Κατά πόσο ανταποκρίνεται στις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα των προσφύγων, να προχωρούν οι αρχές σε σωματικό έλεγχο και στην κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων ως ενέχυρο, από ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα;
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για την απόφαση της Δανίας να νομοθετήσει την κατάσχεση των πολύτιμων αντικειμένων που έχουν στην κατοχή τους οι πρόσφυγες.
Η απόφαση προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και απλούς πολίτες εντός και εκτός συνόρων, ωστόσο δεν λείπουν και οι φωνές υπέρ του νομοσχεδίου, δεδομένων των παροχών που προσφέρει η χώρα στους πρόσφυγες (επίδομα, στέγαση κτλ).
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά.
Ο νόμος προβλέπει σωματικό έλεγχο και κατάσχεση χρημάτων, κοσμημάτων και άλλων προσωπικών αντικειμένων από τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο, εφόσον η συνολική αξία τους είναι πάνω από 10.000 κορώνες (1.300 ευρώ περίπου), εξαιρουμένων των αντικειμένων με συναισθηματική αξία όπως π.χ. οι βέρες.
Όπως έσπευσε να εξηγήσει η κυβέρνηση της Δανίας, απαντώντας στις επικρίσεις, αυτή είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται και για τους Δανούς πολίτες, προκειμένου για παράδειγμα να λάβουν επίδομα ανεργίας (χωρίς τον σωματικό έλεγχο φυσικά).
Ωστόσο δεν μπορούμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι άλλες είναι οι συνθήκες για τους πολίτες της Δανίας, άλλες για τους πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κακήν κακώς τη χώρα τους υπό την απειλή του πολέμου και των διωγμών.
Κατά πόσο ανταποκρίνεται στις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα των προσφύγων, να προχωρούν οι αρχές σε σωματικό έλεγχο και στην κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων ως ενέχυρο, από ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα;
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ καταδίκασε το νέο νόμο, προειδοποιώντας ότι καλλιεργεί τον φόβο και τις διακρίσεις, ενώ και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη εξέφρασε την αντίθεσή του.
Η Δανία είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο και μετά τη Σουηδία ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα για την υποδοχή των προσφύγων. Εύλογα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση δεν προσδοκά περιορισμό του κόστους. Το ζήτημα είναι συμβολικό, σε μια χώρα που η ακροδεξιά και ο εθνικισμός κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
Άλλωστε ήδη οι αστυνομικοί της χώρας υποστηρίζουν ότι το μέτρο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Όπως εξηγούν είναι αδύνατο να κρίνουν οι ίδιοι ποια αντικείμενα έχουν συναισθηματική αξία!
Παράλληλα, ο νέος νόμος προβλέπει την επιμήκυνση του διαστήματος, από ένα σε τρία χρόνια, που πρέπει να περιμένουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες προκειμένου να ζητήσουν την είσοδο στη Δανία των μελών της οικογένειάς τους που έχουν μείνει πίσω.
Αυτό το μέτρο συνιστά κατάφωρη παραβίαση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, η οποία προβλέπει ότι πρέπει να διαφυλάσσεται και να μην εμποδίζεται η οικογενειακή ενότητα των προσφύγων.
Να σημειωθεί ότι η Γαλλία έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επειδή παραβίασε το χρονικό όριο των 12 μηνών για την επανένωση των οικογενειών των προσφύγων.
Σε κάθε περίπτωση το προσφυγικό ζήτημα είναι πολυσύνθετο και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται επιφανειακά και με επιπολαιότητα.
Είναι κατανοητό ότι κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης νιώθουν πως σηκώνουν μεγαλύτερο βάρος σε σχέση με άλλες χώρες, κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες κλείνουν τα σύνορά τους, αρνούμενες να δεχθούν πρόσφυγες, παραβιάζοντας κάθε διεθνή συνθήκη.
Ωστόσο οι πρόσφυγες έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αλά καρτ και όπως μας συμφέρει κατά περίπτωση.
Για αυτό τον λόγο είναι επιτακτική η ανάγκη μιας κοινής ευρωπαϊκής λύσης χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, ωστόσο η προσπάθεια αυτή υπονομεύεται από πρωτοβουλίες όπως αυτή της Δανίας...
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Η απόφαση προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και απλούς πολίτες εντός και εκτός συνόρων, ωστόσο δεν λείπουν και οι φωνές υπέρ του νομοσχεδίου, δεδομένων των παροχών που προσφέρει η χώρα στους πρόσφυγες (επίδομα, στέγαση κτλ).
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά.
Ο νόμος προβλέπει σωματικό έλεγχο και κατάσχεση χρημάτων, κοσμημάτων και άλλων προσωπικών αντικειμένων από τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο, εφόσον η συνολική αξία τους είναι πάνω από 10.000 κορώνες (1.300 ευρώ περίπου), εξαιρουμένων των αντικειμένων με συναισθηματική αξία όπως π.χ. οι βέρες.
Όπως έσπευσε να εξηγήσει η κυβέρνηση της Δανίας, απαντώντας στις επικρίσεις, αυτή είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται και για τους Δανούς πολίτες, προκειμένου για παράδειγμα να λάβουν επίδομα ανεργίας (χωρίς τον σωματικό έλεγχο φυσικά).
Ωστόσο δεν μπορούμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι άλλες είναι οι συνθήκες για τους πολίτες της Δανίας, άλλες για τους πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κακήν κακώς τη χώρα τους υπό την απειλή του πολέμου και των διωγμών.
Κατά πόσο ανταποκρίνεται στις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα των προσφύγων, να προχωρούν οι αρχές σε σωματικό έλεγχο και στην κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων ως ενέχυρο, από ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα;
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ καταδίκασε το νέο νόμο, προειδοποιώντας ότι καλλιεργεί τον φόβο και τις διακρίσεις, ενώ και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη εξέφρασε την αντίθεσή του.
Η Δανία είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο και μετά τη Σουηδία ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα για την υποδοχή των προσφύγων. Εύλογα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση δεν προσδοκά περιορισμό του κόστους. Το ζήτημα είναι συμβολικό, σε μια χώρα που η ακροδεξιά και ο εθνικισμός κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
Άλλωστε ήδη οι αστυνομικοί της χώρας υποστηρίζουν ότι το μέτρο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Όπως εξηγούν είναι αδύνατο να κρίνουν οι ίδιοι ποια αντικείμενα έχουν συναισθηματική αξία!
Παράλληλα, ο νέος νόμος προβλέπει την επιμήκυνση του διαστήματος, από ένα σε τρία χρόνια, που πρέπει να περιμένουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες προκειμένου να ζητήσουν την είσοδο στη Δανία των μελών της οικογένειάς τους που έχουν μείνει πίσω.
Αυτό το μέτρο συνιστά κατάφωρη παραβίαση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, η οποία προβλέπει ότι πρέπει να διαφυλάσσεται και να μην εμποδίζεται η οικογενειακή ενότητα των προσφύγων.
Να σημειωθεί ότι η Γαλλία έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επειδή παραβίασε το χρονικό όριο των 12 μηνών για την επανένωση των οικογενειών των προσφύγων.
Σε κάθε περίπτωση το προσφυγικό ζήτημα είναι πολυσύνθετο και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται επιφανειακά και με επιπολαιότητα.
Είναι κατανοητό ότι κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης νιώθουν πως σηκώνουν μεγαλύτερο βάρος σε σχέση με άλλες χώρες, κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες κλείνουν τα σύνορά τους, αρνούμενες να δεχθούν πρόσφυγες, παραβιάζοντας κάθε διεθνή συνθήκη.
Ωστόσο οι πρόσφυγες έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αλά καρτ και όπως μας συμφέρει κατά περίπτωση.
Για αυτό τον λόγο είναι επιτακτική η ανάγκη μιας κοινής ευρωπαϊκής λύσης χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, ωστόσο η προσπάθεια αυτή υπονομεύεται από πρωτοβουλίες όπως αυτή της Δανίας...
Μαρία Παπαδάτου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών