Μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το 25% των συνολικών αποθεμάτων τους σε πυραύλους THAAD για την προστασία του Ισραήλ από τις ιρανικές επιθέσεις
Η πρόσφατη στρατιωτική σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν, ο λεγόμενος «Πόλεμος των 12 ημερών», λειτούργησε ως τεστ αντοχής για την αμερικανική αεράμυνα.
Το αποτέλεσμα; Ανησυχητικό.
Μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το 25% των συνολικών αποθεμάτων τους σε πυραύλους THAAD για την προστασία του Ισραήλ από τις ιρανικές επιθέσεις.
Δεν μιλάμε για ένα μέρος των ετήσιων προμηθειών, αλλά για το ένα τέταρτο όλων όσων έχουν αγοραστεί από την αρχή του προγράμματος, αναφέρει το National Interest.
Αν η υπεράσπιση του Ισραήλ εξάντλησε τόσα αποθέματα, τι θα συμβεί σε μια ενδεχόμενη κρίση στην Ταϊβάν απέναντι στην Κίνα, έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο με χιλιάδες πυραύλους και drones έτοιμα για μαζικά χτυπήματα;
Οι ΗΠΑ εξέταζαν ακόμη και την αφαίρεση πυραύλων από συστήματα που είχαν ήδη προμηθευτεί οι Σαουδάραβες, λόγω εξάντλησης αποθεμάτων – παρότι και οι πόλεις και οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας θεωρούνταν ταυτόχρονα πιθανοί στόχοι του Ιράν.
Η κατάσταση αυτή φανερώνει ένα θεμελιώδες στρατηγικό πρόβλημα: τα αποθέματα των ΗΠΑ δεν επαρκούν για παρατεταμένη πολεμική αναμέτρηση.
Ένα οικονομικά μη βιώσιμο μοντέλο
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:
• Κατά τη διάρκεια των 12 ημερών, οι ΗΠΑ εκτόξευσαν 150 πυραύλους THAAD – τριπλάσιους από τον μέσο ετήσιο ρυθμό προμηθειών (40).
• Το κόστος ανά μονάδα ανέρχεται σε 15,5 εκατ. δολάρια.
• Ο χρόνος παράδοσης μετά την υπογραφή συμβολαίου είναι τρία χρόνια.
Παράλληλα, αμερικανικά πολεμικά πλοία στην περιοχή εκτόξευσαν πάνω από 80 πυραύλους SM-3, απομειώνοντας και αυτά τα πολύτιμα αποθέματα.
Ο συνδυασμός κόστους, χαμηλής παραγωγικής δυνατότητας και μεγάλων χρόνων παράδοσης καθιστά το υπάρχον μοντέλο ανεπαρκές και μη βιώσιμο.
Ο συνδυασμός για την άμυνα ήταν τεράστιος: άνω των 6 δισ. δολαρίων ξοδεύτηκαν συνολικά για αποτροπή και καταρρίψεις.
Η πραγματικότητα όμως δεν κρύβεται: το Ιράν κατάφερε να προκαλέσει καταστροφικά πλήγματα εντός του Ισραήλ, κάτι που ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το Ισραήλ μπορούσαν να διατηρήσουν σε βάθος χρόνου.
Η οικονομική, τακτική και πολιτική εξάντληση ήταν, όπως σημειώνουν οι αναλυτές, ο βασικός λόγος που οδήγησε στη σύναψη εκεχειρίας στις 24 Ιουνίου.
Επιθετική και αμυντική φθορά
Η κρίση δεν αφορά μόνο την άμυνα.
Η επιχείρηση Midnight Hammer, με τη χρήση σχεδόν του μισού στόλου των stealth βομβαρδιστικών B-2, αποκάλυψε πόσο περιορισμένα είναι τα επιθετικά μέσα των ΗΠΑ.
Η άμυνα αυτών των πανάκριβων πλατφορμών απαιτεί αναχαίτιση επιθέσεων από πυραύλους και drones – ακόμη κι αν χρειαστεί να εκτοξευθεί ένας αναχαιτιστής εκατομμυρίων για να καταρριφθεί ένα drone χιλίων δολαρίων.
Το βασικό δίλημμα είναι προφανές: η Κίνα, σε αντίθεση με το Ιράν, διαθέτει την κλίμακα και την παραγωγική βάση για να εξαντλήσει αμερικανικά αποθέματα σε ώρες, όχι σε ημέρες, επισημαίνει το National Interest.
Η ανάγκη για αλλαγή πορείας
Η συζήτηση δεν είναι θεωρητική.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη ξεκινήσει να «ρίχνουν γέφυρες» με τη βιομηχανία καινοτομίας για να αναπτύξουν νέες λύσεις:
• Μαζικά κατασκευασμένους χαμηλού κόστους πυραύλους
• Μη κινητικές άμυνες (π.χ. κατευθυνόμενη ενέργεια, ηλεκτρονικός πόλεμος).
• Ένα υβριδικό μοντέλο, που θα διατηρεί εξελιγμένα συστήματα για κρίσιμες αποστολές, αλλά θα επενδύει σε φθηνότερα και ευέλικτα μέσα μαζικής παραγωγής.
Η εμπειρία του Στρατού με την παραγωγή οβίδων 155 χιλ. δείχνει ότι η κλίμακα μπορεί να αυξηθεί: η παραγωγή τετραπλασιάστηκε φέτος, χάρη σε νέες γραμμές, διασπορά της παραγωγής και επενδύσεις σε εργοστάσια.
Το ίδιο μοντέλο πρέπει να εφαρμοστεί και στην αεράμυνα, υποστηρίζει το αμερικανικό περιοδικό.
Η πραγματικότητα είναι ότι η αναζωογόνηση της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας έχει ξεκινήσει επί προεδρίας Trump, με νέα εργοστάσια και γραμμές παραγωγής σε Ιντιάνα, Άρκανσο και αλλού.
Όμως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος των ΗΠΑ.
Η Κίνα επιταχύνει την πολεμική της βιομηχανία σε ρυθμούς που θυμίζουν ψυχροπολεμική κινητοποίηση, ενώ η Αμερική ακόμη συζητά για συμβάσεις και διαδικασίες προμηθειών.
Ανέτοιμη η αεράμυνα των ΗΠΑ
Η αμερικανική αεράμυνα δεν είναι έτοιμη για έναν μακροχρόνιο πόλεμο με έναν ισότιμο αντίπαλο.
Η περίπτωση του Ισραήλ ήταν μόνο μια προειδοποίηση.
Αν οι Ιρανοί κατάφεραν να εξαντλήσουν το ένα τέταρτο των αποθεμάτων THAAD σε λίγες ημέρες, η Κίνα θα μπορούσε να αδειάσει τα αμερικανικά αποθέματα σε λίγες ώρες.
Η Ουάσιγκτον πρέπει να επιλέξει: είτε να συνεχίσει σε μια πορεία σταδιακής φθοράς, είτε να αξιοποιήσει το πλεονέκτημά της – την τεχνολογική και βιομηχανική της δύναμη – για να ανακτήσει την κλίμακα και την αντοχή που απαιτείται σε έναν ανταγωνισμό μεγάλης διάρκειας.
Το ρολόι, όμως, μετράει αντίστροφα.
www.bankingnews.gr
Το αποτέλεσμα; Ανησυχητικό.
Μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν το 25% των συνολικών αποθεμάτων τους σε πυραύλους THAAD για την προστασία του Ισραήλ από τις ιρανικές επιθέσεις.
Δεν μιλάμε για ένα μέρος των ετήσιων προμηθειών, αλλά για το ένα τέταρτο όλων όσων έχουν αγοραστεί από την αρχή του προγράμματος, αναφέρει το National Interest.
Αν η υπεράσπιση του Ισραήλ εξάντλησε τόσα αποθέματα, τι θα συμβεί σε μια ενδεχόμενη κρίση στην Ταϊβάν απέναντι στην Κίνα, έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο με χιλιάδες πυραύλους και drones έτοιμα για μαζικά χτυπήματα;
Οι ΗΠΑ εξέταζαν ακόμη και την αφαίρεση πυραύλων από συστήματα που είχαν ήδη προμηθευτεί οι Σαουδάραβες, λόγω εξάντλησης αποθεμάτων – παρότι και οι πόλεις και οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας θεωρούνταν ταυτόχρονα πιθανοί στόχοι του Ιράν.
Η κατάσταση αυτή φανερώνει ένα θεμελιώδες στρατηγικό πρόβλημα: τα αποθέματα των ΗΠΑ δεν επαρκούν για παρατεταμένη πολεμική αναμέτρηση.
Ένα οικονομικά μη βιώσιμο μοντέλο
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:
• Κατά τη διάρκεια των 12 ημερών, οι ΗΠΑ εκτόξευσαν 150 πυραύλους THAAD – τριπλάσιους από τον μέσο ετήσιο ρυθμό προμηθειών (40).
• Το κόστος ανά μονάδα ανέρχεται σε 15,5 εκατ. δολάρια.
• Ο χρόνος παράδοσης μετά την υπογραφή συμβολαίου είναι τρία χρόνια.
Παράλληλα, αμερικανικά πολεμικά πλοία στην περιοχή εκτόξευσαν πάνω από 80 πυραύλους SM-3, απομειώνοντας και αυτά τα πολύτιμα αποθέματα.
Ο συνδυασμός κόστους, χαμηλής παραγωγικής δυνατότητας και μεγάλων χρόνων παράδοσης καθιστά το υπάρχον μοντέλο ανεπαρκές και μη βιώσιμο.
Ο συνδυασμός για την άμυνα ήταν τεράστιος: άνω των 6 δισ. δολαρίων ξοδεύτηκαν συνολικά για αποτροπή και καταρρίψεις.
Η πραγματικότητα όμως δεν κρύβεται: το Ιράν κατάφερε να προκαλέσει καταστροφικά πλήγματα εντός του Ισραήλ, κάτι που ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το Ισραήλ μπορούσαν να διατηρήσουν σε βάθος χρόνου.
Η οικονομική, τακτική και πολιτική εξάντληση ήταν, όπως σημειώνουν οι αναλυτές, ο βασικός λόγος που οδήγησε στη σύναψη εκεχειρίας στις 24 Ιουνίου.
Επιθετική και αμυντική φθορά
Η κρίση δεν αφορά μόνο την άμυνα.
Η επιχείρηση Midnight Hammer, με τη χρήση σχεδόν του μισού στόλου των stealth βομβαρδιστικών B-2, αποκάλυψε πόσο περιορισμένα είναι τα επιθετικά μέσα των ΗΠΑ.
Η άμυνα αυτών των πανάκριβων πλατφορμών απαιτεί αναχαίτιση επιθέσεων από πυραύλους και drones – ακόμη κι αν χρειαστεί να εκτοξευθεί ένας αναχαιτιστής εκατομμυρίων για να καταρριφθεί ένα drone χιλίων δολαρίων.
Το βασικό δίλημμα είναι προφανές: η Κίνα, σε αντίθεση με το Ιράν, διαθέτει την κλίμακα και την παραγωγική βάση για να εξαντλήσει αμερικανικά αποθέματα σε ώρες, όχι σε ημέρες, επισημαίνει το National Interest.
Η ανάγκη για αλλαγή πορείας
Η συζήτηση δεν είναι θεωρητική.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη ξεκινήσει να «ρίχνουν γέφυρες» με τη βιομηχανία καινοτομίας για να αναπτύξουν νέες λύσεις:
• Μαζικά κατασκευασμένους χαμηλού κόστους πυραύλους
• Μη κινητικές άμυνες (π.χ. κατευθυνόμενη ενέργεια, ηλεκτρονικός πόλεμος).
• Ένα υβριδικό μοντέλο, που θα διατηρεί εξελιγμένα συστήματα για κρίσιμες αποστολές, αλλά θα επενδύει σε φθηνότερα και ευέλικτα μέσα μαζικής παραγωγής.
Η εμπειρία του Στρατού με την παραγωγή οβίδων 155 χιλ. δείχνει ότι η κλίμακα μπορεί να αυξηθεί: η παραγωγή τετραπλασιάστηκε φέτος, χάρη σε νέες γραμμές, διασπορά της παραγωγής και επενδύσεις σε εργοστάσια.
Το ίδιο μοντέλο πρέπει να εφαρμοστεί και στην αεράμυνα, υποστηρίζει το αμερικανικό περιοδικό.
Η πραγματικότητα είναι ότι η αναζωογόνηση της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας έχει ξεκινήσει επί προεδρίας Trump, με νέα εργοστάσια και γραμμές παραγωγής σε Ιντιάνα, Άρκανσο και αλλού.
Όμως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος των ΗΠΑ.
Η Κίνα επιταχύνει την πολεμική της βιομηχανία σε ρυθμούς που θυμίζουν ψυχροπολεμική κινητοποίηση, ενώ η Αμερική ακόμη συζητά για συμβάσεις και διαδικασίες προμηθειών.
Ανέτοιμη η αεράμυνα των ΗΠΑ
Η αμερικανική αεράμυνα δεν είναι έτοιμη για έναν μακροχρόνιο πόλεμο με έναν ισότιμο αντίπαλο.
Η περίπτωση του Ισραήλ ήταν μόνο μια προειδοποίηση.
Αν οι Ιρανοί κατάφεραν να εξαντλήσουν το ένα τέταρτο των αποθεμάτων THAAD σε λίγες ημέρες, η Κίνα θα μπορούσε να αδειάσει τα αμερικανικά αποθέματα σε λίγες ώρες.
Η Ουάσιγκτον πρέπει να επιλέξει: είτε να συνεχίσει σε μια πορεία σταδιακής φθοράς, είτε να αξιοποιήσει το πλεονέκτημά της – την τεχνολογική και βιομηχανική της δύναμη – για να ανακτήσει την κλίμακα και την αντοχή που απαιτείται σε έναν ανταγωνισμό μεγάλης διάρκειας.
Το ρολόι, όμως, μετράει αντίστροφα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών