γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Σύσσωμα οι τραπεζίτες ανεξαρτήτως των πολιτικών τους απόψεων διαφωνούν με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που φέρνει η κυβέρνηση για το πάγωμα για ένα χρόνο των υποχρεώσεων προς τις τράπεζες μικρομεσαίων επιχειρήσεων που επηρεάστηκαν δυσμενώς από την κρίση αλλά και φυσικών προσώπων ενώ αρνητικά διακείμενοι είναι και για την έκτακτη φορολόγηση ενώ αμφισβητούν και το μέτρο ενίσχυσης της αγοράς με 2,5 δις ευρώ που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση.
Αν υπάρξει τέτοια εξέλιξη και θεσπιστεί νόμος του κράτους τότε την μεγαλύτερη επιβάρυνση θα δεχθούν οι τράπεζες το υγιές κομμάτι της οικονομικής ζωής της χώρας. Οι τράπεζες δεν θα εισπράττουν τόκους ενώ κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι εταιρίες θα είναι συνεπείς μετά το πέρας του ενός έτους που δίδεται προθεσμία αναφέρουν τραπεζίτες.
Ποια είναι η σωστή λύση.
Με χαριστικές προσεγγίσεις από την πολιτεία προς την κοινωνία δεν λύνονται ουσιαστικά τα προβλήματα αλλά διαιωνίζονται σαθρές καταστάσεις.
Ο σωστός δρόμος είναι ο δύσκολος και όχι ο εύκολος
Α)Να αλλάξουν τα πιστοδοτικά κριτήρια, δεν μπορεί ένας δανειολήπτης με εισόδημα 15 χιλιάδων να έχει τα ίδια προνόμια με αυτόν που εμφανίζει εισόδημα 100 χιλιάδων.
Β)Να αλλάξει η φιλοσοφία των risk management των τραπεζών όχι διαχειριστές προβλημάτων αλλά μηχανισμοί λύσης των προβλημάτων
Γ)Να αλλάξει το καθεστώς εισόδου στον Τειρεσία.
Όχι στους 3 μήνες το δάνειο να καθίσταται άμεσα καταβλητέο και απαιτητό
Δ)Να αλλάξει η νοοτροπία του νεοέλληνα που είναι απαράδεκτη.
Πηγαίνει στην τράπεζα απαιτεί να δανεισθεί και εν συνεχεία είναι ασυνεπής.
Η βασική αιτία αυτής της νοοτροπίας είναι η έλλειψη κανόνων και αρχών και σεβασμού σε ηθικούς και άγραφους κώδικες.
Όταν κάποιος συνάπτει ένα δάνειο θα πρέπει πρώτα από όλα να τα βάλλει κάτω και να πει ωραία πήρα 10 χιλιάδες , έχω ασφαλή δουλειά, έχω δυνατότητα να βρω εναλλακτικές λύσεις σε μια δύσκολη στιγμή ώστε να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου.
Σε αντίθεση με αυτό που υποστηρίζει η πλειοψηφία οι περισσότεροι κακοπληρωτές προφανώς όχι όλοι λειτουργούν ανέντιμα εις βάρος της κοινωνίας που σέβεται τους κανόνες.
Παράλληλα οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης να προχωρήσει σε έκτακτη φορολόγηση των κερδών των τραπεζών και των επιχειρήσεων προκαλούν αντιδράσεις σε τραπεζικό και επιχειρηματικό επίπεδο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των τραπεζιτών τάσσεται κατά των μέτρων έκτακτης εισφοράς αφενός γιατί η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου μέτρου είναι αμφισβήτηση αφετέρου γιατί δεν είναι δυνατό εν μέσω κρίσης τώρα που καταβάλλουν μια προσπάθεια να ορθοποδήσουν να δεχθούν πλήγμα στη κερδοφορία τους.
Το 2009 οι ελληνικές τράπεζες θα πετύχουν κέρδη 2,5 δις ευρώ , υπό φυσιολογικές συνθήκες , εξαιρουμένης της Emporiki bank και των Κυπριακών τραπεζών. Περίπου τα μισά κέρδη είναι έκτακτα , περίπου 550 εκατ ευρώ προέρχονται από το εξωτερικό ενώ τα υπόλοιπα 800 εκατ ευρώ προέρχονται από αμιγώς τραπεζικές δραστηριότητες.
Οι τράπεζες για το 2009 θα πληρώσουν φόρο περίπου 600 εκατ ευρώ με βάση τους υφιστάμενους φορολογικούς συντελεστές.
Οι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι σε μια περίοδο που οι τράπεζες προσπαθούν να ανακάμψουν δεν αποτελεί λύση η έκτακτη φορολόγηση η οποία πλήττει τα κέρδη αλλά θα έχει επιπτώσεις και στις μετοχές.
Συν τοις άλλοις θεωρούν ότι ένα τέτοιο μέτρο θα αποθαρρύνει τις τράπεζες να εμφανίσουν υψηλά κέρδη το 2009 και είτε θα μεταφέρουν μέρος των κερδών στο 2010 ώστε να μετριάσουν την επιβάρυνση , είτε θα σπεύσουν να διενεργήσουν έκτακτες προβλέψεις στην λογική της δημιουργίας αποθεματικών ώστε να επιβαρύνουν το 2009 και να καλύψουν τα μελλοντικά προβληματικά δάνεια.
Στελέχη της αγοράς θεωρούν λάθος επικοινωνιακά την ανακοίνωση έκτακτης φορολόγησης καθώς οι τράπεζες θα σπεύσουν να λάβουν μέτρα ώστε να μετριάσουν τις απώλειες τους.
Τον Ιανουάριο του 2008 αιφνιδιαστικά η κυβέρνηση της ΝΔ είχε εξαγγείλει εφάπαξ επιβάρυνση στα κέρδη του 2007 και οι τράπεζες που είχαν κλείσει ισολογισμούς υποχρεώθηκαν να τα καταβάλλουν χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.
Σε αυτή την συγκυρία δίδεται άπλετος χρόνος στους τραπεζίτες να προβούν σε κινήσεις που θα ελαχιστοποιήσουν την έκτακτη φορολόγηση.
Τα αντεπιχειρήματα
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι τράπεζες επιτυγχάνουν κέρδη εκμεταλλευόμενες το πακέτο οικονομικής στήριξης των 28 δις ευρώ.
Όμως είναι γεγονός ότι οι τράπεζες έλαβαν 4 δις ευρώ ενισχύοντας τα κεφάλαια τους και σταθεροποιώντας έτσι τον κλάδο.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πλέον ότι μέσω της κεφαλαιακής ενίσχυσης σταθεροποιήθηκε ο τραπεζικός κλάδος και αν οι ελληνικές τράπεζες είναι θωρακισμένες το οφείλουν και στο πακέτο οικονομικής στήριξης των 28 δις ευρώ.
Η αγορά θα κινητοποιηθεί με 2,5 δις ;
Το κράτος μέσω των τραπεζών θα διοχετεύσει στην αγορά 2,5 δις ευρώ και έτσι θα ενεργοποιηθεί εν νέου.
Το επιχείρημα αυτό θα ήταν ενδιαφέρον θεωρητικά ουσιαστικά όμως είναι αμφισβητήσιμο για τους εξής 4 βασικούς λόγους.
1)Επί ΝΔ και μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας χρηματοδοτήθηκαν 27 χιλιάδες επιχειρήσεις με 3,3 δις ευρώ.
Άρα ουσιαστικά χρήμα έπεσε στην αγορά αλλά η αγορά δεν κινητοποιήθηκε.
Το αντεπιχείρημα που προβάλλουν ορισμένοι είναι ότι τα κεφάλαια που διατέθηκαν πήγαν σε καταθέσεις. Όμως από τα στοιχεία προκύπτει ότι μόνο το 16% ουσιαστικά πήγε σε καταθέσεις δηλαδή 2,7 δις ευρώ κατευθύνθηκαν στην αγορά.
2)Οι επιχειρήσεις δουλεύουν υπό ένα φαύλο καθεστώς με μεταχρονολογημένες επιταγές.
Αυτό αποτελεί απόστημα που πρέπει να σπάσει και αποτελεί και την ρίζα του προβλήματος.
3)Ο βασικός τροφοδότης της αγοράς είναι οι τράπεζες το 2007 π.χ. χορήγησαν 35 δις ευρώ άρα χωρίς τις τράπεζες κινητοποίηση της αγοράς δεν μπορεί να υπάρξει.
4)Η ορθή πολιτική είναι να δοθούν κίνητρα στις τράπεζες ώστε σταδιακά να αυτονομηθούν από πλευράς ρευστότητας να επιμηκύνουν τον χρόνο διακράτησης της ρευστότητας από μήνες σε 3 με 5 χρόνια ώστε οι τράπεζες να αρχίζουν να χορηγούν δάνεια.
Θα αποδειχθεί ότι ο μόνος δρόμος για την ενεργοποίηση της αγοράς είναι η στήριξη των τραπεζών.
Πέτρος Λεωτσάκος
Σχόλια αναγνωστών