Ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις για τις ΗΠΑ και τι μπορεί να σημάνουν για την ευρύτερη περιοχή
Στη δημιουργία ενός εντελώς διαφορετικού σκηνικού στη Μέση Ανατολή, μετά τον θάνατο του Ιρανού στρατηγού Qassem Soleimani και μάλιστα με την εντολή του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, αναφέρεται σε ανάλυσή του το Brookings Institute, την οποία υπογράφει ο ειδικός επί γεωπολιτικών θεμάτων Daniel Byman.
Σύμφωνα με τον Buman σίγουρα ο θάνατος του Soleimani, του επικεφαλής των Δυνάμεων Quds των Φρουρών της Επανάστασης (IRGC-QF), ουσιαστικά του παραστρατιωτικού τμήματος του επίσημου ιρανικού στρατού παγώνει πλήρως τις έστω και ισχνές σχέσεις των ΗΠΑ με την Τεχεράνη και θέτει νέα δεδομένα στη Μ. Ανατολή, αναφορικά και με τη θέση των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Η ανατροπή μπορεί να είναι τεράστια και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά προετοιμασμένες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες για την ανταπόκριση του Ιράν και τις πολλές εξουσιοδοτήσεις του στη Μέση Ανατολή.
Με βάση την πρακτική της διοίκησης του Trump στην περιοχή, υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Είναι δύσκολο να υπερτιμηθεί η επιρροή του Soleimani.
Επειδή οι συμβατικές δυνάμεις του Ιράν είναι αδύναμες, η Τεχεράνη συχνά εργάζεται μέσω πολιτοφυλακών, τρομοκρατικών ομάδων και άλλων πληρεξουσίων για να προωθήσει τα συμφέροντά της στο εξωτερικό.
Το IRGC αναλαμβάνει το προβάδισμα για πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις.
Στο Ιράκ και σε άλλες χώρες όπου το Ιράν παίζει τόσο στρατιωτικό όσο και πολιτικό ρόλο - όπως η Υεμένη, ο Λίβανος, η Συρία, το Αφγανιστάν, καθώς και για τους Παλαιστίνιους - το IRGC είναι συχνά ο κυρίαρχος παράγοντας στην εξωτερική πολιτική του Ιράν ή τουλάχιστον σημαντική φωνή.
Τον Απρίλιο, η διοίκηση του Trump προχώρησε στην απόφαση να ορίσει επίσημα το IRGC ως τρομοκρατική ομάδα, παρόλο που είναι ένας βραχίονας του ιρανικού κράτους και επομένως όχι μη κρατικός παράγοντας, σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις οντότητες του αμερικανικού καταλόγου για τις τρομοκρατικές οργανώσεις.
Ο Soleimani ήταν ο αρχιτέκτονας πολλών από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής του Ιράν, και αυτός και το IRGC-QF είναι υπεύθυνοι για το θάνατο πολλών Αμερικανών.
Η δύναμη Quds, η δύναμη της οποίας εκτιμάται μεταξύ 10.000 και 20.000 αγωνιστών, παρέχει εκπαίδευση, όπλα, οργανωτική καθοδήγηση και άλλη υποστήριξη σε μια σειρά ομάδων υπέρ του Ιράν.
Το IRGC, με την καθοδηγούμενη δύναμη Quds, είναι ο βασικός ιρανικός σύνδεσμος με τη Λιβανέζικη Χεζμπολάχ, την ισχυρότερη παραστρατιωτική οργάνωση στο Λίβανο - και εκείνη που επιτέθηκε στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Η δύναμη Quds συνεργάζεται επίσης με παλαιστινιακές τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ, μεταξύ άλλων φονικών οργανώσεων σε άλλες χώρες.
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις υπέρ του Ιράν στο Ιράκ, η δύναμη Quds πραγματοποίησε πληθώρα επιθέσεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν 200 Αμερικανοί.
Έχοντας βρεθεί στην ηγεσία της δύναμης Quds από το 1998, ο Soleimani έχει καλλιεργήσει ένα δίκτυο στο ίδιο το Ιράν και μέσω των πολλών πληρεξουσίων του IRGC.
Είναι σύμβολο της εξουσίας, του γοήτρου και του φαινομένου του Ιράν.
Η απάντηση του Ιράν στη δολοφονία του Soleimani θα είναι σοβαρή και απρόβλεπτη
Με το θάνατο του Soleimani μπορεί το Ιράν να δημιουργήσει μία κόλαση, και να επιτεθεί σε πληθώρα αμερικανικών συμφερόντων.
Οι επιθέσεις σε δυνάμεις και εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ είναι ιδιαίτερα πιθανές.
Η Τεχεράνη έχει περάσει πάνω από 15 χρόνια δημιουργώντας εκτεταμένα δίκτυα μεταξύ ομάδων πολιτοφυλακής και πολιτικών στο Ιράκ.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, πριν από το θάνατο του Soleimani, το Ιράν μπόρεσε να κινητοποιήσει γρήγορα τοπικές οργανώσεις και να επιτεθούν βίαια στην αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, δημιουργώντας σοβαρό κίνδυνο για το προσωπικό εκεί, ακόμα και όταν οι τοπικοί σύμμαχοι της Τεχεράνης απέφευγαν να σκοτώσουν περισσότερους Αμερικανούς.
Τώρα όλα αυτά θα ενταθούν
Στην επίθεση που σκότωσε τον Soleimani, οι Ηνωμένες Πολιτείες επίσης ανέφεραν ότι βρήκε τον ο επικεφαλής της πολιτοφυλακής υπέρ του Ιράν Kataib Hezbollah, Abu Mahdi al-Muhandis και αρκετές άλλες ανώτερες προσωπικότητες υπέρ του Ιράν στο Ιράκ.
Η Kataib Hezbollah ήταν υπεύθυνη για πολλές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών και ιρακινών δυνάμεων, συχνά με εντολή του Ιράν.
Και αυτό δεν θα παραμείνει ατιμώρητο: Εκτός από το γεγονός ότι θέλουν να ευχαριστήσουν το Ιράν, οι φιλο-ιρανικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ έχουν εξαγριωθεί από το θάνατο του al-Muhandis και τις συλλήψεις των ηγετών τους και φυσικά ανυπομονούν να πάρουν εκδίκηση.
Η δολοφονία του Soleimani είναι πιθανό να ενισχύσει πολιτικά το Ιράν
Πολλοί ιρακινοί πολιτικοί, αναγκαστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις κατ 'επιλογήν, έχουν στενούς δεσμούς με το Ιράν και θα ασκηθεί πίεση για να εξαφανιστούν οι αμερικανικές δυνάμεις από τη χώρα.
Εάν υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν, είναι απλώς το γεγονός ότι το Ιράν έχει περισσότερους συμμάχους και μεγαλύτερη επιρροή και πολλοί ιρακινοί ηγέτες ενδέχεται να υποκύψουν στην πίεση του Ιράν.
Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και τη Συρία διατρέχουν επίσης κίνδυνο.
Το IRGC και οι πληρεξούσιοι του μπορούν επίσης να χτυπήσουν σε επίσημες αμερικανικές πρεσβείες και άλλους κυβερνητικούς στόχους.
Το 1983, η υποστηριζόμενη από τον Ιράν Χεζμπολάχ του Λιβάνου επιτέθηκε στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βηρυτό, σκοτώνοντας αρκετούς Αμερικανούς.
Οι σκληροπυρηνικοί θα κληθούν να κάνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να πληρώσουν για το θάνατο του Soleimani.
Επιπλέον, μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος τρόπος για το καθεστώς να απομακρύνει την προσοχή από την φθίνουσα οικονομία του Ιράν και τις τεράστιες διαμαρτυρίες που έπληξαν τη χώρα.
Ωστόσο, το Ιράν έχει αναγνωρίσει από καιρό τη στρατιωτική του αδυναμία σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι ηγέτες του γνωρίζουν ότι μπορεί να χάσει μόνο εάν υπάρχει μια παντοδύναμη αντιπαράθεση.
Στα πολλά χρόνια των αντιπαραθέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, το Ιράν προκάλεσε την Ουάσιγκτον με τρομοκρατικές επιθέσεις και υποστηρίζοντας αντιναμερικανικές οργανώσεις, αλλά επίσης προσπάθησε να υποχωρήσει, όταν τα πράγματα έμοιαζαν σαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Δεν είναι ωστόσο σαφές εάν το ίδιο σενάριο ισχύει μετά τη θανάτωση ενός τόσο σημαντικού προσώπου όπως o Soleimani.
Είναι προετοιμασμένη η διοίκηση του Trump για τις συνέπειες της κλιμάκωσης;
Πολλά εξαρτώνται από το πόσο προετοιμασμένες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες για την αναπόφευκτη απάντηση του Ιράν.
Η «οργανωμένη» σκέψη δεν είναι ένα ισχυρό κοστούμι της διοίκησης του Trump και είναι εύκολο να επικεντρωθεί μόνο στο να εκφράσει την «ικανοποίηση» για τον θάνατο ενός «παλιού και σκληρού εχθρού, που ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο πολλών Αμερικανών».
Αυτό που οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται περισσότερο είναι συμμαχίες.
Είναι απαραίτητες για να αποτρέψουν το Ιράν, να υποστηρίξουν περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του, σε περίπτωση αποτυχίας αποτροπής, να βοηθήσουν στην προστασία των αμερικανικών εγκαταστάσεων.
Δυστυχώς, η διοίκηση του Trump έχει γυρίσει την πλάτη σε πολλούς παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ και μάλιστα σε αρκετά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ.
Στη Μέση Ανατολή, η κυβέρνηση αρνήθηκε να αντιδράσει, αφού το Ιράν επιτέθηκε σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σ. Αραβία.
Ο ίδιος ο Trump δεν κρύβει την επιθυμία του να τερματίσει την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή.
Με τη δολοφονία του Soleimani, ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ένα δίλημμα.
Μπορούν να συνεχίσουν να παραμένουν στη Μέση Ανατολή με σχετικά περιορισμένες δυνάμεις στο Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν και έτσι να είναι ευάλωτες στις ιρανικές επιθέσεις.
Ή οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αποχωρήσουν πλήρως και να αφήσουν το Ιράν να αυξήσει την επιρροή του στην ευρύτερη περιοχή.
Η δολοφονία του Soleimani και η στόχευση των υπέρ-Ιρανικών αξιωματούχων στο Ιράκ είναι πιθανόν να είναι μια κεντρική στιγμή για τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή.
Πόσο αιματηρές θα είναι οι συνέπειες και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βγουν πιο ισχυρές, θα εξαρτηθεί από το αν η διοίκηση του Trump μπορεί να είναι σταθερή, να σχεδιάσει μακροπρόθεσμα και να συνεργαστεί στενά με τους συμμάχους.
Ωστόσο, η πολιτική Trump για τη Μέση Ανατολή δείχνει ότι το αντίθετο είναι πιθανότερο.
Στο τέλος, ο θάνατος του Soleimani μπορεί να αποδειχθεί μια Πύρρειος νίκη.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον Buman σίγουρα ο θάνατος του Soleimani, του επικεφαλής των Δυνάμεων Quds των Φρουρών της Επανάστασης (IRGC-QF), ουσιαστικά του παραστρατιωτικού τμήματος του επίσημου ιρανικού στρατού παγώνει πλήρως τις έστω και ισχνές σχέσεις των ΗΠΑ με την Τεχεράνη και θέτει νέα δεδομένα στη Μ. Ανατολή, αναφορικά και με τη θέση των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Η ανατροπή μπορεί να είναι τεράστια και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά προετοιμασμένες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες για την ανταπόκριση του Ιράν και τις πολλές εξουσιοδοτήσεις του στη Μέση Ανατολή.
Με βάση την πρακτική της διοίκησης του Trump στην περιοχή, υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Είναι δύσκολο να υπερτιμηθεί η επιρροή του Soleimani.
Επειδή οι συμβατικές δυνάμεις του Ιράν είναι αδύναμες, η Τεχεράνη συχνά εργάζεται μέσω πολιτοφυλακών, τρομοκρατικών ομάδων και άλλων πληρεξουσίων για να προωθήσει τα συμφέροντά της στο εξωτερικό.
Το IRGC αναλαμβάνει το προβάδισμα για πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις.
Στο Ιράκ και σε άλλες χώρες όπου το Ιράν παίζει τόσο στρατιωτικό όσο και πολιτικό ρόλο - όπως η Υεμένη, ο Λίβανος, η Συρία, το Αφγανιστάν, καθώς και για τους Παλαιστίνιους - το IRGC είναι συχνά ο κυρίαρχος παράγοντας στην εξωτερική πολιτική του Ιράν ή τουλάχιστον σημαντική φωνή.
Τον Απρίλιο, η διοίκηση του Trump προχώρησε στην απόφαση να ορίσει επίσημα το IRGC ως τρομοκρατική ομάδα, παρόλο που είναι ένας βραχίονας του ιρανικού κράτους και επομένως όχι μη κρατικός παράγοντας, σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις οντότητες του αμερικανικού καταλόγου για τις τρομοκρατικές οργανώσεις.
Ο Soleimani ήταν ο αρχιτέκτονας πολλών από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής του Ιράν, και αυτός και το IRGC-QF είναι υπεύθυνοι για το θάνατο πολλών Αμερικανών.
Η δύναμη Quds, η δύναμη της οποίας εκτιμάται μεταξύ 10.000 και 20.000 αγωνιστών, παρέχει εκπαίδευση, όπλα, οργανωτική καθοδήγηση και άλλη υποστήριξη σε μια σειρά ομάδων υπέρ του Ιράν.
Το IRGC, με την καθοδηγούμενη δύναμη Quds, είναι ο βασικός ιρανικός σύνδεσμος με τη Λιβανέζικη Χεζμπολάχ, την ισχυρότερη παραστρατιωτική οργάνωση στο Λίβανο - και εκείνη που επιτέθηκε στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Η δύναμη Quds συνεργάζεται επίσης με παλαιστινιακές τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ, μεταξύ άλλων φονικών οργανώσεων σε άλλες χώρες.
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις υπέρ του Ιράν στο Ιράκ, η δύναμη Quds πραγματοποίησε πληθώρα επιθέσεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν 200 Αμερικανοί.
Έχοντας βρεθεί στην ηγεσία της δύναμης Quds από το 1998, ο Soleimani έχει καλλιεργήσει ένα δίκτυο στο ίδιο το Ιράν και μέσω των πολλών πληρεξουσίων του IRGC.
Είναι σύμβολο της εξουσίας, του γοήτρου και του φαινομένου του Ιράν.
Η απάντηση του Ιράν στη δολοφονία του Soleimani θα είναι σοβαρή και απρόβλεπτη
Με το θάνατο του Soleimani μπορεί το Ιράν να δημιουργήσει μία κόλαση, και να επιτεθεί σε πληθώρα αμερικανικών συμφερόντων.
Οι επιθέσεις σε δυνάμεις και εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ είναι ιδιαίτερα πιθανές.
Η Τεχεράνη έχει περάσει πάνω από 15 χρόνια δημιουργώντας εκτεταμένα δίκτυα μεταξύ ομάδων πολιτοφυλακής και πολιτικών στο Ιράκ.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, πριν από το θάνατο του Soleimani, το Ιράν μπόρεσε να κινητοποιήσει γρήγορα τοπικές οργανώσεις και να επιτεθούν βίαια στην αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, δημιουργώντας σοβαρό κίνδυνο για το προσωπικό εκεί, ακόμα και όταν οι τοπικοί σύμμαχοι της Τεχεράνης απέφευγαν να σκοτώσουν περισσότερους Αμερικανούς.
Τώρα όλα αυτά θα ενταθούν
Στην επίθεση που σκότωσε τον Soleimani, οι Ηνωμένες Πολιτείες επίσης ανέφεραν ότι βρήκε τον ο επικεφαλής της πολιτοφυλακής υπέρ του Ιράν Kataib Hezbollah, Abu Mahdi al-Muhandis και αρκετές άλλες ανώτερες προσωπικότητες υπέρ του Ιράν στο Ιράκ.
Η Kataib Hezbollah ήταν υπεύθυνη για πολλές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών και ιρακινών δυνάμεων, συχνά με εντολή του Ιράν.
Και αυτό δεν θα παραμείνει ατιμώρητο: Εκτός από το γεγονός ότι θέλουν να ευχαριστήσουν το Ιράν, οι φιλο-ιρανικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ έχουν εξαγριωθεί από το θάνατο του al-Muhandis και τις συλλήψεις των ηγετών τους και φυσικά ανυπομονούν να πάρουν εκδίκηση.
Η δολοφονία του Soleimani είναι πιθανό να ενισχύσει πολιτικά το Ιράν
Πολλοί ιρακινοί πολιτικοί, αναγκαστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις κατ 'επιλογήν, έχουν στενούς δεσμούς με το Ιράν και θα ασκηθεί πίεση για να εξαφανιστούν οι αμερικανικές δυνάμεις από τη χώρα.
Εάν υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν, είναι απλώς το γεγονός ότι το Ιράν έχει περισσότερους συμμάχους και μεγαλύτερη επιρροή και πολλοί ιρακινοί ηγέτες ενδέχεται να υποκύψουν στην πίεση του Ιράν.
Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και τη Συρία διατρέχουν επίσης κίνδυνο.
Το IRGC και οι πληρεξούσιοι του μπορούν επίσης να χτυπήσουν σε επίσημες αμερικανικές πρεσβείες και άλλους κυβερνητικούς στόχους.
Το 1983, η υποστηριζόμενη από τον Ιράν Χεζμπολάχ του Λιβάνου επιτέθηκε στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βηρυτό, σκοτώνοντας αρκετούς Αμερικανούς.
Οι σκληροπυρηνικοί θα κληθούν να κάνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να πληρώσουν για το θάνατο του Soleimani.
Επιπλέον, μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος τρόπος για το καθεστώς να απομακρύνει την προσοχή από την φθίνουσα οικονομία του Ιράν και τις τεράστιες διαμαρτυρίες που έπληξαν τη χώρα.
Ωστόσο, το Ιράν έχει αναγνωρίσει από καιρό τη στρατιωτική του αδυναμία σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι ηγέτες του γνωρίζουν ότι μπορεί να χάσει μόνο εάν υπάρχει μια παντοδύναμη αντιπαράθεση.
Στα πολλά χρόνια των αντιπαραθέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, το Ιράν προκάλεσε την Ουάσιγκτον με τρομοκρατικές επιθέσεις και υποστηρίζοντας αντιναμερικανικές οργανώσεις, αλλά επίσης προσπάθησε να υποχωρήσει, όταν τα πράγματα έμοιαζαν σαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Δεν είναι ωστόσο σαφές εάν το ίδιο σενάριο ισχύει μετά τη θανάτωση ενός τόσο σημαντικού προσώπου όπως o Soleimani.
Είναι προετοιμασμένη η διοίκηση του Trump για τις συνέπειες της κλιμάκωσης;
Πολλά εξαρτώνται από το πόσο προετοιμασμένες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες για την αναπόφευκτη απάντηση του Ιράν.
Η «οργανωμένη» σκέψη δεν είναι ένα ισχυρό κοστούμι της διοίκησης του Trump και είναι εύκολο να επικεντρωθεί μόνο στο να εκφράσει την «ικανοποίηση» για τον θάνατο ενός «παλιού και σκληρού εχθρού, που ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο πολλών Αμερικανών».
Αυτό που οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται περισσότερο είναι συμμαχίες.
Είναι απαραίτητες για να αποτρέψουν το Ιράν, να υποστηρίξουν περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του, σε περίπτωση αποτυχίας αποτροπής, να βοηθήσουν στην προστασία των αμερικανικών εγκαταστάσεων.
Δυστυχώς, η διοίκηση του Trump έχει γυρίσει την πλάτη σε πολλούς παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ και μάλιστα σε αρκετά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ.
Στη Μέση Ανατολή, η κυβέρνηση αρνήθηκε να αντιδράσει, αφού το Ιράν επιτέθηκε σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σ. Αραβία.
Ο ίδιος ο Trump δεν κρύβει την επιθυμία του να τερματίσει την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή.
Με τη δολοφονία του Soleimani, ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ένα δίλημμα.
Μπορούν να συνεχίσουν να παραμένουν στη Μέση Ανατολή με σχετικά περιορισμένες δυνάμεις στο Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν και έτσι να είναι ευάλωτες στις ιρανικές επιθέσεις.
Ή οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να αποχωρήσουν πλήρως και να αφήσουν το Ιράν να αυξήσει την επιρροή του στην ευρύτερη περιοχή.
Η δολοφονία του Soleimani και η στόχευση των υπέρ-Ιρανικών αξιωματούχων στο Ιράκ είναι πιθανόν να είναι μια κεντρική στιγμή για τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή.
Πόσο αιματηρές θα είναι οι συνέπειες και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βγουν πιο ισχυρές, θα εξαρτηθεί από το αν η διοίκηση του Trump μπορεί να είναι σταθερή, να σχεδιάσει μακροπρόθεσμα και να συνεργαστεί στενά με τους συμμάχους.
Ωστόσο, η πολιτική Trump για τη Μέση Ανατολή δείχνει ότι το αντίθετο είναι πιθανότερο.
Στο τέλος, ο θάνατος του Soleimani μπορεί να αποδειχθεί μια Πύρρειος νίκη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών