Τελευταία Νέα
Επιχειρήσεις

Οι τρεις ταχύτητες των Μέσων Ενημέρωσης, ο κανιβαλισμός και ο αθέμιτος ανταγωνισμός

Οι τρεις ταχύτητες των Μέσων Ενημέρωσης, ο κανιβαλισμός και ο αθέμιτος ανταγωνισμός
Πάνω από 150 εκατ. ευρώ έβαλαν οι καναλάρχες στις εταιρίες τους την προηγούμενη διετία - Εικόνα καταστροφής στις εφημερίδες - Καλπασμός των ιστοσελίδων ενημέρωσης

Τα μέσα ενημέρωσης βρίσκονται σε κρίση στην Ελλάδα... και μάλιστα ορισμένα εξ αυτών βρίσκονται στα όρια της επιχειρηματικής χρεοκοπίας, έχουν εξελιχθεί σε zombie εταιρίες. 
Μια κρίση που πλέον αρχίζει να έχει ουσιαστικά τρεις ταχύτητες, προκαλώντας σοβαρή στρέβλωση του ανταγωνισμού.
Η πρώτη ταχύτητα είναι των επιχειρηματιών που την τελευταία διετία ή και σε παρελθόντα χρόνο κατά τη διάρκεια της κρίσης έχουν δαπανήσει τεράστια ποσά σε αυξήσεις κεφαλαίου ή παρόμοιες ενισχύσεις προκειμένου να συνεχίζουν οι εταιρίες τους που παράγουν ζημίες να λειτουργούν απρόσκοπτα.
Το πρώτο βασικό ερώτημα που εγείρεται είναι πως τα μέσα ενημέρωσης που διατείνονται περί της εύρυθμης λειτουργίας της οικονομίας, ασκούν κριτική προς όλους ενώ την ίδια ώρα είναι χρεοκοπημένα μέσα ενημέρωσης.
Η δεύτερη ταχύτητα είναι εκείνων που χρωστούν τεράστια ποσά σε προμηθευτές, δημόσιο ταμεία και προσωπικό αλλά παραδόξως με την ανοχή της πολιτείας συνεχίζουν να βρίσκονται εν λειτουργία.
Στην τρίτη ταχύτητα κατατάσσονται μικρότερου μεγέθους μέσα εστιασμένα κατά βάση στο διαδίκτυο τα οποία παράγουν κέρδη παρά τη δύσκολη συγκυρία.
Υπάρχουν sites στο internet που επιτυγχάνουν κέρδη 500 με 800 χιλιάδες ευρώ ετησίως.
Αν κάποιος ανατρέξει στους τηλεοπτικούς σταθμούς Εθνικής εμβέλειας θα διαπιστώσει ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων την προηγούμενη διετία οι βασικοί μέτοχοι έβαλαν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη χωρίς να υπολογίζονται τα χρήματα που έβαλαν στην περίοδο των τηλεοπτικών αδειών προκειμένου οι εταιρίες να έχουν κεφάλαια άνω των 8 εκατ. ευρώ.

Έβαλαν πάνω από 150 εκατ. ευρώ

Αθροιστικά οι μέτοχοι των μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών το 2019 και το 2020 κατέβαλαν μέσω αυξήσεων κεφαλαίου τουλάχιστον 150 εκατ. ευρώ.
Στον Alpha με την αλλαγή ιδιοκτησίας καταβλήθηκε ποσό της τάξεως των 46 εκατ. ευρώ, 12 εκατ. ευρώ τουλάχιστον έχουν καταβληθεί στη ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ (Star), 60 εκατ. ευρώ περίπου καταβλήθηκαν στο Open (από 30 εκατ. ευρώ περίπου κάθε έτος) ενώ στον όμιλο Alter Ego το 2020 καταβλήθηκαν για αυξήσεις κεφαλαίου περί τα 42 εκατ. ευρώ.
Βέβαια η Alter Ego συγκεντρώνει και άλλα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες ΒΗΜΑ, ΝΕΑ και ιστοσελίδες τους καθώς και το in.gr).
Είχε οριακές ζημίες το 2019 αλλά η ενίσχυση ήταν αναγκαία μετά την εξαγορά του Mega και την απόκτηση τηλεοπτικής άδειας.
Την ίδια όμως που όμιλοι Βαρδινογιάννη, Μαρινάκη, Σαββίδη δαπανούν τεράστια ποσά για να υποστηρίξουν τα ΜΜΕ που ελέγχουν και να καλύψουν τι ζημίες, στο χώρο των εφημερίδων η κατάσταση είναι δραματική.
Το βασικό ερώτημα λοιπόν είναι, γιατί οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν μπορούν να είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις;
Οι επιχειρηματίες και βασικοί μέτοχοι, καλύπτουν τις ζημίες από άλλες πηγές και συντηρούν την υφιστάμενη τοξική κατάσταση γιατί ασκούν εξουσία.
Αυτό είναι το επιχείρημα όσων ερωτούν γιατί τα κανάλια δεν μπορούν να μετατραπούν σε κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Όμως η όλη προσέγγιση είναι λάθος μια επιχειρήση που δεν επιτυγχάνει κέρδη σημαίνει ότι ακολουθεί αποτυχημένο επιχειρηματικό μοντέλο, είναι εταιρία zombie και δεν έχει θετική συνεισφορά στην εθνική οικονομία.
Μπορεί να είναι εργαλείο εξουσίας αλλά ως εταιρίες πολλά κανάλια είναι χρεοκοπημένα μέσα ενημέρωσης.

Η τραγωδία των εφημερίδων

Στην Καθημερινή η οικονομική κατάσταση είναι οριακή με τον κ. Θ. Αλαφούζο να χρηματοδοτεί - παρότι έχει τη δυνατότητα - με το σταγονόμετρο ώστε η εταιρία να μπορεί να αποπληρώνει υποχρεώσεις ενώ ήδη έχει αρχίσει να δημιουργεί ληξιπρόθεσμες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία.
Να σημειωθεί ότι υπάρχουν φήμες για έλευση στρατηγικού συμμάχου στην Καθημερινή, σενάριο που ωστόσο δεν επιβεβαιώνεται.
Οι αναφορές ότι αποτιμάται 70 εκατ μάλλον είναι εξωπραγματική αποτίμηση, εάν φθάσει στα 30-40 εκατ και πάλι δεν δικαιολογούνται από τα οικονομικά αποτελέσματα.
Πολύ δύσκολη, πολύ αρνητική είναι η οικονομική κατάσταση στα ΜΜΕ με έντυπα που ελέγχουν δημοσιογράφοι - επιχειρηματίες καθώς οι οφειλές προς ασφαλιστικά, ταμεία, εργαζόμενους και δημόσιο διαμορφώνονται σε δυσθεώρητα ύψη και η διατήρηση εν ζωή βασίζεται σε αξιοποίηση των νόμων για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και τον πτωχευτικό κώδικα με αέναο τρόπο.
Σε άλλο ρεπορτάζ θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τα οικονομικά στοιχεία και υποχρεώσεις κάθε μέσου ενημέρωσης, ειδικά Real, Δημοκρατία, Ελεύθερος Τύπος, σίγουρα οι αιτίες για τις μεγάλες δυσκολίες είναι πολλές, αλλά θα πρέπει να υπάρξει εξυγίανση καθώς τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης με έντυπα εξλίσσσονται σε zombies.
Σε δύσκολη κατάσταση βρίσκεται και μια από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορίες εφημερίδα το Πρώτο Θέμα έχοντας μεγάλες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και δάνεια τα οποία προσεγγίζουν τα 35 με 37 εκατ. ευρώ.
Τραγική είναι η κατάσταση στην Αυγή, ενώ ο Ριζοσπάστης λειτουργεί οριακά ενώ και η εφημερίδα των Συντακτών κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας καταφέρνοντας πάντως να εμφανίζει μια πιο αξιοπρεπή εικόνα σε σχέση με τον κλάδο.

Το σωσίβιο του διαδικτύου

Η κατάσταση σε ορισμένα εκ των παραπάνω μέσων θα ήταν τραγικότερη αν δεν υπήρχαν οι ιστοσελίδες που διατηρούν και τους αποφέρουν σημαντικότατα έσοδα σε σχέση με το κόστος τους.
Οι ιστοσελίδες γενικότερα αποτελούν όαση στην κατάσταση που διαμορφώνεται στα ΜΜΕ και αρκετές εξ αυτών πετυχαίνουν να αναπτύσσονται υγιώς καταγράφοντας σταθερή κερδοφορία.
Ειδικά δε σε ΜΜΕ που η μόνη τους δραστηριότητα εστιάζεται στις ενημερωτικές ή εξειδικευμένου περιεχομένου ιστοσελίδες τα αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εντυπωσιακά.
Υπάρχουν ιστοσελίδες ενημέρωσης με 1 ή 1,5 εκατ ταμείο, κέρδη άνω των 500 χιλιάδων ετησίως, οι εργαζόμενοι πληρώνονται με συνέπεια και οι οφειλές είναι μηδέν.
Και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το διαδίκτυο αποτελεί σταθερή αξία.
Όμως η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο των μέσων ενημέρωσης έχει ως αποτέλεσμα να στρεβλώνει τον ανταγωνισμό.
Η ύπαρξη μέσων ενημέρωσης που δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ουσιαστικά βλάπτει τις υγιείς επιχειρήσεις δηλαδή τις επιχειρήσεις που είτε καταγράφουν κέρδη είτε οι μέτοχοί τους όπως στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να καλύψουν ζημίες και να περιορίσουν τα χρέη.
Και αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο από το γεγονός ότι οι προβληματικές επιχειρήσεις πρώτον σκοτώνουν τις τιμές της διαφήμισης και δεύτερον παίρνουν μερίδιο από τους υγιείς.
Έτσι η αγορά των ΜΜΕ διάγει συνθήκες κανιβαλισμού και η κατάρρευση ειδικά στον κλάδο του έντυπου τύπου φαίνεται περισσότερο ορατή από ποτέ και ανεξάρτητα των όποιων μέτρων στήριξης λαμβάνει η κυβέρνηση.

Διαφήμιση του δημοσίου

Σε άλλες χώρες όπου οι κανόνες λειτουργούν, το κριτήριο αξιολόγησης μιας εταιρίας είναι ο ισολογισμός.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, αυτό δεν συμβαίνει καθώς το κράτος στην προσπάθεια του να στηρίξει όλα τα μέσα ακολουθεί μια οριζόντια στρατηγική που εξομοιώνει τις κερδοφόρες με τις ζημιογόνες επιχειρήσεις.
Κάποτε δεν θα πρέπει να επιβραβευτούν και αυτοί που ουδέποτε καθυστέρησαν να πληρώσουν τους εργαζόμενους τους, που έχουν μηδενικά χρέη και αποδίδουν με συνέπεια στο κράτος και στα ασφαλιστικά ταμεία τις υποχρεώσεις;

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης