Το καθεστώς του Ιράν έχει ήδη αρχίσει να επανενεργοποιεί τα παγκόσμια τρομοκρατικά του δίκτυα στην Αυστραλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα
Από την ίδρυσή του, το σημερινό ιρανικό καθεστώς δεν έχει οικοδομηθεί με βάση την ειρήνη, αλλά με βάση τη βία.
Από την πρώτη κιόλας ημέρα της επανάστασής τους το 1979, οι Ayatollah εγκαθίδρυσαν μια θεοκρατία της οποίας η βασική αποστολή δεν ήταν απλώς να κυβερνά, αλλά να εξάγει την επανάστασή της σε ολόκληρο τον κόσμο, και να επιβάλλει το ριζοσπαστικό σιιτικό ισλαμιστικό δόγμα της σε άλλους.
Η ιδρυτική ιδεολογία του καθεστώτος βασίζεται στην κατάκτηση λαών και εδαφών μέσω της τρομοκρατίας, της εξαπάτησης και της βίας.
Τα επαναστατικά συνθήματα του καθεστώτος δεν αφορούν τη συνύπαρξη ή τον αμοιβαίο σεβασμό· αφορούν την κυριαρχία, την εξάλειψη των εχθρών και την οικοδόμηση μιας αυτοκρατορίας υπό τη σημαία του Ανώτατου Ηγέτη.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του ιρανικού συντάγματος στην πραγματικότητα επιβάλλει την εξαγωγή της επανάστασης.
Η διάδοση της ιδεολογίας της πέρα από τα σύνορά της δεν είναι επιλογή, είναι μια δομική αρχή του ίδιου του κράτους.
Το καθεστώς δεν επιδίωξε ποτέ να κερδίσει επιρροή μέσω της πειθούς ή της διπλωματίας, αλλά μέσω πυρηνικών όπλων, βαλλιστικών πυραύλων και δολοφονιών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Προηγμένα όπλα και μυστικές επιχειρήσεις
Σήμερα, οι επαναστατικές φιλοδοξίες του Ιράν καλύπτονται από ένα σύγχρονο οπλοστάσιο προηγμένων όπλων και μυστικών επιχειρήσεων.
Ενώ το καθεστώς συνεχίζει να επιδεικνύει θρησκευτικά συνθήματα και επαναστατική ρητορική, το πραγματικό του όργανο επιρροής είναι η βία.
Το καθεστώς χρησιμοποιεί το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων και τους βαλλιστικούς πυραύλους του ως ασπίδα και ως δόρυ —έναν τρόπο για να προστατεύει την εξουσία του στο εσωτερικό και να απειλεί τους αντιπάλους του στο εξωτερικό. Χρηματοδοτεί και εξοπλίζει πολιτοφυλακές σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή —τη Hezbollah στον Λίβανο, τους Houthis στην Υεμένη, τις πολιτοφυλακές στο Ιράκ— και τις αναπτύσσει ως προεκτάσεις της θέλησής του.
Διαπράττει δολοφονίες και πραγματοποιεί τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλες τις ηπείρους, στέλνοντας τους πράκτορές του να χτυπήσουν Εβραίους, Χριστιανούς, αντιφρονούντες, καθώς και δυτικούς αξιωματούχους.
Ψευδαίσθηση η ειρήνη
Για τους Ayatollah, η ειρήνη δεν είναι ένας θεϊκός στόχος. Είναι μια προσωρινή ψευδαίσθηση που πρέπει να αξιοποιηθεί —πριν από το επόμενο χτύπημα.
Το καθεστώς βλέπει κάθε αντιπαράθεση όχι ως το τέλος, αλλά ως ένα βήμα προς μια μεγαλύτερη σύγκρουση που πιστεύει ότι θα εκπληρώσει το επαναστατικό και προφητικό του όραμα.
Η Δύση δεν πρέπει να πέσει στην επικίνδυνη αυταπάτη ότι το καθεστώς έχει γίνει λογικό, συγκρατημένο ή πραγματιστικό —μια από τις πιο επικίνδυνες αυταπάτες στη διεθνή πολιτική σήμερα.
Το καθεστώς του Ιράν ήδη σχεδιάζει τον επόμενο πόλεμό του: 2000 πύραυλοι στραμμένοι προς το Ισραήλ για να επιτεθούν όλοι μαζί και να κατατροπώσουν τα αναχαιτιστικά του συστήματα.
Πυρηνικά
Ο πρόεδρος της χώρας έχει δηλώσει ανοιχτά ότι το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της χώρας θα συνεχιστεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το Ιράν αρνείται να συνεργαστεί με διεθνείς επιθεωρητές, αφήνοντας τον κόσμο αβέβαιο για την τύχη μεγάλων ποσοτήτων εμπλουτισμένου ουρανίου που έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τις δηλωμένες εγκαταστάσεις.
Κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά πού βρίσκεται αυτό το υλικό ή πόσο κοντά είναι το καθεστώς στην επίτευξη της μετατροπής του σε όπλο.
Πίσω από κλειστές πόρτες, η Τεχεράνη συνεχίζει να ενισχύει τις συνεργασίες της με επικίνδυνα, αντιδυτικά κράτη —την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα.
Καθεμία από αυτές τις χώρες συνεχίζει να παρέχει είτε άμεση υποστήριξη, είτε τεχνική βοήθεια, είτε οικονομική ή πολιτική κάλυψη στις φιλοδοξίες της Τεχεράνης.
Ο ρόλος της Κίνας
Η Κίνα τροφοδοτεί την οικονομία του Ιράν αγοράζοντας το πετρέλαιό του παρά τις διεθνείς κυρώσεις.
Μαζί, σχηματίζουν μια προστατευτική ασπίδα που επιτρέπει στο ιρανικό καθεστώς να επιδιώξει το πυρηνικό του όνειρο, το πεπρωμένο του.
Ο Ανώτατος Ηγέτης και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης πιθανότατα βλέπουν τους πυραύλους και τα πυρηνικά όπλα ως θεϊκά εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να καταστρέψουν το κράτος του Ισραήλ, το οποίο έχουν ορκιστεί ανοιχτά να εξαλείψουν από τον χάρτη.
Η επίτευξη αυτού του στόχου θα εκπληρώσει μία από τις μακροχρόνιες προφητείες του καθεστώτος: την καταστροφή του Ισραήλ, του «Μικρού Σατανά», και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης με επικεφαλής το σιιτικό κληρικό σύστημα. Το καθεστώς δεν κρύβει αυτό το όραμα.
Οι μεγάλοι στόχοι
Οι στόχοι του καθεστώτος δεν θα περιοριστούν στο Ισραήλ ή στα κράτη του Κόλπου.
Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο «Μεγάλος Σατανάς», βρίσκονται στο στόχαστρό του.
Ο Αμίρ Χαγιάτ-Μοκάνταμ, μέλος της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας και Εξωτερικής Πολιτικής του ιρανικού κοινοβουλίου, καυχήθηκε πρόσφατα ότι οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν μπορούν να χτυπήσουν ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και αμερικανικές πόλεις.
Το καθεστώς εξέδωσε πρόσφατα απειλές, προειδοποιώντας τη Δύση ότι οι εχθροί του θα πρέπει να φοβούνται την αυξανόμενη πυραυλική ισχύ του Ιράν.
Αυτές οι δηλώσεις δεν είναι απλές μεγαλοστομίες, αλλά αποτελούν παράθυρο στη νοοτροπία μιας ηγεσίας που βλέπει την αντιπαράθεση ως αναπόφευκτη, και ίσως ακόμη και επιθυμητή.
Οι ηγέτες της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν αρκούνται μόνο στην επιβίωση.
Θέλουν τη νίκη —μια νίκη που επιτυγχάνεται μέσω εκφοβισμού, τρομοκρατίας και, τελικά, καταστροφής των υποτιθέμενων εχθρών τους.
Παγκόσμια τρομοκρατικά του δίκτυα
Στο μεταξύ, ενώ προετοιμάζεται για μια ευρύτερη αντιπαράθεση, το καθεστώς έχει ήδη αρχίσει να επανενεργοποιεί τα παγκόσμια τρομοκρατικά του δίκτυα στην Αυστραλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα.
Οι πράκτορες του καθεστώτος εργάζονται ήδη για να δολοφονήσουν και να τρομοκρατήσουν Εβραίους, Χριστιανούς και δυτικούς στόχους σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόσφατα, αποτράπηκε σχέδιο δολοφονίας του πρέσβη του Ισραήλ στο Μεξικό, υπογραμμίζοντας την παγκόσμια εμβέλεια της Δύναμης Κουντς του Ιράν και του μηχανισμού πληροφοριών της.
Η υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, η Μοσάντ, έχει εντοπίσει πράκτορες που συνδέονται με ιρανικά δίκτυα πίσω από πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις και σχέδια εναντίον Eβραίων, καθώς και εβραϊκών ιδρυμάτων.
Αυτά τα περιστατικά, όχι μεμονωμένα, είναι συντονισμένες εκστρατείες που στοχεύουν στη διάδοση του φόβου, τη δημιουργία χάους, και την αποστολή ενός μηνύματος ότι οι εχθροί του Ιράν δεν βρίσκονται ποτέ εκτός της εμβέλειάς του.
Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών θα πρέπει να υποθέσουν ότι η Τεχεράνη σχεδιάζει περισσότερες —και πιο εξελιγμένες— απόπειρες δολοφονίας, πιθανώς στοχεύοντας κορυφαίους αξιωματούχους στο Ισραήλ και, όπως πριν από αρκετά χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το καθεστώς κατανοεί ότι μόλις οι πρώην αξιωματούχοι αποχωρήσουν από τα καθήκοντά τους και γίνουν ξανά ιδιώτες, η ασφάλειά τους θα αποδυναμωθεί.
Αναγκαίο ένα τελεσίγραφο
Πρέπει να δοθεί ένα αδιαμφισβήτητο τελεσίγραφο στο καθεστώς: είτε θα σταματήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα, θα διαλύσει το πρόγραμμα των βαλλιστικών πυραύλων του και θα τερματίσει τις παγκόσμιες δολοφονικές και τρομοκρατικές επιχειρήσεις του, είτε θα αντιμετωπίσει μια νέα στρατιωτική εκστρατεία.
Η Δύση δεν μπορεί να επιτρέψει για άλλη μια φορά στην Τεχεράνη να κερδίσει χρόνο, να εξαπατήσει τους επιθεωρητές και να κρυφτεί πίσω από διπλωματική ορολογία.
Η οικονομική και πολιτική πίεση από μόνες τους θα αποτύχουν εάν δεν συνοδεύονται από μια αξιόπιστη μέθοδο για την εφαρμογή τους.
Η προσέγγιση του Προέδρου Trump να διακόψει όλες τις οικονομικές σανίδες σωτηρίας, συμπεριλαμβανομένων των δευτερογενών κυρώσεων προς το καθεστώς, παραμένει μια από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές. Κάθε δολάριο που εισρέει στην Τεχεράνη μέσω πωλήσεων ή εμπορίου πετρελαίου είναι ένα δολάριο που χρηματοδοτεί πυραύλους και πολιτοφυλακές.
Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να λογοδοτήσει για την αγορά ιρανικού πετρελαίου: παραβιάζει άμεσα τις διεθνείς κυρώσεις και δίνει στο καθεστώς τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί τα στρατιωτικά και πυρηνικά του έργα.
Το λάθος της Ευρώπης
Η Ευρώπη πρέπει επίσης να σταματήσει να αντιμετωπίζει το καθεστώς ως νόμιμο διπλωματικό εταίρο.
Τα ιρανικά προξενεία και οι πρεσβείες σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν συχνά χρησιμοποιηθεί ως κέντρα συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακού σχεδιασμού.
Πολλές από τις τρομοκρατικές συνωμοσίες του καθεστώτος έχουν σχεδιαστεί ή συντονιστεί μέσα από αυτές τις διπλωματικές εγκαταστάσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να κλείσει αμέσως τα ιρανικά προξενεία και να απελάσει το προσωπικό τους.
Δεν πρέπει να επιτραπεί στην διπλωματική ασυλία να προστατεύει από τη δικαιοσύνη τους δολοφόνους και τους συνωμότες.
Εάν η Ευρώπη συνεχίσει να παρέχει στην Τεχεράνη το προνόμιο της διπλωματίας, θα συνεχίσει να υφίσταται τις συνέπειες της δολιότητας του καθεστώτος.
Η στρατικοποίηση του καθεστώτος
Το ιρανικό καθεστώς δεν μεταρρυθμίζεται, αλλά ανασυντάσσεται. Δεν μετριάζεται, αλλά στρατιωτικοποιείται. Η Δύση δεν έχει την πολυτέλεια να εφησυχάσει καθώς η Τεχεράνη προετοιμάζεται ήσυχα για τον επόμενο μεγάλο πόλεμο.
Τα διακυβεύματα είναι μεγαλύτερα από ποτέ —για το Ισραήλ, για την Ευρώπη, για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για κάθε έθνος που εκτιμά τη σταθερότητα και την ειρήνη.
Εάν η Δύση δεν συνεχίσει να ασκεί πίεση στο καθεστώς, η επόμενη σύγκρουση δεν θα είναι απλώς μια ακόμη περιφερειακή αναζωπύρωση. Αντιθέτως, θα είναι καταστροφική.
Το ιρανικό καθεστώς ερμηνεύει τη σιωπή ως αδυναμία, και τον δισταγμό ως παράδοση.
Για να αποτρέψει έναν ακόμη καταστροφικό πόλεμο, η Δύση πρέπει να διατηρήσει την στρατιωτική και οικονομική πίεση και να δράσει πριν οι φιλοδοξίες του καθεστώτος δημιουργήσουν μια πραγματικότητα που θα είναι σκοτεινή και θα κοστίσει πολλά προκειμένου να αντιστραφεί.
Η Τεχεράνη σχεδιάζει τον επόμενο πόλεμό της. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί είναι να αντιμετωπιστεί το καθεστώς τώρα, με ενότητα, δύναμη και αποφασιστικότητα.
www.bankingnews.gr
Από την πρώτη κιόλας ημέρα της επανάστασής τους το 1979, οι Ayatollah εγκαθίδρυσαν μια θεοκρατία της οποίας η βασική αποστολή δεν ήταν απλώς να κυβερνά, αλλά να εξάγει την επανάστασή της σε ολόκληρο τον κόσμο, και να επιβάλλει το ριζοσπαστικό σιιτικό ισλαμιστικό δόγμα της σε άλλους.
Η ιδρυτική ιδεολογία του καθεστώτος βασίζεται στην κατάκτηση λαών και εδαφών μέσω της τρομοκρατίας, της εξαπάτησης και της βίας.
Τα επαναστατικά συνθήματα του καθεστώτος δεν αφορούν τη συνύπαρξη ή τον αμοιβαίο σεβασμό· αφορούν την κυριαρχία, την εξάλειψη των εχθρών και την οικοδόμηση μιας αυτοκρατορίας υπό τη σημαία του Ανώτατου Ηγέτη.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του ιρανικού συντάγματος στην πραγματικότητα επιβάλλει την εξαγωγή της επανάστασης.
Η διάδοση της ιδεολογίας της πέρα από τα σύνορά της δεν είναι επιλογή, είναι μια δομική αρχή του ίδιου του κράτους.
Το καθεστώς δεν επιδίωξε ποτέ να κερδίσει επιρροή μέσω της πειθούς ή της διπλωματίας, αλλά μέσω πυρηνικών όπλων, βαλλιστικών πυραύλων και δολοφονιών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Προηγμένα όπλα και μυστικές επιχειρήσεις
Σήμερα, οι επαναστατικές φιλοδοξίες του Ιράν καλύπτονται από ένα σύγχρονο οπλοστάσιο προηγμένων όπλων και μυστικών επιχειρήσεων.
Ενώ το καθεστώς συνεχίζει να επιδεικνύει θρησκευτικά συνθήματα και επαναστατική ρητορική, το πραγματικό του όργανο επιρροής είναι η βία.
Το καθεστώς χρησιμοποιεί το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων και τους βαλλιστικούς πυραύλους του ως ασπίδα και ως δόρυ —έναν τρόπο για να προστατεύει την εξουσία του στο εσωτερικό και να απειλεί τους αντιπάλους του στο εξωτερικό. Χρηματοδοτεί και εξοπλίζει πολιτοφυλακές σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή —τη Hezbollah στον Λίβανο, τους Houthis στην Υεμένη, τις πολιτοφυλακές στο Ιράκ— και τις αναπτύσσει ως προεκτάσεις της θέλησής του.
Διαπράττει δολοφονίες και πραγματοποιεί τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλες τις ηπείρους, στέλνοντας τους πράκτορές του να χτυπήσουν Εβραίους, Χριστιανούς, αντιφρονούντες, καθώς και δυτικούς αξιωματούχους.
Ψευδαίσθηση η ειρήνη
Για τους Ayatollah, η ειρήνη δεν είναι ένας θεϊκός στόχος. Είναι μια προσωρινή ψευδαίσθηση που πρέπει να αξιοποιηθεί —πριν από το επόμενο χτύπημα.
Το καθεστώς βλέπει κάθε αντιπαράθεση όχι ως το τέλος, αλλά ως ένα βήμα προς μια μεγαλύτερη σύγκρουση που πιστεύει ότι θα εκπληρώσει το επαναστατικό και προφητικό του όραμα.
Η Δύση δεν πρέπει να πέσει στην επικίνδυνη αυταπάτη ότι το καθεστώς έχει γίνει λογικό, συγκρατημένο ή πραγματιστικό —μια από τις πιο επικίνδυνες αυταπάτες στη διεθνή πολιτική σήμερα.
Το καθεστώς του Ιράν ήδη σχεδιάζει τον επόμενο πόλεμό του: 2000 πύραυλοι στραμμένοι προς το Ισραήλ για να επιτεθούν όλοι μαζί και να κατατροπώσουν τα αναχαιτιστικά του συστήματα.
Πυρηνικά
Ο πρόεδρος της χώρας έχει δηλώσει ανοιχτά ότι το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της χώρας θα συνεχιστεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το Ιράν αρνείται να συνεργαστεί με διεθνείς επιθεωρητές, αφήνοντας τον κόσμο αβέβαιο για την τύχη μεγάλων ποσοτήτων εμπλουτισμένου ουρανίου που έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τις δηλωμένες εγκαταστάσεις.
Κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά πού βρίσκεται αυτό το υλικό ή πόσο κοντά είναι το καθεστώς στην επίτευξη της μετατροπής του σε όπλο.
Πίσω από κλειστές πόρτες, η Τεχεράνη συνεχίζει να ενισχύει τις συνεργασίες της με επικίνδυνα, αντιδυτικά κράτη —την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα.
Καθεμία από αυτές τις χώρες συνεχίζει να παρέχει είτε άμεση υποστήριξη, είτε τεχνική βοήθεια, είτε οικονομική ή πολιτική κάλυψη στις φιλοδοξίες της Τεχεράνης.
Ο ρόλος της Κίνας
Η Κίνα τροφοδοτεί την οικονομία του Ιράν αγοράζοντας το πετρέλαιό του παρά τις διεθνείς κυρώσεις.
Μαζί, σχηματίζουν μια προστατευτική ασπίδα που επιτρέπει στο ιρανικό καθεστώς να επιδιώξει το πυρηνικό του όνειρο, το πεπρωμένο του.
Ο Ανώτατος Ηγέτης και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης πιθανότατα βλέπουν τους πυραύλους και τα πυρηνικά όπλα ως θεϊκά εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να καταστρέψουν το κράτος του Ισραήλ, το οποίο έχουν ορκιστεί ανοιχτά να εξαλείψουν από τον χάρτη.
Η επίτευξη αυτού του στόχου θα εκπληρώσει μία από τις μακροχρόνιες προφητείες του καθεστώτος: την καταστροφή του Ισραήλ, του «Μικρού Σατανά», και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης με επικεφαλής το σιιτικό κληρικό σύστημα. Το καθεστώς δεν κρύβει αυτό το όραμα.
Οι μεγάλοι στόχοι
Οι στόχοι του καθεστώτος δεν θα περιοριστούν στο Ισραήλ ή στα κράτη του Κόλπου.
Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο «Μεγάλος Σατανάς», βρίσκονται στο στόχαστρό του.
Ο Αμίρ Χαγιάτ-Μοκάνταμ, μέλος της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας και Εξωτερικής Πολιτικής του ιρανικού κοινοβουλίου, καυχήθηκε πρόσφατα ότι οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν μπορούν να χτυπήσουν ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και αμερικανικές πόλεις.
Το καθεστώς εξέδωσε πρόσφατα απειλές, προειδοποιώντας τη Δύση ότι οι εχθροί του θα πρέπει να φοβούνται την αυξανόμενη πυραυλική ισχύ του Ιράν.
Αυτές οι δηλώσεις δεν είναι απλές μεγαλοστομίες, αλλά αποτελούν παράθυρο στη νοοτροπία μιας ηγεσίας που βλέπει την αντιπαράθεση ως αναπόφευκτη, και ίσως ακόμη και επιθυμητή.
Οι ηγέτες της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν αρκούνται μόνο στην επιβίωση.
Θέλουν τη νίκη —μια νίκη που επιτυγχάνεται μέσω εκφοβισμού, τρομοκρατίας και, τελικά, καταστροφής των υποτιθέμενων εχθρών τους.
Παγκόσμια τρομοκρατικά του δίκτυα
Στο μεταξύ, ενώ προετοιμάζεται για μια ευρύτερη αντιπαράθεση, το καθεστώς έχει ήδη αρχίσει να επανενεργοποιεί τα παγκόσμια τρομοκρατικά του δίκτυα στην Αυστραλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα.
Οι πράκτορες του καθεστώτος εργάζονται ήδη για να δολοφονήσουν και να τρομοκρατήσουν Εβραίους, Χριστιανούς και δυτικούς στόχους σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόσφατα, αποτράπηκε σχέδιο δολοφονίας του πρέσβη του Ισραήλ στο Μεξικό, υπογραμμίζοντας την παγκόσμια εμβέλεια της Δύναμης Κουντς του Ιράν και του μηχανισμού πληροφοριών της.
Η υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, η Μοσάντ, έχει εντοπίσει πράκτορες που συνδέονται με ιρανικά δίκτυα πίσω από πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις και σχέδια εναντίον Eβραίων, καθώς και εβραϊκών ιδρυμάτων.
Αυτά τα περιστατικά, όχι μεμονωμένα, είναι συντονισμένες εκστρατείες που στοχεύουν στη διάδοση του φόβου, τη δημιουργία χάους, και την αποστολή ενός μηνύματος ότι οι εχθροί του Ιράν δεν βρίσκονται ποτέ εκτός της εμβέλειάς του.
Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών θα πρέπει να υποθέσουν ότι η Τεχεράνη σχεδιάζει περισσότερες —και πιο εξελιγμένες— απόπειρες δολοφονίας, πιθανώς στοχεύοντας κορυφαίους αξιωματούχους στο Ισραήλ και, όπως πριν από αρκετά χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το καθεστώς κατανοεί ότι μόλις οι πρώην αξιωματούχοι αποχωρήσουν από τα καθήκοντά τους και γίνουν ξανά ιδιώτες, η ασφάλειά τους θα αποδυναμωθεί.
Αναγκαίο ένα τελεσίγραφο
Πρέπει να δοθεί ένα αδιαμφισβήτητο τελεσίγραφο στο καθεστώς: είτε θα σταματήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα, θα διαλύσει το πρόγραμμα των βαλλιστικών πυραύλων του και θα τερματίσει τις παγκόσμιες δολοφονικές και τρομοκρατικές επιχειρήσεις του, είτε θα αντιμετωπίσει μια νέα στρατιωτική εκστρατεία.
Η Δύση δεν μπορεί να επιτρέψει για άλλη μια φορά στην Τεχεράνη να κερδίσει χρόνο, να εξαπατήσει τους επιθεωρητές και να κρυφτεί πίσω από διπλωματική ορολογία.
Η οικονομική και πολιτική πίεση από μόνες τους θα αποτύχουν εάν δεν συνοδεύονται από μια αξιόπιστη μέθοδο για την εφαρμογή τους.
Η προσέγγιση του Προέδρου Trump να διακόψει όλες τις οικονομικές σανίδες σωτηρίας, συμπεριλαμβανομένων των δευτερογενών κυρώσεων προς το καθεστώς, παραμένει μια από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές. Κάθε δολάριο που εισρέει στην Τεχεράνη μέσω πωλήσεων ή εμπορίου πετρελαίου είναι ένα δολάριο που χρηματοδοτεί πυραύλους και πολιτοφυλακές.
Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να λογοδοτήσει για την αγορά ιρανικού πετρελαίου: παραβιάζει άμεσα τις διεθνείς κυρώσεις και δίνει στο καθεστώς τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί τα στρατιωτικά και πυρηνικά του έργα.
Το λάθος της Ευρώπης
Η Ευρώπη πρέπει επίσης να σταματήσει να αντιμετωπίζει το καθεστώς ως νόμιμο διπλωματικό εταίρο.
Τα ιρανικά προξενεία και οι πρεσβείες σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν συχνά χρησιμοποιηθεί ως κέντρα συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακού σχεδιασμού.
Πολλές από τις τρομοκρατικές συνωμοσίες του καθεστώτος έχουν σχεδιαστεί ή συντονιστεί μέσα από αυτές τις διπλωματικές εγκαταστάσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να κλείσει αμέσως τα ιρανικά προξενεία και να απελάσει το προσωπικό τους.
Δεν πρέπει να επιτραπεί στην διπλωματική ασυλία να προστατεύει από τη δικαιοσύνη τους δολοφόνους και τους συνωμότες.
Εάν η Ευρώπη συνεχίσει να παρέχει στην Τεχεράνη το προνόμιο της διπλωματίας, θα συνεχίσει να υφίσταται τις συνέπειες της δολιότητας του καθεστώτος.
Η στρατικοποίηση του καθεστώτος
Το ιρανικό καθεστώς δεν μεταρρυθμίζεται, αλλά ανασυντάσσεται. Δεν μετριάζεται, αλλά στρατιωτικοποιείται. Η Δύση δεν έχει την πολυτέλεια να εφησυχάσει καθώς η Τεχεράνη προετοιμάζεται ήσυχα για τον επόμενο μεγάλο πόλεμο.
Τα διακυβεύματα είναι μεγαλύτερα από ποτέ —για το Ισραήλ, για την Ευρώπη, για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για κάθε έθνος που εκτιμά τη σταθερότητα και την ειρήνη.
Εάν η Δύση δεν συνεχίσει να ασκεί πίεση στο καθεστώς, η επόμενη σύγκρουση δεν θα είναι απλώς μια ακόμη περιφερειακή αναζωπύρωση. Αντιθέτως, θα είναι καταστροφική.
Το ιρανικό καθεστώς ερμηνεύει τη σιωπή ως αδυναμία, και τον δισταγμό ως παράδοση.
Για να αποτρέψει έναν ακόμη καταστροφικό πόλεμο, η Δύση πρέπει να διατηρήσει την στρατιωτική και οικονομική πίεση και να δράσει πριν οι φιλοδοξίες του καθεστώτος δημιουργήσουν μια πραγματικότητα που θα είναι σκοτεινή και θα κοστίσει πολλά προκειμένου να αντιστραφεί.
Η Τεχεράνη σχεδιάζει τον επόμενο πόλεμό της. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί είναι να αντιμετωπιστεί το καθεστώς τώρα, με ενότητα, δύναμη και αποφασιστικότητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών