Οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη παραμένουν εξοντωτικά υψηλές — ένα γεγονός ευρέως αναγνωρισμένο. Παρότι έμποροι και παραγωγοί διαβεβαιώνουν ότι οι τιμές είναι «χαμηλές», το ερώτημα είναι: σε σχέση με τι; Αν συγκριθούν με τα ακραία επίπεδα της ενεργειακής κρίσης του 2022, είναι πράγματι χαμηλότερες. Ωστόσο, συνεχίζουν να αποτελούν δυσβάσταχτο βάρος για την πλειονότητα των Ευρωπαίων καταναλωτών, είτε πρόκειται για επιχειρήσεις είτε για νοικοκυριά.
Υπό το βάρος της ακρίβειας, η Ευρώπη αναγκάζεται να επαναξιολογήσει τη στάση της απέναντι στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, καθώς τα φιλόδοξα πράσινα σχέδια της ηπείρου δοκιμάζονται από τους διογκωμένους λογαριασμούς ενέργειας. Οι υψηλές τιμές ωθούν κράτη και πολίτες να στραφούν ξανά στα ορυκτά καύσιμα, επιβραδύνοντας την ενεργειακή μετάβαση και προκαλώντας έντονες πολιτικές αντιδράσεις.
Όπως σημειώνει η Irina Slav σε άρθρο της στο OilPrice, «ο πιο ήσυχος μήνας για την αγορά πετρελαίου εδώ και χρόνια προμηνύει έναν ιδιαίτερα δραστήριο Δεκέμβριο και έναν απαιτητικό χειμώνα».
Η απόφαση της Γερμανίας να εγκρίνει φέτος υπεράκτιο έργο εξόρυξης φυσικού αερίου προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς η χώρα —που θεωρείται πρωτοπόρος στην ενεργειακή μετάβαση και ηγέτιδα στις ΑΠΕ— φαίνεται να επιστρέφει στους υδρογονάνθρακες. Και δεν είναι η μόνη.
Παράλληλα, η ίδια η διαδικασία έρευνας, γεώτρησης και αξιοποίησης κοιτασμάτων απαιτεί χρόνια μέχρι να αποδώσει. Έτσι, για να αντιμετωπίσει άμεσα το ενεργειακό της κενό, η Ευρώπη στρέφεται εκ νέου στα στερεά καύσιμα, με τον άνθρακα να αποτελεί —αν και περιβαλλοντικά επιβαρυντική— τη γρηγορότερη και οικονομικότερη λύση για την κάλυψη της ζήτησης.
Με άλλα λόγια, το σοκ των υψηλών τιμών LNG οδηγεί την ήπειρο σε μια θεαματική αναδίπλωση απέναντι στους φιλόδοξους στόχους των προηγούμενων ετών.
Το εισαγόμενο LNG έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό το ρωσικό αέριο αγωγών, όμως το κόστος του υπήρξε ιδιαίτερα υψηλό. Αυτό έχει ωθήσει πολλές ευρωπαϊκές χώρες να ξαναδούν την εγχώρια παραγωγή φυσικού αερίου ως επιλογή.
Το γεγονός ότι αρκετά κράτη δίνουν πλέον το «πράσινο φως» σε νέα έργα γεώτρησης θεωρείται ένδειξη ότι αναγνωρίζεται, έστω και έμμεσα, πως αιολική και ηλιακή ενέργεια δεν μπορούν ακόμη να αντικαταστήσουν πλήρως τα ορυκτά καύσιμα.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές, ο βασικός τομέας όπου η Ευρώπη έχει να επιδείξει πρόοδο στην ενεργειακή μετάβαση είναι η μείωση των εκπομπών — αλλά αυτό το επίτευγμα συνοδεύεται από ένα κόστος που ολοένα περισσότερα νοικοκυριά και επιχειρήσεις θεωρούν δυσβάσταχτο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών