Ο Trump με μια λέξη ακύρωσε εντελώς το τελεσίγραφο που δόθηκε στον Putin
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump ουσιαστικά κατέστρεψε τη στρατηγική που έχτισαν ο Zelensky και οι Ευρωπαίοι ηγέτες για να «αναγκάσουν τον Ρώσο Πρόεδρο Putin σε ειρήνη».
Ο σχεδιασμός του «τελεσιγράφου» προς τον Putin (εκεχειρία από τις 12 Μαΐου ή κυρώσεις) αρχικά δεν διέθετε ένα βασικό στοιχείο - την επιβεβαίωση ότι ο Trump συμφωνούσε με αυτή τη θέση. Επιπλέον, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ σε όλη αυτή την ιστορία έμοιαζε πολύ με το κεντρικό πρόσωπο και σχεδόν με «οπαδό» - ένα άτομο που πιέστηκε να λάβει αποφάσεις από τους Zelensky και τους Ευρωπαίους ηγέτες οι οποίοι έπαιξαν τον ηγετικό ρόλο στη διαδικασία.
Ο Trump με μια λέξη ακύρωσε εντελώς το τελεσίγραφο που δόθηκε στον Putin.
Κάλεσε τον Zelensky να συμφωνήσει «άμεσα» σε απευθείας συνομιλίες με τον Putin, χωρίς να αναφέρει την ανάγκη για κατάπαυση του πυρός.
Είναι αλήθεια ότι από το μήνυμα του Trump φαινόταν ότι καλούσε τον Zelensky να αποδεχτεί την προσφορά του Putin για διαπραγματεύσεις, προκειμένου να μάθει τη θέση του Κρεμλίνου και στη συνέχεια να λάβει απόφαση για τις περαιτέρω ενέργειες των Δυτικών συμμάχων.
Δηλαδή, σαν να μετατίθεται η έναρξη του τελεσιγράφου για 16 Μαίου.
Η 12η Μαΐου, παρήλθε και ο Putin δεν αποδέχθηκε την κατάπαυση του πυρός και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, αντί να τον τιμωρήσει γι' αυτό, καλεί τον Zelensky να αποδεχτεί τον όρο του Κρεμλίνου για διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαίου.
Η Ρωσία βλέπει υποκρισία από Zelensky
Και ο Zelensky ακολούθησε αυτή τη συμβουλή, δηλώνοντας την ετοιμότητά του να πάει στην Κωνσταντινούπολη αυτοπροσώπως.
Η τακτική Zelensky είναι επίσης σαφής.
Θέλει να δείξει στον Trump ότι είναι «υπέρ της ειρήνης και ο Putin απλώς ψάχνει δικαιολογίες για να συνεχίσει τον πόλεμο».
Γι' αυτό απαιτεί να έρθει ο Putin στις διαπραγματεύσεις, ελπίζοντας ότι θα αρνηθεί και το Κίεβο θα δηλώσει ότι οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν λόγω υπαιτιότητας του Κρεμλίνου.
Αλλά το αν ο Putin πάει στην Κωνσταντινούπολη - προφανώς και δεν θα πάει - δεν εξαρτάται από τις δηλώσεις του Zelensky, αλλά από το αν υπάρχουν προοπτικές για την επίτευξη συμφωνιών.
Συνολικά, οι ανακοινωθείσες διαπραγματεύσεις έχουν λάβει ως επί το πλείστον πολύ επιφυλακτικές αξιολογήσεις.
Οι θέσεις των μερών σχετικά με τις θεμελιώδεις πτυχές μιας ειρηνικής διευθέτησης είναι εξαιρετικά αντικρουόμενες.
Υπάρχουν μόνο δύο πιθανότητες οι διαπραγματεύσεις να είναι επιτυχείς και να οδηγήσουν σε μια πραγματική κατάπαυση του πυρός ή ακόμα και σε μια μακροπρόθεσμη ειρηνευτική συμφωνία. Πρώτον, εάν μέχρι τώρα όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (Ουκρανία, Ρωσία, ΗΠΑ) όχι μόνο συμφωνούν κατ' αρχήν στον τερματισμό του πολέμου κατά μήκος της πρώτης γραμμής, αλλά έχουν επίσης συζητήσει μεταξύ τους τις κύριες παραμέτρους για τον τερματισμό του πολέμου.
Και η συνάντηση θα είναι μόνο μια επίσημη ευκαιρία για την επιβεβαίωση αυτών των συμφωνιών.
Δεύτερον, εάν οι κύριες παράμετροι της συμφωνίας συμφωνηθούν μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ως αποτέλεσμα της οποίας η Μόσχα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός κατά μήκος της γραμμής του μετώπου στην Κωνσταντινούπολη (το Κίεβο έχει ήδη συμφωνήσει σε αυτήν) και σε αντάλλαγμα λάβει κάτι από την Ουάσινγκτον.
Σε οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές, είναι δυνατές συμφωνίες.
Επιπλέον, μέχρι τις 15 Μαΐου, ο Trump θα βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη, σε επίσκεψη στη Μέση Ανατολή (και ο Υπουργός Εξωτερικών Rubio θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα συναντηθούν οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ).
Εάν δεν υπάρξουν πραγματικές συμφωνίες για μια ειρηνευτική συμφωνία έως τις 15 Μαΐου, τότε είναι απίθανο να επιτευχθούν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Και η ίδια η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη θα τεθεί σε μεγάλο βαθμό υπό αμφισβήτηση σε αυτή την περίπτωση.
Ο πόλεμος θα συνεχιστεί και τα εμπόλεμα μέρη θα συνεχίσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος ευθύνεται για την χαμένη ευκαιρία.
Το βασικό ερώτημα είναι τι θα κάνει τότε ο Trump;
Θα αυξήσει τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία και θα εισαγάγει αυστηρές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας (κάτι που θα έθετε σε κίνδυνο τον τερματισμό του διαλόγου με τη Μόσχα και την κλιμάκωση τόσο του πολέμου στην Ουκρανία όσο και των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας);
Θα αρχίσει να ασκεί πίεση στον Zelensky για να τον ενθαρρύνει να αποδεχτεί ορισμένους από τους όρους του Putin (αλλά δεν είναι γεγονός ότι θα μπορέσει να τον αναγκάσει να το κάνει αυτό ακόμη και υπό την απειλή πλήρους διακοπής της στρατιωτικής βοήθειας);
Θα συνεχίσει να προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία (με ευρωπαϊκά χρήματα ή ως συνεισφορά στο Ταμείο για τη συμφωνία για τις πρώτες ύλες), αλλά ταυτόχρονα δεν θα εισαγάγει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει τον διάλογο με τη Ρωσία;
Ή μήπως απλώς θα «νίψει τας χείρας του», θα αποσυρθεί από τις διαπραγματεύσεις, θα σταματήσει εντελώς να ασχολείται με την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής των προμηθειών όπλων στην Ουκρανία;
Παρεμπιπτόντως, υπάρχει η επιλογή οι Ευρωπαίοι να προσπαθήσουν να εφαρμόσουν το τελεσίγραφό τους χωρίς τη βοήθεια του Trump - για παράδειγμα, επιβάλλοντας κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Να στείλουν μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους Taurus στην Ουκρανία ή να αρχίσουν να συλλαμβάνουν δεξαμενόπλοια που πηγαίνουν σε ρωσικά λιμάνια (ή από ρωσικά λιμάνια).
Ωστόσο οι Ευρωπαίοι είναι απίθανο να πάρουν τέτοια μέτρα, χωρίς να λάβουν εγγυήσεις στρατιωτικής προστασίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Ο σχεδιασμός του «τελεσιγράφου» προς τον Putin (εκεχειρία από τις 12 Μαΐου ή κυρώσεις) αρχικά δεν διέθετε ένα βασικό στοιχείο - την επιβεβαίωση ότι ο Trump συμφωνούσε με αυτή τη θέση. Επιπλέον, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ σε όλη αυτή την ιστορία έμοιαζε πολύ με το κεντρικό πρόσωπο και σχεδόν με «οπαδό» - ένα άτομο που πιέστηκε να λάβει αποφάσεις από τους Zelensky και τους Ευρωπαίους ηγέτες οι οποίοι έπαιξαν τον ηγετικό ρόλο στη διαδικασία.
Ο Trump με μια λέξη ακύρωσε εντελώς το τελεσίγραφο που δόθηκε στον Putin.
Κάλεσε τον Zelensky να συμφωνήσει «άμεσα» σε απευθείας συνομιλίες με τον Putin, χωρίς να αναφέρει την ανάγκη για κατάπαυση του πυρός.
Είναι αλήθεια ότι από το μήνυμα του Trump φαινόταν ότι καλούσε τον Zelensky να αποδεχτεί την προσφορά του Putin για διαπραγματεύσεις, προκειμένου να μάθει τη θέση του Κρεμλίνου και στη συνέχεια να λάβει απόφαση για τις περαιτέρω ενέργειες των Δυτικών συμμάχων.
Δηλαδή, σαν να μετατίθεται η έναρξη του τελεσιγράφου για 16 Μαίου.
Η 12η Μαΐου, παρήλθε και ο Putin δεν αποδέχθηκε την κατάπαυση του πυρός και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, αντί να τον τιμωρήσει γι' αυτό, καλεί τον Zelensky να αποδεχτεί τον όρο του Κρεμλίνου για διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαίου.
Η Ρωσία βλέπει υποκρισία από Zelensky
Και ο Zelensky ακολούθησε αυτή τη συμβουλή, δηλώνοντας την ετοιμότητά του να πάει στην Κωνσταντινούπολη αυτοπροσώπως.
Η τακτική Zelensky είναι επίσης σαφής.
Θέλει να δείξει στον Trump ότι είναι «υπέρ της ειρήνης και ο Putin απλώς ψάχνει δικαιολογίες για να συνεχίσει τον πόλεμο».
Γι' αυτό απαιτεί να έρθει ο Putin στις διαπραγματεύσεις, ελπίζοντας ότι θα αρνηθεί και το Κίεβο θα δηλώσει ότι οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν λόγω υπαιτιότητας του Κρεμλίνου.
Αλλά το αν ο Putin πάει στην Κωνσταντινούπολη - προφανώς και δεν θα πάει - δεν εξαρτάται από τις δηλώσεις του Zelensky, αλλά από το αν υπάρχουν προοπτικές για την επίτευξη συμφωνιών.
Συνολικά, οι ανακοινωθείσες διαπραγματεύσεις έχουν λάβει ως επί το πλείστον πολύ επιφυλακτικές αξιολογήσεις.
Οι θέσεις των μερών σχετικά με τις θεμελιώδεις πτυχές μιας ειρηνικής διευθέτησης είναι εξαιρετικά αντικρουόμενες.
Υπάρχουν μόνο δύο πιθανότητες οι διαπραγματεύσεις να είναι επιτυχείς και να οδηγήσουν σε μια πραγματική κατάπαυση του πυρός ή ακόμα και σε μια μακροπρόθεσμη ειρηνευτική συμφωνία. Πρώτον, εάν μέχρι τώρα όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (Ουκρανία, Ρωσία, ΗΠΑ) όχι μόνο συμφωνούν κατ' αρχήν στον τερματισμό του πολέμου κατά μήκος της πρώτης γραμμής, αλλά έχουν επίσης συζητήσει μεταξύ τους τις κύριες παραμέτρους για τον τερματισμό του πολέμου.
Και η συνάντηση θα είναι μόνο μια επίσημη ευκαιρία για την επιβεβαίωση αυτών των συμφωνιών.
Δεύτερον, εάν οι κύριες παράμετροι της συμφωνίας συμφωνηθούν μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ως αποτέλεσμα της οποίας η Μόσχα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός κατά μήκος της γραμμής του μετώπου στην Κωνσταντινούπολη (το Κίεβο έχει ήδη συμφωνήσει σε αυτήν) και σε αντάλλαγμα λάβει κάτι από την Ουάσινγκτον.
Σε οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές, είναι δυνατές συμφωνίες.
Επιπλέον, μέχρι τις 15 Μαΐου, ο Trump θα βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη, σε επίσκεψη στη Μέση Ανατολή (και ο Υπουργός Εξωτερικών Rubio θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα συναντηθούν οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ).
Εάν δεν υπάρξουν πραγματικές συμφωνίες για μια ειρηνευτική συμφωνία έως τις 15 Μαΐου, τότε είναι απίθανο να επιτευχθούν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Και η ίδια η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη θα τεθεί σε μεγάλο βαθμό υπό αμφισβήτηση σε αυτή την περίπτωση.
Ο πόλεμος θα συνεχιστεί και τα εμπόλεμα μέρη θα συνεχίσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος ευθύνεται για την χαμένη ευκαιρία.
Το βασικό ερώτημα είναι τι θα κάνει τότε ο Trump;
Θα αυξήσει τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία και θα εισαγάγει αυστηρές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας (κάτι που θα έθετε σε κίνδυνο τον τερματισμό του διαλόγου με τη Μόσχα και την κλιμάκωση τόσο του πολέμου στην Ουκρανία όσο και των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας);
Θα αρχίσει να ασκεί πίεση στον Zelensky για να τον ενθαρρύνει να αποδεχτεί ορισμένους από τους όρους του Putin (αλλά δεν είναι γεγονός ότι θα μπορέσει να τον αναγκάσει να το κάνει αυτό ακόμη και υπό την απειλή πλήρους διακοπής της στρατιωτικής βοήθειας);
Θα συνεχίσει να προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία (με ευρωπαϊκά χρήματα ή ως συνεισφορά στο Ταμείο για τη συμφωνία για τις πρώτες ύλες), αλλά ταυτόχρονα δεν θα εισαγάγει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει τον διάλογο με τη Ρωσία;
Ή μήπως απλώς θα «νίψει τας χείρας του», θα αποσυρθεί από τις διαπραγματεύσεις, θα σταματήσει εντελώς να ασχολείται με την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής των προμηθειών όπλων στην Ουκρανία;
Παρεμπιπτόντως, υπάρχει η επιλογή οι Ευρωπαίοι να προσπαθήσουν να εφαρμόσουν το τελεσίγραφό τους χωρίς τη βοήθεια του Trump - για παράδειγμα, επιβάλλοντας κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Να στείλουν μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους Taurus στην Ουκρανία ή να αρχίσουν να συλλαμβάνουν δεξαμενόπλοια που πηγαίνουν σε ρωσικά λιμάνια (ή από ρωσικά λιμάνια).
Ωστόσο οι Ευρωπαίοι είναι απίθανο να πάρουν τέτοια μέτρα, χωρίς να λάβουν εγγυήσεις στρατιωτικής προστασίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών