Τελευταία Νέα
Διεθνή

Η Βρετανία μετά το Brexit σχεδιάζει «επέλαση» στον Ινδο-Ειρηνικό – Σχεδιάζει να γίνει και πάλι αυτοκρατορία

tags :
Η Βρετανία μετά το Brexit σχεδιάζει «επέλαση» στον Ινδο-Ειρηνικό – Σχεδιάζει να γίνει και πάλι αυτοκρατορία
Η Βρετανία μετά το Brexit σχεδιάζει «επέλαση» στον Ινδο-Ειρηνικό
Όταν η Βρετανία εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), θα είναι ελεύθερη να καταγράψει τη δική της ανεξάρτητη πορεία στις εξωτερικές υποθέσεις και να εκπληρώσει χρόνια υποσχέσεων για την οικοδόμηση μιας πραγματικά «παγκόσμιας Βρετανίας».
Αυτό πιθανόν να συνεπάγεται μια ιστορική αναπροσαρμογή των συμφερόντων της εξωτερικής πολιτικής από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική προς τον Ινδο-Ειρηνικό, ένα από τα τρία πρωταρχικά κέντρα της παγκόσμιας οικονομίας και της πολιτικής επιρροής, μετά τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, σύμφωνα με την τελευταία ανασκόπηση ικανότητας εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2018.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι σήμερα ο τόπος όπου βρίσκονται οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου, καθώς και το κέντρο του γεωπολιτικού ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Πού και πώς μια επαναπροσδιορισμένη Βρετανία θα κινηθεί στον Ινδο-Ειρηνικό δεν είναι σαφές.
Η Αυστραλία και η Ιαπωνία είναι δύο από τους στενότερους συμμάχους του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ το Λονδίνο είναι επίσης προφανώς πρόθυμο να αυξήσει το προφίλ και την επιρροή του  μεταξύ των αναπτυσσόμενων εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας, μερικές από τις οποίες είναι πρώην βρετανικές αποικίες.
Η Βρετανία άνοιξε τη νέα «αποστολή» της στο Σύνδεσμο των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) στην Τζακάρτα στις 15 Ιανουαρίου και ελπίζει να γίνει ανεξάρτητο κόμμα διαλόγου στο μπλοκ των 10 μελών μετά την έξοδο από την ΕΕ.
Το Λονδίνο μπορεί να σχεδιάσει σύντομα τις δικές του εμπορικές συμφωνίες με τους δικούς του όρους με τις χώρες του Ινδο-Ειρηνικού και να καταγράψει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική η οποία δεν περιορίζεται από τα άλλα 27 μέλη της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή, όμως, μια ανεξάρτητη Βρετανία θα είναι απελπισμένη για νέες εμπορικές συμφωνίες, για τις οποίες το Λονδίνο ενδέχεται να αναγκαστεί να θυσιάσει ορισμένους από τους στόχους και τις αξίες του για την εξωτερική πολιτική.
Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Boris Johnson εξασφάλισε μια μεγάλη νίκη στις εκλογές του Δεκεμβρίου 2019 και η πλειοψηφία του στο Κοινοβούλιο θα πρέπει να του δώσει την πολιτική υποστήριξη που απαιτείται για να αναμορφωθεί η εξωτερική πολιτική του έθνους.
Ο επικεφαλής ειδικός σύμβουλός του, Dominic Cummings, υποσχέθηκε να οδηγήσει σε μνημειώδη ανατροπή του Υπουργείου Άμυνας, ενώ η κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2019 ότι θα επιβλέπει τη μεγαλύτερη αμυντική αναθεώρηση της εξωτερικής πολιτικής της Βρετανίας από το 1989.
«Η ίδια η φύση του μελλοντικού προφίλ του Ηνωμένου Βασιλείου ως διεθνούς ηγετικού παράγοντα είναι πιθανόν να οριστεί στην Ασία-Ειρηνικό ως αποτέλεσμα των επιλογών της χώρας για το πώς θα ασχοληθεί με το περίπλοκο περιβάλλον ασφαλείας», γράφει ο Alessio Patalano, ειδικός στο King's College London.
«Καθώς η περιοχή συνεχίζει να ανέρχεται σε εξέχουσα θέση στις διεθνείς υποθέσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει μια δύσκολη επιλογή.
Πρέπει να αποφασίσει εάν προτίθεται να διαμορφώσει ενεργά το περιφερειακό τοπίο ασφαλείας ή απλά να συμβάλει στη διαχείριση του μετασχηματισμού του», πρόσθεσε.
Ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 από το Υπουργείο Άμυνας, ανέφερε πως  «η περιοχή του Ειρηνικού καθίσταται όλο και πιο σημαντική για το Ηνωμένο Βασίλειο, με αυξανόμενες εμπορικές σχέσεις και περιφερειακά ζητήματα ασφάλειας που έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις».
Ο Patalano, ο οποίος μίλησε στην έρευνα, έχει συμβουλεύσει το Λονδίνο να αλλάξει επισήμως την ορολογία του από την παλιά «Άπω Ανατολή» στο νεότερο «Ινδο-Ειρηνικό», όπως έκαναν και οι ΗΠΑ από το 2017.
Μια τέτοια αλλαγή στο επίκεντρο θα ήταν επαναστατική.
Η Βρετανία εξακολουθεί να διατηρεί μια φρουρά Gurkha στο Μπρουνέι και ένα σταθμό εφοδιαστικής στη Σιγκαπούρη, ενώ συζητήθηκε το 2019 η δημιουργία μιας νέας βάσης στην Ασία.
Είναι μέλος της οργάνωσης ανταλλαγής πληροφοριών «Five Eyes», αλλά και μέρος των πέντε καθεστώτων άμυνας δύναμης (FDPA) με την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη.
Είναι επίσης «η μοναδική επίσημη πολυμερής αμυντική συμφωνία στην περιοχή... [και] ο ακρογωνιαίος λίθος της εταιρικής μας σχέσης ασφάλειας στη Νοτιοανατολική Ασία», σύμφωνα με δήλωση του Υπουργείου Άμυνας του 2019.
Πράγματι, το βρετανικό προσωπικό σταθμεύει στην έδρα της Ολοκληρωμένης Αμυντικής Περιοχής της FPDA στη Μαλαισία και διεξάγει τακτικές ασκήσεις με στρατεύματα της Μαλαισίας και της Σιγκαπούρης.
Με την παρουσία αυτή, η Βρετανία δεν ήταν ντροπαλός να κάμψει τους στρατιωτικούς της μύες.
Το 2018, εγκατέστησε στην περιοχή για πρώτη φορά πολεμικά πλοία για πέντε χρόνια, όταν το HMS Albion συμμετείχε σε επιχείρηση ελευθερίας ναυσιπλοΐας κοντά στα αμφισβητούμενα Νησιά Paracel στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, έναν ελιγμό που χαρακτηρίστηκε από το Πεκίνο ως «προκλητική ενέργεια».
Αλλά η οικοδόμηση εμπορικών δεσμών θα είναι εξίσου σημαντική με την αύξηση της στρατιωτικής επιρροής.
Τα ασιατικά κράτη αντιπροσωπεύουν ήδη περίπου το ένα πέμπτο του ετήσιου εμπορίου της Βρετανίας, σύμφωνα με στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Σχεδόν το ήμισυ των ιαπωνικών επενδύσεων στην Ευρώπη πηγαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η Βρετανία είναι επίσης σημαντικός εξαγωγικός προορισμός για πολλές μικρότερες χώρες του Ινδο-Ειρηνικού, οι οποίες δεν επιθυμούν να δουν το εμπόριο να υποχωρεί μετά το Brexit.
Αλλά η διαπραγμάτευση νέων συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου δεν θα είναι εύκολη και οι προτάσεις που η Βρετανία μπορεί απλά να αντιγράψει και να επικολλήσει τις υπάρχουσες συμφωνίες που έχει ολοκληρώσει η ΕΕ με άλλα έθνη, όπως με την Ιαπωνία, είναι στην καλύτερη περίπτωση αισιόδοξη.
Η μετατόπιση της στρατηγικής εστίασης της Βρετανίας προς την Ασία, εις βάρος άλλων περιοχών του κόσμου, δεν θα είναι εύκολη ή φθηνή και πιθανότατα θα αντιμετωπίσει κάποια ώθηση στο Whitehall.
Μια πιο ενεργή στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού μπορεί να απαιτήσει μια νέα στρατιωτική βάση στην περιοχή, ίσως στην Αυστραλία.
Ο επικεφαλής της άμυνας της Αυστραλίας πρότεινε το 2019  ότι η Βρετανία πρέπει να «ασχοληθεί περισσότερο στρατιωτικά» στην περιοχή.
Ο Nick Carter, επικεφαλής των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι η κυβέρνηση πρέπει να είναι τολμηρή και έτοιμη να «καταστρέψει μερικούς Shibboleths ... [όπως] επιστρέψαμε σε μια εποχή μεγάλου ανταγωνισμού εξουσίας, ακόμη και διαρκούς σύγκρουσης».
Ο υπουργός Άμυνας Ben Wallace έχει υποσχεθεί να πραγματοποιήσει μια σημαντική αναθεώρηση η μεγαλύτερηαπό το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σύμφωνα με τον Johnson) να «επαναξιολογήσει τον τόπο του κόσμου στον κόσμο, καλύπτοντας όλες τις πτυχές της διεθνούς πολιτικής από την άμυνα έως διπλωματία και ανάπτυξη».
Απομένει να δούμε αν o Johnson θα φέρει επίσης το Τμήμα Διεθνούς Ανάπτυξης, το οποίο θα είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της διεθνούς βοήθειας της Βρετανίας, υπό τη διαχείριση του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ωστόσο, ο Johnson αναφέρει ότι οι αλλαγές δεν θα επηρεάσουν τη δέσμευση του Λονδίνου να δαπανήσει το 0,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) στις υπερπόντιες ενισχύσεις.
Ωστόσο, ο αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής της Βρετανίας στον Ινδο-Ειρηνικό δεν θα είναι εύκολος, βεβαίως, ακόμη και με τη μεγάλη πλειοψηφία της κυβέρνησης στο κοινοβούλιο.
Οποιαδήποτε νέα και μυωπική στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα της ανόδου της Κίνας, ένας μεγάλος λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ επέστρεψαν εκ νέου το ενδιαφέρον τους στην περιοχή από το 2012.
Για χρόνια, το Λονδίνο έχει μιλήσει για την ανάγκη να ακολουθηθεί το διεθνές δίκαιο στον Ινδο-Ειρηνικό, ένα αδέσποτο νεύμα για την επεκτατική κατοχή των τμημάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας στην Κίνα.
Δεδομένου ότι ο Ινδο-Ειρηνικός είναι αργά αλλά σίγουρα σκαλισμένος σε δύο ανταγωνιστικές σφαίρες επιρροής μεταξύ των ΗΠΑ και της
Η Κίνα, έχοντας μια τρίτη επιλογή της Βρετανίας - ιδιαίτερα δεδομένης της στενής συμμαχίας της με την Ιαπωνία, άλλον συντονιστή στην περιφερειακή γεωπολιτική - θα μπορούσε να είναι επιθυμητή για τα μικρότερα κράτη της περιοχής.
Πολλά θα εξαρτηθούν από το αν η Βρετανία εμπλέκεται ή απωθεί την Κίνα.
Η Βρετανία παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους αποδέκτες των κινεζικών επενδύσεων στην Ευρώπη, όμως η Κίνα αντιπροσωπεύει μόνο το 3,5% των βρετανικών εξαγωγών, σύμφωνα με στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Λονδίνο, χωρίς αμφιβολία, θα είναι πρόθυμο να προωθήσει μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών (FTA) με την Κίνα.
Αλλά η Κίνα τείνει μόνο να υπογράφει ΣΕΣ με χώρες που διαθέτουν προϊόντα, όπως ορυκτά ή εξειδικευμένα μηχανήματα, τα οποία πρέπει να εισάγει. Η Βρετανία δεν προσφέρει πολλά τέτοια αγαθά, επομένως το Πεκίνο δεν θα βιάζεται να συνάψει συμφωνία, δήλωσε αυτή την εβδομάδα η Rana Mitter, διευθυντής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Επιπλέον, το Λονδίνο είναι απελπισμένο να υπογράψει συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με τις ΗΠΑ, αλλά η Ουάσιγκτον μπορεί να ζητήσει να συμπεριληφθεί μια ρήτρα «δηλητηριώδους δηλητηρίου», όπως στην νέα εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Καναδάς-Μεξικό, η οποία επιτρέπει στις ΗΠΑ να αποσυρθούν αν το Ηνωμένο Βασίλειο υπογράφει εμπορική συμφωνία με την Κίνα, δήλωσε ο Mitter.
Η Ουάσιγκτον απαιτεί επίσης το Ηνωμένο Βασίλειο να αποσυρθεί από τυχόν συμβάσεις με την κινεζική εταιρεία τηλεπικοινωνιών Huawei λόγω των κατασκοπικών ανησυχιών, μια απαίτηση της κυβέρνησης Τζόνσον μέχρι στιγμής προσπάθησε να προωθήσει.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης