Το ΧΑ στήριζε πολλά στις αποκρατικοποιήσεις, καθώς οι επενδυτές εκτιμούσαν ότι θα γίνουν επενδύσεις σε εταιρείες με ισχυρές προοπτικές
Σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την τότε ανακοίνωση του τέως υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ, μέσω ταμείου που θα συστηνόταν.
Λίγες μέρες μετά ο στόχος έπεσε στα 15 δισ. ευρώ αλλά και πάλι πολλά ήταν.
Όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος ελάχιστα έγιναν.
Οι αντιδράσεις πολλές, οι απεργίες περισσότερες, οι καταγγελίες για ξεπούλημα αμέτρητες.
Αρκετό μελάνι χύθηκε, δεκάδες ρεπορτάζ γράφτηκαν, αλλά ελάχιστα είδαμε να γίνονται στην πράξη πλην σίγουρων πωλήσεων.
Και κάποιες που έγιναν, ακόμα διαβουλευόμαστε, ακόμα προσπαθούμε να επιτύχουμε καλύτερους όρους.
Το ΧΑ στήριζε πολλά στις αποκρατικοποιήσεις, καθώς οι επενδυτές εκτιμούσαν ότι θα γίνουν επενδύσεις σε εταιρείες με ισχυρές προοπτικές που σήμερα αποδίδουν ελάχιστα στο ελληνικό δημόσιο.
Από το 2011 μέχρι σήμερα, αν και στις υποχρεώσεις της εκάστοτε κυβέρνησης υπήρχαν συγκεκριμένες δεσμεύσεις ελάχιστα είδαμε να γίνονται.
Ο ΟΤΕ για παράδειγμα ήταν μία από αυτές.
Είχε πουληθεί βέβαια, αλλά το κράτος διατηρούσε ένα μικρό ποσοστό και έτσι ήταν μία ασφαλή πώληση που προκάλεσε λίγες αντιδράσεις.
Δόθηκε ο ΟΠΑΠ, αλλά και εκεί με δεσμεύσεις, χωρίς πλήρη απελευθέρωση, αφού πρώτα πήρε το δημόσιο τα ταμειακά διαθέσιμα με αντάλλαγμα λαχεία κ.α.
Για το ελληνικό είχαν καλλιεργηθεί μεγάλες προσδοκίες και είχαν ακουστεί υψηλά τιμήματα.
Όμως στο τέλος έγινε ένας διαγωνισμός χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αυτός που πήρε το ελληνικό, ακόμα περιμένει.
Φανταστείτε να είχε ξεκινήσει η υλοποίηση, πόσοι μισθοί θα δίνονταν κάθε μήνα και πόσες εισφορές θα εισέπραττε το ΙΚΑ.
Πόσο θα μπορούσε να είχε βοηθήσει στην ανεργία και στην οικονομία της χώρας γενικότερα.
Η ΛΑΜΔΑ που εμπλέκεται στο σχήμα θα μπορούσε ήδη να βρισκόταν σε υψηλότερα επίπεδα.
Τώρα, προχωρούν ξανά με μία δυναμική οι αποκρατικοποιήσεις που ελάχιστοι περίμεναν, από μία αριστερή κυβέρνηση.
Κρατάνε βέβαια ακόμα πολλοί μικρό καλάθι, γιατί τόσα έχουν δει.
Και πολλοί από αυτούς τους επενδυτές που αγόρασαν μετοχές με στόχο να αποκομίσουν υπεραξίες από την άνοδο των μετοχών, εγκλωβίστηκαν.
Τα αεροδρόμια προχωρούν, το ίδιο και ο ΟΛΠ.
Βέβαια στον ΟΛΠ αν και ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός δεν έχουμε μάθει ακόμα ποιοι κατέθεσαν προσφορά.
Η Finansbank πουλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα και η μετοχή σημείωσε σημαντική άνοδο.
Αν είχε γίνει νωρίτερα ίσως οι απώλειες για τους μετόχους να ήταν μικρότερες.
Γιατί όταν μια επιχείρηση δεν πηγαίνει καλά, κοιτάζει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία ώστε να μην χάσουν οι μέτοχοι.
Εδώ προτιμήθηκε να χάσουν οι μέτοχοι και μετά να πουληθεί.
Ο ΑΔΜΗΕ προχωρά με έναν τρόπο που οι επενδυτές εκτιμούν ότι θα στοιχίσει στη ΔΕΗ, αντί να ωφεληθεί από το σημαντικό αυτό περιουσιακό στοιχείο.
Αναλυτές υποβάθμισαν τη μετοχή και στο ταμπλό δέχεται πιέσεις με τη μετοχή να κινείται πέριξ των 4 ευρώ.
Αν δεν υπήρχαν μεγάλες αντιδράσεις και αν υπήρχε αποφασιστικότητα, θα είχε προχωρήσει η είσοδος επενδυτών σε ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, σε ΟΛΘ, θα είχε τελειώσει το θέμα του Αστέρα, ενώ μέχρι και η ΕΒΖ θα είχε δοθεί σε ιδιώτη που είχε ενδιαφέρον.
Σήμερα δεν θα ήταν σε αυτήν την δύσκολη οικονομική θέση, ούτε θα χρειαζόταν κρατική παρέμβαση για χρηματοδότηση.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
Γ.Κ.
www.bankingnews.gr
Λίγες μέρες μετά ο στόχος έπεσε στα 15 δισ. ευρώ αλλά και πάλι πολλά ήταν.
Όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος ελάχιστα έγιναν.
Οι αντιδράσεις πολλές, οι απεργίες περισσότερες, οι καταγγελίες για ξεπούλημα αμέτρητες.
Αρκετό μελάνι χύθηκε, δεκάδες ρεπορτάζ γράφτηκαν, αλλά ελάχιστα είδαμε να γίνονται στην πράξη πλην σίγουρων πωλήσεων.
Και κάποιες που έγιναν, ακόμα διαβουλευόμαστε, ακόμα προσπαθούμε να επιτύχουμε καλύτερους όρους.
Το ΧΑ στήριζε πολλά στις αποκρατικοποιήσεις, καθώς οι επενδυτές εκτιμούσαν ότι θα γίνουν επενδύσεις σε εταιρείες με ισχυρές προοπτικές που σήμερα αποδίδουν ελάχιστα στο ελληνικό δημόσιο.
Από το 2011 μέχρι σήμερα, αν και στις υποχρεώσεις της εκάστοτε κυβέρνησης υπήρχαν συγκεκριμένες δεσμεύσεις ελάχιστα είδαμε να γίνονται.
Ο ΟΤΕ για παράδειγμα ήταν μία από αυτές.
Είχε πουληθεί βέβαια, αλλά το κράτος διατηρούσε ένα μικρό ποσοστό και έτσι ήταν μία ασφαλή πώληση που προκάλεσε λίγες αντιδράσεις.
Δόθηκε ο ΟΠΑΠ, αλλά και εκεί με δεσμεύσεις, χωρίς πλήρη απελευθέρωση, αφού πρώτα πήρε το δημόσιο τα ταμειακά διαθέσιμα με αντάλλαγμα λαχεία κ.α.
Για το ελληνικό είχαν καλλιεργηθεί μεγάλες προσδοκίες και είχαν ακουστεί υψηλά τιμήματα.
Όμως στο τέλος έγινε ένας διαγωνισμός χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αυτός που πήρε το ελληνικό, ακόμα περιμένει.
Φανταστείτε να είχε ξεκινήσει η υλοποίηση, πόσοι μισθοί θα δίνονταν κάθε μήνα και πόσες εισφορές θα εισέπραττε το ΙΚΑ.
Πόσο θα μπορούσε να είχε βοηθήσει στην ανεργία και στην οικονομία της χώρας γενικότερα.
Η ΛΑΜΔΑ που εμπλέκεται στο σχήμα θα μπορούσε ήδη να βρισκόταν σε υψηλότερα επίπεδα.
Τώρα, προχωρούν ξανά με μία δυναμική οι αποκρατικοποιήσεις που ελάχιστοι περίμεναν, από μία αριστερή κυβέρνηση.
Κρατάνε βέβαια ακόμα πολλοί μικρό καλάθι, γιατί τόσα έχουν δει.
Και πολλοί από αυτούς τους επενδυτές που αγόρασαν μετοχές με στόχο να αποκομίσουν υπεραξίες από την άνοδο των μετοχών, εγκλωβίστηκαν.
Τα αεροδρόμια προχωρούν, το ίδιο και ο ΟΛΠ.
Βέβαια στον ΟΛΠ αν και ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός δεν έχουμε μάθει ακόμα ποιοι κατέθεσαν προσφορά.
Η Finansbank πουλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα και η μετοχή σημείωσε σημαντική άνοδο.
Αν είχε γίνει νωρίτερα ίσως οι απώλειες για τους μετόχους να ήταν μικρότερες.
Γιατί όταν μια επιχείρηση δεν πηγαίνει καλά, κοιτάζει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία ώστε να μην χάσουν οι μέτοχοι.
Εδώ προτιμήθηκε να χάσουν οι μέτοχοι και μετά να πουληθεί.
Ο ΑΔΜΗΕ προχωρά με έναν τρόπο που οι επενδυτές εκτιμούν ότι θα στοιχίσει στη ΔΕΗ, αντί να ωφεληθεί από το σημαντικό αυτό περιουσιακό στοιχείο.
Αναλυτές υποβάθμισαν τη μετοχή και στο ταμπλό δέχεται πιέσεις με τη μετοχή να κινείται πέριξ των 4 ευρώ.
Αν δεν υπήρχαν μεγάλες αντιδράσεις και αν υπήρχε αποφασιστικότητα, θα είχε προχωρήσει η είσοδος επενδυτών σε ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, σε ΟΛΘ, θα είχε τελειώσει το θέμα του Αστέρα, ενώ μέχρι και η ΕΒΖ θα είχε δοθεί σε ιδιώτη που είχε ενδιαφέρον.
Σήμερα δεν θα ήταν σε αυτήν την δύσκολη οικονομική θέση, ούτε θα χρειαζόταν κρατική παρέμβαση για χρηματοδότηση.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
Γ.Κ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών