"Διαπραγμάτευση γίνεται - Εάν δεν γίνονταν, θα είχαμε ήδη συμφωνία, αποδεχόμενοι τις απαιτήσεις των δανειστών - Δεν το κάνουμε όμως"
Τις 12 αλήθειες της κυβέρνησης και τους 9 βασικούς άξονες του σχεδίου οικονομικής πολιτικής που επεξεργάζεται για την επόμενη μέρα της Ελλάδας, παρουσίασε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, κατά τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού του 2015.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο κ. Σταϊκούρας:
1η Αλήθεια: Η χώρα θα παρουσιάσει εφέτος, μετά από 6 συνεχή έτη ύφεσης, θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης.
Το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 0,6%, από -3,9% το 2013.
Τα σημερινά δεδομένα καθιστούν αυτή την πρόβλεψη ρεαλιστική.
Αυτή η εκτίμηση για όλο το έτος, βασίζεται, κυρίως, στις ενδείξεις σταθεροποίησης της ιδιωτικής κατανάλωσης, ανάκαμψης των επενδύσεων, ενίσχυσης των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών.
2η Αλήθεια: Η ανεργία, επί αρκετούς μήνες, αν και οριακά, υποχωρεί.
Το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα είναι θετικό και καλύτερο από το 2013.
3η Αλήθεια: Η ανεργία παραμένει πολύ υψηλή, το ίδιο και η φτώχεια, ενώ οι κοινωνικές ανισότητες έχουν διευρυνθεί.
Καθίσταται, συνεπώς, επιτακτική η συνέχιση και εντατικοποίηση των δράσεων για την προώθηση της απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
4η Αλήθεια: Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται.
Ένα ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων, αγαθών και υπηρεσιών υλοποιείται.
Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι πλεονασματικό, για 2η συνεχόμενη χρονιά, μετά από δεκαετίες.
5η Αλήθεια: Το δημόσιο χρέος σταθεροποιείται.
Ενώ και το «προφίλ» του έχει βελτιωθεί.
Η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκειά του έχει χρονικά υπερδιπλασιασθεί, το μέσο σταθμικό επιτόκιο νέου δανεισμού έχει μειωθεί, οι δαπάνες για τόκους έχουν υποχωρήσει.
Όλα αυτά έχουν συντελέσει στην ενίσχυση της βιωσιμότητάς του.
Ωστόσο, οι σχετικές Ευρωπαϊκές αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012 είναι επαρκώς σαφείς ως προς την υποχρέωση των εταίρων και δανειστών μας για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητάς του, εφόσον επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι της χώρας.
Όπως συμβαίνει σήμερα.
6η Αλήθεια: Οι δημοσιονομικοί στόχοι επιτυγχάνονται, για 3η συνεχόμενη χρονιά.
Το πρωτογενές πλεόνασμα εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί, σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, στο 1,8% του ΑΕΠ, σημαντικά υψηλότερο τόσο έναντι του στόχου, όσο και έναντι της περυσινής χρονιάς.
Το υψηλότερο διαρθρωτικό πλεόνασμα στην ευρωζώνη.
7η Αλήθεια: Οι προβλέψεις της Αντιπολίτευσης για την εκτέλεση και του εφετινού Προϋπολογισμού αποδείχθηκαν εσφαλμένες.
Θυμίζω ότι, τέτοιες ημέρες πέρυσι, η Αντιπολίτευση υποστήριζε, ότι ο Προϋπολογισμός, επειδή δεν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία με τους δανειστές, «ήταν στον αέρα», ήταν «εικονικός», ήταν «υπό αίρεση», ήταν «υπό ριζική αναθεώρηση».
Διαψεύστηκε!
Ο Προϋπολογισμός όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά υπήρξαν, το 2014, οι πρώτες στοχευμένες φοροελαφρύνσεις, ενώ διανεμήθηκε και «κοινωνικό μέρισμα».
Εφέτος, δυστυχώς, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Αν αυτή η κριτική προσέγγιση δεν είναι εθιμική, θα καλούσα τους Συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να θυμηθούν τις ομιλίες τους στη Βουλή κατά τις αντίστοιχες συζητήσεις τα δύο τελευταία χρόνια, και θα τους συνιστούσα, με τον προσήκοντα σεβασμό, να σκεφθούν αν θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί στις τοποθετήσεις τους μήπως και εφέτος, πάλι διαψευστούν.
8η Αλήθεια: Η Τρόικα δεν αμφισβητεί την επίτευξη των εφετινών δημοσιονομικών στόχων.
Να υπενθυμίσω, βέβαια, ότι πέρυσι, τέτοια περίοδο, η Τρόικα ζητούσε νέα, πρόσθετα «παραμετρικά» μέτρα, ύψους 1 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθούν οι εφετινοί δημοσιονομικοί στόχοι.
Η Κυβέρνηση δεν τα πήρε, γιατί πίστευε ότι δεν χρειάζονταν.
Και απ’ ότι απεδείχθη, εκ του αποτελέσματος, ορθώς έπραξε.
Γιατί αν τα είχε πάρει, τώρα δεν θα είμασταν στη φάση της ανάκαμψης…
9η Αλήθεια: Ο Προϋπολογισμός του 2015 καταγράφει, για 3η συνεχόμενη χρονιά, επίτευξη σημαντικού πρωτογενούς πλεονάσματος, και είναι, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, δημοσιονομικά ισοσκελισμένος.
Σε αυτό το σημείο, τονίζω με ικανοποίηση ότι επ’ αυτού του στόχου συμφωνεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Η οποία υποστηρίζει την επίτευξη ισοσκελισμένου Προϋπολογισμού.
Η διαφορά μας είναι ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι αυτή θα πρέπει να προέλθει από σημαντική αύξηση φόρων.
Και αυτό γιατί αφού υποστηρίζει ότι οι πρωτογενείς δαπάνες θα πρέπει να διατηρηθούν στο 44% του ΑΕΠ που είναι το 2014, οι φόροι θα πρέπει να αυξηθούν κατά 2,5% του ΑΕΠ το 2015, δηλαδή κατά περίπου 4,5 δισ. ευρώ, προκειμένου να ισοσκελισθεί ο Προϋπολογισμός του 2015.
Αυτή είναι η «κρυφή» πραγματικότητα!!!
Το μόνο αλλά κύριο που παραλείπει να μας πει είναι ποιούς φόρους θα αυξήσει...
Αφήστε δε, που η σταθεροποίηση των δαπανών στο ύψος του 2014, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, όπως έχει υποσχεθεί…
10η Αλήθεια: Ο Προϋπολογισμός καταγράφει σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης, στο 2,9% το 2015.
Η πρόβλεψη αυτή αναμένεται να προέλθει, κυρίως, από την ανάκαμψη της ιδιωτικής κατανάλωσης και την περαιτέρω ενίσχυση των επενδύσεων και των εξαγωγών.
Βέβαια, υπάρχουν υψηλοί και αυξημένοι κίνδυνοι και αβεβαιότητες που προέρχονται, κυρίως, από το διεθνές περιβάλλον.
Ιδιαίτερα όταν οι διεθνείς οργανισμοί, και σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναθεωρούν, επί το δυσμενέστερο, τις προβλέψεις τους για την παγκόσμια ανάπτυξη και τις επιμέρους προβλέψεις τους για τις περισσότερες οικονομίες.
11η Αλήθεια: Η Τρόικα πιστεύει ότι υπάρχει σημαντικό δημοσιονομικό κενό για το 2015.
Για την κάλυψή του ασκεί, πράγματι, μεγάλες πιέσεις και προβάλλει υπερβολικές απαιτήσεις.
Έχουμε διαφορετικές εκτιμήσεις και προβλέψεις.
Η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται με γνώμονα το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας.
Υποστηρίζουμε τις θέσεις μας, τεκμηριωμένα. Και με αυτοπεποίθηση…
Στο τέλος θα αποδειχθεί ποιά πλευρά ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Πάντως, τα 3 τελευταία χρόνια αποτελούν, στο δημοσιονομικό πεδίο, καλό οδηγό για τη χώρα…
12η Αλήθεια: Διαπραγμάτευση γίνεται και είναι σε εξέλιξη.
Εάν δεν γίνονταν, θα είχαμε, ήδη, κλείσει συμφωνία.
Αποδεχόμενοι τις απαιτήσεις των δανειστών.
Δεν το κάνουμε όμως. Όπως δεν το κάναμε και πέρυσι. Οι εξελίξεις μας δικαίωσαν.
Βέβαια, η διαπραγμάτευση εμπεριέχει λεπτές πτυχές, είναι σύνθετη και σκληρή δεδομένου ότι πρόκειται για την τελευταία αξιολόγηση του τρέχοντος Προγράμματος.
Εμείς εργαζόμαστε ώστε να ολοκληρωθεί, από την Τρόικα, με επιτυχία αυτή η αξιολόγηση και να συναποφασισθεί, με τους εταίρους, το πλαίσιο συνεργασίας για την επόμενη ημέρα της Ελληνικής οικονομίας.
Πλαίσιο, το οποίο θα εδράζεται σε ένα εθνικό σχέδιο με πυρήνα τη διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και την προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο, που θα περιέχει όλες τις διασφαλίσεις των υφιστάμενων ευρωπαϊκών μηχανισμών, οι οποίοι θα λειτουργούν ως «δίκτυ ασφαλείας» σε ένα ιδιαίτερα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον.
Εργαζόμαστε για να καταλήξουμε στο καλύτερο, από τα εφικτά, αποτέλεσμα για την πατρίδα μας.
Σε κάθε περίπτωση, για το καλό της χώρας, απαιτείται από όλους, σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, διορατικότητα, μετρημένες και ζυγισμένες κουβέντες, μακριά από την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και υπερβολικών προσδοκιών.
Η νέα μεγάλη πρόκληση μπροστά στην οποία βρίσκεται η χώρα είναι ο σχεδιασμός και η προετοιμασία της επόμενης μέρας.
Στην κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας συγκεκριμένο, συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής.
Σχέδιο, που επιδιώκει την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, που στοχεύει σε μια ανταγωνιστική παραγωγική βάση, που έχει εξωστρεφή προσανατολισμό.
Βασικοί άξονες του σχεδίου είναι:
1ον. Η σταδιακή ελάφρυνση του φορολογικού βάρους των πολιτών, με την ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της.
Ήδη κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσο μάλιστα επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, τόσο διευρύνονται οι βαθμοί ελευθερίας για την περαιτέρω μείωση του φορολογικού βάρους νοικοκυριών και επιχειρήσεων και για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
2ον. Η διασφάλιση της επίτευξης υψηλών, διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων.
Πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα προέρχονται, κυρίως, από το σκέλος των δαπανών, τη μεγέθυνση της οικονομίας και την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.
Μέσω της άσκησης αυτής της πολιτικής θα υπάρξει αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, και όχι μέσω της εισοδηματικής ενίσχυσης κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Αυτό είναι οικονομικά πιο αποτελεσματικό και διατηρήσιμο, αλλά και κοινωνικά πιο δίκαιο.
3ον. Η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών.
Παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
4ον. Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών.
Με στοχευμένες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής, όπως η διασφάλιση της υγειονομικής περίθαλψης για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και το καθεστώς του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που ξεκίνησε πιλοτικά, με σκοπό να αποτελέσει τον πυρήνα μιας νέας στρατηγικής κοινωνικής πρόνοιας.
5ον. Η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.
Βρισκόμαστε, πλέον, στη φάση όπου περνάμε σταδιακά από την επίτευξη ποσοτικών στόχων στην εκπλήρωση των κρίσιμων ποιοτικών μεταρρυθμίσεων, με προτεραιότητα στην πάταξη της γραφειοκρατίας.
6ον. Η αύξηση των επενδύσεων και η ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και η διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
Με τη σημαντική συμβολή του τουρισμού και της ναυτιλίας, αλλά και της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης, της καινοτόμας βιομηχανίας, της ενέργειας.
Με την προσήλωση στην πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
7ον. Η ακόμη ταχύτερη αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων.
Το ποσοστό απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ φτάνει σήμερα το 86%.
Ενώ η χώρα μας θα εισπράξει, προκαταβολικά, ένα σημαντικό ποσό από το ΕΣΠΑ 2014-2020 για εμπροσθοβαρή, ώριμα έργα.
Συνολικά, 12 δισ. ευρώ αναμένεται να είναι διαθέσιμα στην Ελληνική οικονομία έως το τέλος του 2015.
8ον. Η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Στόχος είναι η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων οδηγώντας σε δημιουργία θέσεων εργασίας, σε νέα φορολογικά έσοδα και σε καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, η άμεση μείωση του δημόσιου χρέους, η μείωση ή/και εξάλειψη της κρατικής χρηματοδότησης, το άνοιγμα των αγορών, η ενίσχυση του ανταγωνισμού.
9ον. Η επίτευξη πιστωτικής επέκτασης και η εξομάλυνση της ρευστότητας της αγοράς.
Σήμερα, τα τεστ αντοχής των συστημικών τραπεζών ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί.
Οφείλουν συνεπώς να ανταποκριθούν, άμεσα και με επάρκεια, στο διαμεσολαβητικό τους ρόλο και να παράσχουν την απαραίτητη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Σ’ αυτό το ρόλο, εκτιμώ ότι θα ανταποκριθούν.
Γιατί πρέπει να ανταποκριθούν.
Συμπερασματικά, η χώρα εισήλθε, από εφέτος, εν μέσω του ασφυκτικού πλαισίου που είχε τεθεί, αλλά με σταθερά και σίγουρα βήματα και με ασφάλεια, σε περίοδο πρωτογενών πλεονασμάτων και θετικών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης.
Αυτό προβλέπουν όλοι οι διεθνείς και εγχώριοι οργανισμοί και φορείς, βεβαίως με αποκλίσεις ως προς το ύψος των επιτευγμάτων.
Αυτή τη θετική εξέλιξη έχουμε χρέος να την καταστήσουμε διατηρήσιμη.
Αυτή θα φέρει, σε σύντομο χρόνο, την ουσιαστική μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών.
Είναι γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτά, τα οποία αποτελούν οφέλη για τη χώρα και την προοπτική της, είχαν και έχουν υψηλό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Κόστος, που κατέβαλε και καταβάλλει, πρωτίστως, η πλειονότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Στη φάση που βρισκόμαστε, οφείλουμε όλοι μας να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι θυσίες δεν θα πάνε χαμένες.
Να αυξήσουμε τα οφέλη και να μειώσουμε το κόστος.
Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τη ρευστότητα του διεθνούς περιβάλλοντος, το μέγεθος της προσπάθειας που έχει καταβάλλει μέχρι σήμερα η Ελληνική κοινωνία και το ασφυκτικό πλαίσιο στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές μας, οφείλουμε να προσεγγίσουμε τα βασικά πολιτικά ζητήματα της χώρας, και βεβαίως το θέμα του Προϋπολογισμού του 2015, με σύνεση, ρεαλισμό, πνεύμα ενότητας και εθνική συνοχή.
Μακριά από επικίνδυνους ακροβατισμούς ή αδιέξοδους τυχοδιωκτισμούς.
Οι, επί σειρά ετών, δύσκολες συνθήκες ζωής και εργασίας για τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, επιβάλλουν σε όλους όσους συμμετέχουμε στη δημόσια ζωή, να ξεχάσουμε τα προσωπικά, κομματικά και θεσμικά παίγνια εξουσίας!
Πρέπει επιτέλους στη χώρα μας να καλλιεργηθεί, και προοπτικά να εμπεδωθεί, κουλτούρα κοινωνικής και πολιτικής συνεννόησης, συναίνεσης και σύνθεσης, τουλάχιστον για τα μείζονα θέματα.
Ώστε να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε, με το ελάχιστο δυνατόν κοινωνικό και οικονομικό κόστος, τις παθογένειες και τα ελλείμματα του εγχώριου υποδείγματος.
Και να δημιουργήσουμε το νέο.
Που μπορεί να ωθήσει την οικονομία και την κοινωνία σε έναν ενάρετο κύκλο ευημερίας για όλους τους πολίτες.
www.bankingnews.gr
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο κ. Σταϊκούρας:
1η Αλήθεια: Η χώρα θα παρουσιάσει εφέτος, μετά από 6 συνεχή έτη ύφεσης, θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης.
Το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 0,6%, από -3,9% το 2013.
Τα σημερινά δεδομένα καθιστούν αυτή την πρόβλεψη ρεαλιστική.
Αυτή η εκτίμηση για όλο το έτος, βασίζεται, κυρίως, στις ενδείξεις σταθεροποίησης της ιδιωτικής κατανάλωσης, ανάκαμψης των επενδύσεων, ενίσχυσης των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών.
2η Αλήθεια: Η ανεργία, επί αρκετούς μήνες, αν και οριακά, υποχωρεί.
Το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα είναι θετικό και καλύτερο από το 2013.
3η Αλήθεια: Η ανεργία παραμένει πολύ υψηλή, το ίδιο και η φτώχεια, ενώ οι κοινωνικές ανισότητες έχουν διευρυνθεί.
Καθίσταται, συνεπώς, επιτακτική η συνέχιση και εντατικοποίηση των δράσεων για την προώθηση της απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
4η Αλήθεια: Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται.
Ένα ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων, αγαθών και υπηρεσιών υλοποιείται.
Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι πλεονασματικό, για 2η συνεχόμενη χρονιά, μετά από δεκαετίες.
5η Αλήθεια: Το δημόσιο χρέος σταθεροποιείται.
Ενώ και το «προφίλ» του έχει βελτιωθεί.
Η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκειά του έχει χρονικά υπερδιπλασιασθεί, το μέσο σταθμικό επιτόκιο νέου δανεισμού έχει μειωθεί, οι δαπάνες για τόκους έχουν υποχωρήσει.
Όλα αυτά έχουν συντελέσει στην ενίσχυση της βιωσιμότητάς του.
Ωστόσο, οι σχετικές Ευρωπαϊκές αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012 είναι επαρκώς σαφείς ως προς την υποχρέωση των εταίρων και δανειστών μας για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητάς του, εφόσον επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι της χώρας.
Όπως συμβαίνει σήμερα.
6η Αλήθεια: Οι δημοσιονομικοί στόχοι επιτυγχάνονται, για 3η συνεχόμενη χρονιά.
Το πρωτογενές πλεόνασμα εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί, σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, στο 1,8% του ΑΕΠ, σημαντικά υψηλότερο τόσο έναντι του στόχου, όσο και έναντι της περυσινής χρονιάς.
Το υψηλότερο διαρθρωτικό πλεόνασμα στην ευρωζώνη.
7η Αλήθεια: Οι προβλέψεις της Αντιπολίτευσης για την εκτέλεση και του εφετινού Προϋπολογισμού αποδείχθηκαν εσφαλμένες.
Θυμίζω ότι, τέτοιες ημέρες πέρυσι, η Αντιπολίτευση υποστήριζε, ότι ο Προϋπολογισμός, επειδή δεν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία με τους δανειστές, «ήταν στον αέρα», ήταν «εικονικός», ήταν «υπό αίρεση», ήταν «υπό ριζική αναθεώρηση».
Διαψεύστηκε!
Ο Προϋπολογισμός όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά υπήρξαν, το 2014, οι πρώτες στοχευμένες φοροελαφρύνσεις, ενώ διανεμήθηκε και «κοινωνικό μέρισμα».
Εφέτος, δυστυχώς, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Αν αυτή η κριτική προσέγγιση δεν είναι εθιμική, θα καλούσα τους Συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να θυμηθούν τις ομιλίες τους στη Βουλή κατά τις αντίστοιχες συζητήσεις τα δύο τελευταία χρόνια, και θα τους συνιστούσα, με τον προσήκοντα σεβασμό, να σκεφθούν αν θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί στις τοποθετήσεις τους μήπως και εφέτος, πάλι διαψευστούν.
8η Αλήθεια: Η Τρόικα δεν αμφισβητεί την επίτευξη των εφετινών δημοσιονομικών στόχων.
Να υπενθυμίσω, βέβαια, ότι πέρυσι, τέτοια περίοδο, η Τρόικα ζητούσε νέα, πρόσθετα «παραμετρικά» μέτρα, ύψους 1 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθούν οι εφετινοί δημοσιονομικοί στόχοι.
Η Κυβέρνηση δεν τα πήρε, γιατί πίστευε ότι δεν χρειάζονταν.
Και απ’ ότι απεδείχθη, εκ του αποτελέσματος, ορθώς έπραξε.
Γιατί αν τα είχε πάρει, τώρα δεν θα είμασταν στη φάση της ανάκαμψης…
9η Αλήθεια: Ο Προϋπολογισμός του 2015 καταγράφει, για 3η συνεχόμενη χρονιά, επίτευξη σημαντικού πρωτογενούς πλεονάσματος, και είναι, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, δημοσιονομικά ισοσκελισμένος.
Σε αυτό το σημείο, τονίζω με ικανοποίηση ότι επ’ αυτού του στόχου συμφωνεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Η οποία υποστηρίζει την επίτευξη ισοσκελισμένου Προϋπολογισμού.
Η διαφορά μας είναι ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι αυτή θα πρέπει να προέλθει από σημαντική αύξηση φόρων.
Και αυτό γιατί αφού υποστηρίζει ότι οι πρωτογενείς δαπάνες θα πρέπει να διατηρηθούν στο 44% του ΑΕΠ που είναι το 2014, οι φόροι θα πρέπει να αυξηθούν κατά 2,5% του ΑΕΠ το 2015, δηλαδή κατά περίπου 4,5 δισ. ευρώ, προκειμένου να ισοσκελισθεί ο Προϋπολογισμός του 2015.
Αυτή είναι η «κρυφή» πραγματικότητα!!!
Το μόνο αλλά κύριο που παραλείπει να μας πει είναι ποιούς φόρους θα αυξήσει...
Αφήστε δε, που η σταθεροποίηση των δαπανών στο ύψος του 2014, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, όπως έχει υποσχεθεί…
10η Αλήθεια: Ο Προϋπολογισμός καταγράφει σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης, στο 2,9% το 2015.
Η πρόβλεψη αυτή αναμένεται να προέλθει, κυρίως, από την ανάκαμψη της ιδιωτικής κατανάλωσης και την περαιτέρω ενίσχυση των επενδύσεων και των εξαγωγών.
Βέβαια, υπάρχουν υψηλοί και αυξημένοι κίνδυνοι και αβεβαιότητες που προέρχονται, κυρίως, από το διεθνές περιβάλλον.
Ιδιαίτερα όταν οι διεθνείς οργανισμοί, και σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναθεωρούν, επί το δυσμενέστερο, τις προβλέψεις τους για την παγκόσμια ανάπτυξη και τις επιμέρους προβλέψεις τους για τις περισσότερες οικονομίες.
11η Αλήθεια: Η Τρόικα πιστεύει ότι υπάρχει σημαντικό δημοσιονομικό κενό για το 2015.
Για την κάλυψή του ασκεί, πράγματι, μεγάλες πιέσεις και προβάλλει υπερβολικές απαιτήσεις.
Έχουμε διαφορετικές εκτιμήσεις και προβλέψεις.
Η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται με γνώμονα το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας.
Υποστηρίζουμε τις θέσεις μας, τεκμηριωμένα. Και με αυτοπεποίθηση…
Στο τέλος θα αποδειχθεί ποιά πλευρά ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Πάντως, τα 3 τελευταία χρόνια αποτελούν, στο δημοσιονομικό πεδίο, καλό οδηγό για τη χώρα…
12η Αλήθεια: Διαπραγμάτευση γίνεται και είναι σε εξέλιξη.
Εάν δεν γίνονταν, θα είχαμε, ήδη, κλείσει συμφωνία.
Αποδεχόμενοι τις απαιτήσεις των δανειστών.
Δεν το κάνουμε όμως. Όπως δεν το κάναμε και πέρυσι. Οι εξελίξεις μας δικαίωσαν.
Βέβαια, η διαπραγμάτευση εμπεριέχει λεπτές πτυχές, είναι σύνθετη και σκληρή δεδομένου ότι πρόκειται για την τελευταία αξιολόγηση του τρέχοντος Προγράμματος.
Εμείς εργαζόμαστε ώστε να ολοκληρωθεί, από την Τρόικα, με επιτυχία αυτή η αξιολόγηση και να συναποφασισθεί, με τους εταίρους, το πλαίσιο συνεργασίας για την επόμενη ημέρα της Ελληνικής οικονομίας.
Πλαίσιο, το οποίο θα εδράζεται σε ένα εθνικό σχέδιο με πυρήνα τη διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και την προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο, που θα περιέχει όλες τις διασφαλίσεις των υφιστάμενων ευρωπαϊκών μηχανισμών, οι οποίοι θα λειτουργούν ως «δίκτυ ασφαλείας» σε ένα ιδιαίτερα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον.
Εργαζόμαστε για να καταλήξουμε στο καλύτερο, από τα εφικτά, αποτέλεσμα για την πατρίδα μας.
Σε κάθε περίπτωση, για το καλό της χώρας, απαιτείται από όλους, σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, διορατικότητα, μετρημένες και ζυγισμένες κουβέντες, μακριά από την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και υπερβολικών προσδοκιών.
Η νέα μεγάλη πρόκληση μπροστά στην οποία βρίσκεται η χώρα είναι ο σχεδιασμός και η προετοιμασία της επόμενης μέρας.
Στην κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας συγκεκριμένο, συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής.
Σχέδιο, που επιδιώκει την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, που στοχεύει σε μια ανταγωνιστική παραγωγική βάση, που έχει εξωστρεφή προσανατολισμό.
Βασικοί άξονες του σχεδίου είναι:
1ον. Η σταδιακή ελάφρυνση του φορολογικού βάρους των πολιτών, με την ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της.
Ήδη κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσο μάλιστα επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, τόσο διευρύνονται οι βαθμοί ελευθερίας για την περαιτέρω μείωση του φορολογικού βάρους νοικοκυριών και επιχειρήσεων και για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
2ον. Η διασφάλιση της επίτευξης υψηλών, διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων.
Πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα προέρχονται, κυρίως, από το σκέλος των δαπανών, τη μεγέθυνση της οικονομίας και την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.
Μέσω της άσκησης αυτής της πολιτικής θα υπάρξει αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, και όχι μέσω της εισοδηματικής ενίσχυσης κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Αυτό είναι οικονομικά πιο αποτελεσματικό και διατηρήσιμο, αλλά και κοινωνικά πιο δίκαιο.
3ον. Η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών.
Παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
4ον. Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών.
Με στοχευμένες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής, όπως η διασφάλιση της υγειονομικής περίθαλψης για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και το καθεστώς του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που ξεκίνησε πιλοτικά, με σκοπό να αποτελέσει τον πυρήνα μιας νέας στρατηγικής κοινωνικής πρόνοιας.
5ον. Η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.
Βρισκόμαστε, πλέον, στη φάση όπου περνάμε σταδιακά από την επίτευξη ποσοτικών στόχων στην εκπλήρωση των κρίσιμων ποιοτικών μεταρρυθμίσεων, με προτεραιότητα στην πάταξη της γραφειοκρατίας.
6ον. Η αύξηση των επενδύσεων και η ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και η διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
Με τη σημαντική συμβολή του τουρισμού και της ναυτιλίας, αλλά και της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης, της καινοτόμας βιομηχανίας, της ενέργειας.
Με την προσήλωση στην πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
7ον. Η ακόμη ταχύτερη αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων.
Το ποσοστό απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ φτάνει σήμερα το 86%.
Ενώ η χώρα μας θα εισπράξει, προκαταβολικά, ένα σημαντικό ποσό από το ΕΣΠΑ 2014-2020 για εμπροσθοβαρή, ώριμα έργα.
Συνολικά, 12 δισ. ευρώ αναμένεται να είναι διαθέσιμα στην Ελληνική οικονομία έως το τέλος του 2015.
8ον. Η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Στόχος είναι η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων οδηγώντας σε δημιουργία θέσεων εργασίας, σε νέα φορολογικά έσοδα και σε καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, η άμεση μείωση του δημόσιου χρέους, η μείωση ή/και εξάλειψη της κρατικής χρηματοδότησης, το άνοιγμα των αγορών, η ενίσχυση του ανταγωνισμού.
9ον. Η επίτευξη πιστωτικής επέκτασης και η εξομάλυνση της ρευστότητας της αγοράς.
Σήμερα, τα τεστ αντοχής των συστημικών τραπεζών ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί.
Οφείλουν συνεπώς να ανταποκριθούν, άμεσα και με επάρκεια, στο διαμεσολαβητικό τους ρόλο και να παράσχουν την απαραίτητη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Σ’ αυτό το ρόλο, εκτιμώ ότι θα ανταποκριθούν.
Γιατί πρέπει να ανταποκριθούν.
Συμπερασματικά, η χώρα εισήλθε, από εφέτος, εν μέσω του ασφυκτικού πλαισίου που είχε τεθεί, αλλά με σταθερά και σίγουρα βήματα και με ασφάλεια, σε περίοδο πρωτογενών πλεονασμάτων και θετικών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης.
Αυτό προβλέπουν όλοι οι διεθνείς και εγχώριοι οργανισμοί και φορείς, βεβαίως με αποκλίσεις ως προς το ύψος των επιτευγμάτων.
Αυτή τη θετική εξέλιξη έχουμε χρέος να την καταστήσουμε διατηρήσιμη.
Αυτή θα φέρει, σε σύντομο χρόνο, την ουσιαστική μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών.
Είναι γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτά, τα οποία αποτελούν οφέλη για τη χώρα και την προοπτική της, είχαν και έχουν υψηλό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Κόστος, που κατέβαλε και καταβάλλει, πρωτίστως, η πλειονότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Στη φάση που βρισκόμαστε, οφείλουμε όλοι μας να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι θυσίες δεν θα πάνε χαμένες.
Να αυξήσουμε τα οφέλη και να μειώσουμε το κόστος.
Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τη ρευστότητα του διεθνούς περιβάλλοντος, το μέγεθος της προσπάθειας που έχει καταβάλλει μέχρι σήμερα η Ελληνική κοινωνία και το ασφυκτικό πλαίσιο στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές μας, οφείλουμε να προσεγγίσουμε τα βασικά πολιτικά ζητήματα της χώρας, και βεβαίως το θέμα του Προϋπολογισμού του 2015, με σύνεση, ρεαλισμό, πνεύμα ενότητας και εθνική συνοχή.
Μακριά από επικίνδυνους ακροβατισμούς ή αδιέξοδους τυχοδιωκτισμούς.
Οι, επί σειρά ετών, δύσκολες συνθήκες ζωής και εργασίας για τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, επιβάλλουν σε όλους όσους συμμετέχουμε στη δημόσια ζωή, να ξεχάσουμε τα προσωπικά, κομματικά και θεσμικά παίγνια εξουσίας!
Πρέπει επιτέλους στη χώρα μας να καλλιεργηθεί, και προοπτικά να εμπεδωθεί, κουλτούρα κοινωνικής και πολιτικής συνεννόησης, συναίνεσης και σύνθεσης, τουλάχιστον για τα μείζονα θέματα.
Ώστε να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε, με το ελάχιστο δυνατόν κοινωνικό και οικονομικό κόστος, τις παθογένειες και τα ελλείμματα του εγχώριου υποδείγματος.
Και να δημιουργήσουμε το νέο.
Που μπορεί να ωθήσει την οικονομία και την κοινωνία σε έναν ενάρετο κύκλο ευημερίας για όλους τους πολίτες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών