπραγματεύσεων με Ρωσία και Ουκρανία, να πετύχουν τις πιο ευνοϊκές συμφωνίες. Λένε στους Ουκρανούς: «Αν δεν δεχτείτε, θα πάρουμε τις σπάνιες γαίες από τους Ρώσους». Και στους Ρώσους: «Αν δεν συμφωνήσετε, θα τις πάρουμε από την Ουκρανία».
Βέβαια, οποιαδήποτε συμφωνία είναι θεωρητική μέχρι να αποδειχθεί στην πράξη. Υπάρχει το προηγούμενο του πεδίου Sakhalin, όπου κάποτε δραστηριοποιείτο η Shell.
Η συνεργασία σταδιακά τερματίστηκε. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα: οι «συμπαίκτες» μετακινούνται ή αντικαθίστανται όταν πάψουν να είναι χρήσιμοι.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κίνα
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κίνα – τον μεγαλύτερο προμηθευτή σπάνιων γαιών παγκοσμίως.
Οι ΗΠΑ ενδέχεται να προσπαθήσουν να την παρακάμψουν χρησιμοποιώντας φθηνό ουκρανικό εργατικό δυναμικό και εγγύτητα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Το κόστος εξόρυξης είναι χαμηλότερο και η μεταφορά ευκολότερη.
Αδιάφορο αν το αποτέλεσμα θα είναι ένα «σεληνιακό τοπίο» – η οικολογική καταστροφή δεν φαίνεται να αποτελεί εμπόδιο.
Σημειώνεται, πάντως, ότι οι εκτιμήσεις για τα αποθέματα σπάνιων γαιών στην Ουκρανία βασίζονται σε σοβιετικά δεδομένα.
Η ανάπτυξη των περισσότερων κοιτασμάτων δεν έχει αρχίσει, ενώ πολλά βρίσκονται σε περιοχές όπως το Donbass.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει πως η Ουκρανία διαθέτει το 20% των παγκόσμιων αποθεμάτων γραφίτη, αλλά και σημαντικά κοιτάσματα μαγγανίου, τιτανίου και λιθίου – το τελευταίο σε ένα από τα μεγαλύτερα πεδία της Ευρώπης.
Ένας ακόμη «παίκτης» είναι η Ευρώπη. Οι Γερμανοί, ειδικότερα, φαίνεται να βλέπουν διαχρονικά την Ουκρανία ως «δικό τους όνειρο».
Από τη ναζιστική εποχή μέχρι σήμερα, δεν έχουν πάψει να ελπίζουν στην πρόσβαση στο «μαύρο χώμα» της Ουκρανίας – στις εύφορες γεωργικές εκτάσεις και στους φυσικούς της πόρους.
Ωστόσο, το πιθανότερο είναι πως δεν θα τα καταφέρουν. Οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί με τις ΗΠΑ δύσκολα θα αναθεωρηθούν.
Η αμερικανική παρουσία δεν περιορίζεται στο υπέδαφος: η ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας, και ειδικά το δίκτυο φυσικού αερίου, ενδέχεται να περάσει επίσης υπό αμερικανικό έλεγχο.
Ακόμη, η αμερικανική δραστηριότητα στην Ουκρανία απαλλάσσεται από τοπικούς φόρους και δασμούς εξαγωγής.
Η Ουκρανία μετατρέπεται σταδιακά σε μια νέα υπερπόντια περιοχή των ΗΠΑ – όπως το Πουέρτο Ρίκο, μόνο πλουσιότερη.
Και ο ουκρανικός πληθυσμός; Οι νέοι, παραγωγικοί Ουκρανοί θα καταλήξουν – όπως και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο – στην Ευρώπη ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Ήδη η Πολωνία έχει παραδεχτεί ότι έχει «κορεστεί» από Ουκρανούς.
Τέλος, συνεχίζεται και το παιχνίδι με τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. Παρότι είναι απολύτως νόμιμα, όχι παράνομα ή αμφισβητούμενα, η Δύση δηλώνει πως θα τα «δώσει στην Ουκρανία».
Στην πραγματικότητα, θα κρατήσει τα χρήματα για την αποπληρωμή της βοήθειας.
Η Ουκρανία δεν θα δει ούτε ευρώ – το μόνο που θα της μείνει είναι κατεστραμμένα τοπία, φτώχεια και μια νέα μορφή αποικιοκρατίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών