ΟΙ αλλαγές ως προς την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η έλλειψη εμπιστοσύνης των χρηματιστηρίων για τις ενεργειακές τοποθετήσεις, η πιθανότητα μεταβολής της αμερικανικής πολιτικής μετά τις προεδρικές εκλογές, είναι μεταξύ των κινδύνων που θα αντιμετωπίσει ο πετρελαϊκός τομέας
Μετά από ένα αρκετά περιπετειώδες 2019, όπου ο ρυθμός αύξησης της ζήτησης πετρελαίου επιβραδύνθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών, με τους επενδυτές να αμφισβητούν τις αποδόσεις των τοποθετήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ο ενεργειακός τομέας μπαίνει στο 2020 με ένα πακέτο κινδύνων που θα μπορούσαν να περιορίσουν περαιτέρω τη διάθεσή του στη βιομηχανία και τις προοπτικές των επενδυτών για τα αποθέματα.
Η συνεχιζόμενη πίεση στη βιομηχανία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η έλλειψη εμπιστοσύνης των χρηματιστηρίων για τις ενεργειακές τοποθετήσεις και τα επαρκή επίπεδα χρηματοδότησης για έργα φυσικού αερίου, η πιθανότητα μεταβολής της αμερικανικής πολιτικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μετά τις προεδρικές εκλογές, είναι οι πέντε βασικοί κίνδυνοι που πρέπει να αντιμετωπίσει ο τομέας της ενέργειας 2020 σύμφωνα με αναλυτές του OilPrice.com.
Αναλυτικότερα...
1. Μικρή αύξηση ζήτησης πετρελαίου
Φέτος, η αύξηση της ζήτησης πετρελαίου ήταν η ασθενέστερη από το 2011, καθώς η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας επηρέασαν τις οικονομίες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ταχύτερα αναπτυσσόμενων αγορών εισαγωγής πετρελαίου στην Ασία, την Κίνα και την Ινδία.
Η εμπορική συμφωνία α' φάσης την περασμένη εβδομάδα είναι μια κλιμάκωση της εμπορικής διαφοράς και θα μπορούσε να βοηθήσει τις προοπτικές για την αύξηση της ζήτησης πετρελαίου για το 2020.
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές περιμένουν ότι η αύξηση της ζήτησης θα αυξηθεί το 2020 με δεδομένη την πολύ χαμηλή ανάπτυξη φέτος και μάλιστα πως θα υπερδιπλασιαστεί στα 1,35 εκατ. βαρέλια την ημέρα από μόλις 600,000 που ήταν φέτος, χάρη στη ζήτηση για καύσιμα ντίζελ για τα πλοία της Κίνας και τη ζήτηση υγροποιημένου φυσικού αερίου (NGLs) για την αυξανόμενη ανάγκες των ΗΠΑ.
Ωστόσο, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) εξακολουθεί να βλέπει υπερπροσφορά στην αγορά, ειδικά για το πρώτο εξάμηνο του 2020, παρά τις προσπάθειες του συνασπισμού του ΟΠΕΚ+ να τηρήσει αυστηρά τις περικοπές παραγωγής το πρώτο τρίμηνο και τις δεσμεύσεις του ηγέτη του ΟΠΕΚ, της Σαουδικής Αραβίας δηλαδή ότι θα συνεχίσει να μειώνει περισσότερο από ό, τι αναμένεται την προσφορά.
Εάν η αύξηση της ζήτησης πετρελαίου το 2020 δεν επαληθευτεί θα κληθεί για μία ακόμη φορά ο ΟΠΕΚ+ να επανεξισορροπήσει την αγορά.
2. Εκλογές και πολιτικές ενέργειας – Η αβεβαιότητα
Εάν o υποψήφιος των Δημοκρατικών κερδίσει τον πρόεδρο DonaldTrump στις εκλογές του 2020, κάλλιστα μπορεί απλά να μειώσει την παραγωγή των ΗΠΑ, αλλά θα μπορούσε ακόμη και να επανεξετάσει τις πολιτικές των ΗΠΑ παγκοσμίως, οι οποίες θα επηρέαζαν σημαντικά την ενεργειακή βιομηχανία και τις αγορές.
Για παράδειγμα, οι τρέχουσες κυρώσεις για το Ιράν και τη Βενεζουέλα, διατηρούν περίπου την παραγωγή 2 εκατ. βαρελιών πετρελαίου την ημέρα, εκτός αγοράς, οπότε αν ένας Δημοκρατικός πρόεδρος επανεξετάσει τις τρέχουσες αμερικανικές πολιτικές σχετικά με τις κυρώσεις και την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, η αγορά θα μπορούσε ξαφνικά να ξεφύγει.
Οι γερουσιαστές Elizabeth Warren και Bernie Sanders, δύο από τους πρωταγωνιστές στην κούρσα υποψηφιότητας του Δημοκρατικού Κόμματος, υποσχέθηκαν να απαγορεύσουν κάθε εμπόδιο στην παραγωγή, σε μια πορεία σύγκρουσης με τη βιομηχανία πετρελαίου ακόμη και με ορισμένους δημοκρατικούς κυβερνήτες σε μερικά δυτικά πετρελαϊκά κράτη.
Είναι, ωστόσο, αμφίβολο ότι ο Πρόεδρος μπορεί να περάσει μεμονωμένα νομοθεσία που θα καταστρέψει τη διανομή πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το OilPrice.
3. Πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής
Η «πράσινη νέα συμφωνία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) θα μπορούσε να προκαλέσει παγκόσμια αποδοχή των φόρων άνθρακα και των δασμών, για την προστασία των προϊόντων της ΕΕ από τις εισαγωγές με υψηλό αποτύπωμα άνθρακα, για παράδειγμα.
Σύμφωνα με την Πράσινη Συμφωνία, η ΕΕ δεσμεύεται να μειώσει τις εκπομπές κατά τουλάχιστον 50% μέχρι το 2030, από τον τρέχοντα στόχο της μείωσης των εκπομπών κατά 40%.
Αυτή η υπόσχεση θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ενεργειακές εταιρείες.
Οι παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ευρώπης θα συνεχίσουν να αισθάνονται την πίεση να ακολουθήσουν το προβάδισμα της Repsol και να δεσμευτούν για καθαρότερες εκπομπές άνθρακα, δήλωσε.
"Και οι εξαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού φυσικού αερίου και του ΥΦΑ των ΗΠΑ, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια μειούμενη προοπτική ζήτησης και αντίκτυπο στα έσοδά τους από τους φόρους άνθρακα", σημείωσε ο Kretzschmar.
4. Αξιοπιστία του τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου κατά την ενεργειακή μετάβαση
Ο «μισητός» τομέας πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν κατόρθωσε να «πουλήσει» στις αγορές την ιδέα ότι θα μπορούσε να είναι μέρος της λύσης και όχι το πρόβλημα.
Οι επενδυτές αποφεύγουν τα ενεργειακά ομόλογα και τις τοποθετήσεις, εν μέσω ανησυχιών για τη ζήτηση πετρελαίου στο μέλλον.
Σύμφωνα με τους αναλυτές και οι εθνικές πετρελαϊκές εταιρείες πρέπει να ακολουθήσουν το προβάδισμα της Repsol στη δέσμευση της ουδετερότητας του άνθρακα μέχρι το 2050.
5. Χρηματοδότηση του «μεταβατικού καυσίμου»
Τέλος, ο κόσμος θα χρειαστεί επαρκή επίπεδα χρηματοδότησης για τα έργα φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), γιατί το φυσικό αέριο θα διαδραματίσει τον ρόλο του «μεταβατικού καυσίμου» για να διατηρήσει σταθερή την παροχή ηλεκτρισμού, σε ένα αυξανόμενο μείγμα ηλιακής και αιολική ενέργειας παγκοσμίως.
«Η βιομηχανία πρέπει να εργαστεί σκληρότερα το 2020 για να αποδείξει τα οφέλη του φυσικού αερίου και των περιβαλλοντικών του δεξιοτήτων - παράλληλα με τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα - για να εξασφαλίσει ότι η χρηματοδότηση των πολύ αναγκαίων έργων φυσικού αερίου δεν στεγνώνει», δήλωσαν οι αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Η συνεχιζόμενη πίεση στη βιομηχανία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η έλλειψη εμπιστοσύνης των χρηματιστηρίων για τις ενεργειακές τοποθετήσεις και τα επαρκή επίπεδα χρηματοδότησης για έργα φυσικού αερίου, η πιθανότητα μεταβολής της αμερικανικής πολιτικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μετά τις προεδρικές εκλογές, είναι οι πέντε βασικοί κίνδυνοι που πρέπει να αντιμετωπίσει ο τομέας της ενέργειας 2020 σύμφωνα με αναλυτές του OilPrice.com.
Αναλυτικότερα...
1. Μικρή αύξηση ζήτησης πετρελαίου
Φέτος, η αύξηση της ζήτησης πετρελαίου ήταν η ασθενέστερη από το 2011, καθώς η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας επηρέασαν τις οικονομίες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ταχύτερα αναπτυσσόμενων αγορών εισαγωγής πετρελαίου στην Ασία, την Κίνα και την Ινδία.
Η εμπορική συμφωνία α' φάσης την περασμένη εβδομάδα είναι μια κλιμάκωση της εμπορικής διαφοράς και θα μπορούσε να βοηθήσει τις προοπτικές για την αύξηση της ζήτησης πετρελαίου για το 2020.
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές περιμένουν ότι η αύξηση της ζήτησης θα αυξηθεί το 2020 με δεδομένη την πολύ χαμηλή ανάπτυξη φέτος και μάλιστα πως θα υπερδιπλασιαστεί στα 1,35 εκατ. βαρέλια την ημέρα από μόλις 600,000 που ήταν φέτος, χάρη στη ζήτηση για καύσιμα ντίζελ για τα πλοία της Κίνας και τη ζήτηση υγροποιημένου φυσικού αερίου (NGLs) για την αυξανόμενη ανάγκες των ΗΠΑ.
Ωστόσο, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) εξακολουθεί να βλέπει υπερπροσφορά στην αγορά, ειδικά για το πρώτο εξάμηνο του 2020, παρά τις προσπάθειες του συνασπισμού του ΟΠΕΚ+ να τηρήσει αυστηρά τις περικοπές παραγωγής το πρώτο τρίμηνο και τις δεσμεύσεις του ηγέτη του ΟΠΕΚ, της Σαουδικής Αραβίας δηλαδή ότι θα συνεχίσει να μειώνει περισσότερο από ό, τι αναμένεται την προσφορά.
Εάν η αύξηση της ζήτησης πετρελαίου το 2020 δεν επαληθευτεί θα κληθεί για μία ακόμη φορά ο ΟΠΕΚ+ να επανεξισορροπήσει την αγορά.
2. Εκλογές και πολιτικές ενέργειας – Η αβεβαιότητα
Εάν o υποψήφιος των Δημοκρατικών κερδίσει τον πρόεδρο DonaldTrump στις εκλογές του 2020, κάλλιστα μπορεί απλά να μειώσει την παραγωγή των ΗΠΑ, αλλά θα μπορούσε ακόμη και να επανεξετάσει τις πολιτικές των ΗΠΑ παγκοσμίως, οι οποίες θα επηρέαζαν σημαντικά την ενεργειακή βιομηχανία και τις αγορές.
Για παράδειγμα, οι τρέχουσες κυρώσεις για το Ιράν και τη Βενεζουέλα, διατηρούν περίπου την παραγωγή 2 εκατ. βαρελιών πετρελαίου την ημέρα, εκτός αγοράς, οπότε αν ένας Δημοκρατικός πρόεδρος επανεξετάσει τις τρέχουσες αμερικανικές πολιτικές σχετικά με τις κυρώσεις και την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, η αγορά θα μπορούσε ξαφνικά να ξεφύγει.
Οι γερουσιαστές Elizabeth Warren και Bernie Sanders, δύο από τους πρωταγωνιστές στην κούρσα υποψηφιότητας του Δημοκρατικού Κόμματος, υποσχέθηκαν να απαγορεύσουν κάθε εμπόδιο στην παραγωγή, σε μια πορεία σύγκρουσης με τη βιομηχανία πετρελαίου ακόμη και με ορισμένους δημοκρατικούς κυβερνήτες σε μερικά δυτικά πετρελαϊκά κράτη.
Είναι, ωστόσο, αμφίβολο ότι ο Πρόεδρος μπορεί να περάσει μεμονωμένα νομοθεσία που θα καταστρέψει τη διανομή πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το OilPrice.
3. Πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής
Η «πράσινη νέα συμφωνία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) θα μπορούσε να προκαλέσει παγκόσμια αποδοχή των φόρων άνθρακα και των δασμών, για την προστασία των προϊόντων της ΕΕ από τις εισαγωγές με υψηλό αποτύπωμα άνθρακα, για παράδειγμα.
Σύμφωνα με την Πράσινη Συμφωνία, η ΕΕ δεσμεύεται να μειώσει τις εκπομπές κατά τουλάχιστον 50% μέχρι το 2030, από τον τρέχοντα στόχο της μείωσης των εκπομπών κατά 40%.
Αυτή η υπόσχεση θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ενεργειακές εταιρείες.
Οι παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ευρώπης θα συνεχίσουν να αισθάνονται την πίεση να ακολουθήσουν το προβάδισμα της Repsol και να δεσμευτούν για καθαρότερες εκπομπές άνθρακα, δήλωσε.
"Και οι εξαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού φυσικού αερίου και του ΥΦΑ των ΗΠΑ, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια μειούμενη προοπτική ζήτησης και αντίκτυπο στα έσοδά τους από τους φόρους άνθρακα", σημείωσε ο Kretzschmar.
4. Αξιοπιστία του τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου κατά την ενεργειακή μετάβαση
Ο «μισητός» τομέας πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν κατόρθωσε να «πουλήσει» στις αγορές την ιδέα ότι θα μπορούσε να είναι μέρος της λύσης και όχι το πρόβλημα.
Οι επενδυτές αποφεύγουν τα ενεργειακά ομόλογα και τις τοποθετήσεις, εν μέσω ανησυχιών για τη ζήτηση πετρελαίου στο μέλλον.
Σύμφωνα με τους αναλυτές και οι εθνικές πετρελαϊκές εταιρείες πρέπει να ακολουθήσουν το προβάδισμα της Repsol στη δέσμευση της ουδετερότητας του άνθρακα μέχρι το 2050.
5. Χρηματοδότηση του «μεταβατικού καυσίμου»
Τέλος, ο κόσμος θα χρειαστεί επαρκή επίπεδα χρηματοδότησης για τα έργα φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), γιατί το φυσικό αέριο θα διαδραματίσει τον ρόλο του «μεταβατικού καυσίμου» για να διατηρήσει σταθερή την παροχή ηλεκτρισμού, σε ένα αυξανόμενο μείγμα ηλιακής και αιολική ενέργειας παγκοσμίως.
«Η βιομηχανία πρέπει να εργαστεί σκληρότερα το 2020 για να αποδείξει τα οφέλη του φυσικού αερίου και των περιβαλλοντικών του δεξιοτήτων - παράλληλα με τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα - για να εξασφαλίσει ότι η χρηματοδότηση των πολύ αναγκαίων έργων φυσικού αερίου δεν στεγνώνει», δήλωσαν οι αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών