Άμυνα – Διπλωματία

Strategic Culture: Το Idlib φέρνει ανατροπή του Erdogan και τον Putin κοντά σε Σ.Αραβία και ΗΑΕ

tags :
Strategic Culture: Το Idlib φέρνει ανατροπή του Erdogan και τον Putin κοντά σε Σ.Αραβία και ΗΑΕ
Σημείο αιχμής και καμπής το Idlib, αποδεικνύεται ο τόπος που θα ανατρέψει τις ισορροπίες στη Μ. Ανατολή
Θα γίνει το Idlib ο τόπος ανατροπής του Erdogan, τα στρατεύματα του οποίου σφυροκοπούνται από τη Ρωσία;
Εάν αυτό συμβεί, η Ρωσία θα έχει καταφέρει να ολοκληρώσει επιτυχώς τη διαδικασία να κρατήσει τον Assad όρθιο και μέσα στο παιχνίδι, σύμφωνα με τα σχέδια των Αράβων του Κόλπου.
Ωστόσο, αυτό θα σημάνει παράλληλα και το τέλος της σχέσης Putin – Erdogan.
Είναι το τελευταίο σύνορο ή to πεδίο μάχης στη Συρία που ο Assad θέλει και έχει δεσμευθεί να ανακτήσει.
Και όμως η αναπόφευκτη πτώση του Idlib στα χέρια του Σύριου ηγέτη έρχεται με επίστρωση ζάχαρης για τον Assad.
Το Idlib μπορεί να σημάνει την πτώση του ισχυρού Τούρκου Προέδρου, ο οποίος τα έπαιξε όλα για όλα, προχώρησε ακάθεκτος, αγνοώντας παγκόσμιους παίκτες με συμφέροντα στην περιοχή, συμβουλές, κινήσεις, ρίχνοντας στρατιώτες προς την άβυσσο σε έναν πόλεμο που τα στρατεύματά του δεν μπορούν να κερδίσουν.
Για τον Assad, η αναπόφευκτη νίκη στο Idlib έχει μια βαθύτερη και πιο σημαντική σημασία, δεδομένης της υποστήριξης του Erdogan της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία διοργάνωσε το πραξικόπημα στη Συρία το 2011 και το οποίο υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα δυτικά και τα αραβικά κράτη του Κόλπου.
Θέτει επίσης τον Τούρκο ηγέτη, όπου πολλοί στην περιοχή θα ήθελαν να είναι: σε αντίθεση με τον Putin.


Η αντιπαράθεση με τον Putin είναι η καρδιά του θέματος

Μπορεί η Idlib να χωρίσει τελικά αυτούς τους δύο συμμάχους, οι οποίοι, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, παρέμειναν με καλούς όρους και εργάστηκαν μαζί στην περιοχή;
Απομονωμένος, ο Erdogan δεν έχει κανέναν να στραφεί προς το παρόν, καθώς οι αλαζονεία και οι παραληρητικές του ιδέες τον στήριξαν σε μια γωνιά στη Βόρεια Συρία, όπου και το Κατάρ διατηρεί μια απόσταση.
Προχωρώντας στην αγορά ρωσικών πυραύλων αντιαεροπορικής άμυνας, αγνοώντας την άρνηση της διοίκησης του Trump και του Κογκρέσου, τον έφεραν σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπως και ο πόλεμος εναντίον των Κούρδων.
Η κοροϊδία του απέναντι στο ΝΑΤΟ και οι απειλές προς την ΕΕ με εργαλείο τους πρόσφυγες, ευθύνονται επίσης για τη θέση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα ο Erdogan, καθώς μόλις πρόσφατα στις τηλεοπτικές οθόνες μας κυριαρχούσαν συριακοί πρόσφυγες που γκρεμίστηκαν στα τουρκοελληνικά σύνορα.
Ο Erdogan έχει πάει τον όρο «απομονωμένος» σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο και η Idlib τώρα γίνεται μια ράβδος για την πλάτη του, καθώς υψώνει τη φωνή της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό εναντίον του.
Πολλοί Τούρκοι θα αμφισβητήσουν την απόφαση που έχει θέσει σε κίνδυνο τους Τούρκους στρατιώτες με 55 νεκρούς μέχρι στιγμής, εξαιτίας του τι ισχυρίζονται οι ειδικοί ως άμεσο αποτέλεσμα των ρωσικών αεροπορικών επιθέσεων.
Φαίνεται ότι η άγρια αποφασιστικότητα του Erdogan να σηματοδοτήσει μια νίκη εναντίον της δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, εξισορροπείται εξίσου από τη επιθυμία Putin να δώσει στον Erdogan ένα μάθημα, τόσο στο πεδίο της μάχης (οι Τούρκοι στρατιώτες χτυπήθηκαν επειδή η αντιπυραυλική τους πυρκαγιά στα ρωσικά αεριωθούμενα δεν θα πάει καλά με το Κρεμλίνο) και από αυτό.
Ακόμη και στα διπλωματικά τραπέζια, ο Putin μαθαίνει τώρα στον Erdogan ότι δεν μπορεί να έχει την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Η ιδιαίτερη σχέση με την Ρωσία μέχρι σήμερα έχει τελειώσει, καθώς δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί όταν ρωσικά αεριωθούμενα πυροβολούνται από τις τουρκικές δυνάμεις
Η συνάντηση με τον Putin στη Μόσχα ελπίζαμε ότι θα είναι μια δοκιμασία για το εάν αυτή η ειδική σχέση σε ολόκληρη την περιοχή μπορεί να διατηρηθεί.
Όμως,

Μετά από τρεις ώρες, τόσο ο Putin όσο και ο Erdogan κατόρθωσαν να πουν πολλά, αλλά στην πραγματικότητα δεν είπαν τίποτα

Ακόμα και το τουρκικό μη επίσημο κρατικό μέσο, η Daily Sabah, δεν μπόρεσε να γράψει μια θετική κουβέντα για τις μαραθώνιες συνομιλίες.
Το πρόβλημα είναι ότι η Τουρκία και η Ρωσία δεν έχουν καλό παρελθόν στη διατήρηση της συμφωνίας, όταν για τις ειρηνευτικές συμφωνίες στη Συρία.
Το αποτέλεσμα της σωρείας των ατυχημάτων είναι ότι όλο και περισσότερο βλέπουμε γεωπολιτικές κινήσεις από τους περιφερειακούς δρώντες που δεν βασίζονται σε φιλοδυτικές ή υπέρ του Ιράν πλευρές, αλλά περισσότερο ως προς το αν κάποιος «είναι με την Τουρκία ή εναντίον της».
Μόλις αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση Assad έδωσε στήριξη στον στρατηγό Haftar στη Λιβύη ως αντιπαράθεση ενάντια στην Τουρκία, όπου η Ρωσία συμμαχεί με τη Δύση εναντίον μιας μουσουλμανικής αδελφότητας με βάση την Τρίπολη, με επικεφαλής έναν πρόεδρο που στηρίζεται από τη Τουρκία και το Κατάρ.
Είναι δύσκολο να δούμε πώς ο Erdogan θα επανεκκινήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία μετά το Idlib.
Και ακόμη πιο δύσκολο είναι να δούμε με ποιον θα στραφεί εάν βρεθεί έξω, όλα στο όνομα της υποστήριξης του ανεφάρμοστου σχεδίου «ασφαλών ζωνών» και κρατώντας μια ζώνη ασφαλείας ενάντια στους Κούρδους.
Ο Putin φαίνεται να τον υπαινίσσεται σε τηλεοπτικά κλιπ που κυκλοφόρησαν από τα mainstream media ότι ο Erdogan πρέπει να αποχωρήσει από τώρα και να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Μόσχα ή να παραμείνει με όλα τα στοιχήματα σε βάρος του

Μπορεί όμως ο Erdogan να είναι εχθρός του Κρεμλίνου;

Ο μόνος πιθανός σύμμαχος που θα μπορούσε να είχε από την πλευρά του - το Ισραήλ – έχει ήδη καταστρέψει τις σχέσεις του, οι οποίες μπορεί να αποδείχθηκαν χρήσιμες στο παιχνίδι της Συρίας.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το Ισραήλ έδειξε σε αυτόν ότι ήταν έτοιμοι να ξεπαγώσουν τις σχέσεις, τουλάχιστον για χάρη της Συρίας, όταν σκοτώθηκαν Τούρκοι στρατιώτες.
Το Ισραήλ έστειλε συλλυπητήρια μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις οικογένειες των νεκρών, που πρέπει να έχουν παρατηρήσει και οι δύο Assad και Putin.
Πιθανόν αυτό ήταν ένα μήνυμα προς τους δύο, αλλά περισσότερο για τον Erdogan:
Ισως έχουμε συγκρουστεί για θέματα εσωτερικά, των χωρών μας, αλλά στη Συρία, είμαστε και οι δύο στην ίδια πλευρά και θα φτιάχναμε μια τρομερή ομάδα.
Πράγματι, συχνά παραβλέπεται από τις δυτικούς αναλυτές ότι πολλοί από τους "φιλοτουρκικούς μαχητές" προέρχονται από την ομπρέλα της Αλ Κάιντα, πρώην Νούσα, η οποία αρχικά υποστηρίχθηκε από το Ισραήλ.
Αλλά οποιαδήποτε άλλη ήττα στο Idlib, είτε στο πεδίο της μάχης είτε στην υποχώρηση, θα πρέπει να αντισταθμιστεί από τις νίκες αλλού.
Ο Erdogan, από καθαρά στρατιωτική άποψη, μπορεί να λυπάται για τη συνολική κατάρρευση των σχέσεων με το Ισραήλ, θεωρώντας το σχέδιο αγωγού Τουρκίας-Λιβύης ως "παράνομο" και να συνεχίζει να ενοχλείται από ηγέτες της Χαμάς που αναζητούν καταφύγιο στην Τουρκία.

Κανείς σε ολόκληρη την περιοχή δεν έχει πιο πολύπλοκες και αντιφατικές σχέσεις από τον Erdogan.

Υποτίθεται ότι είναι κοντά στο Ιράν, αλλά το Ιράν είναι σύμμαχος με τον Assad (τον οποίο μισεί όλο και περισσότερο) και τη Χεζμπολάχ, που είναι άμεσος εχθρός στη Συρία - αν και η Τουρκία είναι επίσης εχθρός του μεγαλύτερου εχθρού της Χεζμπολάχ, του Ισραήλ.
Υποτίθεται ότι είναι κοντά στον Putin, και όμως τα δικά του στρατεύματα πολεμούν εναντίον Ρώσων στρατιωτών τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη.
Είναι αντι-δυτικός και η Τουρκία εξακολουθεί να διατηρεί την έδρα της στο ΝΑΤΟ.
Χρόνια γεωπολιτικής πάλης τον έχουν αφήσει «κρεμασμένο στα σχοινιά τώρα», καθώς η Idlib δείχνει στους ηγέτες της περιοχής, τι συμβαίνει όταν απλώνετε τα χέρια σας περισσότερο από εκεί που φτάνουν.
Η πολιτική της απομόνωσης έρχεται με πολύ υψηλό τίμημα και ίσως να είμαστε μάρτυρες της έναρξης του τέλους του Recep Erdogan.
Ο Putin του πρόσφερε μια τελευταία ευκαιρία στη Μόσχα και είναι απίθανο ότι ο Erdogan θα πιάσει την «τσουκνίδα» για να μειώσει τις απώλειές του.
Οι Άραβες του Περσικού Κόλπου θα παρακολουθήσουν με χαρά καθώς η νέμεσις φαίνεται να πέφτει στο δικό του σπαθί.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης