Στο παρελθόν ο Erdogan είχε συνεργαστεί με την εξτρεμιστική οργάνωση Ahrar al Sham, που έχει έδρα στη Συρία και δεσμούς με την al-Qaeda
Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία είχε ως στόχο να καθαιρέσει τον Erdogan από την εξουσία, αλλά αυτό που κατάφερε ήταν να ενισχύσει τον τούρκο πρόεδρο.
Πλέον, υπαρκτός είναι ο κίνδυνος η Τουρκία να μετατραπεί στο νέο Πακιστάν, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση θα υποθάλπει την τρομοκρατία.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ενδιαφέρουσα μελέτη του ινστιτούτου ερευνών «Institute for the Study of War», το καθεστώς Erdogan αναδείχθηκε ισχυρότερο μέσα από το αποτυχημένο πραξικόπημα και είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσει ένα μοντέλο τρομοκρατίας με σπόνσορα την κυβέρνηση, αντίστοιχο με αυτό του Πακιστάν.
Ο παραλληλισμός αφορά σε μια στρατηγική υπόθαλψης δραστηριοτήτων της al-Qaeda.
«Μια συνεργασία με την al-Qaeda θα έδινε στον Erdogan μια ισχυρή δύναμη μεσολάβησης για την επίτευξη των στόχων της εθνικής ασφάλειας, χωρίς τη στήριξη του στρατού», αναφέρει η μελέτη.
Όπως επισημαίνει, ο Erdogan θα μπορούσε να στραφεί στους παρακρατικούς μαχητές για να λύσει τα ζητήματα της ασφάλειας, όσο δεν έχει τη στήριξη ενός ισχυρού στρατού, ενώ προσθέτει πως οι μη κρατικού μαχητές θα μπορούσαν είτε να συμπληρώσουν τον τουρκικό στρατό, είτε να λειτουργήσουν ως ενδιάμεσος εταίρος, καθώς ο πρόεδρος ξαναχτίζει το καθεστώς του.
Παράλληλα, το Institute for the Study of War σημειώνει πως οι μαχητές της al-Qaeda θα μπορούσαν με έδρα την Τουρκία να εξαπολύσουν επιθέσεις σε στόχους του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, έχοντας ως δικλείδα ασφαλείας τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην Τουρκία υπό την «ομπρέλα» της κυβέρνησης.
Η πρακτική αυτή θα ομοίαζε με την αντίστοιχη πρακτική στο Πακιστάν, που προσφέρει προστασία στους μαχητές των Ταλιμπάν, όταν αυτή περνούν τα κοινά σύνορα με το Αφγανιστάν.
Στη μελέτη αναφέρεται, δε, πως πέρα από έναν κοινό εχθρό (ISIS - Ισλαμικό Κράτος), al-Qaeda και Τουρκία μοιράζονται και αντικειμενικούς στόχους:
- Την επιβολή μιας κυβέρνησης Σουνιτών στη Συρία.
- Την υποβάθμιση της επιρροής του συνασπισμού στη Συρία (κάτι που επιθυμούσε και το Πακιστάν για το Αφγανιστάν).
- Την αποπομπή του Assad.
Συμπληρώνει, επίσης, ότι στο παρελθόν ο Erdogan είχε συνεργαστεί με την εξτρεμιστική οργάνωση Ahrar al Sham, που έχει έδρα στη Συρία και δεσμούς με την al-Qaeda.
Σε κάθε περίπτωση, για να λειτουργήσει αυτή η συνεργασία (Τουρκίας - al-Qaeda) δεν απαιτείται επίσημη αναγνώριση από την κυβέρνηση, αλλά απλώς μια «αβλεψία» στα σύνορα που θα επέτρεπε στους μαχητές και τον εξοπλισμό τους να τα περνούν, τονίζει το Institute for the Study of War.
www.bankingnews.gr
Πλέον, υπαρκτός είναι ο κίνδυνος η Τουρκία να μετατραπεί στο νέο Πακιστάν, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση θα υποθάλπει την τρομοκρατία.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ενδιαφέρουσα μελέτη του ινστιτούτου ερευνών «Institute for the Study of War», το καθεστώς Erdogan αναδείχθηκε ισχυρότερο μέσα από το αποτυχημένο πραξικόπημα και είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσει ένα μοντέλο τρομοκρατίας με σπόνσορα την κυβέρνηση, αντίστοιχο με αυτό του Πακιστάν.
Ο παραλληλισμός αφορά σε μια στρατηγική υπόθαλψης δραστηριοτήτων της al-Qaeda.
«Μια συνεργασία με την al-Qaeda θα έδινε στον Erdogan μια ισχυρή δύναμη μεσολάβησης για την επίτευξη των στόχων της εθνικής ασφάλειας, χωρίς τη στήριξη του στρατού», αναφέρει η μελέτη.
Όπως επισημαίνει, ο Erdogan θα μπορούσε να στραφεί στους παρακρατικούς μαχητές για να λύσει τα ζητήματα της ασφάλειας, όσο δεν έχει τη στήριξη ενός ισχυρού στρατού, ενώ προσθέτει πως οι μη κρατικού μαχητές θα μπορούσαν είτε να συμπληρώσουν τον τουρκικό στρατό, είτε να λειτουργήσουν ως ενδιάμεσος εταίρος, καθώς ο πρόεδρος ξαναχτίζει το καθεστώς του.
Παράλληλα, το Institute for the Study of War σημειώνει πως οι μαχητές της al-Qaeda θα μπορούσαν με έδρα την Τουρκία να εξαπολύσουν επιθέσεις σε στόχους του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, έχοντας ως δικλείδα ασφαλείας τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην Τουρκία υπό την «ομπρέλα» της κυβέρνησης.
Η πρακτική αυτή θα ομοίαζε με την αντίστοιχη πρακτική στο Πακιστάν, που προσφέρει προστασία στους μαχητές των Ταλιμπάν, όταν αυτή περνούν τα κοινά σύνορα με το Αφγανιστάν.
Στη μελέτη αναφέρεται, δε, πως πέρα από έναν κοινό εχθρό (ISIS - Ισλαμικό Κράτος), al-Qaeda και Τουρκία μοιράζονται και αντικειμενικούς στόχους:
- Την επιβολή μιας κυβέρνησης Σουνιτών στη Συρία.
- Την υποβάθμιση της επιρροής του συνασπισμού στη Συρία (κάτι που επιθυμούσε και το Πακιστάν για το Αφγανιστάν).
- Την αποπομπή του Assad.
Συμπληρώνει, επίσης, ότι στο παρελθόν ο Erdogan είχε συνεργαστεί με την εξτρεμιστική οργάνωση Ahrar al Sham, που έχει έδρα στη Συρία και δεσμούς με την al-Qaeda.
Σε κάθε περίπτωση, για να λειτουργήσει αυτή η συνεργασία (Τουρκίας - al-Qaeda) δεν απαιτείται επίσημη αναγνώριση από την κυβέρνηση, αλλά απλώς μια «αβλεψία» στα σύνορα που θα επέτρεπε στους μαχητές και τον εξοπλισμό τους να τα περνούν, τονίζει το Institute for the Study of War.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών