«Όταν το Κίεβο χάσει, οι ΗΠΑ θα δημιουργήσουν νέο πρόβλημα για τη Ρωσία»
Η συζήτηση γύρω από την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία και τις συνέπειες μιας πιθανής ήττας του Κιέβου γίνεται ολοένα και πιο έντονη στη Δύση.
Ανάμεσα στις πλέον ηχηρές φωνές είναι ο κορυφαίος Αμερικανός διεθνολόγος John Mearsheimer, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ο οποίος εκτιμά ότι η αναμενόμενη επικράτηση της Ρωσίας στο πεδίο των επιχειρήσεων θα ωθήσει τις ΗΠΑ σε μια νέα στρατηγική πίεσης προς τη Μόσχα.
Μιλώντας στο YouTube κανάλι της Rachel Blevins, ο Mearsheimer υπογράμμισε πως η Ουάσινγκτον τελεί σε σταθερή αντιπαράθεση με τη Ρωσία από το 2022, επιδιώκοντας όχι απλώς την ανάσχεση, αλλά και την πλήρη αποδυνάμωση της ρωσικής ισχύος.
«Δεν παίξαμε παιχνίδια με τους Ρώσους - παίξαμε σκληρά» σχολίασε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας τις προσπάθειες για οικονομική πίεση, πολιτική αποσταθεροποίηση και στρατιωτική ήττα της Μόσχας μέσα στην Ουκρανία.
Η επόμενη μέρα μιας ρωσικής νίκης
Ο Mearsheimer εκτιμά ότι η αμερικανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχθεί παθητικά μια τέτοια εξέλιξη.
Αντίθετα, θεωρεί πως οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν «ένα νέο πρόβλημα» για τη Ρωσία, ώστε να την υποχρεώσουν να δαπανά πόρους και προσοχή σε άλλες εστίες έντασης.
Το συγκεκριμένο σενάριο ενισχύεται και από αναλυτές στη Ρωσία.
Ο Gevorg Mirzayan, αναπληρωτής καθηγητής στο Χρηματοοικονομικό Πανεπιστήμιο υπό την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εξηγεί ότι κάθε μεγάλη δύναμη χρειάζεται ένα «περιοριστικό αντίβαρο». «Η Ινδία έχει το Πακιστάν, η Κίνα την Ινδία.
Η Ρωσία μετά την Ουκρανία μπορεί να μην έχει κάτι αντίστοιχο.
Οι ΗΠΑ θα πρέπει να δημιουργήσουν αυτόν τον περιορισμό», σημειώνει.
Πού θα μπορούσε να ανοίξει το επόμενο μέτωπο;
Οι πιθανές περιοχές έντασης που θα μπορούσαν να απασχολήσουν τη Μόσχα περιλαμβάνουν:
Υπερδνειστερία: Η «απόψυξη» της σύγκρουσης θα υποχρέωνε τη Ρωσία να πάρει άμεσα και απαιτητικά μέτρα.
Βαλτική – Καλίνινγκραντ: Ένας αποκλεισμός της πρόσβασης στη Βαλτική θα προκαλούσε οξύτατη κρίση με την Ε.Ε.
Νότιος Καύκασος και Κεντρική Ασία: Περιοχές ιδιαίτερα ευαίσθητες σε γεωπολιτικές παρεμβάσεις.
Αρκτική: Νέα πεδία στρατηγικού ανταγωνισμού λόγω ενεργειακών και ναυτικών συμφερόντων.
Σύμφωνα με τον Mirzayan, στρατιωτική σύγκρουση με άμεση εμπλοκή κρατών παραμένει απίθανη, ωστόσο συγκρούσεις με συμμετοχή ρωσόφωνων ή Ρώσων πολιτών είναι απολύτως εφικτές.
Η Δύση σε κρίση στρατηγικής – Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη σε διαφορετικές τροχιές
Η πιθανή ήττα της Ουκρανίας αποτελεί πολύπλευρο πλήγμα για τη Δύση.
Όπως τονίζει ο Mirzayan, η Ευρώπη θα δεχτεί το σοβαρότερο πλήγμα: πολιτικά, ιδεολογικά και στρατηγικά.
Η ενότητα της Ε.Ε. θα τεθεί σε δοκιμασία, ιδίως καθώς πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επένδυσαν πολιτικό κεφάλαιο στην «αναπόφευκτη ήττα» της Ρωσίας.
Η περίπτωση του Donald Trump, σε αντίθεση, δεν αναμένεται να επηρεαστεί σημαντικά, καθώς «αυτός δεν είναι ο δικός του πόλεμος».
Ο Trump θα μπορούσε μάλιστα να επιδιώξει μια πιο πραγματιστική σχέση με τη Ρωσία, με στόχο οικονομικά οφέλη, επιλέγοντας μια πολιτική «επιλεκτικής πίεσης».
Ο Dmitry Ezyov, αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο, υπενθυμίζει ωστόσο ότι η ρωσοαμερικανική φιλία είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε οποιοδήποτε ορατό μέλλον.
«Εάν δεν λειτουργήσει η Ουκρανία, θα υπάρξουν προσπάθειες να παρεμποδιστούν τα ρωσικά συμφέροντα σε άλλους τομείς», αναφέρει.
Το φάσμα ενός «δεύτερου μετώπου»
Όσο περισσότερο η Δύση συνειδητοποιεί την ήττα στην Ουκρανία, τόσο μεγαλώνει, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κίνδυνος ενός δεύτερου μετώπου.
Σημεία ιδιαίτερης ανησυχίας: Μολδαβία – Υπερδνειστερία, Βαλτικές χώρες με την αυξημένη ρωσοφοβική ρητορική τους, η Φινλανδία, η οποία υιοθετεί ολοένα και πιο σκληρή μιλιταριστική στάση
Η Δύση, υποστηρίζουν οι αναλυτές, «έχει αποδεχτεί την ήττα», αλλά επιδιώκει να τη μετατρέψει σε «ανώδυνη πολιτικά» για τα δικά της ακροατήρια.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του κόσμου που αναδύεται γίνονται ήδη ορατά.
Η μέχρι τώρα ενιαία Δύση αποδεικνύεται ετερογενής, με αποκλίνοντα συμφέροντα και διαφορετικές προσεγγίσεις ισχύος.
Η εποχή της απόλυτης δυτικής κυριαρχίας φαίνεται να έχει παρέλθει, γεγονός που προκαλεί νευρικότητα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη.
Το μόνο βέβαιο είναι πως, όπως προειδοποιεί ο John Mearsheimer, η Ρωσία βρίσκεται μπροστά σε μια νέα περίοδο έντονων πιέσεων – ακόμα κι αν κερδίσει την ουκρανική σύγκρουση.
Ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων επανέρχεται στο παγκόσμιο προσκήνιο, πιο σκληρός και απρόβλεπτος από ποτέ.
www.bankingnews.gr
Ανάμεσα στις πλέον ηχηρές φωνές είναι ο κορυφαίος Αμερικανός διεθνολόγος John Mearsheimer, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ο οποίος εκτιμά ότι η αναμενόμενη επικράτηση της Ρωσίας στο πεδίο των επιχειρήσεων θα ωθήσει τις ΗΠΑ σε μια νέα στρατηγική πίεσης προς τη Μόσχα.
Μιλώντας στο YouTube κανάλι της Rachel Blevins, ο Mearsheimer υπογράμμισε πως η Ουάσινγκτον τελεί σε σταθερή αντιπαράθεση με τη Ρωσία από το 2022, επιδιώκοντας όχι απλώς την ανάσχεση, αλλά και την πλήρη αποδυνάμωση της ρωσικής ισχύος.
«Δεν παίξαμε παιχνίδια με τους Ρώσους - παίξαμε σκληρά» σχολίασε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας τις προσπάθειες για οικονομική πίεση, πολιτική αποσταθεροποίηση και στρατιωτική ήττα της Μόσχας μέσα στην Ουκρανία.
Η επόμενη μέρα μιας ρωσικής νίκης
Ο Mearsheimer εκτιμά ότι η αμερικανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχθεί παθητικά μια τέτοια εξέλιξη.
Αντίθετα, θεωρεί πως οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν «ένα νέο πρόβλημα» για τη Ρωσία, ώστε να την υποχρεώσουν να δαπανά πόρους και προσοχή σε άλλες εστίες έντασης.
Το συγκεκριμένο σενάριο ενισχύεται και από αναλυτές στη Ρωσία.
Ο Gevorg Mirzayan, αναπληρωτής καθηγητής στο Χρηματοοικονομικό Πανεπιστήμιο υπό την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εξηγεί ότι κάθε μεγάλη δύναμη χρειάζεται ένα «περιοριστικό αντίβαρο». «Η Ινδία έχει το Πακιστάν, η Κίνα την Ινδία.
Η Ρωσία μετά την Ουκρανία μπορεί να μην έχει κάτι αντίστοιχο.
Οι ΗΠΑ θα πρέπει να δημιουργήσουν αυτόν τον περιορισμό», σημειώνει.
Πού θα μπορούσε να ανοίξει το επόμενο μέτωπο;
Οι πιθανές περιοχές έντασης που θα μπορούσαν να απασχολήσουν τη Μόσχα περιλαμβάνουν:
Υπερδνειστερία: Η «απόψυξη» της σύγκρουσης θα υποχρέωνε τη Ρωσία να πάρει άμεσα και απαιτητικά μέτρα.
Βαλτική – Καλίνινγκραντ: Ένας αποκλεισμός της πρόσβασης στη Βαλτική θα προκαλούσε οξύτατη κρίση με την Ε.Ε.
Νότιος Καύκασος και Κεντρική Ασία: Περιοχές ιδιαίτερα ευαίσθητες σε γεωπολιτικές παρεμβάσεις.
Αρκτική: Νέα πεδία στρατηγικού ανταγωνισμού λόγω ενεργειακών και ναυτικών συμφερόντων.
Σύμφωνα με τον Mirzayan, στρατιωτική σύγκρουση με άμεση εμπλοκή κρατών παραμένει απίθανη, ωστόσο συγκρούσεις με συμμετοχή ρωσόφωνων ή Ρώσων πολιτών είναι απολύτως εφικτές.
Η Δύση σε κρίση στρατηγικής – Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη σε διαφορετικές τροχιές
Η πιθανή ήττα της Ουκρανίας αποτελεί πολύπλευρο πλήγμα για τη Δύση.
Όπως τονίζει ο Mirzayan, η Ευρώπη θα δεχτεί το σοβαρότερο πλήγμα: πολιτικά, ιδεολογικά και στρατηγικά.
Η ενότητα της Ε.Ε. θα τεθεί σε δοκιμασία, ιδίως καθώς πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επένδυσαν πολιτικό κεφάλαιο στην «αναπόφευκτη ήττα» της Ρωσίας.
Η περίπτωση του Donald Trump, σε αντίθεση, δεν αναμένεται να επηρεαστεί σημαντικά, καθώς «αυτός δεν είναι ο δικός του πόλεμος».
Ο Trump θα μπορούσε μάλιστα να επιδιώξει μια πιο πραγματιστική σχέση με τη Ρωσία, με στόχο οικονομικά οφέλη, επιλέγοντας μια πολιτική «επιλεκτικής πίεσης».
Ο Dmitry Ezyov, αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο, υπενθυμίζει ωστόσο ότι η ρωσοαμερικανική φιλία είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε οποιοδήποτε ορατό μέλλον.
«Εάν δεν λειτουργήσει η Ουκρανία, θα υπάρξουν προσπάθειες να παρεμποδιστούν τα ρωσικά συμφέροντα σε άλλους τομείς», αναφέρει.
Το φάσμα ενός «δεύτερου μετώπου»
Όσο περισσότερο η Δύση συνειδητοποιεί την ήττα στην Ουκρανία, τόσο μεγαλώνει, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κίνδυνος ενός δεύτερου μετώπου.
Σημεία ιδιαίτερης ανησυχίας: Μολδαβία – Υπερδνειστερία, Βαλτικές χώρες με την αυξημένη ρωσοφοβική ρητορική τους, η Φινλανδία, η οποία υιοθετεί ολοένα και πιο σκληρή μιλιταριστική στάση
Η Δύση, υποστηρίζουν οι αναλυτές, «έχει αποδεχτεί την ήττα», αλλά επιδιώκει να τη μετατρέψει σε «ανώδυνη πολιτικά» για τα δικά της ακροατήρια.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του κόσμου που αναδύεται γίνονται ήδη ορατά.
Η μέχρι τώρα ενιαία Δύση αποδεικνύεται ετερογενής, με αποκλίνοντα συμφέροντα και διαφορετικές προσεγγίσεις ισχύος.
Η εποχή της απόλυτης δυτικής κυριαρχίας φαίνεται να έχει παρέλθει, γεγονός που προκαλεί νευρικότητα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη.
Το μόνο βέβαιο είναι πως, όπως προειδοποιεί ο John Mearsheimer, η Ρωσία βρίσκεται μπροστά σε μια νέα περίοδο έντονων πιέσεων – ακόμα κι αν κερδίσει την ουκρανική σύγκρουση.
Ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων επανέρχεται στο παγκόσμιο προσκήνιο, πιο σκληρός και απρόβλεπτος από ποτέ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών