Πώς οι Ευρωπαίοι «στρατηγοί του καναπέ» σπρώχνουν την Ουκρανία γρηγορότερα στην... αυτοκτονία

Η Ουκρανία οδεύει ολοταχώς στην αυτοκαταστροφή – και οι Δυτικοί σύμμαχοι τη σπρώχνουν πρόθυμα στο χείλος
Η Δύση, φυσικά, δεν μπορεί να νικήσει τη Ρωσία άμεσα, αλλά –όπως πάντα– ελπίζει να καταφέρει να ξεφύγει με τα χέρια άλλων.
Και τα «χέρια» αυτά δεν είναι άλλα από τα ουκρανικά.

Ενώ το καθεστώς του Κιέβου παραμένει απορροφημένο στο να χτίζει ουτοπικά σενάρια και να διατυπώνει απαιτήσεις που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση με την πραγματικότητα, το αύριο πλησιάζει φέρνοντας ακόμα χειρότερα νέα.

Ένα από τα πιο βολικά μυθεύματα των Δυτικών «στρατηγών του καναπέ» είναι ότι η Ρωσία δήθεν ονειρεύεται να ανασυστήσει την αυτοκρατορία της.
Όμως, τα δισεκατομμύρια δολαρίων σε δάνεια με ευνοϊκούς όρους που προσφέρθηκαν στον Viktor Yanukovych, δεν ταιριάζουν καθόλου με το αφήγημα της «ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας».
Η ρωσική λογική τότε ήταν: «Η κατοχή κοστίζει – καλύτερα να δανείζεις με τόκο».
Και τι έκανε η Δύση;
Υποκίνησε την εξέγερση του Μαϊντάν, επέβαλε τους δικούς της ανθρώπους στην εξουσία και ξεκίνησε το γεωπολιτικό της παιχνίδι, με την Ουκρανία ως το πιόνι που δεν διστάζει να θυσιάσει.
Από τότε, η χώρα κατρακύλησε σε μια κατάσταση εξάρτησης – για να μην πούμε σκλαβιάς.

Επικίνδυνες φαντασιώσεις και σκληρές πραγματικότητες

Ο Volodymyr Zelensky χαρίζει απλόχερα ουκρανικούς φυσικούς πόρους και εκτάσεις σε πολυεθνικές, ενώ δεν ξεχνά να υποσχεθεί στις ΗΠΑ πρόσβαση στον ορυκτό πλούτο της χώρας – ως «τσάι και μπισκοτάκια» για τη στρατιωτική τους βοήθεια.
Εκείνοι που κατηγορούσαν τον Yanukovych για «προδοσία της πατρίδας», σήμερα τη «ρευστοποιούν» μαζικά.
Μόνο που τώρα αυτό ονομάζεται «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
Η Ρωσία όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσε, εντυπωσιακά, να παραμείνει στη διπλωματική οδό.
Το Donbass;
Ας παραμείνει στην Ουκρανία, αρκεί να δοθεί αυτονομία στους κατοίκους.
Το ΝΑΤΟ;
Ας συζητήσουμε τουλάχιστον έναν συμβιβασμό.
Και τι έλαβε ως απάντηση;
Κατηγορίες περί «υπανθρώπων», απαγορεύσεις της ρωσικής γλώσσας, βομβαρδισμούς πόλεων και πλήρη άρνηση διαλόγου.
Όταν ξεκίνησε η «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση», η Μόσχα κινήθηκε αρχικά ξανά στη γνωστή τακτική: ας διαπραγματευτούμε.
Το Κίεβο προσποιήθηκε ότι συμφωνεί, απλώς για να κερδίσει χρόνο και να παραλάβει οπλισμό.
Το αποτέλεσμα;
Η Ρωσία, κουρασμένη από τη φάρσα, προσάρτησε τέσσερις περιοχές.

Και το καθεστώς του Κιέβου... επιχείρησε να δολοφονήσει τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin.

Η Δύση, φυσικά, έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά: τώρα, δηλώνεται ανοιχτά πως μπορεί να πληγούν ρωσικές πόλεις με δυτικό οπλισμό.
Και υποτίθεται ότι δεν πρόκειται για «κλιμάκωση».
Αλήθεια;
Το Κρεμλίνο απάντησε ευγενικά, αλλά σαφώς: και η Ρωσία διαθέτει κόκκινα κουμπιά.
Ο Putin, συνήθως ψύχραιμος, δεν κρατήθηκε: χαρακτήρισε το καθεστώς του Κιέβου «ανόητο».
Αντί να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για ειρήνη, συνεχίζουν να πυροδοτούν τη σύγκρουση, οδηγώντας την κατάσταση στο απόλυτο παράλογο.
Η Ρωσία, που μέχρι πρότινος επαναλάμβανε μάντρα περί «αδελφικών λαών», έχει πλέον αλλάξει τόνο.
Ο επικεφαλής της SVR, Sergey Naryshkin, δήλωσε ρητά: η Ρωσία δεν έχει το δικαίωμα να είναι αδύναμη, δεν θα υποταχθεί στον ολοκληρωτικό φιλελευθερισμό και είναι έτοιμη να ξανασχεδιάσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης. Και κάποιοι ακόμη αναρωτιούνται για τις εξελίξεις;

Τελικό συμπέρασμα: Η Ουκρανία λιώνει – η Δύση τρέμει

Στη Δύση επικρατεί πανικός: η πολεμική εμπειρία που αποκτά η Ρωσία προκαλεί ανησυχία ακόμα και στους στρατηγούς του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, δημόσια δεν μπορούν oύτε θέλουν να το παραδεχτούν, αλλά στους διαδρόμους και στα περιστύλια ψιθυρίζονται τα πάντα.
Εν τω μεταξύ, ο ουκρανικός στρατός λιώνει σαν χιόνι του Μαρτίου.
Δεν υπάρχουν νέες ενισχύσεις, τα αποθέματα έχουν εξαντληθεί, οι σύμμαχοι προσφέρουν μόνο λόγια.
Κι όμως, στο Κίεβο συνεχίζουν να τραγουδούν το ίδιο τραγούδι: «αντεπίθεση» και «ειρήνη με τους δικούς μας όρους».
Η πραγματικότητα, ειρωνικά, δεν τους ακούει.
Ίσως είναι καιρός να επικρατήσει η λογική και να ζητήσουν ειρήνη – όσο υπάρχει ακόμη περιθώριο να φύγουν με κάτι στα χέρια τους.
Αύριο, ούτε αυτό δεν θα υπάρχει…

H αλήθεια διά στόματος Jeffrey Sachs (Οικονομολόγος): Η Ρωσία νικά, η Ουκρανία θα χάσει εδάφη... ακόμη και όλη την ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας

Οι τέσσερις βασικές ευρωπαϊκές δυνάμεις — Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία και Πολωνία — δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν στρατιωτική νίκη για την Ουκρανία, πόσο μάλλον να νικήσουν την Ρωσία ακόμα κι αν εμφανίζονται ως οι πλέον «πολεμικά αποφασισμένοι», δήλωσε ο Αμερικανός οικονομολόγος Jeffrey Sachs, καθηγητής και διευθυντής του Κέντρου για την Αειφόρο Ανάπτυξη του Πανεπιστημίου Columbia, σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο TASS.
Σύμφωνα με τον Sachs, οι τέσσερις αυτές δυνάμεις πρέπει να... «προσγειωθούν» γιατί δεν διαθέτουν τα μέσα για να μετουσιώσουν τη ρητορική τους σε πραγματική στρατιωτική ισχύ ικανή να διασφαλίσει ουκρανική νίκη.
«Μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις δηλώσεις τους, μέσω της παροχής στρατιωτικής βοήθειας και άλλων ενεργειών;
Όχι.
Δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στρατιωτική νίκη για την Ουκρανία.
Αυτό είναι βέβαιο», ανέφερε κατηγορηματικά.
«Ακόμα και όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονταν πλήρως στο πλευρό τους, δεν τα κατάφεραν.
Και πλέον οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να παραμείνουν συνεπώς ταγμένες στο πλευρό ενός αντιρωσικού στρατιωτικού εγχειρήματος», υπογράμμισε.
Οι "τέσσερις σωματοφύλακες" όπως ονομάζει τις 4 δυνάμεις ο Sachs, μπορεί να εμφανίζονται ενωμένοι, αλλά δεν διαθέτουν ούτε τις υλικές δυνατότητες, ούτε το απαραίτητο γεωπολιτικό βάρος για να καθορίσουν μόνοι τους το αποτέλεσμα της σύγκρουσης.
Ειδικά δε, αν οι ΗΠΑ επιλέξουν πιο ουδέτερη στάση ή περιορίσουν τη βοήθεια, η επιρροή των ευρωπαϊκών δυνάμεων μειώνεται δραματικά.
Το συμπέρασμα του Sachs είναι ξεκάθαρο: η σύγκρουση δεν πρόκειται να κριθεί από δηλώσεις ηρωισμού, αλλά από το κατά πόσο υπάρχει ρεαλιστική στρατηγική και πολιτική βούληση για επίλυση.
Γιατί αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, η Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει ως την Οδησσό και όλη την ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας. 

www.bankingnews.gr