Τελευταία Νέα
Gun Room

Kalahsnikov SAIGA 12: Άλλη κλάση

tags :
Kalahsnikov SAIGA 12: Άλλη κλάση
Η σχεδίαση ενός λειτουργικού ημιαυτομάτου βασισμένο στο Kalashnikov ήταν ένα επιβεβλημένο ρίσκο

Με την πτώση της ΕΣΣΔ οι Ρώσοι βρέθηκαν να κατέχουν μια τεράστια πολεμική βιομηχανία και ένα διαλυμένο στρατό.
Σύντομα έγινε φανερό πως για να επιβιώσουν, οι κατασκευαστές όπλων έπρεπε να στραφούν στην εξαγωγική/πολιτική αγορά.
Το εργοστάσιο Izmash (γνωστό σήμερα ως Kalashnikov Group) τροποποίησε το βασικό σχέδιο του Avtomat για κυνηγετική χρήση.
Το αρχικό βήμα έγινε με το Saiga 410 και σύντομα ακολούθησαν δύο εκτενέστερες επανασχεδιάσεις σε διαμετρήματα cal. 20 και 12.

Πενία τέχνας κατεργάζεται

Όπως ήταν φυσικό το “δωδεκάρι” τράβηξε το περισσότερο ενδιαφέρον, τόσο στην τοπική αγορά, όσο και για εξαγωγές.
Μέχρι τότε, τα λειόκανα όπλα που παρήγε η Ρωσία ήταν κυρίως φθηνά, λειτουργικά δίκανα και μονόσφαιρα.
Η σχεδίαση ενός λειτουργικού ημιαυτομάτου βασισμένο στο Kalashnikov ήταν ένα επιβεβλημένο ρίσκο.
Επιβεβλημένο διότι η ρωσική νομοθεσία της εποχής απαγόρευε την κατοχή ραβδωτών όπλων στους πολίτες (άρα απέκλειε την πώληση των υπαρχόντων μοντέλων στα 130 εκατομμύρια Ρώσων).
Ρίσκο γιατί κανείς μέχρι τότε δεν είχε μετατρέψει ένα στρατιωτικό τουφέκι που χρησιμοποιεί φυσίγγια υψηλής πίεσης και μικρών διαστάσεων σε λειόκανο κυνηγετικό.
Ο σχεδιαστής Αλέξι Σουμίλοφ διατήρησε το βασικό πιστόνι μακράς οπισθοδρόμησης και τον κορμό του ΑΚ47.
Για να λειτουργεί με διαφορετικής τοποθετήθηκε μια βαλβίδα δύο θέσεων: για απλά φυσίγγια και για “μάγκνουμ”.
Νεώτερες εκδόσεις όπως το Saiga 030 χρησιμοποιούν το αυτορυθμιζόμενο πιστόνι αερίων από το Molot Vepr 12, εξαλείφοντας την ανάγκη για χειροκίνητη αλλαγή θέσης.
2_227.jpg
Εκτενείς αλλαγές

Μια μεγαλύτερη κεφαλή κλείστρου είναι απαραίτητη για το cal.12 και αυτό με τη σειρά του δημιουργεί ένα άλλο πρόβλημα: πως να απορριφθεί ένας κάλυκας διπλάσιος από αυτόν του 7,62Χ39.
Το κάλυμμα του κορμού του ΑΚ47 δεν χωρά την οπισθοδρόμηση της.
Η οπή απόρριψης μεγάλωσε και προστέθηκε ένα μετακινούμενο παρέκταμα που συγκρατείται από τη ράβδο του επανατατικού ελατηρίου.
Όταν το κλείστρο υποχωρεί, το κάλυμμα ανοίγει για να εξαχθούν οι κάλυκες.
Όταν επιστρέφει, σφραγίζει το εσωτερικό του κορμού από σκόνες και βρωμιές του περιβάλλοντος.
Η τροφοδοσία γίνεται από γεμιστήρες που χωρούν 5 ή 8 φυσίγγια σε μονή σειρά, λόγω του όγκου τους.
Κουμπώνουν όπως και στο ΑΚ47, τοποθετώντας το ένα άκρο στη θυρίδα και περιστρέφοντας προς τα πίσω.
Επειδή στα παλιότερα μοντέλα το κλείστρο δε μένει ανοικτό με την τελευταία βολή, η τοποθέτηση πλήρους γεμιστήρα ήταν δύσκολη και συχνά οι χρήστες γέμιζαν”μείον ένα” για γρηγορότερη αλλαγή.
Τα πρόσφατα μοντέλα διαθέτουν ένα χειροκίνητο μοχλό που συγκρατεί το κλείστρο σε ανοικτή θέση.
Το αρχικό μοντέλο εξοπλιζόταν με ένα πλαστικό κυνηγετικού τύπου κοντάκι και υποτυπώδη σκοπευτικά (μια στρογγυλή ακίδα και ένα σταθερό “κλισιοσκόπιο”3_187.jpg).
Μια νέα κατηγορία

Η επιτυχημένη παραγωγή του Saiga 12 δημιούργησε μια νέα κατηγορία λειόκανων που τροφοδοτούν από γεμιστήρες.
Σαφώς δεν ήταν το πρώτο, αλλά οι προηγούμενες προσπάθειες (πχ. USAS 12, SPAS 15, κ.α.) ήταν περιορισμένης παραγωγής και πανάκριβα όπλα που μαστίζονταν από προβλήματα.
Το ρωσικό τουφέκι απλό, αξιόπιστο και ελαφρύ για τα δεδομένα της κατηγορίας και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για κυνήγι.
Σύντομα οι αθλητές σκοποβολής IPSC αλλά και μονάδες εσωτερικής ασφάλειας ανακάλυψαν τα προτερήματα ενός ισχυρού αυτογεμούς που τροφοδοτεί από γεμιστήρα. Αυτό έβαλε το σχέδιο σε μια τροχιά που κατέληξε στα μοντέλα KSK (Karabin Spetsialniy Kalahnikov) και Taktika mod 040 που αποτελούν τη βάση για τα σημερινά βελτιωμένα όπλα πρακτικής σκοποβολής.
Πλέον μπορεί (η ορθότερα θα μπορούσε αν δεν υπήρχε το εμπάργκο) να αγοράσει από την Kalashnikov Group ένα Saiga με ρυθμιζόμενο κοντάκι, βάση για οπτικό σκοπευτικό, ράγες picatinny στο χειροφυλακτήρα και αμφιδέξια χειριστήρια.
Δεν είναι τυχαίο που τα όπλα αυτά κυριαρχούν την τελευταία δεκαπενταετία στα διεθνή πρωταθλήματα δυναμικής σκοποβολής και μια βιομηχανία αγωνιστικών μετατροπών ανθεί γύρω τους.
Προερχόμενα από το πιο αξιόπιστο στρατιωτικό όπλο του εικοστού αιώνα, ξεπερνούν οτιδήποτε άλλο έχει παρουσιάσει η πολιτική οπλοβιομηχανία σε αντοχή και μακροζωία.
Μετά την απαγόρευση εισαγωγών όπλων από τη Ρωσία το 2016, Τούρκοι και Κινέζοι κατασκευαστές έσπευσαν να καλύψουν τη ζήτηση.
Τα Saiga 12 αντιγράφηκαν “εν ριπή οφθαλμού” για τροφοδοτήσουν τις ευρωπαϊκές και βορειοαμερικανικές αγορές.
Κατά γενική εκτίμηση, τα υποκατάστατα αυτά υπολείπονται του πρωτότυπου που παράγεται στο Izmash, γεγονός που έχει εκτοξεύσει τις τιμές των αυθεντικών Saiga 12.
4_178.jpg


www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης