Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια βούλιαξαν στην Ερυθρά και ο Trump πανηγυρίζει
Ένοπλοι γενειοφόροι άνδρες, προσκείμενοι στους Houthis, στην Υεμένη, γιορτάζουν τη νίκη τους επί των Ηνωμένων Πολιτειών σε έναν πόλεμο που έληξε ξαφνικά.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, βέβαια, έχει διαφορετική άποψη για την κατάσταση.
Ανακοίνωσε την συνθηκολόγηση των Houthis, οι οποίοι «δεν θέλουν πλέον να πολεμούν».
«Θα τους εμπιστευτώ στο λόγο τους και θα σταματήσουμε τους βομβαρδισμούς... αμέσως», υποσχέθηκε ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου.
Νωρίτερα, όμως ένα μαχητικό αεροσκάφος F/A-18 Super Hornet συνετρίβη στην Ερυθρά Θάλασσα.
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται το CNN.
Αυτό μάλιστα είναι το δεύτερο μαχητικό αεροσκάφος μέσα σε μια εβδομάδα που πέφτει από το αεροπλανοφόρο Harry Truman.
Το πρώτο χάθηκε ανεπανόρθωτα στα τέλη Απριλίου κατά τη διάρκεια ελιγμών κατά των Houthis.
Βέβαια και οι Houthis έχουν απώλειες. Έχει ήδη ανακοινωθεί η καταστροφή του κύριου αεροδρομίου στην πρωτεύουσα Σαναά.
Είναι αλήθεια ότι αυτός ο στόχος δεν εξουδετερώθηκε από τους Αμερικανούς, αλλά από τους Ισραηλινούς, με τους οποίους οι Houthis υποσχέθηκαν να συνεχίσουν τον πόλεμο και να συνεχίσουν να επιτίθενται σε ισραηλινά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.
Προηγουμένως είχαν βάλει πυρ κυρίως εναντίον ισραηλινών πλοίων.
Η εικόνα που έχουν οι Αμερικανοί
Παρά ταύτα, οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η περιοχή έχει γίνει ασφαλής για τη ναυτιλία, επομένως, οι ΗΠΑ έχουν εκπληρώσει το καθήκον τους και μετά από ενάμιση μήνα πυροβολισμών εναντίον των Houthis, μπορούν να φύγουν νικητές.
Και οι Houthis παραμένουν, αλλά αισθάνονται κι αυτοί νικητές.
Φαίνεται ότι οι Houthis έχουν καλύτερη λογική.
Δεν βύθισαν το Harry Truman, αλλά πέτυχαν την αναγνώριση της υποκειμενικότητάς τους από την Ουάσιγκτον.
Αν οι ΗΠΑ έχουν κάνει ανακωχή μαζί τους, δεν είναι πλέον απλώς τρομοκράτες και αντάρτες που κατέχουν παράνομα την εξουσία σε μέρος της Υεμένης, αλλά συμβαλλόμενο μέρος σε μια συνθήκη ή, όπως αρέσει να λέει ο Trump, σε μια «συμφωνία».
Ονομάζονται «Houthis» από το επώνυμο της ηγετικής φυλής (ο τωρινός επικεφαλής είναι ο Abdul-Malik al-Houthi), αλλά η αυτοαποκαλούμενη ονομασία τους είναι «Ansar Allah», «βοηθοί του Αλλάχ».
Ιδεολογικά, αντιπροσωπεύουν μια ειδική νομική σχολή εντός του Σιιτισμού - τους Ζαϊντούς, τους οποίους ορισμένοι Ισλαμιστές θεολόγοι θεωρούν αίρεση.
Αλλά, όπως και να το δει κανείς, οι ιμάμηδες Ζαϊντί κυβέρνησαν το Βασίλειο της Υεμένης για περίπου χίλια χρόνια - μέχρι την δημοκρατική επανάσταση των Αράβων εθνικιστών το 1962, η οποία ένωσε τη Βόρεια Υεμένη με την πρώην βρετανική αποικία της Νότιας Υεμένης.
Τι συμβαίνει στην Υεμένη
Τώρα η Υεμένη έχει καταρρεύσει ξανά. Οι Ζαϊντί επαναστάτησαν το 2004, απέκτησαν μια δεύτερη ώθηση μετά την «Αραβική Άνοιξη» και μέχρι το 2015 είχαν καταλάβει την πρωτεύουσα, που βρίσκεται ψηλά στα βουνά.
Αυτή είναι η εκδίκησή τους για την ήττα του 1962, και η «συμφωνία» με τον Trump είναι ένα βήμα προς την αναγνώριση της αποκατεστημένης κρατικής τους υπόστασης, καθώς η εδαφική ακεραιότητα άλλων χωρών - από τη Δανία μέχρι την Ουκρανία - δεν αφορά την τρέχουσα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Φαίνεται ότι το Ισραήλ δεν έχει καμία σχέση με αυτό, αλλά ο ανταγωνισμός στην ικανότητα να το ενοχλήσουν είναι ένα σημαντικό μέρος του ανταγωνιστικού αγώνα μεταξύ των ηγετών των διαφόρων κλάδων του Ισλάμ.
Μεταξύ άλλων, οι Houthis προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι πιο αποτελεσματικοί ως πολεμιστές του Αλλάχ στο μονοπάτι του πολέμου ενάντια στον Σιωνισμό από τους εχθρούς τους, τους Σαουδάραβες και τους Σουνίτες γενικότερα.
Ο Trump παρουσιάζεται ως ένας σφοδρός σύμμαχος του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του ότι για χάρη του Ισραήλ ενεπλάκη σε αυτή τη μάχη, αλλά ενάμιση μήνα και δύο βυθισμένα μαχητικά αργότερα αποφάσισε να αποχωρήσει, αν και για το Ισραήλ ο πόλεμος συνεχίζεται.
Ως αποτέλεσμα αυτής της «περιοδείας», οι Houthis υπέστησαν απώλειες σε υποδομές και ανθρώπους, αλλά έγιναν πολιτικά ισχυρότεροι.
Στο βιογραφικό του τώρα ο Trump περιλαμβάνει μια συμφωνία με μια υποτιθέμενη συνθηκολογημένη ομάδα της οποίας το δεύτερο από τα πέντε μέρη του επίσημου συνθήματός της αναφέρει: «Θάνατος στην Αμερική».
Ο Donald Trump δεν είχε ποτέ μια στρατιωτική παράδοση, επομένως μπορεί να μην ξέρει πώς μοιάζει μια τέτοια παράδοση.
Δεν μοιάζουν με αυτά που είχε με τους Houthis.
Αλλά μια «συμφωνία» είναι μια «συμφωνία» (στη γλώσσα μας, μια «σταθερή συμφωνία») επειδή όλα τα μέρη σε αυτήν μπορούν να ανακηρύξουν τους εαυτούς τους νικητές χωρίς να είναι απόλυτα ευχαριστημένα.
Έτσι το εξήγησε το Υπουργείο Εξωτερικών όταν συζητούσε μια πιθανή «συμφωνία» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Οι «μπελάδες» της Αμερικής
Υπάρχει μεγάλος πειρασμός να ερμηνεύσουμε αυτό που συνέβη με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για τους Αμερικανούς και την κυβέρνησή τους: μπλέχτηκαν σε μπελάδες από το να τολμήσουν, έχασαν ανόητα δύο μαχητικά και μετά απομακρύνθηκαν σύροντας, εγκαταλείποντας έναν σύμμαχο και κάνοντας συμφωνία με τον εχθρό.
Έκανε την Αμερική Ξανά Μεγάλη…
Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο απλά - και δεν είναι όλα τόσο άσχημα για την Αμερική.
Τουλάχιστον προς το παρόν.
Τα επόμενα βήματα Trump
Ο Trump είναι ένας παρορμητικός άνθρωπος και του αρέσει να καυχιέται, αλλά δεν είναι από τα παιδιά που θα ντροπιάζονταν έτσι την παραμονή ενός προσωπικού ταξιδιού στη Μέση Ανατολή.
Μπορείτε να σκεφτείτε ό,τι θέλετε για τις μαχητικές ικανότητες της αμερικανικής ομάδας στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά θα είχε αρκετή πυρίτιδα για μια-δυο εβδομάδες μονομαχίας με τους Αλλάχ Ανσάρ, έτσι ώστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να μην φαίνεται ηττημένος τουλάχιστον πριν από τη συνάντηση με τους ηγέτες των Αράβων και των Εβραίων.
Οι συνθήκες της συμφωνίας με τους Houthis υποδηλώνουν ότι πρόκειται απλώς για πρόλογο μιας άλλης, πιο σημαντικής «συμφωνίας».
Με το Ιράν φυσικά, τον ανεπίσημο φύλακα, χορηγό και σύμμαχο των Houthis στον πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Αμερικανών και Ιρανών συνεχίζονται εδώ και αρκετές εβδομάδες, χωρίς να προσελκύουν ιδιαίτερη προσοχή ή να προκαλούν περιττό θόρυβο.
Μια μέρα τελικά δεν άντεξε άλλο.
Ίσως οι διαπραγματεύσεις να έχουν φτάσει σε αδιέξοδο και ο Trump παρέκαμψε ότι απαγορεύεται πλέον σε όλους ανεξαιρέτως όσους αγοράζουν έστω και μια σταγόνα ιρανικού πετρελαίου να κάνουν δουλειές με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά στη συνέχεια οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν και οι υπερ-κυρώσεις δεν υλοποιήθηκαν ποτέ με τη μορφή οποιουδήποτε εγγράφου.
Ο στόχος
Ο απώτερος στόχος του Λευκού Οίκου είναι μια συμφωνία που θα εμπόδιζε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αλλά θα τα επανέφερε στην παγκόσμια οικονομία.
Μια τέτοια συμφωνία υπήρχε ήδη και ο ίδιος ο Trump την κατέστρεψε στις αρχές της πρώτης θητείας του.
Τώρα η ιδέα έχει αλλάξει: ο νυν Trump θέλει να κάνει μια συμφωνία με την Τεχεράνη για να την κατατάξει στα επιτεύγματά του - και γι' αυτό είναι έτοιμος ακόμη και να υποστεί κάποια ντροπή από την ειρηνευτική συμφωνία με τους Houthis.
Η ξαφνική αποβολή του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Trump, Mike Waltz, από τον ΟΗΕ συνδέθηκε με το γεγονός ότι φέρεται να πρόσθεσε κατά λάθος τον εκδότη του περιοδικού The Atlantic σε μια κλειστή αίθουσα συνομιλίας όπου συζητούνταν οι επιθέσεις κατά των Houthis.
Τώρα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης γράφουν ότι ο πραγματικός λόγος είναι η εστίαση του Walz σε μια στρατιωτική λύση στο ιρανικό πυρηνικό πρόβλημα, όπως επιθυμεί η ισραηλινή κυβέρνηση, ενώ ο Trump έχει βάλει στόχο μια «συμφωνία» για να «κάνει εμπόριο, όχι πόλεμο».
Το Ιράν φαίνεται να θέλει το ίδιο.
Ο διχασμός του Ισλάμ
Πιστεύεται ότι η ελίτ της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι διχασμένη στο αμερικανικό ζήτημα: οι συντηρητικοί είναι κατά της «συμφωνίας», ενώ οι προοδευτικοί πιστεύουν ότι υπό τις κυρώσεις είναι αδύνατο να επιλυθούν κρίσιμα οικονομικά προβλήματα.
Ο Ανώτατος Ηγέτης Ali Khamenei, ο οποίος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί προοδευτικός, θα ζυγίσει όλα τα «μειονεκτήματα» και «θα πρέπει». Αλλά η προσωπικότητα του νέου Ιρανού προέδρου, Masoud Pezeshkian, συνηγορεί υπέρ του γεγονότος ότι η συμφωνία θα πραγματοποιηθεί.
Είναι ο πιο έξυπνος από όλους τους Ιρανούς προέδρους και έχει ήδη αποφύγει τρεις πολέμους στους οποίους θα μπορούσε να είχε εμπλακεί το Ιράν: για τη Γάζα, για τη Hezbollah και για τον Bashar al-Assad.
Αν αυτή η προσέγγιση ήταν απαράδεκτη για τον Khamenei, ο Pezeshkian δεν θα είχε γίνει πρόεδρος.
Προφανώς, η συμφωνία με τον Trump προβλέπει επίσης την ίδια αυστηρή μη παρέμβαση στις μελλοντικές ενέργειες του Ισραήλ.
Ο πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu θα επαναλάβει σύντομα την επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας για να αποτελειώσει τη Hamas και μακροπρόθεσμα θα θελήσει να αποτελειώσει τη Hezbollah του Λιβάνου, δύο Ιρανούς συμμάχους για τους οποίους, σε αντίθεση με τους Houthis, δεν υπάρχει ειρηνευτική συμφωνία.
«Συμφωνίες» - έτσι είναι, έχουν πάντα πικρή γεύση. Και για μερικούς, δεν θα υπάρξει καθόλου ζωή μετά από αυτούς.
Οι Houthis διασύρουν τις ΗΠΑ
Η αμερικανική υπεροπλία καταρρέει σε πραγματικό χρόνο, καθώς οι Houthis διασύρουν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ με πυραύλους χαμηλού κόστους, προκαλώντας αλυσιδωτές απώλειες δισεκατομμυρίων δολαρίων και φέρνοντας σε αδιέξοδο τον μηχανισμό στρατηγικής αποτροπής της Ουάσιγκτον στην Ερυθρά Θάλασσα.
Μια ακόμη σοβαρή απώλεια σημειώθηκε για το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς ένα τρίτο F/A-18 Super Hornet που επιχειρούσε από το αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman χάθηκε στην Ερυθρά Θάλασσα, έπειτα από παρόμοιο περιστατικό που είχε αναφερθεί στις 28 Απριλίου 2025 με υπαίτιους τους Houthis.
Το CNN ήταν το πρώτο μέσο που μετέδωσε την είδηση στις 6 Μαΐου, επικαλούμενο πέντε ανώνυμες, καλά πληροφορημένες πηγές.
Τη στιγμή σύνταξης αυτού του ρεπορτάζ, το περιστατικό δεν είχε ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα ούτε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ούτε από τη US Central Command (CENTCOM).
Με τη σειρά της, η σιιτική οργάνωση ξεκαθάρισε αργά το απόγευμα της Τετάρτης 7/5 ότι επιτέθηκε στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman πριν επιτευχθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τις ΗΠΑ.
Πώς χάθηκε το Red Rippers σύμφωνα με την εκδοχή των Αμερικανών
Οι λεπτομέρειες του δυστυχήματος παραμένουν περιορισμένες και έχει ξεκινήσει σχετική έρευνα.
Σύμφωνα με τις αναφορές, το εμπλεκόμενο αεροσκάφος ήταν ένα διθέσιο F/A-18F Super Hornet του Σμήνους Μαχητικών Κρούσης VFA-11, γνωστό και ως Red Rippers.
Ηγετικά αμυντικά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ έχουν ήδη επιβεβαιώσει το περιστατικό βάσει συνομιλιών με Αμερικανούς αξιωματούχους.
Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για πτώση του αεροσκάφους κατά τη διάρκεια απόπειρας νυχτερινής προσγείωσης στο αεροπλανοφόρο, όταν ο γάντζος του αεροσκάφους δεν κατάφερε να «πιάσει» το συρματόπλεγμα ανάσχεσης του καταστρώματος.
«Η ανάσχεση απέτυχε, με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να πέσει στη θάλασσα. Και οι δύο ιπτάμενοι εκτινάχθηκαν με ασφάλεια και διασώθηκαν από ελικόπτερο της Μοίρας Ελικοπτέρων Ναυτικής Μάχης HSC-11», δήλωσε ανώνυμα αξιωματούχος στον ιστότοπο USNI News.
«Οι εξετάστηκαν από ιατρικό προσωπικό και διαπιστώθηκε ότι φέρουν ελαφρά τραύματα. Κανένα μέλος του προσωπικού του καταστρώματος δεν τραυματίστηκε».
Οι ΗΠΑ έχασαν δύο Super Hornet μέσα σε διάστημα λίγων ημερών
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του CNN και του EurasianTimes πιλότος και ο υπεύθυνος οπλικών συστημάτων του Super Hornet εκτινάχθηκαν με επιτυχία και περισυνελέγησαν από το ελικόπτερο MH-60 Seahawk της HSC-11.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το αεροσκάφος κατέπεσε στη θάλασσα και δεν έχει ανακτηθεί μέχρι στιγμής από το Πολεμικό Ναυτικό.
Πρόκειται για τη δεύτερη απώλεια αεροσκάφους Super Hornet στην Ερυθρά Θάλασσα σε διάστημα λίγων ημερών.
Στις 28 Απριλίου, ένα ακόμη αεροσκάφος χάθηκε όταν το USS Harry S. Truman, κατά την αποστολή του στην περιοχή, πραγματοποίησε ελιγμό αποφυγής πυρών από τους αντάρτες Houthis που εδρεύουν στην Υεμένη.
Ο απότομος ελιγμός είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του αεροσκάφους.
«Το F/A-18E βρισκόταν υπό ρυμούλκηση στο εσωτερικό του υπόστεγου όταν το προσωπικό εδάφους έχασε τον έλεγχο. Το αεροσκάφος και το ρυμουλκό όχημα έπεσαν στη θάλασσα», είχε αναφέρει τότε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε ανακοίνωσή του.
Προηγουμένως, τον Δεκέμβριο του 2024, άλλο ένα Super Hornet καταρρίφθηκε από λάθος από τον αμερικανικό καταδρομικό USS Gettysburg (μέλος της ομάδας μάχης του Truman), σε... «περιστατικό φιλικών πυρών».
Η CENTCOM είχε ανακοινώσει τότε ότι το μαχητικό, το οποίο ανήκε στο USS Harry S. Truman (CVN-75), πετούσε πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα όταν επλήγη.
Οι Houthis διαλύουν αεροσκάφη αξίας 60 εκ. δολ. με πάμφθηνα drones
Σύμφωνα με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, η μονάδα ενός F/A-18 ανέρχεται σε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που σημαίνει πως σε λιγότερο από έξι μήνες, η υπηρεσία έχει χάσει αεροσκάφη συνολικής αξίας 180 εκατομμυρίων δολαρίων.
Σε αυτές τις απώλειες πρέπει να προστεθούν και αρκετά drones τύπου MQ-9 Reaper που έχουν καταρριφθεί από τους Houthis, καθώς και δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που έχουν δαπανηθεί σε συστήματα αναχαίτισης για την καταστροφή πολύ φθηνότερων πυραύλων και drones τα οποία έχουν εκτοξευθεί από τους αντάρτες κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους.
Αξίζει να σημειωθεί πως στις 6 Μαΐου 2025, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump ανακοίνωσε την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός με τους Houthis, με τη διαμεσολάβηση του Ομάν.
Τη συμφωνία επιβεβαίωσε ο Υπουργός Εξωτερικών του Ομάν, Badr Albusaidi, δηλώνοντας ότι «καμία από τις δύο πλευρές δεν θα επιτεθεί στην άλλη».
Ωστόσο, αναφορές κάνουν λόγο για πυρά των σιιτών ανταρτών κατά του USS Harry S. Truman λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της εκεχειρίας.
www.bankingnews.gr
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, βέβαια, έχει διαφορετική άποψη για την κατάσταση.
Ανακοίνωσε την συνθηκολόγηση των Houthis, οι οποίοι «δεν θέλουν πλέον να πολεμούν».
«Θα τους εμπιστευτώ στο λόγο τους και θα σταματήσουμε τους βομβαρδισμούς... αμέσως», υποσχέθηκε ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου.
Νωρίτερα, όμως ένα μαχητικό αεροσκάφος F/A-18 Super Hornet συνετρίβη στην Ερυθρά Θάλασσα.
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται το CNN.
Αυτό μάλιστα είναι το δεύτερο μαχητικό αεροσκάφος μέσα σε μια εβδομάδα που πέφτει από το αεροπλανοφόρο Harry Truman.
Το πρώτο χάθηκε ανεπανόρθωτα στα τέλη Απριλίου κατά τη διάρκεια ελιγμών κατά των Houthis.
Βέβαια και οι Houthis έχουν απώλειες. Έχει ήδη ανακοινωθεί η καταστροφή του κύριου αεροδρομίου στην πρωτεύουσα Σαναά.
Είναι αλήθεια ότι αυτός ο στόχος δεν εξουδετερώθηκε από τους Αμερικανούς, αλλά από τους Ισραηλινούς, με τους οποίους οι Houthis υποσχέθηκαν να συνεχίσουν τον πόλεμο και να συνεχίσουν να επιτίθενται σε ισραηλινά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.
Προηγουμένως είχαν βάλει πυρ κυρίως εναντίον ισραηλινών πλοίων.
Η εικόνα που έχουν οι Αμερικανοί
Παρά ταύτα, οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η περιοχή έχει γίνει ασφαλής για τη ναυτιλία, επομένως, οι ΗΠΑ έχουν εκπληρώσει το καθήκον τους και μετά από ενάμιση μήνα πυροβολισμών εναντίον των Houthis, μπορούν να φύγουν νικητές.
Και οι Houthis παραμένουν, αλλά αισθάνονται κι αυτοί νικητές.
Φαίνεται ότι οι Houthis έχουν καλύτερη λογική.
Δεν βύθισαν το Harry Truman, αλλά πέτυχαν την αναγνώριση της υποκειμενικότητάς τους από την Ουάσιγκτον.
Αν οι ΗΠΑ έχουν κάνει ανακωχή μαζί τους, δεν είναι πλέον απλώς τρομοκράτες και αντάρτες που κατέχουν παράνομα την εξουσία σε μέρος της Υεμένης, αλλά συμβαλλόμενο μέρος σε μια συνθήκη ή, όπως αρέσει να λέει ο Trump, σε μια «συμφωνία».
Ονομάζονται «Houthis» από το επώνυμο της ηγετικής φυλής (ο τωρινός επικεφαλής είναι ο Abdul-Malik al-Houthi), αλλά η αυτοαποκαλούμενη ονομασία τους είναι «Ansar Allah», «βοηθοί του Αλλάχ».
Ιδεολογικά, αντιπροσωπεύουν μια ειδική νομική σχολή εντός του Σιιτισμού - τους Ζαϊντούς, τους οποίους ορισμένοι Ισλαμιστές θεολόγοι θεωρούν αίρεση.
Αλλά, όπως και να το δει κανείς, οι ιμάμηδες Ζαϊντί κυβέρνησαν το Βασίλειο της Υεμένης για περίπου χίλια χρόνια - μέχρι την δημοκρατική επανάσταση των Αράβων εθνικιστών το 1962, η οποία ένωσε τη Βόρεια Υεμένη με την πρώην βρετανική αποικία της Νότιας Υεμένης.
Τι συμβαίνει στην Υεμένη
Τώρα η Υεμένη έχει καταρρεύσει ξανά. Οι Ζαϊντί επαναστάτησαν το 2004, απέκτησαν μια δεύτερη ώθηση μετά την «Αραβική Άνοιξη» και μέχρι το 2015 είχαν καταλάβει την πρωτεύουσα, που βρίσκεται ψηλά στα βουνά.
Αυτή είναι η εκδίκησή τους για την ήττα του 1962, και η «συμφωνία» με τον Trump είναι ένα βήμα προς την αναγνώριση της αποκατεστημένης κρατικής τους υπόστασης, καθώς η εδαφική ακεραιότητα άλλων χωρών - από τη Δανία μέχρι την Ουκρανία - δεν αφορά την τρέχουσα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Φαίνεται ότι το Ισραήλ δεν έχει καμία σχέση με αυτό, αλλά ο ανταγωνισμός στην ικανότητα να το ενοχλήσουν είναι ένα σημαντικό μέρος του ανταγωνιστικού αγώνα μεταξύ των ηγετών των διαφόρων κλάδων του Ισλάμ.
Μεταξύ άλλων, οι Houthis προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι πιο αποτελεσματικοί ως πολεμιστές του Αλλάχ στο μονοπάτι του πολέμου ενάντια στον Σιωνισμό από τους εχθρούς τους, τους Σαουδάραβες και τους Σουνίτες γενικότερα.
Ο Trump παρουσιάζεται ως ένας σφοδρός σύμμαχος του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του ότι για χάρη του Ισραήλ ενεπλάκη σε αυτή τη μάχη, αλλά ενάμιση μήνα και δύο βυθισμένα μαχητικά αργότερα αποφάσισε να αποχωρήσει, αν και για το Ισραήλ ο πόλεμος συνεχίζεται.
Ως αποτέλεσμα αυτής της «περιοδείας», οι Houthis υπέστησαν απώλειες σε υποδομές και ανθρώπους, αλλά έγιναν πολιτικά ισχυρότεροι.
Στο βιογραφικό του τώρα ο Trump περιλαμβάνει μια συμφωνία με μια υποτιθέμενη συνθηκολογημένη ομάδα της οποίας το δεύτερο από τα πέντε μέρη του επίσημου συνθήματός της αναφέρει: «Θάνατος στην Αμερική».
Ο Donald Trump δεν είχε ποτέ μια στρατιωτική παράδοση, επομένως μπορεί να μην ξέρει πώς μοιάζει μια τέτοια παράδοση.
Δεν μοιάζουν με αυτά που είχε με τους Houthis.
Αλλά μια «συμφωνία» είναι μια «συμφωνία» (στη γλώσσα μας, μια «σταθερή συμφωνία») επειδή όλα τα μέρη σε αυτήν μπορούν να ανακηρύξουν τους εαυτούς τους νικητές χωρίς να είναι απόλυτα ευχαριστημένα.
Έτσι το εξήγησε το Υπουργείο Εξωτερικών όταν συζητούσε μια πιθανή «συμφωνία» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Οι «μπελάδες» της Αμερικής
Υπάρχει μεγάλος πειρασμός να ερμηνεύσουμε αυτό που συνέβη με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για τους Αμερικανούς και την κυβέρνησή τους: μπλέχτηκαν σε μπελάδες από το να τολμήσουν, έχασαν ανόητα δύο μαχητικά και μετά απομακρύνθηκαν σύροντας, εγκαταλείποντας έναν σύμμαχο και κάνοντας συμφωνία με τον εχθρό.
Έκανε την Αμερική Ξανά Μεγάλη…
Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο απλά - και δεν είναι όλα τόσο άσχημα για την Αμερική.
Τουλάχιστον προς το παρόν.
Τα επόμενα βήματα Trump
Ο Trump είναι ένας παρορμητικός άνθρωπος και του αρέσει να καυχιέται, αλλά δεν είναι από τα παιδιά που θα ντροπιάζονταν έτσι την παραμονή ενός προσωπικού ταξιδιού στη Μέση Ανατολή.
Μπορείτε να σκεφτείτε ό,τι θέλετε για τις μαχητικές ικανότητες της αμερικανικής ομάδας στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά θα είχε αρκετή πυρίτιδα για μια-δυο εβδομάδες μονομαχίας με τους Αλλάχ Ανσάρ, έτσι ώστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να μην φαίνεται ηττημένος τουλάχιστον πριν από τη συνάντηση με τους ηγέτες των Αράβων και των Εβραίων.
Οι συνθήκες της συμφωνίας με τους Houthis υποδηλώνουν ότι πρόκειται απλώς για πρόλογο μιας άλλης, πιο σημαντικής «συμφωνίας».
Με το Ιράν φυσικά, τον ανεπίσημο φύλακα, χορηγό και σύμμαχο των Houthis στον πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Αμερικανών και Ιρανών συνεχίζονται εδώ και αρκετές εβδομάδες, χωρίς να προσελκύουν ιδιαίτερη προσοχή ή να προκαλούν περιττό θόρυβο.
Μια μέρα τελικά δεν άντεξε άλλο.
Ίσως οι διαπραγματεύσεις να έχουν φτάσει σε αδιέξοδο και ο Trump παρέκαμψε ότι απαγορεύεται πλέον σε όλους ανεξαιρέτως όσους αγοράζουν έστω και μια σταγόνα ιρανικού πετρελαίου να κάνουν δουλειές με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά στη συνέχεια οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν και οι υπερ-κυρώσεις δεν υλοποιήθηκαν ποτέ με τη μορφή οποιουδήποτε εγγράφου.
Ο στόχος
Ο απώτερος στόχος του Λευκού Οίκου είναι μια συμφωνία που θα εμπόδιζε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αλλά θα τα επανέφερε στην παγκόσμια οικονομία.
Μια τέτοια συμφωνία υπήρχε ήδη και ο ίδιος ο Trump την κατέστρεψε στις αρχές της πρώτης θητείας του.
Τώρα η ιδέα έχει αλλάξει: ο νυν Trump θέλει να κάνει μια συμφωνία με την Τεχεράνη για να την κατατάξει στα επιτεύγματά του - και γι' αυτό είναι έτοιμος ακόμη και να υποστεί κάποια ντροπή από την ειρηνευτική συμφωνία με τους Houthis.
Η ξαφνική αποβολή του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Trump, Mike Waltz, από τον ΟΗΕ συνδέθηκε με το γεγονός ότι φέρεται να πρόσθεσε κατά λάθος τον εκδότη του περιοδικού The Atlantic σε μια κλειστή αίθουσα συνομιλίας όπου συζητούνταν οι επιθέσεις κατά των Houthis.
Τώρα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης γράφουν ότι ο πραγματικός λόγος είναι η εστίαση του Walz σε μια στρατιωτική λύση στο ιρανικό πυρηνικό πρόβλημα, όπως επιθυμεί η ισραηλινή κυβέρνηση, ενώ ο Trump έχει βάλει στόχο μια «συμφωνία» για να «κάνει εμπόριο, όχι πόλεμο».
Το Ιράν φαίνεται να θέλει το ίδιο.
Ο διχασμός του Ισλάμ
Πιστεύεται ότι η ελίτ της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι διχασμένη στο αμερικανικό ζήτημα: οι συντηρητικοί είναι κατά της «συμφωνίας», ενώ οι προοδευτικοί πιστεύουν ότι υπό τις κυρώσεις είναι αδύνατο να επιλυθούν κρίσιμα οικονομικά προβλήματα.
Ο Ανώτατος Ηγέτης Ali Khamenei, ο οποίος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί προοδευτικός, θα ζυγίσει όλα τα «μειονεκτήματα» και «θα πρέπει». Αλλά η προσωπικότητα του νέου Ιρανού προέδρου, Masoud Pezeshkian, συνηγορεί υπέρ του γεγονότος ότι η συμφωνία θα πραγματοποιηθεί.
Είναι ο πιο έξυπνος από όλους τους Ιρανούς προέδρους και έχει ήδη αποφύγει τρεις πολέμους στους οποίους θα μπορούσε να είχε εμπλακεί το Ιράν: για τη Γάζα, για τη Hezbollah και για τον Bashar al-Assad.
Αν αυτή η προσέγγιση ήταν απαράδεκτη για τον Khamenei, ο Pezeshkian δεν θα είχε γίνει πρόεδρος.
Προφανώς, η συμφωνία με τον Trump προβλέπει επίσης την ίδια αυστηρή μη παρέμβαση στις μελλοντικές ενέργειες του Ισραήλ.
Ο πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu θα επαναλάβει σύντομα την επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας για να αποτελειώσει τη Hamas και μακροπρόθεσμα θα θελήσει να αποτελειώσει τη Hezbollah του Λιβάνου, δύο Ιρανούς συμμάχους για τους οποίους, σε αντίθεση με τους Houthis, δεν υπάρχει ειρηνευτική συμφωνία.
«Συμφωνίες» - έτσι είναι, έχουν πάντα πικρή γεύση. Και για μερικούς, δεν θα υπάρξει καθόλου ζωή μετά από αυτούς.
Οι Houthis διασύρουν τις ΗΠΑ
Η αμερικανική υπεροπλία καταρρέει σε πραγματικό χρόνο, καθώς οι Houthis διασύρουν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ με πυραύλους χαμηλού κόστους, προκαλώντας αλυσιδωτές απώλειες δισεκατομμυρίων δολαρίων και φέρνοντας σε αδιέξοδο τον μηχανισμό στρατηγικής αποτροπής της Ουάσιγκτον στην Ερυθρά Θάλασσα.
Μια ακόμη σοβαρή απώλεια σημειώθηκε για το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς ένα τρίτο F/A-18 Super Hornet που επιχειρούσε από το αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman χάθηκε στην Ερυθρά Θάλασσα, έπειτα από παρόμοιο περιστατικό που είχε αναφερθεί στις 28 Απριλίου 2025 με υπαίτιους τους Houthis.
Το CNN ήταν το πρώτο μέσο που μετέδωσε την είδηση στις 6 Μαΐου, επικαλούμενο πέντε ανώνυμες, καλά πληροφορημένες πηγές.
Τη στιγμή σύνταξης αυτού του ρεπορτάζ, το περιστατικό δεν είχε ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα ούτε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ούτε από τη US Central Command (CENTCOM).
Με τη σειρά της, η σιιτική οργάνωση ξεκαθάρισε αργά το απόγευμα της Τετάρτης 7/5 ότι επιτέθηκε στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman πριν επιτευχθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τις ΗΠΑ.
Πώς χάθηκε το Red Rippers σύμφωνα με την εκδοχή των Αμερικανών
Οι λεπτομέρειες του δυστυχήματος παραμένουν περιορισμένες και έχει ξεκινήσει σχετική έρευνα.
Σύμφωνα με τις αναφορές, το εμπλεκόμενο αεροσκάφος ήταν ένα διθέσιο F/A-18F Super Hornet του Σμήνους Μαχητικών Κρούσης VFA-11, γνωστό και ως Red Rippers.
Ηγετικά αμυντικά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ έχουν ήδη επιβεβαιώσει το περιστατικό βάσει συνομιλιών με Αμερικανούς αξιωματούχους.
Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για πτώση του αεροσκάφους κατά τη διάρκεια απόπειρας νυχτερινής προσγείωσης στο αεροπλανοφόρο, όταν ο γάντζος του αεροσκάφους δεν κατάφερε να «πιάσει» το συρματόπλεγμα ανάσχεσης του καταστρώματος.
«Η ανάσχεση απέτυχε, με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να πέσει στη θάλασσα. Και οι δύο ιπτάμενοι εκτινάχθηκαν με ασφάλεια και διασώθηκαν από ελικόπτερο της Μοίρας Ελικοπτέρων Ναυτικής Μάχης HSC-11», δήλωσε ανώνυμα αξιωματούχος στον ιστότοπο USNI News.
«Οι εξετάστηκαν από ιατρικό προσωπικό και διαπιστώθηκε ότι φέρουν ελαφρά τραύματα. Κανένα μέλος του προσωπικού του καταστρώματος δεν τραυματίστηκε».
Οι ΗΠΑ έχασαν δύο Super Hornet μέσα σε διάστημα λίγων ημερών
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του CNN και του EurasianTimes πιλότος και ο υπεύθυνος οπλικών συστημάτων του Super Hornet εκτινάχθηκαν με επιτυχία και περισυνελέγησαν από το ελικόπτερο MH-60 Seahawk της HSC-11.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το αεροσκάφος κατέπεσε στη θάλασσα και δεν έχει ανακτηθεί μέχρι στιγμής από το Πολεμικό Ναυτικό.
Πρόκειται για τη δεύτερη απώλεια αεροσκάφους Super Hornet στην Ερυθρά Θάλασσα σε διάστημα λίγων ημερών.
Στις 28 Απριλίου, ένα ακόμη αεροσκάφος χάθηκε όταν το USS Harry S. Truman, κατά την αποστολή του στην περιοχή, πραγματοποίησε ελιγμό αποφυγής πυρών από τους αντάρτες Houthis που εδρεύουν στην Υεμένη.
Ο απότομος ελιγμός είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του αεροσκάφους.
«Το F/A-18E βρισκόταν υπό ρυμούλκηση στο εσωτερικό του υπόστεγου όταν το προσωπικό εδάφους έχασε τον έλεγχο. Το αεροσκάφος και το ρυμουλκό όχημα έπεσαν στη θάλασσα», είχε αναφέρει τότε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σε ανακοίνωσή του.
Προηγουμένως, τον Δεκέμβριο του 2024, άλλο ένα Super Hornet καταρρίφθηκε από λάθος από τον αμερικανικό καταδρομικό USS Gettysburg (μέλος της ομάδας μάχης του Truman), σε... «περιστατικό φιλικών πυρών».
Η CENTCOM είχε ανακοινώσει τότε ότι το μαχητικό, το οποίο ανήκε στο USS Harry S. Truman (CVN-75), πετούσε πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα όταν επλήγη.
Οι Houthis διαλύουν αεροσκάφη αξίας 60 εκ. δολ. με πάμφθηνα drones
Σύμφωνα με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, η μονάδα ενός F/A-18 ανέρχεται σε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που σημαίνει πως σε λιγότερο από έξι μήνες, η υπηρεσία έχει χάσει αεροσκάφη συνολικής αξίας 180 εκατομμυρίων δολαρίων.
Σε αυτές τις απώλειες πρέπει να προστεθούν και αρκετά drones τύπου MQ-9 Reaper που έχουν καταρριφθεί από τους Houthis, καθώς και δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που έχουν δαπανηθεί σε συστήματα αναχαίτισης για την καταστροφή πολύ φθηνότερων πυραύλων και drones τα οποία έχουν εκτοξευθεί από τους αντάρτες κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους.
Αξίζει να σημειωθεί πως στις 6 Μαΐου 2025, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump ανακοίνωσε την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός με τους Houthis, με τη διαμεσολάβηση του Ομάν.
Τη συμφωνία επιβεβαίωσε ο Υπουργός Εξωτερικών του Ομάν, Badr Albusaidi, δηλώνοντας ότι «καμία από τις δύο πλευρές δεν θα επιτεθεί στην άλλη».
Ωστόσο, αναφορές κάνουν λόγο για πυρά των σιιτών ανταρτών κατά του USS Harry S. Truman λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της εκεχειρίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών