Μετά τη χρεωκοπία του 2019 και την πώληση βασικών κομματιών της, η Remington ανέκαμψε
Πολλοί σημερινοί μεσήλικες ( ο γράφων μεταξύ τους) θυμούνται την πρώτη φορά που αντίκρισαν σε οπλοπωλείο ένα σουγιά με τη χαρακτηριστική “σφαίρα” πάνω στη λαβή.
Επί δεκαετίες, τα πανέμορφα μαχαίρια έβρισκαν τη θέση τους στις τσέπες κυνηγών, ψαράδων, κατασκηνωτών.
Πολύ αργότερα, έγιναν αντικείμενα συλλογής και σήμερα τα σπανιότερα φέρνουν τριψήφια νούμερα στους κατόχους τους.
Μακρόχρονη ιστορία
Η ιστορία των σουγιάδων Remington ξεκινά πίσω στο 1920. Μετά το “Μεγάλο Πόλεμο” που τελείωσε το 1918, η εταιρεία βρέθηκε με περίσσεια παραγωγικών μηχανών και χωρίς παραγγελίες.
Έτσι επεκτάθηκε στην κατασκευή μαχαιριών και κοπτικών εργαλείων που θα διατηρούσαν τις θέσεις εργασίας.
Οι σουγιάδες φτιάχνονταν από απλό ανθρακούχο χάλυβα (440) και διακοσμούνταν με λαβές (αρχικά) από καφέ ξύλο και αργότερα από το χαρακτηριστικό κόκκαλο με τις αυλακιές που βοηθούν στο κράτημα.
Ήταν οικονομικά μαχαίρια που προορίζονταν για δουλειές στο ύπαιθρο.
Σύντομα βρήκαν μεγάλο κοινό και άρχισαν να κατασκευάζονται με διαφορετικά μεγέθη λάμας.
Στο απόγειο της η γκάμα περιλάμβανε 11 διαφορετικά μοντέλα και το εργοστάσιο παρήγαγε 10.000 τεμάχια την ημέρα.
Η παραγωγή σταμάτησε κατά τη διάρκεια του πολέμου στη δεκαετία του 1940, όταν οι στρατιωτικές ανάγκες ανέστειλαν την κατασκευή πολιτικών προϊόντων.
Μετά τον πόλεμο η Remington δεν επανέφερε τη γραμμή στο εργοστάσιο της.
Ηρθε σε συμφωνίες με εξειδικευμένους κατασκευαστές όπως οι Camillus Cutlery (γνωστή από τις ξιφολόγχες) και Buck Knives που τα παρήγαγαν υπό άδεια.
Δύο στοιχεία τα ξεχώριζαν πάντοτε: ανεξάρτητα από τον παραγωγό, τα Bullet κατασκευάζονταν πάντοτε στις ΗΠΑ και με αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας.
Ο πελάτης θα έπαιρνε ένα μαχαίρι που θα τον συντρόφευε για χρόνια και θα τον έκανε περήφανο. Κατ’ αναλογία είναι το ίδιο που συμβαίνει στην Ευρώπη με τους “ελβετικούς σουγιάδες” της Victorinox.
Συλλεκτικό ενδιαφέρον
Αν και τα απλά “Bullet knives” είναι οικονομικοί και χρηστικοί σουγιάδες, σιγά-σιγά αναπτύχθηκε γύρω τους μια κουλτούρα συλλεκτών.
Σε αυτό συντέλεσε η ύπαρξη διαφορετικών κατασκευαστών (που δούλευαν για λογαριασμό της Remington).
Αλλά και ενισχύθηκε συνειδητά από ένα σημείο και πέρα.
Για παράδειγμα, από το 1982 και πέρα, η Camillus δημιουργούσε κάθε σεζόν ένα νέο μοντέλο, διατηρώντας το ενδιαφέρον του κοινού.
Αρκετές φορές υπήρξαν και αριθμημένες εκδόσεις με δαμασκηνές λάμες ή ιδιαίτερα υλικά στις λαβές που προορίζονταν εξ’ αρχής για συλλογή.
Νέα μαχαίρια, παλιά εμφάνιση
Μετά τη χρεωκοπία του 2019 και την πώληση βασικών κομματιών της, η Remington ανέκαμψε.
Έχουμε αναφερθεί στην αναγέννηση της αρχαιότερης αμερικανικής οπλοβιομηχανίας και παλαιότερα.
Στο πλαίσιο αυτό, σύναψαν συμφωνία με την Smokey Mountain Knife Works (SMKW) για τη δημιουργία του νέου σουγιά Bullet.
Το νέο μοντέλο ανατρέχει πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα και στα πρώτα μαχαίρια που κατασκευάζονταν τότε.
Ονομάζεται R7352 “Trapper” (θα το αποδίδαμε ώς: “παγιδευτής”- αυτός που κυνηγά με παγίδες για ζώα με γούνα).
Φτιάχνεται από κράμα ανθρακούχου ατσάλιου 1095 με μήκος λάμας 9 εκατοστών. Διαθέτει δύο λεπίδες διαφορετικών σχημάτων.
Η λαβή διακοσμείται από παλαιωμένο οστό με καφέ/καραμελί χρώμα που καρφώνεται πάνω στο μεταλλικό σασί με μπρούτζινους πίρους.
Φυσικά στην αριστερή πλευρά υπάρχει η εμβληματική “σφαίρα”. Το μοντέλο Trapper πωλείται ως περιορισμένη έκδοση μέσα από το δίκτυο της SMKW.
Μαζική παραγωγή στο μέλλον;
Η SMKW είναι από τους μεγαλύτερους διακινητές μαχαιριών στη Βόρεια Αμερική και κατέχει ίσως τη μεγαλύτερη συλλογή σουγιάδων Bullet που υπάρχει σε επίδειξη.
Την κατασκευή του πρώτου νέου μοντέλου ανέλαβε η Great Eastern Cutlery(GEC) από την Πενσυλβάνια.
Η GEC ειδικεύεται στους παραδοσιακούς σουγιάδες με κοκκάλινες και ξύλινες λαβές.
Σχεδιάζει και υλοποιεί ανάλογα μαχαίρια για λογαριασμό τρίτων με μια διαδικασία που περιλαμβάνει περίπου 200 τεχνίτες και πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια.
Το Bullet του 2021 ήταν μια επανεκκίνηση για να “δοκιμαστούν τα νερά”.
Από το αρχικό, ενθαρρυντικό αποτέλεσμα φαίνεται να υπάρχει χώρος για την “επαναφορά” των μαχαιριών στη γκάμα της Remington -έστω και ως προίόντων που κατασκευάζονται κάτω από άδεια (licensed products).
Για το 2022 αναμένεται να διευρυνθεί η συνεργασία με την Smoky Mountain για τη δημιουργία περισσότερων μοντέλων.
Έτσι μετά την επιστροφή του εμβληματικού λειόκανου 870 και την επικείμενη παραγωγή του Model 700 (με το κινητό ουραίο), η νέα διεύθυνση της Remington φαίνεται να ποντάρει δυνατά στην ιστορία και την “αύρα” των κλασσικών κυνηγετικών αντικειμένων που έφεραν τη φίρμα στο προσκήνιο.
www.bankingnews.gr
Επί δεκαετίες, τα πανέμορφα μαχαίρια έβρισκαν τη θέση τους στις τσέπες κυνηγών, ψαράδων, κατασκηνωτών.
Πολύ αργότερα, έγιναν αντικείμενα συλλογής και σήμερα τα σπανιότερα φέρνουν τριψήφια νούμερα στους κατόχους τους.
Μακρόχρονη ιστορία
Η ιστορία των σουγιάδων Remington ξεκινά πίσω στο 1920. Μετά το “Μεγάλο Πόλεμο” που τελείωσε το 1918, η εταιρεία βρέθηκε με περίσσεια παραγωγικών μηχανών και χωρίς παραγγελίες.
Έτσι επεκτάθηκε στην κατασκευή μαχαιριών και κοπτικών εργαλείων που θα διατηρούσαν τις θέσεις εργασίας.
Οι σουγιάδες φτιάχνονταν από απλό ανθρακούχο χάλυβα (440) και διακοσμούνταν με λαβές (αρχικά) από καφέ ξύλο και αργότερα από το χαρακτηριστικό κόκκαλο με τις αυλακιές που βοηθούν στο κράτημα.
Ήταν οικονομικά μαχαίρια που προορίζονταν για δουλειές στο ύπαιθρο.
Σύντομα βρήκαν μεγάλο κοινό και άρχισαν να κατασκευάζονται με διαφορετικά μεγέθη λάμας.
Στο απόγειο της η γκάμα περιλάμβανε 11 διαφορετικά μοντέλα και το εργοστάσιο παρήγαγε 10.000 τεμάχια την ημέρα.
Η παραγωγή σταμάτησε κατά τη διάρκεια του πολέμου στη δεκαετία του 1940, όταν οι στρατιωτικές ανάγκες ανέστειλαν την κατασκευή πολιτικών προϊόντων.
Μετά τον πόλεμο η Remington δεν επανέφερε τη γραμμή στο εργοστάσιο της.
Ηρθε σε συμφωνίες με εξειδικευμένους κατασκευαστές όπως οι Camillus Cutlery (γνωστή από τις ξιφολόγχες) και Buck Knives που τα παρήγαγαν υπό άδεια.
Δύο στοιχεία τα ξεχώριζαν πάντοτε: ανεξάρτητα από τον παραγωγό, τα Bullet κατασκευάζονταν πάντοτε στις ΗΠΑ και με αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας.
Ο πελάτης θα έπαιρνε ένα μαχαίρι που θα τον συντρόφευε για χρόνια και θα τον έκανε περήφανο. Κατ’ αναλογία είναι το ίδιο που συμβαίνει στην Ευρώπη με τους “ελβετικούς σουγιάδες” της Victorinox.
Συλλεκτικό ενδιαφέρον
Αν και τα απλά “Bullet knives” είναι οικονομικοί και χρηστικοί σουγιάδες, σιγά-σιγά αναπτύχθηκε γύρω τους μια κουλτούρα συλλεκτών.
Σε αυτό συντέλεσε η ύπαρξη διαφορετικών κατασκευαστών (που δούλευαν για λογαριασμό της Remington).
Αλλά και ενισχύθηκε συνειδητά από ένα σημείο και πέρα.
Για παράδειγμα, από το 1982 και πέρα, η Camillus δημιουργούσε κάθε σεζόν ένα νέο μοντέλο, διατηρώντας το ενδιαφέρον του κοινού.
Αρκετές φορές υπήρξαν και αριθμημένες εκδόσεις με δαμασκηνές λάμες ή ιδιαίτερα υλικά στις λαβές που προορίζονταν εξ’ αρχής για συλλογή.
Νέα μαχαίρια, παλιά εμφάνιση
Μετά τη χρεωκοπία του 2019 και την πώληση βασικών κομματιών της, η Remington ανέκαμψε.
Έχουμε αναφερθεί στην αναγέννηση της αρχαιότερης αμερικανικής οπλοβιομηχανίας και παλαιότερα.
Στο πλαίσιο αυτό, σύναψαν συμφωνία με την Smokey Mountain Knife Works (SMKW) για τη δημιουργία του νέου σουγιά Bullet.
Το νέο μοντέλο ανατρέχει πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα και στα πρώτα μαχαίρια που κατασκευάζονταν τότε.
Ονομάζεται R7352 “Trapper” (θα το αποδίδαμε ώς: “παγιδευτής”- αυτός που κυνηγά με παγίδες για ζώα με γούνα).
Φτιάχνεται από κράμα ανθρακούχου ατσάλιου 1095 με μήκος λάμας 9 εκατοστών. Διαθέτει δύο λεπίδες διαφορετικών σχημάτων.
Η λαβή διακοσμείται από παλαιωμένο οστό με καφέ/καραμελί χρώμα που καρφώνεται πάνω στο μεταλλικό σασί με μπρούτζινους πίρους.
Φυσικά στην αριστερή πλευρά υπάρχει η εμβληματική “σφαίρα”. Το μοντέλο Trapper πωλείται ως περιορισμένη έκδοση μέσα από το δίκτυο της SMKW.
Μαζική παραγωγή στο μέλλον;
Η SMKW είναι από τους μεγαλύτερους διακινητές μαχαιριών στη Βόρεια Αμερική και κατέχει ίσως τη μεγαλύτερη συλλογή σουγιάδων Bullet που υπάρχει σε επίδειξη.
Την κατασκευή του πρώτου νέου μοντέλου ανέλαβε η Great Eastern Cutlery(GEC) από την Πενσυλβάνια.
Η GEC ειδικεύεται στους παραδοσιακούς σουγιάδες με κοκκάλινες και ξύλινες λαβές.
Σχεδιάζει και υλοποιεί ανάλογα μαχαίρια για λογαριασμό τρίτων με μια διαδικασία που περιλαμβάνει περίπου 200 τεχνίτες και πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια.
Το Bullet του 2021 ήταν μια επανεκκίνηση για να “δοκιμαστούν τα νερά”.
Από το αρχικό, ενθαρρυντικό αποτέλεσμα φαίνεται να υπάρχει χώρος για την “επαναφορά” των μαχαιριών στη γκάμα της Remington -έστω και ως προίόντων που κατασκευάζονται κάτω από άδεια (licensed products).
Για το 2022 αναμένεται να διευρυνθεί η συνεργασία με την Smoky Mountain για τη δημιουργία περισσότερων μοντέλων.
Έτσι μετά την επιστροφή του εμβληματικού λειόκανου 870 και την επικείμενη παραγωγή του Model 700 (με το κινητό ουραίο), η νέα διεύθυνση της Remington φαίνεται να ποντάρει δυνατά στην ιστορία και την “αύρα” των κλασσικών κυνηγετικών αντικειμένων που έφεραν τη φίρμα στο προσκήνιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών