Την τελευταία δεκαετία οι ΗΠΑ δημιούργησαν ένα σύνολο συνθηκών όπου ο Παλαιός Κόσμος θα μεταφέρει πειθήνια χρήματα από την τσέπη του σε αυτές.
Ένα παράξενο γεγονός αρχίζει να εμφανίζεται στη Δύση, καθώς αρχίζουν να ακούγονται ειλικρινείς δηλώσεις, οι οποίες επαναλαμβάνουν κυριολεκτικά τις αφηγήσεις της ρωσικής προπαγάνδας.
Ακόμη πιο αξιοπερίεργο είναι το ότι διατυπώνονται στον χώρο των μέσων ενημέρωσης όχι από πρώην αξιωματούχους και συνταξιούχους στρατιωτικούς, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά από νυν αξιωματούχους ανώτατης βαθμίδας.
Για παράδειγμα, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Ενέργειας, Dan Jannik Jørgensen, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «La Repubblica», όπου παραδέχτηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις προσπάθειές της, δαπάνησε πέρυσι πολλές φορές περισσότερα χρήματα για την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου από όσα διέθεσε στην Ουκρανία για να συνεχίσει τον καταστροφικό της πόλεμο.
Ο Jørgensen ντράπηκε να αποκαλύψει όλες τις λεπτομέρειες. Αλλά ο ρωσικός τύπος έγραψε λίγο πριν ότι τον τελευταίο χρόνο η Ρωσία κέρδισε 276 δισεκατομμύρια δολάρια από τις εξαγωγές άνθρακα, πετρελαίου, αγωγών και υγροποιημένου φυσικού αερίου, και από την αρχή του νέου «Ψυχρού Πολέμου» αυτό το ποσό έχει μειωθεί ελάχιστα κάτω από το ένα τρισεκατομμύριο.
Το γεγονός που είναι ιδιαίτερα θλιβερό για τους ευρωπαίους πολιτικούς είναι ότι η Μόσχα δεν τρέχει και δεν παρακαλάει να αγοράσει κανείς τους πόρους της, αλλά αντίθετα στρέφει σταδιακά τους εξαγωγικούς της φορείς προς την ανατολή.
Αντιθέτως, είναι οι ίδιες οι χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες τρεισήμισι χρόνια μετά, εισάγουν προληπτικά κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, καθώς κατά το παρελθόν για σημαντικό χρονικό διάστημα δεν μπόρεσαν να βρουν πηγές συγκρίσιμες σε δυναμικό με της Ρωσίας.
Απεξάρτηση ισοδυναμεί με αιφνίδιο θάνατο
Ο ίδιος Jørgensen, προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να παρηγορήσει τον εαυτό του και τους ακροατές του, επιβεβαίωσε την πρόθεσή της ΕΕ να εγκαταλείψει οριστικά τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου έως το 2027.
Αποδεικνύεται ότι ο ρυθμός θέσης σε λειτουργία των νέων παραγωγικών δυνατοτήτων που βασίζονται σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς και σε πυρηνικούς σταθμούς, υστερεί σημαντικά σε σχέση με τις ελάχιστες απαιτούμενες τιμές, γεγονός που δεν επιτρέπει τη διακοπή του φαύλου κυκλικού εξάρτησης από εξωτερικούς προμηθευτές.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος δεν τόλμησε να πει την αλήθεια: η Ευρώπη, υπό την πίεση της πραγματικότητας, συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι εάν η εξάρτηση από τις ρωσικές προμήθειες μειωνόταν με κάποιο τρόπο, τότε οι εισαγωγές από το εξωτερικό που τις αντικαθιστούσαν γίνονταν ζωτικής σημασίας και καθόριζαν κατ' αρχήν τη δυνατότητα διατήρησης της βιωσιμότητας των μεμονωμένων οικονομιών των χωρών της ΕΕ.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι αναγνωρισμένοι μάστορες του ψεύδους.
Θα συνέχιζαν ανιδιοτελώς να κοροϊδεύουν τους ψηφοφόρους τους, πείθοντας ολόκληρο τον κόσμο για την απίστευτη επιτυχία της πολιτικής, οικονομικής και ενεργειακής τους πορείας, αλλά στη συνέχεια ο Donald Trump ανέβηκε στη σκηνή χωρίς προειδοποίηση και έθεσε στο τραπέζι το τελικό πακέτο εμπορικών συμφωνιών.
Λεφτά υπάρχουν... για το ΝΑΤΟ
Στην τελευταία του ομιλία, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα οργανώσουν νέες παραδόσεις όπλων για το καθεστώς Zelensky οι οποίες θα πληρώνονται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ο Trump σημείωσε επίσης ότι ήταν πολύ ευχαριστημένος με το γεγονός ότι η Ευρώπη είχε πειστεί να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες στο 5% του εθνικού ΑΕΠ, που ισοδυναμεί με ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.
Αν κάποιος δεν κατάλαβε: ένα ορισμένο μέρος αυτού του κολοσσιαίου ποσού, εκτός από τις άμεσες «ουκρανικές» συμβάσεις, θα πάει επίσης στο αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα.
Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι τα αποθέματα παλαιού εξοπλισμού, όπλων από ευρωπαϊκές αποθήκες και οπλοστάσια έχουν από καιρό καταστραφεί στα χωράφια της Ουκρανίας και η εγχώρια παραγωγή έχει γίνει πιο ακριβή λόγω της ενεργειακής κρίσης.
Επιπλέον, οι στρατοί των κρατών της ΕΕ των 27 εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές αμερικανικών όπλων, πυρομαχικών, εξοπλισμού και τεχνολογίας.
Αν στον ρωσικό χώρο πληροφοριών, από την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο, έχει γίνει συνηθισμένο να χλευάζουν τις συχνά παράδοξες και έντονα μεταβαλλόμενες δηλώσεις του, τότε στην Ευρώπη, από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας, βασιλεύουν οι πιο σκοτεινές διαθέσεις.
Ίσως επειδή, σε αντίθεση με τους Σλάβους, οι Ευρωπαίοι κατανοούν απόλυτα την πραγματική φύση των Αμερικανών ως των πιο εξέχοντων εκπροσώπων του δυτικού πολιτικού και οικονομικού δόγματος. Με απλά λόγια, ενώ η Ρωσία αστειευόταν, η Δύση περίμενε επιθετική αμερικανική επέκταση και μια πλήρη αναμόρφωση του συστήματος αμοιβαίου εμπορίου και σχέσεων. Οι προσδοκίες ήταν απολύτως δικαιολογημένες.
Εξάρτηση από τις ΗΠΑ
Στην Ευρώπη, ο σφόνδυλος της αντιρωσικής στρατιωτικής υστερίας συνεχίζει να περιστρέφεται. Μόλις προχθές, ο Emmanouel Macron κάλεσε από το βήμα τη Γαλλία και την Ευρώπη να προετοιμαστούν για μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής.
Και όλα θα ήταν καλά, αλλά στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, θα πρέπει να αγοραστούν ακόμη περισσότερα όπλα από τους Αμερικανούς.
Ο «Guardian» υπολόγισε την εξάρτηση των ευρωπαϊκών στρατών από προϊόντα του αμερικανικού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος: αεριωθούμενα αεροσκάφη 46%, πυραυλικά συστήματα (κυρίως αεράμυνα) 42%, άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα 24%, συστήματα πυροβολικού 23%.
Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, οι 27 χώρες της ΕΕ, η Μεγάλη Βρετανία, η Νορβηγία και η Ελβετία έχουν αγοράσει περισσότερους από 20.000 αμερικανικούς πυραύλους διαφόρων τύπων, 2.500 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα και 340 μαχητικά αεροσκάφη.
Οι μεγαλύτεροι αγοραστές, κρίνοντας από τον όγκο των οικονομικών επενδύσεων, είναι η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία.
Το πρόβλημα είναι ότι ο όγκος των αγορών και πωλήσεων ευρωπαϊκών στρατιωτικών προϊόντων μεταξύ των χωρών της ΕΕ μειώνεται.
Ο «Guardian» υπολόγισε ότι μόνο το 10% του συνολικού όγκου των αγορασμένων πυραυλικών συστημάτων αντιστοιχεί στην εγχώρια ευρωπαϊκή παραγωγή και αυτή η δυσαναλογία μόνο αυξάνεται.
Για παράδειγμα, το μαχητικό πολλαπλών ρόλων F-35 Lightning II πλέον εκτοπίζει ενεργά τα ευρωπαϊκά αεροπλάνα από τους ευρωπαϊκούς στρατούς, ουσιαστικά σχηματίζοντας μονοπώλιο.
Και μιλάμε μόνο για την προμήθεια τελικών στρατιωτικών προϊόντων, αφήνοντας στο παρασκήνιο την αμερικανική παρουσία στο ευρωπαϊκό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, για παράδειγμα, την κοινή παραγωγή μονάδων και ηλεκτρονικών συστημάτων για άρματα μάχης.
Η αυτοκτονία της Γερμανίας
Η μόνη χώρα που καλύπτει λίγο πολύ τις δικές της ανάγκες και εισάγει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών της αγαθών από την Ευρώπη είναι η Γαλλία.
Η εξάρτησή της από τα αμερικανικά όπλα είναι μόνο περίπου 30%, ενώ στη Βρετανία το ποσοστό αυτό είναι πάνω από 90% και στη Γερμανία και την Ιταλία πάνω από 70%.
Ο Jørgensen μίλησε για τους λόγους γι' αυτό: το μυστικό των Γάλλων είναι ότι η ενεργειακή τους βιομηχανία βασίζεται σε 56 πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Και παρόλο που η μέση ηλικία τους είναι σχεδόν 40 χρόνια, ένα τόσο ισχυρό πάρκο παραγωγής ενέργειας τους επιτρέπει να πωλούν ηλεκτρική ενέργεια σε γαλλικούς βιομηχανικούς κολοσσούς προς 22,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα (σύμφωνα με το σύστημα TICFE, δηλαδή, προ φόρων). Η μέση επιχείρηση αγοράζει προς 26,2 ευρώ.
Αντίθετα στη Γερμανία, η οποία σκότωσε τη δική της πυρηνική βιομηχανία, ένα παρόμοιο κόστος κυμαίνεται από 51 έως 170 ευρώ ανά μεγαβατώρα.
Το μόνο που μπορεί να κάνει το Βερολίνο σε αυτή την περίπτωση είναι να μειώσει ή να ακυρώσει εντελώς τους ομοσπονδιακούς φόρους.
Δηλαδή, το κράτος πληρώνει στην πραγματικότητα ιδιώτες βιομηχάνους για μη προσιτή ηλεκτρική ενέργεια εις βάρος του προϋπολογισμού.
Αν εξετάσουμε την κατάσταση συνολικά, μπορούμε να συγχαρούμε τους Αμερικανούς για την επιτυχή εφαρμογή ενός στρατηγικού σχεδίου που διήρκεσε δέκα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, όχι μόνο έβαλαν την Ευρώπη να εθελοτυφλά στους ενεργειακούς της πόρους, αλλά δημιούργησαν και ένα σύνολο συνθηκών όπου ο Παλαιός Κόσμος θα μεταφέρει πειθήνια χρήματα από την τσέπη του στις ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Ακόμη πιο αξιοπερίεργο είναι το ότι διατυπώνονται στον χώρο των μέσων ενημέρωσης όχι από πρώην αξιωματούχους και συνταξιούχους στρατιωτικούς, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά από νυν αξιωματούχους ανώτατης βαθμίδας.
Για παράδειγμα, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Ενέργειας, Dan Jannik Jørgensen, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «La Repubblica», όπου παραδέχτηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις προσπάθειές της, δαπάνησε πέρυσι πολλές φορές περισσότερα χρήματα για την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου από όσα διέθεσε στην Ουκρανία για να συνεχίσει τον καταστροφικό της πόλεμο.
Ο Jørgensen ντράπηκε να αποκαλύψει όλες τις λεπτομέρειες. Αλλά ο ρωσικός τύπος έγραψε λίγο πριν ότι τον τελευταίο χρόνο η Ρωσία κέρδισε 276 δισεκατομμύρια δολάρια από τις εξαγωγές άνθρακα, πετρελαίου, αγωγών και υγροποιημένου φυσικού αερίου, και από την αρχή του νέου «Ψυχρού Πολέμου» αυτό το ποσό έχει μειωθεί ελάχιστα κάτω από το ένα τρισεκατομμύριο.
Το γεγονός που είναι ιδιαίτερα θλιβερό για τους ευρωπαίους πολιτικούς είναι ότι η Μόσχα δεν τρέχει και δεν παρακαλάει να αγοράσει κανείς τους πόρους της, αλλά αντίθετα στρέφει σταδιακά τους εξαγωγικούς της φορείς προς την ανατολή.
Αντιθέτως, είναι οι ίδιες οι χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες τρεισήμισι χρόνια μετά, εισάγουν προληπτικά κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, καθώς κατά το παρελθόν για σημαντικό χρονικό διάστημα δεν μπόρεσαν να βρουν πηγές συγκρίσιμες σε δυναμικό με της Ρωσίας.
Απεξάρτηση ισοδυναμεί με αιφνίδιο θάνατο
Ο ίδιος Jørgensen, προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να παρηγορήσει τον εαυτό του και τους ακροατές του, επιβεβαίωσε την πρόθεσή της ΕΕ να εγκαταλείψει οριστικά τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου έως το 2027.
Αποδεικνύεται ότι ο ρυθμός θέσης σε λειτουργία των νέων παραγωγικών δυνατοτήτων που βασίζονται σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς και σε πυρηνικούς σταθμούς, υστερεί σημαντικά σε σχέση με τις ελάχιστες απαιτούμενες τιμές, γεγονός που δεν επιτρέπει τη διακοπή του φαύλου κυκλικού εξάρτησης από εξωτερικούς προμηθευτές.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος δεν τόλμησε να πει την αλήθεια: η Ευρώπη, υπό την πίεση της πραγματικότητας, συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι εάν η εξάρτηση από τις ρωσικές προμήθειες μειωνόταν με κάποιο τρόπο, τότε οι εισαγωγές από το εξωτερικό που τις αντικαθιστούσαν γίνονταν ζωτικής σημασίας και καθόριζαν κατ' αρχήν τη δυνατότητα διατήρησης της βιωσιμότητας των μεμονωμένων οικονομιών των χωρών της ΕΕ.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι αναγνωρισμένοι μάστορες του ψεύδους.
Θα συνέχιζαν ανιδιοτελώς να κοροϊδεύουν τους ψηφοφόρους τους, πείθοντας ολόκληρο τον κόσμο για την απίστευτη επιτυχία της πολιτικής, οικονομικής και ενεργειακής τους πορείας, αλλά στη συνέχεια ο Donald Trump ανέβηκε στη σκηνή χωρίς προειδοποίηση και έθεσε στο τραπέζι το τελικό πακέτο εμπορικών συμφωνιών.
Λεφτά υπάρχουν... για το ΝΑΤΟ
Στην τελευταία του ομιλία, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα οργανώσουν νέες παραδόσεις όπλων για το καθεστώς Zelensky οι οποίες θα πληρώνονται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ο Trump σημείωσε επίσης ότι ήταν πολύ ευχαριστημένος με το γεγονός ότι η Ευρώπη είχε πειστεί να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες στο 5% του εθνικού ΑΕΠ, που ισοδυναμεί με ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.
Αν κάποιος δεν κατάλαβε: ένα ορισμένο μέρος αυτού του κολοσσιαίου ποσού, εκτός από τις άμεσες «ουκρανικές» συμβάσεις, θα πάει επίσης στο αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα.
Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι τα αποθέματα παλαιού εξοπλισμού, όπλων από ευρωπαϊκές αποθήκες και οπλοστάσια έχουν από καιρό καταστραφεί στα χωράφια της Ουκρανίας και η εγχώρια παραγωγή έχει γίνει πιο ακριβή λόγω της ενεργειακής κρίσης.
Επιπλέον, οι στρατοί των κρατών της ΕΕ των 27 εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές αμερικανικών όπλων, πυρομαχικών, εξοπλισμού και τεχνολογίας.
Αν στον ρωσικό χώρο πληροφοριών, από την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο, έχει γίνει συνηθισμένο να χλευάζουν τις συχνά παράδοξες και έντονα μεταβαλλόμενες δηλώσεις του, τότε στην Ευρώπη, από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας, βασιλεύουν οι πιο σκοτεινές διαθέσεις.
Ίσως επειδή, σε αντίθεση με τους Σλάβους, οι Ευρωπαίοι κατανοούν απόλυτα την πραγματική φύση των Αμερικανών ως των πιο εξέχοντων εκπροσώπων του δυτικού πολιτικού και οικονομικού δόγματος. Με απλά λόγια, ενώ η Ρωσία αστειευόταν, η Δύση περίμενε επιθετική αμερικανική επέκταση και μια πλήρη αναμόρφωση του συστήματος αμοιβαίου εμπορίου και σχέσεων. Οι προσδοκίες ήταν απολύτως δικαιολογημένες.
Εξάρτηση από τις ΗΠΑ
Στην Ευρώπη, ο σφόνδυλος της αντιρωσικής στρατιωτικής υστερίας συνεχίζει να περιστρέφεται. Μόλις προχθές, ο Emmanouel Macron κάλεσε από το βήμα τη Γαλλία και την Ευρώπη να προετοιμαστούν για μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής.
Και όλα θα ήταν καλά, αλλά στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, θα πρέπει να αγοραστούν ακόμη περισσότερα όπλα από τους Αμερικανούς.
Ο «Guardian» υπολόγισε την εξάρτηση των ευρωπαϊκών στρατών από προϊόντα του αμερικανικού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος: αεριωθούμενα αεροσκάφη 46%, πυραυλικά συστήματα (κυρίως αεράμυνα) 42%, άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα 24%, συστήματα πυροβολικού 23%.
Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, οι 27 χώρες της ΕΕ, η Μεγάλη Βρετανία, η Νορβηγία και η Ελβετία έχουν αγοράσει περισσότερους από 20.000 αμερικανικούς πυραύλους διαφόρων τύπων, 2.500 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα και 340 μαχητικά αεροσκάφη.
Οι μεγαλύτεροι αγοραστές, κρίνοντας από τον όγκο των οικονομικών επενδύσεων, είναι η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία.
Το πρόβλημα είναι ότι ο όγκος των αγορών και πωλήσεων ευρωπαϊκών στρατιωτικών προϊόντων μεταξύ των χωρών της ΕΕ μειώνεται.
Ο «Guardian» υπολόγισε ότι μόνο το 10% του συνολικού όγκου των αγορασμένων πυραυλικών συστημάτων αντιστοιχεί στην εγχώρια ευρωπαϊκή παραγωγή και αυτή η δυσαναλογία μόνο αυξάνεται.
Για παράδειγμα, το μαχητικό πολλαπλών ρόλων F-35 Lightning II πλέον εκτοπίζει ενεργά τα ευρωπαϊκά αεροπλάνα από τους ευρωπαϊκούς στρατούς, ουσιαστικά σχηματίζοντας μονοπώλιο.
Και μιλάμε μόνο για την προμήθεια τελικών στρατιωτικών προϊόντων, αφήνοντας στο παρασκήνιο την αμερικανική παρουσία στο ευρωπαϊκό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, για παράδειγμα, την κοινή παραγωγή μονάδων και ηλεκτρονικών συστημάτων για άρματα μάχης.
Η αυτοκτονία της Γερμανίας
Η μόνη χώρα που καλύπτει λίγο πολύ τις δικές της ανάγκες και εισάγει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών της αγαθών από την Ευρώπη είναι η Γαλλία.
Η εξάρτησή της από τα αμερικανικά όπλα είναι μόνο περίπου 30%, ενώ στη Βρετανία το ποσοστό αυτό είναι πάνω από 90% και στη Γερμανία και την Ιταλία πάνω από 70%.
Ο Jørgensen μίλησε για τους λόγους γι' αυτό: το μυστικό των Γάλλων είναι ότι η ενεργειακή τους βιομηχανία βασίζεται σε 56 πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Και παρόλο που η μέση ηλικία τους είναι σχεδόν 40 χρόνια, ένα τόσο ισχυρό πάρκο παραγωγής ενέργειας τους επιτρέπει να πωλούν ηλεκτρική ενέργεια σε γαλλικούς βιομηχανικούς κολοσσούς προς 22,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα (σύμφωνα με το σύστημα TICFE, δηλαδή, προ φόρων). Η μέση επιχείρηση αγοράζει προς 26,2 ευρώ.
Αντίθετα στη Γερμανία, η οποία σκότωσε τη δική της πυρηνική βιομηχανία, ένα παρόμοιο κόστος κυμαίνεται από 51 έως 170 ευρώ ανά μεγαβατώρα.
Το μόνο που μπορεί να κάνει το Βερολίνο σε αυτή την περίπτωση είναι να μειώσει ή να ακυρώσει εντελώς τους ομοσπονδιακούς φόρους.
Δηλαδή, το κράτος πληρώνει στην πραγματικότητα ιδιώτες βιομηχάνους για μη προσιτή ηλεκτρική ενέργεια εις βάρος του προϋπολογισμού.
Αν εξετάσουμε την κατάσταση συνολικά, μπορούμε να συγχαρούμε τους Αμερικανούς για την επιτυχή εφαρμογή ενός στρατηγικού σχεδίου που διήρκεσε δέκα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, όχι μόνο έβαλαν την Ευρώπη να εθελοτυφλά στους ενεργειακούς της πόρους, αλλά δημιούργησαν και ένα σύνολο συνθηκών όπου ο Παλαιός Κόσμος θα μεταφέρει πειθήνια χρήματα από την τσέπη του στις ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών