Ο εγκλωβισμός στην υποχρέωση συγκρότησης του ΕΣΡ, η αδυναμία επιβολής τέλους συχνοτήτων και το μέγα πρόβλημα με Μαρινάκη-Σαββίδη
Ορατό είναι το ενδεχόμενο, η κυβέρνηση να μην υλοποιήσει την «απειλή» της να καταθέσει σήμερα νέο-μεταβατικό νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες μετά την απόφαση του ΣτΕ η οποία σημειωτέον δεν έχει καθαρογραφεί και αυτό δεν αναμένεται να συμβεί στην καλύτερη περίπτωση έως το τέλος Δεκεμβρίου.
Και αυτό διότι είναι αναγκασμένη να περάσει τις συμπληγάδες της συγκρότησης του ΕΣΡ προκειμένου να πραγματοποιήσει διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες καθώς η ισχύουσα νομοθεσία δεν της δίνει τη δυνατότητα ούτε να επιβάλλει το τέλος που προσδοκά αλλά ούτε και να δώσει τη δυνατότητα να εκπέμψουν οι δύο υπερθεματιστές (Μαρινάκης-Σαββίδης) του ακυρωθέντος διαγωνισμού καθώς τις άδειες εκπομπής τις χορηγεί και τις ανακαλεί αποκλειστικά το ΕΣΡ.
Για το λόγο αυτό η αυριανή ημέρα είναι κρίσιμη καθώς θα πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η συναίνεση των 4/5 της Βουλής προκειμένου να συγκροτηθεί αν η κυβέρνηση πραγματικά επιθυμεί να μπει σε τροχιά αδειοδότησης το τηλεοπτικό τοπίο καθώς σε αντίθετη περίπτωση και εφ όσον επιχειρήσει τελικά να καταθέσει το νόμο που έχει προαναγγείλει θα διολισθήσει σε νέες δικαστικές περιπέτειες.
Ακόμα όμως κι αν συγκροτηθεί το ΕΣΡ είναι απορίας άξιον πως θα επιβληθεί τέλος αλλά και με ποια διαδικασία οι όμιλοι Σαββίδη και Μαρινάκη θα λάβουν άδεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τηλεοπτικά κανάλια δεν έχουν καταβάλλει το τέλος συχνοτήτων του 2% ή ποσό 24 εκ Ευρώ που επέβαλε η κυβέρνηση αναδρομικά από το 2011 καθώς το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι κατά τον καταλογισμό δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του νόμου ενώ έχουν προσφύγει και στο Δοικητικό Εφετείο για ακύρωση του καταλογισμού.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί ισχυρίζονται πως από το έτος 2011 και μετά, η χώρα ακολουθώντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αποφάσισε και υποχρέωσε τους τηλεοπτικούς σταθμούς να προβούν σε μετατροπή του συστήματος μετάδοσης από αναλογικό σε ψηφιακό και να μην κατέχουν συχνότητες.
Έτσι οι τηλεοπτικοί σταθμοί υποχρεώθηκαν να κάνουν παράλληλη λειτουργία αναλογικού και ψηφιακού συστήματος μετάδοσης (δύο επενδύσεις, δύο λειτουργικά κόστη), μεταβαίνοντας σταδιακά στην πλήρη ψηφιακή μετάδοση.
Κατά τους τηλεοπτικούς σταθμούς κάθε μετάβαση ανά σημείο της επικράτειας των τηλεοπτικών σταθμών από την αναλογική στην ψηφιακή εκπομπή, σήμαινε επιστροφή της αναλογικής συχνότητας προς το Δημόσιο.
Επιπλέον όπως ισχυρίζονται οι τηλεοπτικοί με το νόμο 4070/2012 όλες οι συχνότητες εκπομπής τηλεοπτικού σήματος, αφαιρέθηκαν από τους μέχρι τότε τηλεοπτικούς σταθμούς (εφεξής: παρόχους περιεχομένου) και ανατέθηκε η χρήση τους στους παρόχους δικτύου ενώ καταργήθηκε η υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος για τη χρήση των συχνοτήτων και αυτή βαρύνει τους παρόχους δικτύου και εν προκειμένω τη Digea.
Φαίνεται όμως ότι αυτή τη λογική ασπάζεται και ο νόμος Παππά ο οποίος προέβλεψε την καταβολή ανταλλάγματος για δεκαετή εκπομπή ψηφιακού σήματος High Definition και σε καμία περίπτωση ετήσιο τέλος το οποίο να σχετίζεται με τα έσοδα που πραγματοποιεί ένας σταθμός.
Υπό αυτές τις συνθήκες οποιαδήποτε διατάξη επιβολής τέλους ή παροχής της δυνατότητας εκπομπής και σε νέους παρόχους είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακόμα και αν έχει συγκροτηθεί το ΕΣΡ.
Πολύ περισσότερο μάλιστα θα συμβεί αυτό αν δεν υπάρχει ΕΣΡ το οποίο παραμένει μετά την απόφαση του ΣτΕ απόλυτα κυρίαρχος στην παροχή ή την αφαίρεση αδειών.
Η ύπαρξη ΕΣΡ είναι απολύτως απαραίτητη για να εφαρμοστούν και άλλες διατάξεις του νόμου όπως για παράδειγμα η ύπαρξη ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας, ελάχιστου ποσού ιδίων κεφαλαίων και μετοχικού κεφαλαίου καθώς και ελάχιστου αριθμού εργαζομένων.
Και αυτό διότι η άδεια όποιου καναλιού δεν μπορεί να αφαιρεθεί αν δεν υπάρχει ΕΣΡ το οποίο στο πλαίσιο της εφαρμογής της νομοθεσίας θα αφαιρεί άδεια εκπομπής από έναν τηλεοπτικό σταθμό.
Στο πλαίσιο αυτό αποκτά ιδιαίτερη αξία η άδεια που διαθέτει το Mega και η οποία δεν υπάρχει η αυτή τη στιγμή η δυνατότητα να αφαιρεθεί.
Η αξία μάλιστα γίνεται μεγαλύτερη αν δεν βρεθεί τρόπος , πράγμα όχι ιδιαίτερα πιθανό, ώστε να μπορούν οι όμιλοι Μαρινάκη και Σαββίδη. Ειδικά σε ότι αφορά στον όμιλο Μαρινάκη ο οποίος υπέβαλε και την υψηλότερη προσφορά στον ακυρωθέντα διαγωνισμό θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις δεχόμενος τις διαδικασίες και τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι θα αποκτήσει νόμιμη άδεια και μάλιστα έχοντας απέναντί του άλλους 3 σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας.
Πέραν όμως του ομίλου Μαρινάκη και όλοι οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό έχουν υποβληθεί σε έξοδα πάσης φύσεως για μια διαδικασία που ήταν άκυρη γεγονός που δημιουργεί το έδαφος για δικαστικές προσφυγές αποζημιώσεων σε βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
(Πρώτη Ενημέρωση: 07:46, Δευτέρα 31 Οκτωβρίου)
www.bankingnews.gr
Και αυτό διότι είναι αναγκασμένη να περάσει τις συμπληγάδες της συγκρότησης του ΕΣΡ προκειμένου να πραγματοποιήσει διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες καθώς η ισχύουσα νομοθεσία δεν της δίνει τη δυνατότητα ούτε να επιβάλλει το τέλος που προσδοκά αλλά ούτε και να δώσει τη δυνατότητα να εκπέμψουν οι δύο υπερθεματιστές (Μαρινάκης-Σαββίδης) του ακυρωθέντος διαγωνισμού καθώς τις άδειες εκπομπής τις χορηγεί και τις ανακαλεί αποκλειστικά το ΕΣΡ.
Για το λόγο αυτό η αυριανή ημέρα είναι κρίσιμη καθώς θα πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η συναίνεση των 4/5 της Βουλής προκειμένου να συγκροτηθεί αν η κυβέρνηση πραγματικά επιθυμεί να μπει σε τροχιά αδειοδότησης το τηλεοπτικό τοπίο καθώς σε αντίθετη περίπτωση και εφ όσον επιχειρήσει τελικά να καταθέσει το νόμο που έχει προαναγγείλει θα διολισθήσει σε νέες δικαστικές περιπέτειες.
Ακόμα όμως κι αν συγκροτηθεί το ΕΣΡ είναι απορίας άξιον πως θα επιβληθεί τέλος αλλά και με ποια διαδικασία οι όμιλοι Σαββίδη και Μαρινάκη θα λάβουν άδεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τηλεοπτικά κανάλια δεν έχουν καταβάλλει το τέλος συχνοτήτων του 2% ή ποσό 24 εκ Ευρώ που επέβαλε η κυβέρνηση αναδρομικά από το 2011 καθώς το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι κατά τον καταλογισμό δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του νόμου ενώ έχουν προσφύγει και στο Δοικητικό Εφετείο για ακύρωση του καταλογισμού.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί ισχυρίζονται πως από το έτος 2011 και μετά, η χώρα ακολουθώντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αποφάσισε και υποχρέωσε τους τηλεοπτικούς σταθμούς να προβούν σε μετατροπή του συστήματος μετάδοσης από αναλογικό σε ψηφιακό και να μην κατέχουν συχνότητες.
Έτσι οι τηλεοπτικοί σταθμοί υποχρεώθηκαν να κάνουν παράλληλη λειτουργία αναλογικού και ψηφιακού συστήματος μετάδοσης (δύο επενδύσεις, δύο λειτουργικά κόστη), μεταβαίνοντας σταδιακά στην πλήρη ψηφιακή μετάδοση.
Κατά τους τηλεοπτικούς σταθμούς κάθε μετάβαση ανά σημείο της επικράτειας των τηλεοπτικών σταθμών από την αναλογική στην ψηφιακή εκπομπή, σήμαινε επιστροφή της αναλογικής συχνότητας προς το Δημόσιο.
Επιπλέον όπως ισχυρίζονται οι τηλεοπτικοί με το νόμο 4070/2012 όλες οι συχνότητες εκπομπής τηλεοπτικού σήματος, αφαιρέθηκαν από τους μέχρι τότε τηλεοπτικούς σταθμούς (εφεξής: παρόχους περιεχομένου) και ανατέθηκε η χρήση τους στους παρόχους δικτύου ενώ καταργήθηκε η υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος για τη χρήση των συχνοτήτων και αυτή βαρύνει τους παρόχους δικτύου και εν προκειμένω τη Digea.
Φαίνεται όμως ότι αυτή τη λογική ασπάζεται και ο νόμος Παππά ο οποίος προέβλεψε την καταβολή ανταλλάγματος για δεκαετή εκπομπή ψηφιακού σήματος High Definition και σε καμία περίπτωση ετήσιο τέλος το οποίο να σχετίζεται με τα έσοδα που πραγματοποιεί ένας σταθμός.
Υπό αυτές τις συνθήκες οποιαδήποτε διατάξη επιβολής τέλους ή παροχής της δυνατότητας εκπομπής και σε νέους παρόχους είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακόμα και αν έχει συγκροτηθεί το ΕΣΡ.
Πολύ περισσότερο μάλιστα θα συμβεί αυτό αν δεν υπάρχει ΕΣΡ το οποίο παραμένει μετά την απόφαση του ΣτΕ απόλυτα κυρίαρχος στην παροχή ή την αφαίρεση αδειών.
Η ύπαρξη ΕΣΡ είναι απολύτως απαραίτητη για να εφαρμοστούν και άλλες διατάξεις του νόμου όπως για παράδειγμα η ύπαρξη ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας, ελάχιστου ποσού ιδίων κεφαλαίων και μετοχικού κεφαλαίου καθώς και ελάχιστου αριθμού εργαζομένων.
Και αυτό διότι η άδεια όποιου καναλιού δεν μπορεί να αφαιρεθεί αν δεν υπάρχει ΕΣΡ το οποίο στο πλαίσιο της εφαρμογής της νομοθεσίας θα αφαιρεί άδεια εκπομπής από έναν τηλεοπτικό σταθμό.
Στο πλαίσιο αυτό αποκτά ιδιαίτερη αξία η άδεια που διαθέτει το Mega και η οποία δεν υπάρχει η αυτή τη στιγμή η δυνατότητα να αφαιρεθεί.
Η αξία μάλιστα γίνεται μεγαλύτερη αν δεν βρεθεί τρόπος , πράγμα όχι ιδιαίτερα πιθανό, ώστε να μπορούν οι όμιλοι Μαρινάκη και Σαββίδη. Ειδικά σε ότι αφορά στον όμιλο Μαρινάκη ο οποίος υπέβαλε και την υψηλότερη προσφορά στον ακυρωθέντα διαγωνισμό θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις δεχόμενος τις διαδικασίες και τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι θα αποκτήσει νόμιμη άδεια και μάλιστα έχοντας απέναντί του άλλους 3 σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας.
Πέραν όμως του ομίλου Μαρινάκη και όλοι οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό έχουν υποβληθεί σε έξοδα πάσης φύσεως για μια διαδικασία που ήταν άκυρη γεγονός που δημιουργεί το έδαφος για δικαστικές προσφυγές αποζημιώσεων σε βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
(Πρώτη Ενημέρωση: 07:46, Δευτέρα 31 Οκτωβρίου)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών