Γιατί διχάζει τους τραπεζίτες η λύση της Bad Bank
Τα υπέρ και τα κατά της δημιουργίας μιας bad bank εξετάζει με ανάλυσή του ο γερμανικός οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Scope Ratings, επισημαίνοντας πως, σε κάθε περίπτωση, αυτή πρέπει να αφορά τo χρονικό διάστημα της πανδημικής κρίσης του κορωνοϊού και όχι προγενέστερες περιόδους.
Το σενάριο δημιουργίας μιας bad bank με στόχο τη μεταφορά από τους ισολογισμούς των τραπεζών των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι στο τραπέζι των συζητήσεων που πραγματοποιούνται το τελευταίο χρονικό διάστημα για την επόμενη μέρα και την επαναφορά της ευρωπαϊκής οικονομίας στην κανονικότητα.
Ωστόσο, εγείρονται σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα μέτρα στήριξης που έχουν αποφασίσει να παρέχουν στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις οι νομισματικές και δημοσιονομικές αρχές, ως απάντηση στον κορωνοϊό.
Από πλευράς νομισματικής πολιτικής, η χαλάρωση των κεντρικών τραπεζών υπονομεύει την ορθή λειτουργία των αγορών.
Τα bazookas έχουν προκαλέσει μια κολοσσιαία παραμόρφωση, με τις τιμές να διατηρούνται τεχνηέντως σε υψηλά επίπεδα.
Η πραγματική οικονομία παρουσιάζει τεράστιες αποκλίσεις από το χρηματιστήριο.
Η ΕΚΤ έδωσε εντολή στις τράπεζες να μη δώσουν μερίσματα, μείωσε το όριο των κεφαλαιακών αποθεμάτων και έδωσε σύσταση για παροχή περισσότερων δανείων, με πιο ελαστικούς όρους.
Ωστόσο, οι τράπεζες πιέζονται να δώσουν δάνεια και μετά έχουν να αντιμετωπίσουν έναν τεράστιο όγκο από NPLs.
Εάν λοιπόν η ΕΚΤ είναι πρόθυμη να μην υπονομεύσει την ευρωστία του τραπεζικού τομέα, θα μπορούσε να εθνικοποιήσει το μη εξυπηρετούμενο χρέος και να αφαιρέσει πρόσθετο βάρος από τις τράπεζες.
Την ίδια στιγμή, ο ηθικός κίνδυνος είναι τεράστιος.
Κάποιος μπορεί να τροποποιήσει τη δομή μιας κακής τράπεζας με όποιον τρόπο επιθυμεί, αλλά αυτός που θα καταλήξει να πληρώσει το τίμημα θα είναι, εντέλει, ο φορολογούμενος.
Ως εκ τούτου, οι επιλογές που υπάρχουν είναι δύο, σύμφωνα με τη Scope Ratings:
Οι επιλέξιμες επισφαλείς απαιτήσεις να μεταφέρονται στην ΕΚΤ ή στις κυβερνήσεις χωρίς προσφυγή στις τράπεζες και να διαγράφονται στο πλαίσιο των μέτρων νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής ή να πωλούνται με έκπτωση.
Διαφορετικά, εφόσον θέλουμε να μην υπάρξει ηθικός κίνδυνος, οι τράπεζες θα πρέπει να παραμένουν υπεύθυνες για τις παρεχόμενες δανειοδοτήσεις, λαμβάνοντας αποφάσεις βάσει των μοντέλων που έχουν.
Σε ό,τι αφορά τα NPLs, οι τράπεζες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μέσω τιτλοποιήσεων, με δυνητική επικούρηση από τις κυβερνήσεις (π.χ. το Hercules στην Ελλάδα ή το GACS στην Ιταλία).
Μια bad bank, όμως, ναρκοθετεί τέτοιου είδους διαδικασίες.
Αφού διευρύνει τα ελλείμματα στους ισολογισμούς, θα «χτυπήσει» τη στρατηγική μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Σε ό,τι αφορά τα θετικά, μια bad bank θα συμβάλει στην ορθή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Η εμπιστοσύνη στην αγορά συνδέεται σχεδόν εξ ολοκλήρου με την πεποίθηση ότι το κράτος μπορεί να συμβάλει στην κατεύθυνση της ενίσχυσής της.
Η άμεση παρέμβαση ήρθε εδώ για να μείνει και να αποφέρει καρπούς.
Δυστυχώς, το αόρατο χέρι της αγοράς του Adam Smith αποτελεί ουτοπία.
Ο τραπεζικός κλάδος διαθέτει ήδη τρεις πυλώνες.
Η ύπαρξη ενός τέταρτου πυλώνα για τα επισφαλή δάνεια έχει νόημα, εφόσον αυτά έχουν προκληθεί λόγω του κορωνοϊού.
Με τη δημιουργία της bad bank θα δοθεί ριζική λύση στο συνεχώς αυξανόμενο, λόγω της κρίσης, «βουνό» των κόκκινων δανείων.
Θα καθαρίσουν οι τραπεζικοί ισολογισμοί και θα μπορούν να προσελκυστούν κεφάλαια από μακροπρόθεσμου χαρακτήρα μετόχους.
Το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να ξεπερνά τις δυνάμεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Από την άλλη, η αγορά εδώ και μία δεκαετία δεν βρίσκει τις τράπεζες ελκυστικές προς επένδυση.
Και όμως η όρεξη των επενδυτών φαίνεται να είναι απεριόριστη, τουλάχιστον από την πλευρά της πίστωσης.
Μια bad bank για τα NPLs του κορωνοϊού θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά ως ενδεχόμενο.
Ωστόσο, τα περίπου 500 δισεκατομμύρια ευρώ των παλαιών NPLs δεν πρέπει να συμπεριληφθούν.
www.bankingnews.gr
Το σενάριο δημιουργίας μιας bad bank με στόχο τη μεταφορά από τους ισολογισμούς των τραπεζών των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι στο τραπέζι των συζητήσεων που πραγματοποιούνται το τελευταίο χρονικό διάστημα για την επόμενη μέρα και την επαναφορά της ευρωπαϊκής οικονομίας στην κανονικότητα.
Ωστόσο, εγείρονται σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα μέτρα στήριξης που έχουν αποφασίσει να παρέχουν στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις οι νομισματικές και δημοσιονομικές αρχές, ως απάντηση στον κορωνοϊό.
Από πλευράς νομισματικής πολιτικής, η χαλάρωση των κεντρικών τραπεζών υπονομεύει την ορθή λειτουργία των αγορών.
Τα bazookas έχουν προκαλέσει μια κολοσσιαία παραμόρφωση, με τις τιμές να διατηρούνται τεχνηέντως σε υψηλά επίπεδα.
Η πραγματική οικονομία παρουσιάζει τεράστιες αποκλίσεις από το χρηματιστήριο.
Η ΕΚΤ έδωσε εντολή στις τράπεζες να μη δώσουν μερίσματα, μείωσε το όριο των κεφαλαιακών αποθεμάτων και έδωσε σύσταση για παροχή περισσότερων δανείων, με πιο ελαστικούς όρους.
Ωστόσο, οι τράπεζες πιέζονται να δώσουν δάνεια και μετά έχουν να αντιμετωπίσουν έναν τεράστιο όγκο από NPLs.
Εάν λοιπόν η ΕΚΤ είναι πρόθυμη να μην υπονομεύσει την ευρωστία του τραπεζικού τομέα, θα μπορούσε να εθνικοποιήσει το μη εξυπηρετούμενο χρέος και να αφαιρέσει πρόσθετο βάρος από τις τράπεζες.
Την ίδια στιγμή, ο ηθικός κίνδυνος είναι τεράστιος.
Κάποιος μπορεί να τροποποιήσει τη δομή μιας κακής τράπεζας με όποιον τρόπο επιθυμεί, αλλά αυτός που θα καταλήξει να πληρώσει το τίμημα θα είναι, εντέλει, ο φορολογούμενος.
Ως εκ τούτου, οι επιλογές που υπάρχουν είναι δύο, σύμφωνα με τη Scope Ratings:
Οι επιλέξιμες επισφαλείς απαιτήσεις να μεταφέρονται στην ΕΚΤ ή στις κυβερνήσεις χωρίς προσφυγή στις τράπεζες και να διαγράφονται στο πλαίσιο των μέτρων νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής ή να πωλούνται με έκπτωση.
Διαφορετικά, εφόσον θέλουμε να μην υπάρξει ηθικός κίνδυνος, οι τράπεζες θα πρέπει να παραμένουν υπεύθυνες για τις παρεχόμενες δανειοδοτήσεις, λαμβάνοντας αποφάσεις βάσει των μοντέλων που έχουν.
Σε ό,τι αφορά τα NPLs, οι τράπεζες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μέσω τιτλοποιήσεων, με δυνητική επικούρηση από τις κυβερνήσεις (π.χ. το Hercules στην Ελλάδα ή το GACS στην Ιταλία).
Μια bad bank, όμως, ναρκοθετεί τέτοιου είδους διαδικασίες.
Αφού διευρύνει τα ελλείμματα στους ισολογισμούς, θα «χτυπήσει» τη στρατηγική μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Σε ό,τι αφορά τα θετικά, μια bad bank θα συμβάλει στην ορθή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Η εμπιστοσύνη στην αγορά συνδέεται σχεδόν εξ ολοκλήρου με την πεποίθηση ότι το κράτος μπορεί να συμβάλει στην κατεύθυνση της ενίσχυσής της.
Η άμεση παρέμβαση ήρθε εδώ για να μείνει και να αποφέρει καρπούς.
Δυστυχώς, το αόρατο χέρι της αγοράς του Adam Smith αποτελεί ουτοπία.
Ο τραπεζικός κλάδος διαθέτει ήδη τρεις πυλώνες.
Η ύπαρξη ενός τέταρτου πυλώνα για τα επισφαλή δάνεια έχει νόημα, εφόσον αυτά έχουν προκληθεί λόγω του κορωνοϊού.
Με τη δημιουργία της bad bank θα δοθεί ριζική λύση στο συνεχώς αυξανόμενο, λόγω της κρίσης, «βουνό» των κόκκινων δανείων.
Θα καθαρίσουν οι τραπεζικοί ισολογισμοί και θα μπορούν να προσελκυστούν κεφάλαια από μακροπρόθεσμου χαρακτήρα μετόχους.
Το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να ξεπερνά τις δυνάμεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Από την άλλη, η αγορά εδώ και μία δεκαετία δεν βρίσκει τις τράπεζες ελκυστικές προς επένδυση.
Και όμως η όρεξη των επενδυτών φαίνεται να είναι απεριόριστη, τουλάχιστον από την πλευρά της πίστωσης.
Μια bad bank για τα NPLs του κορωνοϊού θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά ως ενδεχόμενο.
Ωστόσο, τα περίπου 500 δισεκατομμύρια ευρώ των παλαιών NPLs δεν πρέπει να συμπεριληφθούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών